Claire Caudriot
Η ΝΕΡΑΪΔΟΥΛΑ ΛΙΛΙΚΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΄ mene l’enquête Τίτλος ρωτοτύου: Hortense petite fee Μετάφραση: Νίκη Προδρομίδου Διόρθωση: Εβίτα Κυριαζή © 2003, Ηachette Livre © 2006, Εκδόσεις Κυριάκος Πααδόουλος Α.Ε. για την ελληνική γλώσσα EKΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Καοδιστρίου 9, 144 52 Μεταμόρφωση Αττικής, τηλ.: 210 2816134 e-mail:
[email protected]
Μετάφραση
Νίκη Προδρομίδου
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙO Μασσαλίας 14, 106 80 Αθήνα, τηλ.: 210 3615334 www.picturebooks.gr ISBN 960-412-608-3
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
-Εγώ θα κερδίσω! φώναξε ο Θάνος. -Όχι, εγώ τρέχω ιο γρήγορα αό εσένα, του αάντησε η Ζωή.
Η Ζωή σκαρφάλωσε στο κρεβάτι της και ξαφνικά: -Θάνο! φώναξε, ο Πιλού δεν είναι εδώ, εξαφανίστηκε! -Αοκλείεται, Ζωή, αυτό είναι αδύνατον!
Η εξαφάνιση του Πιλού τούς είχε αφήσει όλους άφωνους. Η Ρίνα η κορίνα, η Στελλίτσα η κουκλίτσα, η Ποντικίνα και ο Βίκτωρας ο αρκούδος ήταν ολύ αναστατωμένοι.
-Δεν καταλαβαίνω, κλαψούρισε η Ζωή, εδώ ήταν ριν αό λίγο… Ο Θάνος έκανε ό,τι μορούσε για να την καθησυχάσει. -Μην ανησυχείς, δεν μορεί να ήγε ολύ μακριά, είε. Ας τον ψάξουμε μαζί.
Dans le tiroir… personne ! Dans le coffre à jouets… rien !
Sous le lit… TOUJOURS RIEN !
Λίγο αργότερα… -Πφφ… Παντού ψάξαμε. Τι άλλο μορούμε να κάνουμε; είε αελισμένη η Ζωή. -Έχω μια ιδέα, αάντησε ο Θάνος. Θα ζητήσουμε τη βοήθεια της διάσημης Λιλίκας.
-Της Λιλίκας; ρώτησε έκληκτη η Ζωή. Ποια είναι αυτή; -Κοίτα εδώ, στην εφημερίδα.
Τοκ, τοκ, τοκ ! -Να, ήρθε κιόλας !
-Ήρθε! Αυτή είναι! Η νεραϊδούλα Λιλίκα, είε ο Θάνος.
Χωρίς να χάσει λετό, η Λιλίκα μήκε κατευθείαν στο θέμα: -Ωραία, είτε μου λοιόν ό,τι γνωρίζετε για την εξαφάνιση του Πιλού. -Την τελευταία φορά ου τον είδαμε, είε ο Θάνος, κοιμόταν στο μαξιλάρι της Ζωής. Μετά τον ψάξαμε αντού, αλλά χωρίς αοτέλεσμα.
Η Λιλίκα αοφάσισε τότε να ανακρίνει όλο τον κόσμο. Η έρευνα είχε αρχίσει για τα καλά.
-Πότε είδατε τον Πιλού για τελευταία φορά; -Χμ… μια στιγμή να σκεφτώ, είε ο Βίκτωρας. Παίξαμε μια αρτίδα ζάρια χθες το βράδυ. -Εγώ, είε στη συνέχεια η Στελλίτσα, νομίζω ότι τον είδα σήμερα, μετά το ρωινό. -Δε θυμάμαι καλά, ίσως… σήμερα το ρωί, είε η Ποντικίνα.
-Τον είδα εγώ, είε ο Νέστορας, κοιμόταν ριν αό λίγο στο κρεβάτι της Ζωής. -Μήως μας κρύβεται; είε η Ποντικίνα.
-Δίκιο έχει, είε ο Βίκτωρας, μορεί να θέλει να μας τρομάξει. Το μυστήριο δε λυνόταν και είχε έρθει η ώρα να αναλάβει δράση η Λιλίκα.
Πολύ ροσεκτική καθώς ήταν, η Λιλίκα έψαξε όλο το σίτι, μέχρι και την τελευταία σιθαμή. «Πού είναι ο μεγεθυντικός μου φακός; Είμαι σίγουρη ότι αυτός ο διάδρομος είναι γεμάτος στοιχεία. Α, για δες, μια κλωστή! Νομίζω ότι η υόθεσή μας ροχωράει. Γρήγορα στο εργαστήριο!»
«Τι ακαταστασία!» σκέφτηκε. «Αυτό το σίτι είναι ραγματικό χρυσωρυχείο για έναν καλό ντετέκτιβ».
Η Λιλίκα βρήκε τον Γκομέζ, τον ιστό της βοηθό, στο εργαστήριο και του ζήτησε να αναλύσει στο μικροσκόιο την ολύτιμη κλωστή. -Μμμ… μμμ… ολύ ενδιαφέρουσα αυτή η κλωστή. Είναι σίγουρα αοδεικτικό στοιχείο, είε ο Γκομέζ. -Άκου, Γκομέζ, ο χρόνος μάς ιέζει. Μίλα καθαρά. -Μορώ να ω με βεβαιότητα, αγαητή μου Λιλίκα, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια κλωστή του Πιλού και μορώ μάλιστα να δηλώσω ότι δεν είναι και αό τις ιο καθαρές.
-Πιστεύεις ότι μορεί να ήγαινε για μάνιο όταν του έεσε η κλωστή; -Είναι μια υόθεση την οοία δεν μορούμε να αγνοήσουμε, κατέληξε ο Γκομέζ.
Τώρα τα ράγματα ήταν ιο ξεκάθαρα για τη Λιλίκα. Στο άτωμα του διαδρόμου όου είχε βρει την κλωστή ήταν εταμένα άλυτα ρούχα. Μήως, αν τα ακολουθούσε, την οδηγούσαν κατευθείαν στον Πιλού;
Και τι νομίζετε ότι βρήκαν στο τέλος αυτής της διαδρομής;
Η Λιλίκα και ο Γκομέζ έτρεξαν στο σίτι της Ζωής και του Θάνου για να ακολουθήσουν τα ίχνη των βρόμικων ρούχων.
Μα τον Πιλού φυσικά. Μόνο ου… να, ήταν στριμωγμένος μέσα στο λυντήριο!
Η Λιλίκα ανέλαβε δράση.
Ακούγοντας αυτή τη φασαρία, συγκεντρώθηκαν όλοι
κλονγκ! , ι ιτ π ί -Κλ τι, κλ ίπι
Το ραβδί μου σαν χτυήσω, η βρομιά να καθαρίσει και η όρτα να ανοίξει!
μροστά στο λυντήριο για να υοδεχτούν τον Πιλού.
Για να γιορτάσει τις ανακαλύψεις και τα κατορθώματα της Λιλίκας, της μικρής νεράιδας, η Ζωή έβγαλε το ιο ωραίο της σερβίτσιο. -Σας ευχαριστώ όλους, είε ο Πιλού. Χωρίς εσάς, μορεί να έμενα κλεισμένος μέσα σ’ αυτό το φρικτό μηχάνημα. Μρρ… δεν μορώ ούτε να το σκέφτομαι!
-Ζήτω η Λιλίκα! Ζήτω ο Γκομέζ! φώναξε η Ποντικίνα. -Μράβο, Λιλίκα! ρόσθεσε η Ρίνα. -Ένα μεγάλο ζήτω για τη Λιλίκα και τον Γκομέζ! Ζήτωωω! έκανε ο Βίκτωρας.
Όμως η Λιλίκα και ο Γκομέζ έρεε να φύγουν για νέες εριέτειες…
