ﻫﯿﭽﺎن
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داﺳﺘﺎن
ﺟﻮاد ﺳﻌﯿﺪيﭘﻮر
ﻫﯿﭽﺎن ﻓﻬﺮﺳﺖ
ﻫﯿﭽﺎن _______________________________ ﻫﯿﭽﺎن ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داﺳﺘﺎن ﺟﻮاد ﺳﻌﯿﺪيﭘﻮر
)ﻧﺴﺨﻪ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ(
ﺗﺎرﯾﺦ اﻧﺘﺸﺎر :ﻓﺮوردﯾﻦ 1390
ﻃﺮح ﺟﻠﺪ :اﺣﺴﺎن ﭼﻬﺮهﻧﮕﺎر ،آرش ﭘﻨﺎﻫﯽ
ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه
[email protected] : www.Rezanazem.Blogspot.com
ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻨﻮط ﺑﻪ اﺟﺎزه از ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه اﺳﺖ. _______________________________ اﯾﻦ ﺷﻤﺎره ﺑﺮاي آن دﺳﺘﻪ از دوﺳﺘﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎدر و ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﺒﻠﻐﯽ ﺑﺮاي ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎي اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺷﻤﺎره ﮐﺎرت ﻋﺎﺑﺮﺑﺎﻧﮏ ﺗﺠﺎرت ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه:
ﻣﺮدهﻫﺎ ﮐﻨﺎر آﺗﺶ 7.................................................. ................................ ................................ ﭘﺎكﮐﺮدن ﺧﺎﻃﺮه ﺑﺪ 11 ........................................... ................................................................ 15 ................................... ................................ ................................ ................................ 257 رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرگ 19 .................................................. ................................ ................................ ﻣﻮرﭼﻪ و زﻧﺒﻮر 23 .................................................. ................................ ................................ ﺷﺮطﺑﻨﺪي 29 .......................................................... ................................ ................................ ﮐﻮه روزي ﯾﮏ وﺟﺐ 35 ........................................ ................................ ................................ ﻟﯿﺴﺖ اﻧﺘﻈﺎر 41 ...................................................... ................................ ................................ ﺧﺎل ﺳﯿﺎه ﭘﺸﺖ ﮔﺮدن 55 ....................................... ................................ ................................ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ 59 ............................ ................................ ................................ ................................ ﻫﯿﭽﺎن 65 ................................ ................................ ................................ ................................ زﻧﯽ در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﺎﮐﺴﯽ 71 ......................................... ................................ ................................ ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﯾﮏﺷﺒﻪ 75 ....................................... ................................ ................................ ﮐﺎﺑﻮس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ 79 ................................................... ................................ ................................ ﺑﺎغ اﻧﮕﻮر 85 ........................................................... ................................ ................................ ﻧﻊ 91 ...................................................................... ................................ ................................ ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ 97 .............................................. ................................ ................................ اﯾﻦ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر ﻣﺎل ﺷﻤﺎﺳﺖ؟ 109 ............................................................. ................................ ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ،ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺟﻨﺪه 115 ........................................ ................................ ﻋﺸﻖﻫﺎي ﻣﻤﻨﻮع 129 .............................................................................. ................................ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﻪ ﭼﺎه 139 ................................................ ................................ ................................ ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ 145 ........................................................ ................................ ................................ ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ دو ﺗﺎ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ 157 ............................................................. ................................ ﺗﻮي ﺧﺮاﺑﻪﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪاي ﮐﻪ دارﯾﻢ ﻣﯽﺳﺎزﯾﻢ 167 ..................................... ................................ ﺳﯿﻔﻮن 175 ............................................................. ................................ ................................ ﻣﺜﻞ روز اول 181 .................................................... ................................ ................................
ﻣﺮدهﻫﺎ ﮐﻨﺎر آﺗﺶ ﻣﺮده ﺗﺎزهوارد از ﻫﻤﺎن ﺷﺐ اول ﺟﺮﺋﺖ ﺑﯿﺮون آﻣﺪن از ﻗﺒﺮش را ﻧﺪاﺷﺖ. ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ وﻗﺘﯽ ﻣﺮدهﻫﺎي دﯾﮕﺮ از وﺟﻮد او ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺳﺮش ﻣﯽآورﻧﺪ .ﭼﺮا ﮐﻪ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن ﭘﺮ ﺑﻮد از ﻣﺮدهﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ او ﻣﺴﺒﺐ ﻣﺮﮔﺸﺎن ﺑﻮد .آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮي ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺗﯿﺮ ﺧﻮرده ﺑﻮدﻧﺪ ،آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ دار زده ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﯿﺮﺑﺎران ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر او ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﯾﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ آدمﻫﺎي او ﺟﺎن داده ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﺮدهﻫﺎ ﻋﺎدت داﺷﺘﻨﺪ ﻫﺮﺷﺐ از ﻗﺒﺮﻫﺎﯾﺸﺎن ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ و آﺗﺸﯽ روﺷﻦ ﮐﻨﻨﺪ و دورش ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ و دﯾﺪار ﺗﺎزه ﮐﻨﻨﺪ و دﺳﺖﻫﺎي ﺳﺮد و اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽﺷﺎن را روي آﺗﺶ
ﮔﺮم ﮐﻨﻨﺪ.
روي ﺳﻨﮓﻫﺎي دور آﺗﺶ دوﺗﺎ دوﺗﺎ ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﺳﺮﺷﺎن را روي ﺷﺎﻧﻪ
ﻫﻢ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻣﯽﺑﻮﺳﯿﺪﻧﺪ .ﺑﻌﻀﯽﻫﺎﯾﺸﺎن دﺳﺖ ﻫﻢ را ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺗﻮي ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن ﻗﺪم ﻣﯽزدﻧﺪ .ﭼﻨﺪﺗﺎﯾﺸﺎن ﺗﻮي ﺑﻐﻞ ﻫﻢ دراز ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ و 7
ﻣﺮدهﻫﺎ ﮐﻨﺎر آﺗﺶ
ﻫﯿﭽﺎن ﺳﺮﺷﺎن را روي ﺳﯿﻨﻪ ﻫﻢ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﻗﻠﺐ ﮐﺪاﻣﺸﺎن ﺗﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽزﻧﺪ .ﭼﻨﺪ
ﻣﺮده ﺗﺎزهوارد دﯾﮕﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮدش را از ﭼﺸﻢ آﻧﻬﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﺪ.
زوج از آﻧﻬﺎ از ﺑﻘﯿﻪ ﺟﺪا ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ و ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ ﻗﺒﺮ ﺧﺎﻟﯽاي ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺧﻮدﺷﺎن
آرام آرام از ﻗﺒﺮش ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻣﺎر ﺑﯿﺮون ﺧﺰﯾﺪ و روي ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮش ﻧﺸﺴﺖ و ﺳﺮش
ﺧﻠﻮﺗﯽ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ.
را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺖ.
دوﺗﺎ ﻣﺮده ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﺷﺐ روﺑﺮوي ﻫﻢ ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و از ﻻﺑﻼي ﺷﻌﻠﻪﻫﺎي آﺗﺶ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺧﯿﺮه ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ .آﻧﻬﺎ از ﭼﻨﺪﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻗﺒﻞ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺑﻮدﻧﺪ.
در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن ﭼﻨﺎن ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺮده ﺗﺎزهوارد ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد از ﺗﺮس ﺑﺘﺮﮐﺪ و از دﻫﺎﻧﺶ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﺪ. ﻫﻤﮕﯽ او را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ.
اﻣﺎ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﺮده ﺗﺎزهوارد ﻫﺮﺷﺐ ﺳﺮش را از ﺗﻮي ﻗﺒﺮ ﺑﯿﺮون ﻣﯽآورد و ﺑﻪ ﻣﺮدهﻫﺎي دﯾﮕﺮ
ﻫﻤﮕﯽ ﯾﺎد آن روزﻫﺎﯾﯽ اﻓﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ آرزوﯾﺸﺎن دﯾﺪن ﭼﻨﯿﻦ روزي ﺑﻮد .ﭼﻨﺪﺗﺎ
ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮد .ﺑﻪ ﻣﺮدهﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ زﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ اﺟﺎزه ﻫﯿﭻﮐﺪام از آن ﮐﺎرﻫﺎ را
از ﻣﺮدهﻫﺎ ﺑﻪ او ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﺟﻠﻮﯾﺸﺎن را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ روي ﻗﺒﺮ و ﺗﻮي
ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ.
از ﺗﺮس و از ﺳﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺗﻮي ﻗﺒﺮش ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﯾﮏ ﮔﻮﺷﻪ ﻣﭽﺎﻟﻪ ﻣﯽﺷﺪ.
ﻗﺒﺮش آنﻗﺪر ﺗﺎرﯾﮏ و ﺳﺮد ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺑﻪ زور ﻣﯽزد .ﻣﺜﻞ ﺳﮓ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ
ﺻﻮرﺗﺶ ﺗﻒ ﮐﺮدﻧﺪ.
ﻣﺮده ﺗﺎزهوارد ﺳﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺟﺮﺋﺖ ﺗﮑﺎن ﺧﻮردن و ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدن ﻧﺪاﺷﺖ.
ﻣﺮدهﻫﺎي دﯾﮕﺮ دورش ﺣﻠﻘﻪ زده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﺳﺎﮐﺖ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.
ﺧﻮدش زﺧﻢ دﺳﺖ و ﭘﺎي ﺧﻮدش را ﻣﯽﻟﯿﺴﺪ ،زاﻧﻮﻫﺎﯾﺶ را ﺑﻐﻞ ﻣﯽﮐﺮد و ﺑﻪ ﮐﻢﮐﻢ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺪون آﻧﮑﻪ ﺑﻪ او ﺻﺪﻣﻪاي ﺑﺰﻧﻨﺪ ،ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ او ﭼﯿﺰي ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ،از او
ﺧﻮدش دﻟﺪاري ﻣﯽداد.
و از ﻗﺒﺮش ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻃﺮف آﺗﺸﺸﺎن ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ. ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﺮدهﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﺮده ﺗﺎزهوارد در آن ﻣﺪت ﺣﺘﯽ ﯾﮏﺑﺎر ﻫﻢ از ﻗﺒﺮش ﺑﯿﺮون ﻧﯿﺎﻣﺪه ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﺳﺮاغ او ﺑﺮوﻧﺪ،
آن دو ﻣﺮدهاي ﮐﻪ ﻫﺮﺷﺐ روﺑﺮوي ﻫﻢ ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻫﻢ ﺧﯿﺮه ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ،ﻫﻨﻮز ﮐﻨﺎر ﻗﺒﺮ او اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺗﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ او ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ و ﻫﻢ او را ﺑﻪ ﺟﻤﻊﻫﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪﺷﺎن دﻋﻮت ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻗﺒﺮ او رﻓﺘﻨﺪ و ﺻﺪاﯾﺶ ﮐﺮدﻧﺪ و ازش ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺗﺮس و
ﺧﺠﺎﻟﺖ را ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارد و ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﻮد.
ﺑﻌﺪ از آن ﮐﻪ ﻣﺮده ﺗﺎزهوارد ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﮑﺎﻧﯽ ﺑﺨﻮرد و ﺑﻪ داﺧﻞ ﻗﺒﺮ
ﺧﻮدش ﺑﺨﺰد ،آن دو ﻧﻔﺮ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر دﺳﺖﻫﺎي ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺳﺮﺷﺎن را ﺑﻪ ﺳﺮ و ﺷﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﺗﮑﯿﻪ دادﻧﺪ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آﺗﺶ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ.
8
9
ﻫﯿﭽﺎن آن ﺷﺐ اوﻟﯿﻦ و آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎري ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮده ﺗﺎزهوارد از ﻗﺒﺮش ﺑﯿﺮون آﻣﺪه ﺑﻮد و
دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻﮐﺲ دوﺑﺎره او را ﻧﺪﯾﺪ.
ﻣﺮدهﻫﺎ ﻫﻢ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻗﺒﺮ او ﻧﺮﻓﺘﻨﺪ و از او ﺳﺮاﻏﯽ ﻧﮕﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺣﺘﯽ درﺑﺎره او ﺣﺮف ﻫﻢ ﻧﺰدﻧﺪ .آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻣﺠﺎورت او ﺧﺎك ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻫﻤﺎنﺷﺐ ﻗﺒﺮﺷﺎن را ﻋﻮض ﮐﺮدﻧﺪ. اﻣﺎ ﻣﺮدهﻫﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ او را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﻨﺪ .ﭼﻮن ﻫﺮﺷﺐ از ﻓﺎﺻﻠﻪ دور ،ﺳﯿﺎﻫﯽ
ﭘﺎكﮐﺮدن ﺧﺎﻃﺮه ﺑﺪ
ﺳﺮ و ﭼﺸﻢﻫﺎي دﯾﮑﺘﺎﺗﻮري را ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻧﯿﻤﻪ از ﻗﺒﺮ ﺑﯿﺮون آﻣﺪه و دارد ﺑﻪ ﺟﻤﻊ دوﺳﺘﺎﻧﻪ و آﺗﺶ آﻧﻬﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ و از ﺷﺪت ﺳﺮﻣﺎ ﻃﻮري ﻟﺐﻫﺎﯾﺶ را ﮔﺎز ﻣﯽﮔﯿﺮد
ﮐﻪ ازﺷﺎن ﺧﻮن ﺑﯿﺮون ﻣﯽزﻧﺪ.
در ﺗﻤﺎم ﺳﯽوﺳﻪ ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ زن ﺣﻘﻮق و اﺿﺎﻓﻪﮐﺎر و ﭘﺎداش ﻣﺎﻫﯿﺎﻧﻪ ﺷﻮﻫﺮش را از ﻗﺒﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،ﻓﻘﻂ ﯾﮏﺑﺎر اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﻮد و آن ﻫﻢ وﻗﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮش ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﻪ ﺷﺪ. در ﻃﻮل ﺗﻤﺎم آن ﺳﺎلﻫﺎ ﻫﺮ ﻣﺎه ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺨﺮﻧﺪ و ﻗﺮضﻫﺎ و اﻗﺴﺎﻃﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺟﻤﻊ و ﺗﻔﺮﯾﻖ ﻣﯽﮐﺮد و ﻣﺒﻠﻐﯽ را ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺲاﻧﺪاز ﮐﻨﺎر ﻣﯽﮔﺬاﺷﺖ. او از ﻗﺒﻞ ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﺷﻮﻫﺮش ،ﭼﻘﺪر ﭘﻮل ﺑﻪ او ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد
و ﺑﺮاي ﻫﻤﻪاش ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي ﮐﺮده ﺑﻮد .اﻣﺎ ﻧﻪ او و ﻧﻪ ﺷﻮﻫﺮش ،ﻫﯿﭻﮐﺪام ﺣﻮاﺳﺸﺎن ﺑﻪ ﭘﻮل ﻣﺮﺧﺼﯽﻫﺎي ﻧﺮﻓﺘﻪي ﻣﺮد ﻧﺒﻮد.
ﻣﺮد در ﺗﻤﺎم دوران ﮐﺎرش ﻓﻘﻂ ﺷﺶ روز ﻣﺮﺧﺼﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺳﻪ روز ﺑﺮاي
ﻣﺮگ ﻣﺎدر ﻫﻤﺴﺮش و ﺳﻪ روز ﺑﺮاي ﻣﺮگ ﭘﺪر ﻫﻤﺴﺮش .آن ﺷﺶ روز ﻣﺮﺧﺼﯽاي 10
11
ﭘﺎكﮐﺮدن ﺧﺎﻃﺮه ﺑﺪ
ﻫﯿﭽﺎن ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺮگ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮدش ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮنﮐﺎر و ﻓﻮت ﺑﺴﺘﮕﺎن درﺟﻪ
ﭘﺲاﻧﺪاز ﺑﻮد .ﻣﺜﻞ ﺳﮑﻪ ﻃﻼ ،ﮔﺮدﻧﺒﻨﺪ ﻃﻼ ،ﮔﻮﺷﻮاره ﻃﻼ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻣﺮد آنﻫﻤﻪ ﭘﻮل را
آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺎلﻫﺎ ﺳﺨﺘﯽ و ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮاي ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺧﻮب
ﺑﻪ ﻣﺪت ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﯿﭻﮐﺪام ﺑﻪ رويﺷﺎن ﻧﯿﺎوردﻧﺪ و ﭼﯿﺰي ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ .اﻣﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه
و راﺣﺖ ﻻزم ﺑﻮد ،ﺗﻬﯿﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﭼﯿﺰي ﮐﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ .ﺑﺮاي ﻣﺴﺎﻓﺮتﻫﺎي
ﯾﮏ روز ﻣﺮد ﻃﺎﻗﺘﺶ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ و ﺑﻪ زﻧﺶ ﮔﻔﺖ» :ﮐﺎش ﻗﺒﻞ از ﺧﺮﯾﺪﻧﺶ ﺑﺎ ﺗﻮ
ﺳﺎﻻﻧﻪﺷﺎن ،ﮐﺎدوﻫﺎ و ﻫﺪﯾﻪﻫﺎ و ﭼﯿﺰﻫﺎي دﯾﮕﺮ ،ﭘﻮل ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ اﻧﺪازه
ﻣﺸﻮرت ﮐﺮده ﺑﻮدم«.
اول ،ﻣﺮﺧﺼﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻧﻤﯽآﻣﺪ.
ﮐﺎﻓﯽ ﭘﺲاﻧﺪاز داﺷﺘﻨﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮد وﻗﺘﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﯽاش را ﮔﺮﻓﺖ ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﭘﻮل ﻣﺮﺧﺼﯽﻫﺎي ﻧﺮﻓﺘﻪاش ،ﻫﺪﯾﻪاي ﺑﺮاي زﻧﺶ ﺑﺨﺮد.
ﺑﻪ ﺑﺎزار رﻓﺖ و ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮ ،ﻫﻤﻪ آن ﭘﻮل را داد ﭘﺎي ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮي
ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮش زﯾﺒﺎ و ﻣﻨﺎﺳﺐ آﻣﺪه ﺑﻮد.
زﻧﺶ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ از ﻗﯿﻤﺖ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ،ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد .وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺷﻮﻫﺮش ﭼﻘﺪر ﭘﻮل ﭘﺎي آن داده ،ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﯿﻔﺘﺪ. اﻣﺎ ﺷﻮﻫﺮش آن ﻫﺪﯾﻪ را ﺑﺮاي او ﺧﺮﯾﺪه ﺑﻮد .ﻧﺒﺎﯾﺪ دﻟﺶ را ﻣﯽﺷﮑﺴﺖ. ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﺪ ،ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮد ﺗﺎﺑﻠﻮي ﻧﻘﺎﺷﯽ را ﺑﺎﻻي
ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﭘﺎي ﭼﯿﺰي داده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻓﺎﯾﺪه و اﺳﺘﻔﺎدهاي ﻧﺪاﺷﺖ.
زن اول ﺟﻮاب داد» :ﻋﯿﺐ ﻧﺪارد .دوﺳﺘﺶ دارم«.
اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﻔﺖ» :ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﺖ .ﮐﺎش ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻃﻼ ﻣﯽﺧﺮﯾﺪي«.
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎﺑﻠﻮ را ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﭘﺲ ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﻓﺮوﺷﻨﺪه ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺳﻮم ﻗﯿﻤﺖ ﻫﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪ ﺗﺎﺑﻠﻮ را از آﻧﻬﺎ ﭘﺲ ﺑﮕﯿﺮد.
ﻣﯽﮔﻔﺖ از آن ﭘﻮل ﮐﻤﯽ ﺳﻮد ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﺑﺮداﺷﺘﻪ و ﺑﺎﻗﯽاش را ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺷﺶ داده.
زن و ﺷﻮﻫﺮ از او ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎﺑﻠﻮ را ﺑﺮاﯾﺸﺎن ﺑﻔﺮوﺷﺪ .اﻣﺎ او ﺑﺎز ﻫﻢ ﻗﺒﻮل ﻧﮑﺮد. ﮔﻔﺖ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻗﺒﻼ آن را ﻓﺮوﺧﺘﻪ ،دوﺑﺎره وﻗﺖ ﺑﮕﺬارد. ﭼﺎرهاي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ آن را دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻨﺪ.
ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن آوﯾﺰان ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺟﻠﻮي ﭼﺸﻤﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺗﺎﺑﻠﻮي ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺑﻪ آن ﺧﺎﻧﻪ ﻧﯿﺎﻣﺪه ﺑﻮد ،ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺧﻮب ﺑﻮد و زن و ﻣﺮد از ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺘﻦ ﭼﻨﺪ روز ،ﻣﺮد ﻫﻢ ﻣﺜﻞ زن اﺣﺴﺎس ﺑﺪي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد.
واﻗﻌﯿﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ آﻧﻬﺎ در ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن ،ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻫﯿﭻ ﭘﻮﻟﯽ ﺑﺎﺑﺖ ﭼﯿﺰﻫﺎي
ﻏﯿﺮﺿﺮوري ﻧﺪاده ﺑﻮدﻧﺪ .ﺣﺘﯽ ﻫﺪﯾﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻫﻢ ﻣﯽﺧﺮﯾﺪﻧﺪ ﻫﻢ ﯾﮏﺟﻮر 12
زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن راﺿﯽ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﻫﺮ روزي ﮐﻪ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ،آن ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺣﺎﻟﺸﺎن را ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽﮐﺮد .ﻫﺮﺑﺎر ﮐﻪ ﻧﮕﺎهﺷﺎن ﺑﻪ ﮔﻠﺒﺮگﻫﺎي زرد و ﺳﻔﯿﺪ ﺗﻮي ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﯽاﻓﺘﺎد، دلﺷﺎن ﺑﻪ درد ﻣﯽآﻣﺪ و اﻓﺴﺮدهﺗﺮ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ .آنﻗﺪر ﺑﻪش ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ، ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽوﻗﺘﻬﺎ از ﺗﻤﺎﺷﺎي ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻫﻢ ﻣﻨﺼﺮف ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ. 13
ﻫﯿﭽﺎن ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺟﺎي ﺗﺎﺑﻠﻮ را ﻋﻮض ﮐﺮدﻧﺪ. ﺗﺎﺑﻠﻮ را ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮدﻧﺪ.
ﺟﺎي ﻏﺬا ﺧﻮردﻧﺸﺎن را ﻋﻮض ﮐﺮدﻧﺪ. ﺑﯽﻓﺎﯾﺪه ﺑﻮد. ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺗﺎﺑﻠﻮ در آن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮد ،آﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻗﺒﻞﺷﺎن ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﻘﯿﻪ آﻧﻬﺎ زن و ﺷﻮﻫﺮ ﺧﺴﯿﺴﯽ ﺑﻮدﻧﺪ و ﮐﺴﯽ از آﻧﻬﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﻫﺪﯾﻪﻫﺎ و
257
ﮐﺎدوﻫﺎي ﮔﺮانﻗﯿﻤﺖ ﻧﺪاﺷﺖ .ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ از آﻧﻬﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد» :ﭼﺮا ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ زﯾﺒﺎﯾﯽ را در آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﯾﺪ؟« ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎور ﮐﻨﺪ آﻧﻬﺎ واﻗﻌﺎ ﺗﺎﺑﻠﻮ را ﺑﺮاي اﯾﻦ از دﯾﻮار ﭘﺎﯾﯿﻦ آوردهاﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻫﺪﯾﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ.
ﺑﻪ اﯾﻦﻃﺮف و آنﻃﺮف ﻧﮕﺎه ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده ﮐﻪ آدمﻫﺎ دارﻧﺪ ﺑﻪش ﺗﺴﻠﯿﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ و ﺷﻮﻫﺮش دارد ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺧﻮدش ﻫﻨﻮز زﻧﺪه ﺑﻮد .ﺷﻮﻫﺮش ﻫﻢ ﮐﻨﺎرش ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد .ﭘﺴﺮش .ﭘﺲ ﭘﺴﺮش ﮐﺠﺎ ﺑﻮد؟ ﯾﮏدﻓﻌﻪ ﺑﻪ آن ﻓﻀﺎ ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪه ﺑﻮد .از اﺗﻔﺎﻗﺎت ﻗﺒﻞ از آن ﭼﯿﺰي ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻤﯽآورد .ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد دارد ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ .اﻣﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺷﻮﻫﺮش ﺧﯿﻠﯽ واﻗﻌﯽ ﺑﻮد .دﻣﺎغ
ﺷﻮﻫﺮش ﭘﺮ از آب ﺷﺪه ﺑﻮد و اﺷﮏﻫﺎﯾﺶ ﮔﺮدن او را ﻫﻢ ﺧﯿﺲ ﮐﺮده ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﺷﻮﻫﺮش ﺑﻘﯿﻪ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺖ.
آنﻗﺪر ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را واﺿﺢ و روﺷﻦ ﻣﯽدﯾﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺷﮏ ﺑﺮش داﺷﺖ ﻧﮑﻨﺪ
ﺑﯿﺪار ﺑﺎﺷﺪ و اﯾﻦ اﺗﻔﺎقﻫﺎ واﻗﻌﯿﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺻﺪاي ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﺷﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ» :ﭼﺮا ﮔﺮﯾﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ؟« 14
15
257
ﻫﯿﭽﺎن ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد؟
ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و دوره اﻓﺘﺎد و ﺻﻮرت ﯾﮑﯽﯾﮑﯽ آدمﻫﺎ را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد .ﻫﻤﻪﺷﺎن واﻗﻌﯽ
ﺧﻮاﻫﺮش از راه رﺳﯿﺪ و ﯾﮑﺮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ او آﻣﺪ و ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮد.
ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺧﻮاﻫﺮش ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ اﺷﮏ ﻣﯽرﯾﺨﺖ ،ﺑﻪ ﻃﺮف او آﻣﺪ و ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮد.
ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﮔﺮدن ﺧﻮاﻫﺮش دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪ .ﯾﻘﻪ ﻟﺒﺎس او را ﮐﻨﺎر زد ﺗﺎ ﺧﺎل ﺳﯿﺎﻫﯽ را
زن ﮔﻔﺖ» :وﻟﻢ ﮐﻦ«.
ﺧﺎل را ﻫﻢ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﮔﺮدن ﺧﻮاﻫﺮش دﯾﺪ ،ﺑﺎز ﺑﺎور ﻧﮑﺮد ﺑﯿﺪار اﺳﺖ.
ﺻﺪاي ﮔﺮﯾﻪﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺷﺪ.
ﯾﮑﯽ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﭘﺴﺮش ﺗﻮي ﺷﻠﻮﻏﯽﻫﺎ ﺗﯿﺮ ﺧﻮرده«.
زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺧﻮﺑﻢ .ﻓﻘﻂ دارم ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ .وﻟﻢ ﮐﻨﯿﺪ«.
ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﮔﺮدﻧﺶ ﺑﻮد ﺑﺒﯿﻨﺪ.
دروغ ﻣﺤﺾ ﺑﻮد .ﺧﻮدش رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﺧﻮدش ﻣﺮدم را دﯾﺪه ﺑﻮد.
دﯾﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺳﺎﮐﺖ و آرام اﺳﺖ و ﺷﻠﻮﻏﯽ و ﺗﻔﻨﮓ و ﮔﻠﻮﻟﻪاي در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ.
ﭼﻨﺪ زن دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﺮش رﻓﺘﻨﺪ.
ﺧﻮدش را از دﺳﺖ آﻧﻬﺎ ﺧﻼص ﮐﺮد. ﮔﻔﺖ» :اﯾﻦ آدمﻫﺎ واﻗﻌﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ .ﺑﮕﺬار ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ دﯾﻮاﻧﻪ ﺷﺪهام«. دوﺑﺎره راه اﻓﺘﺎد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت آدمﻫﺎي دور و ﺑﺮش دﺳﺖ ﺑﮑﺸﺪ .اﯾﻦ ﺑﺎر ﺣﺘﯽ ﺑﻪ
آﻧﻬﺎ داﺷﺘﻨﺪ ﮔﻮﻟﺶ ﻣﯽزدﻧﺪ .ﭘﺴﺮش زﻧﺪه ﺑﻮد.
ﭼﻨﺪﺗﺎﯾﺸﺎن ﺳﯿﻠﯽ زد و ﻧﺎﺧﻦﻫﺎﯾﺶ را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮﺷﺎن ﻓﺮو ﮐﺮد.
ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻫﻤﺎن روز اول او را ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .دو ﻣﺎه ﺗﻤﺎم ﺟﺴﺪ او و ﺑﻘﯿﻪ
ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ.
را ﺗﻮي ﺳﺮدﺧﺎﻧﻪ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ«. زن ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ دارد ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ .اﻣﺎ ﺣﺘﯽ از ﺗﺼﻮر اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻨﯿﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮاي ﭘﺴﺮش اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ ،ﻗﻠﺒﺶ از ﺟﺎ ﮐﻨﺪه ﺷﺪ. ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاش دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪ .اﺷﮏﻫﺎﯾﺶ واﻗﻌﯽ ﺑﻮدﻧﺪ و ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﯾﺶ را ﺧﯿﺲ ﮐﺮده
ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺟﺎي ﺳﯿﻠﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺶ ﻣﯽزد ﻣﯽﺳﻮﺧﺖ ،اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﺮد.
ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ واﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ،ﺑﺎز او ﺷﮏ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ دارد ﺧﻮاب
ﺑﻪ اﺗﺎق ﭘﺴﺮش رﻓﺖ.
ﻗﻠﺒﺶ ﺗﻨﺪ و ﺗﻨﺪ ﻣﯽزد .روي ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺖ و ﯾﮑﯽﯾﮑﯽ وﺳﺎﺋﻞ ﭘﺴﺮش را ﺑﺮداﺷﺖ و ﻟﻤﺲ ﮐﺮد و ﺑﻮ ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺶ ﻣﺎﻟﯿﺪ. ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ رﻧﮓ و ﺑﻮي ﻫﻤﯿﺸﮕﯽاش را داﺷﺖ .ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ واﻗﻌﯽ ﺑﻮد. ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ .ﺳﺮش را ﺑﻪ دﯾﻮار ﮐﻮﺑﯿﺪ و ﺟﯿﻎ ﮐﺸﯿﺪ. ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﺗﮑﺎنﻫﺎي ﺷﻮﻫﺮش از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﺷﺪ ،ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐﯿﺪ.
16
17
ﻫﯿﭽﺎن ﺷﻮﻫﺮش ﮔﻔﺖ» :ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ .ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ .ﺧﻮاب دﯾﺪي«. وﻗﺘﯽ ﯾﺎدش آﻣﺪ ﭼﻪ ﺧﻮاﺑﯽ دﯾﺪه ،ﮔﺮﯾﻪاش ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﺷﺪ.
ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮاب دﯾﺪم ﭘﺴﺮﻣﺎن ﺗﯿﺮ ﺧﻮرده و ﺟﺴﺪش ﺗﻮي ﺳﺮدﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮده«. ﺷﻮﻫﺮش دﺳﺘﺶ را روي ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﺧﯿﺲ او ﮔﺬاﺷﺖ و ﺳﺮ و ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ را ﺑﻮﺳﯿﺪ. زن ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽﺷﻨﻮي ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ؟ ﺧﻮاب دﯾﺪم ﭘﺴﺮﻣﺎن را ﮐﺸﺘﻪاﻧﺪ«.
رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرگ
ﺷﻮﻫﺮش ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮد و ﻣﺜﻞ ﮔﻬﻮاره ﺗﮑﺎﻧﺶ داد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽداﻧﻢ .ﻣﯽداﻧﻢ«.
ﻧﻘﺎﺷﯽاش در ﻋﺮض ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﺪ .ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺳﻘﻒ ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﮑﻞ ﺻﻮرت آدم از ﮐﺎر درﻣﯽآﻣﺪ .دو ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺮه ﺟﺎي ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ،ﯾﮏ در ﺟﺎي دﻣﺎﻏﺶ و دو ﺗﺎ ﭘﻠﻪ ﺟﺎي دﻫﺎﻧﺶ. دو ﻃﺮف ﺧﺎﻧﻪ دو ﺗﺎ درﺧﺖ ﮐﺎج ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ و ﮐﻨﺎرﺷﺎن ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﻞ ﺷﺒﯿﻪ آﻓﺘﺎﺑﮕﺮدان و ﺑﺎﻻي ﺧﺎﻧﻪ ﯾﮏ دودﮐﺶ ﮐﻪ دود ﺑﯿﺮون ﻣﯽداد. از وﺳﻂ دو ﺗﺎ ﮐﻮه ﭘﺸﺖ ﺧﺎﻧﻪاش ،ﺧﻮرﺷﯿﺪي ﮐﻪ دو ﺗﺎ ﭼﺸﻢ داﺷﺖ و ﺧﻂﻫﺎي ﻧﻮرش ،ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﯾﮑﯽ ﺑﻠﻨﺪ و ﯾﮑﯽ ﮐﻮﺗﺎه ﺑﻮد ،ﺗﺎ ﻧﺼﻔﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﯽآﻣﺪ.
از ﺟﻠﻮي ﺧﺎﻧﻪ ﯾﮏ رودﺧﺎﻧﻪ رد ﻣﯽﺷﺪ و ﻣﺎﻫﯽﻫﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺜﻠﺚ ﮐﻮﭼﮏ
ﺟﺎي ﺳﺮﺷﺎن داﺷﺘﻨﺪ و ﯾﮏ ﻣﺜﻠﺚ دراز ﺟﺎي ﺑﺪﻧﺸﺎن ،ﺷﺒﯿﻪ ﭘﺮواﻧﻪ از آب در ﻣﯽآﻣﺪﻧﺪ.
ﺳﻤﺖ ﭼﭗ آﺳﻤﺎن ﻧﻘﺎﺷﯽاش ﻫﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺮﻧﺪه وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﻢ در
ﺣﺎل آﻣﺪن ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻢ در ﺣﺎل رﻓﺘﻦ.
18
19
رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرگ
ﻫﯿﭽﺎن ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽاش اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﯽﺷﺪ .اﻣﺎ ﮐﺸﯿﺪن ﻫﺎﺷﻮرﻫﺎي آب رودﺧﺎﻧﻪ و
ﻣﺎﻫﯽﻫﺎي اﺿﺎﻓﻪ ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﺎ ﻣﺪتﻫﺎ اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ.
ﻧﻘﺎﺷﯽ آنﻗﺪر ﺑﭽﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽدﯾﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎور ﮐﻨﺪ ﯾﮏ ﻣﺮد
ﺑﺎز ﻫﺮﭼﻘﺪر ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ دﺳﺖ از ﻋﺎدﺗﺶ ﺑﺮدارد .ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ ﯾﺎ ﺗﻮي
ﺟﻠﺴﻪ و ﯾﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﻮد ،ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺑﯿﺎﯾﺪ ،ﻣﯽدﯾﺪ دوﺑﺎره روي ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺟﻠﻮي دﺳﺘﺶ ﺑﻮده ،ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﺮده.
ﭘﻨﺠﺎهوﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ آن را ﮐﺸﯿﺪه. ﺑﭽﻪ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻮد ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻘﺎﺷﯽ را ﺑﻠﺪ ﺑﻮد .ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ آن ﻣﻮﻗﻊ
رواﻧﭙﺰﺷﮏ اﯾﻦ ﻋﺎدﺗﺶ را ﺑﻪ ﭘﯿﺮي زودرﺳﺶ رﺑﻂ داد .ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد آدمﻫﺎي ﭘﯿﺮ و ﺑﭽﻪﻫﺎ ،ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻣﯽﮔﻔﺖ آدم وﻗﺘﯽ ﺟﺎﯾﯽ اﺣﺴﺎس ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﺮاي
ﻧﻘﺎﺷﯽاش را رﻧﮓ ﻫﻢ ﻣﯽﮐﺮد. ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮐﺸﯿﺪن اﯾﻦ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﺮده ﺑﻮد .وﻟﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﺎرش ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻫﺎﺷﻮر آب رودﺧﺎﻧﻪ ﺗﻤﺎم
ﮐﺎﻏﺬ را ﭘﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد و ﻣﺎﻫﯽﻫﺎ ﺗﺎ ﮐﻨﺎر ﺧﻮرﺷﯿﺪ و ﭘﺮﻧﺪهﻫﺎ رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﯾﮏ ﮐﺎﻏﺬ، ﮐﺘﺎب ،ﻧﺎﻣﻪ ،ﺳﻨﺪ و ﯾﺎ ﯾﮏ روزﻧﺎﻣﻪ دﯾﮕﺮ ﺧﺮاب ﺷﺪه ﺑﻮد .روي ﻣﯿﺰش ﭘﺮ ﺑﻮد از
ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ و روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺑﯽﺷﮑﻞ و ﺑﯽﮔﻮﺷﻪ و ﺳﻄﻞ آﺷﻐﺎﻟﺶ ﭘﺮ ﺑﻮد از ﮐﺎﻏﺬﻫﺎي
ﺗﺴﮑﯿﻦ ﺧﻮدش ﭘﯽ ﭼﯿﺰي ﻣﯽﮔﺮدد و دﻟﯿﻠﺶ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ او ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺗﻮي ﺧﺎﻧﻪاش
ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري ﻧﮑﺮده.
رواﻧﭙﺰﺷﮏ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺑﻠﺪ ﺑﻮد .ﺑﺎ او ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮف زد و ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﺮد.
ﺑﺪون ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻫﯿﭻ داروﯾﯽ ﻃﻮري ﻣﺪاواﯾﺶ ﮐﺮد ﮐﻪ او ﻫﺮﺑﺎر ﺧﻮدﮐﺎر دﺳﺘﺶ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ ،ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪن اوﻟﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮش ﻣﯽآﻣﺪ.
اﻣﺎ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻧﮑﺸﯿﺪن ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﺪي روي او و ﮐﺎرش ﮔﺬاﺷﺖ .اﯾﻦﺑﺎر ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﻮد
رﯾﺰرﯾﺰ ﺷﺪه.
ﺑﻪ ﺑﺎزي ﮐﺮدن ﺑﺎ وﺳﺎﺋﻞ ﺟﻠﻮي دﺳﺘﺶ .ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﻫﻢ ﮐﻪ از روي ﻣﯿﺰ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﺮد، اوﻟﯿﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﺪﻧﺪ ،ﮐﺎرﻣﻨﺪﻫﺎي زﯾﺮدﺳﺖ ﺧﻮدش ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﻏﯿﺎب او ﻧﻘﺎﺷﯽاش را روي ﻣﯿﺰش دﯾﺪه ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺑﺎز ﯾﺎ ﺑﺎ دﺳﺘﻪ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﺮد ﯾﺎ ﺑﺎ دﮐﻤﻪﻫﺎي ﺳﺮ آﺳﺘﯿﻨﺶ و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖﻫﺎ و ﻧﺎﺧﻦﻫﺎﯾﺶ.
آن روز ﺗﺎ آﺧﺮ وﻗﺖ در ﺣﻀﻮر او ﻫﺮ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﯾﮏﺑﺎر ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﭼﺸﻤﮏ ﻣﯽزدﻧﺪ و ﺳﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﯽاﻫﻤﯿﺖ ،ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل ﻣﯽﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ. ﻓﺮداي آن روز ﻫﻤﻪ ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻫﻤﮑﺎرﻫﺎي ﻫﻢردهاش دﺳﺘﺶ ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ
او ﺟﻤﻌﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺴﺘﺎن ﻣﯽرود و ﻧﻘﺎﺷﯽ ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﮐﺎرﻣﻨﺪﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﭘﺸﺖ
دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﮑﺮﻫﺎﯾﺶ را ﺟﻤﻊوﺟﻮر ﮐﻨﺪ .ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﺪ .زود اﻓﺴﺮده و ﮐﻼﻓﻪ ﻣﯽﺷﺪ و ﻣﺮﺧﺼﯽ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﻣﯽﮔﺸﺖ.
در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل روز ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻮد و ﻋﻘﺮﺑﻪﻫﺎ را دﻧﺒﺎل ﻣﯽﮐﺮد.
ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰش ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﺣﺘﯽ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﻫﻤﺎن اول ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺗﺎزه ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ
ﺳﺮش ﻣﯽﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ. 20
21
ﻫﯿﭽﺎن ﮐﺎرش را ﺷﺮوع ﮐﻨﺪ ،وﻗﺘﯽ وارد اﺗﺎﻗﺶ ﺷﺪ و ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﺻﻨﺪﻟﯽاش اﻓﺘﺎد ،ﻣﺮﺧﺼﯽ
ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ.
دوﺑﺎره اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﻫﻤﻪ دارﻧﺪ درﺑﺎره او ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. وﺿﻌﯿﺖ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞﺗﺤﻤﻠﯽ ﺑﻮد .ﻓﮑﺮ ﮔﺬراﻧﺪن دو ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﯽاش ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ،دﯾﻮاﻧﻪاش ﻣﯽﮐﺮد. روزي ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﮐﺎﻏﺬ ﺑﺰرگ و ﻗﺎﺑﯽ ﻫﻢاﻧﺪازه آن و ﻣﺪادرﻧﮕﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از ﻧﻮهاش
ﻣﻮرﭼﻪ و زﻧﺒﻮر
ﻗﺮض ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ اداره آﻣﺪ و ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰش ﻧﺸﺴﺖ و ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﺸﯿﺪن، ﮐﺎرﻣﻨﺪﻫﺎي زﯾﺮدﺳﺘﺶ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ او ﺑﺎ ﭼﻪ دﻗﺖ و ﺟﺪﯾﺘﯽ دارد ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ رﻓﺖوآﻣﺪﻫﺎ و ﭘﻮزﺧﻨﺪﻫﺎي ﺑﻘﯿﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﺪ ،ﻫﻤﺎن ﻧﻘﺎﺷﯽ
ﻫﻤﯿﺸﮕﯽاش را ﮐﺸﯿﺪ.
ﻣﺜﻞ ﺑﭽﮕﯽﻫﺎﯾﺶ ﺧﻮرﺷﯿﺪش را زرد ،رودﺧﺎﻧﻪاش را آﺑﯽ و درﺧﺖﻫﺎي ﮐﺎﺟﺶ
را ﺳﺒﺰ ﮐﺮد .اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎﻫﯽﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي ﺑﮑﺸﺪ .اﻣﺎ ﻫﻤﺎن ﻣﺎﻫﯽﻫﺎي ﭘﺮواﻧﻪاي را ﮐﺸﯿﺪ.
ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎر ﺗﻮي ﺟﻮب آب و ﺗﻮي ﭼﺎه اﻓﺘﺎده ﺑﻮد و ﺳﺎﻟﻢ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﭼﻨﺪ ﺑﺎر از روي درﺧﺖ ،از ارﺗﻔﺎع ﺑﯿﺴﺖ ﻣﺘﺮي ،ﺑﻪ روي زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد و ﺻﺪﻣﻪاي ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد.
اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺣﻠﻘﻪ ﻃﻼ ﺑﻪ ﺳﺮش ﺧﻮرده ﺑﻮد ،اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد ﯾﮏ ﭼﯿﺰي
ﻓﺮق ﮐﺮده. ﮐﻨﺎر اﻧﮕﺸﺘﺮ اﯾﺴﺘﺎد.
ﻧﻘﺎﺷﯽاش ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪ ،ﻗﺎﺑﺶ ﮔﺮﻓﺖ و آن را از دﯾﻮار روﺑﺮوﯾﺶ آوﯾﺰان ﮐﺮد و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰش ﻧﺸﺴﺖ. اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﻮد ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد ﮐﺴﯽ ﮐﻪ آﻧﺠﺎ ﭘﺸﺖ آن ﻣﯿﺰ ﻧﺸﺴﺘﻪ ،ﺧﻮد اوﺳﺖ.
ﭼﻨﺪ ﺑﺎر از ﺗﻮﯾﺶ رد ﺷﺪ. ﺟﺴﻤﺶ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﻃﻮر دﯾﮕﺮي ﻣﯽدﯾﺪ. زﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﻃﻼ ﻧﺸﺴﺖ و ﺳﺮش را ﺧﺎراﻧﺪ و ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن. اوﻟﯿﻦ ﻓﮑﺮي ﮐﻪ ﮐﺮد اﯾﻦ ﺑﻮد» :اﯾﻦ اوﻟﯿﻦ ﺑﺎري اﺳﺖ ﮐﻪ دارم ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ«. از ﺧﻮدش ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﭼﺮا؟«
ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺟﻮاب داد» :ﺷﺎﯾﺪ از ﺿﺮﺑﻪاي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮم ﺧﻮرده«.
22
23
ﻣﻮرﭼﻪ و زﻧﺒﻮر
ﻫﯿﭽﺎن از ﺧﻮدش ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﭼﺮا ﺑﺮاي ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺳﺎﯾﻪ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ،او ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل
ﻋﻘﻠﺶ ﺑﻪ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻧﻤﯽرﺳﯿﺪه؟«
ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺟﻮاب داد» :ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺮﻣﺎش«.
ﯾﺎدش آﻣﺪ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﭘﯿﺶ ﯾﮏ ﮔﻨﺠﺸﮏ او را ﻻي ﺗﮑﺶ ﮔﺮﻓﺖ .اﻣﺎ از ﺧﻮردﻧﺶ ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺷﺪ و ﺗﻔﺶ ﮐﺮد. »ﭼﺮا؟«
ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﻢ ﺑﻠﺪم«.
»ﻻﺑﺪ ﺳﯿﺮ ﺑﻮده«.
ﭘﺮﺳﯿﺪ» :آﯾﺎ ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ زﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﯾﮏ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ و ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ؟«
»ﺳﯿﺮ ﺑﻮدن ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﺒﻮدن اﺳﺖ .ﮐﺎري ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺣﯿﻮانﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ
»ﺑﻠﻪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ .ﭼﻮن ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ زﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﯾﮏ ﺣﻠﻘﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪام و دارم ﻓﮑﺮ
ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
»ﺳﯿﺮ ﺑﻮدن ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟« دﻧﺒﺎل ﻏﺬا ﺑﮕﺮدﻧﺪ«. »ﺣﯿﻮاﻧﺎت دو دﺳﺘﻪاﻧﺪ .ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ و ﺑﻘﯿﻪ .ﺑﻘﯿﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻪﻫﺎي ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ
زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد» :ﺳﺎﯾﻪ و روﺷﻦ«.
»دﻧﯿﺎ دو ﻗﺴﻤﺖ اﺳﺖ .ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﯾﻪ اﺳﺖ و ﺳﺮدﺗﺮ و ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ
روﺷﻦ اﺳﺖ و در آن ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻮرﭼﻪ ﻣﯽﺳﻮزد«. »ﺷﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ وﺟﻮد ﺳﺎﯾﻪ اﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ دارم ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
دﯾﮕﺮي ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ .ﺣﯿﻮاﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ را ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ و ﺣﯿﻮاﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﮐﺎري ﺑﺎ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ ﻧﺪارﻧﺪ و ﺣﯿﻮاﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ را ﻻي ﺗﮑﺸﺎن ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﺗﻔﺸﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .ﯾﻌﻨﯽ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ«. »اﻣﺎ اﮔﺮ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺳﯿﺮ ﺑﻮد ،ﭼﺮا اﺻﻼ ﻣﻦ را ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺗﻔﻢ ﮐﻨﺪ؟«
»ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﮔﻮﺷﺘﻢ ﺑﺪﻣﺰه اﺳﺖ«.
رﻓﺖ ﺗﻮي آﻓﺘﺎب و از ﺧﻮدش ﭘﺮﺳﯿﺪ» :آﯾﺎ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺗﻮي آﻓﺘﺎب ﻫﺴﺘﻢ ﻫﻢ
»ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮد .ﯾﺎ ﻣﯽﺷﻮد آن را ﺧﻮرد و ﯾﺎ ﻧﻤﯽﺷﻮد«.
ﺑﻠﻪ .او واﻗﻌﺎ داﺷﺖ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد.
»ﭼﺮا ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ آنﻗﺪر ﮔﻮﺷﺘﺶ ﺑﺪﻣﺰه ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻨﺠﺸﮏ او را ﺗﻒ ﮐﻨﺪ؟«
ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ؟« ﺑﻪ ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ ﻫﻤﻪﺟﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ .ﻫﻢ ﺗﻮي ﺳﺎﯾﻪ و ﻫﻢ ﺗﻮي آﻓﺘﺎب«.
ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ.
»ﭼﺮا ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﯾﮏ ﺟﻔﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟«
ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮيﻫﺎ ﺧﻮب ﺑﻮد.
»آﯾﺎ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺿﺮﺑﻪاي ﺑﻪ ﺳﺮش
ﺑﺨﻮرد؟ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ آن ﺿﺮﺑﻪ از ﯾﮏ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟«
»ﺟﻔﺖ؟« »ﺑﻠﻪ ﺟﻔﺖ .ﻫﻤﻪ ﺣﯿﻮانﻫﺎ ﺟﻔﺖ دارﻧﺪ .ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﻦ ﺟﻔﺖ ﻧﺪارم؟«
ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ.
24
25
ﻣﻮرﭼﻪ و زﻧﺒﻮر
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﻠﮑﻪ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ اول ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ ﺑﺎلدار ﺑﻮد .ﭘﺮواز ﮐﺮد و ﺟﻠﻮي ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ
ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ ﺗﻮي ﻫﻮا ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ ﻧﺮ ﺟﻔﺖﮔﯿﺮي ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ آﻣﺪ روي زﻣﯿﻦ و ﻫﯽ زاﯾﯿﺪ و ﻫﯽ زاﯾﯿﺪ. »ﭼﺮا ﻣﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦﻗﺪر ﺧﻮدﺧﻮاه ﺑﺎﺷﺪ؟ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ از او و ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺶ ﻣﻮاﻇﺒﺖ ﮐﺮد؟ ﭼﺮا ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺟﻔﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ؟ ﮐﺎر ﺑﮑﻨﯿﻢ و ﺟﺎن ﺑﮑﻨﯿﻢ و ﮔﻮﺷﺘﻤﺎن ﺑﺪﻣﺰه ﺑﺎﺷﺪ؟ ﭼﺮا و ﭼﺮا و ﭼﺮا؟« از ﺧﻮدش ﭘﺮﺳﯿﺪ» :اﺻﻼ ﭼﺮا ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻓﮑﺮ ﺑﮑﻨﻢ؟«
ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺟﻮاب داد» :ﻧﻪ .اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن را ﻧﺒﺎﯾﺪ از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ .ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻦ
اوﻟﯿﻦ ﻣﻮﺟﻮدي ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ«. »ﭼﺮا وﻗﺘﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ اوﻟﯿﻦ ﻣﻮﺟﻮدي ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻠﺪم ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ،اﺣﺴﺎس ﻏﺮور
ﻣﯽﮐﻨﻢ؟ ﻏﺮور ﭼﯿﺴﺖ؟ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ اﺣﺴﺎس ﻏﺮور ﺑﮑﻨﺪ؟ ﭼﺮا ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﯾﮏﺟﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ؟« »اﺻﻼ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻢ؟ از ﮐﺠﺎ آﻣﺪهام؟ اﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪ از ﮐﺠﺎ آﻣﺪ؟ ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺑﺨﻮرد؟ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪ را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده؟ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﻦ را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده؟ ﭼﺮا ﻣﻦ را
ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﮐﺮد» :ﺑﺮاي ﻓﺮار از ﻫﻤﻪ اﯾﻨﻬﺎ ﯾﮏ راه ﻫﺴﺖ .آن ﻫﻢ اﯾﻦ ﮐﻪ زودﺗﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺸﻮم«.
»ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺸﻮم؟ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﯽ؟« »ﻧﻤﯽداﻧﻢ .راه ﻣﯽاﻓﺘﻢ و ﻣﯽروم ﺗﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ«.
از ﺧﻮدش ﭘﺮﺳﯿﺪ» :آﺧﺮش ﭼﻪ؟«
ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺟﻮاب داد» :آﺧﺮش؟ ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ دﯾﮕﺮ .ﺗﺨﺘﺨﻮاب«. »وﻟﯽ ﯾﮏ ﻣﻮرﭼﻪ ﮐﺎرﮔﺮ ﺑﺪﻣﺰه ﮐﻪ ﺗﺨﺘﺨﻮاب ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﭼﯿﺴﺖ«. »ﭼﺮا ﻧﻤﯽداﻧﺪ؟ ﻣﻘﺼﻮد از آﻓﺮﯾﻨﺶ ﺗﺨﺘﺨﻮاب اﺳﺖ و ﺑﺲ«. »اﻣﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻮﭼﮑﻢ«. »ﻣﯽﺧﻮرم و ﻣﯽﺧﻮرم ﺗﺎ اﻧﺪازه ﯾﮏ ﻓﯿﻞ ﺑﺸﻮم .ﻓﯿﻞﻫﺎ ﻫﻢ آن اول ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ«. »ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﻠﮑﻪ ﺑﺨﻮاﺑﻢ«. »ﭘﺲ ﻣﯽروم ﭘﯿﺶ ﻣﻠﮑﻪ«.
»اﺻﻼ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮدم ﻣﻠﮑﻪ ﺑﺸﻮم«.
ﺧﻠﻖ ﮐﺮده؟ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﺪ؟ ﭼﺮا ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻦ ﺧﻠﻖ ﻧﮑﺮده؟
ﻣﻮرﭼﻪ داﺷﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﯾﮏ زﻧﺒﻮر ﻋﺴﻞ ﻧﺸﺴﺖ
ﺧﻮد او را ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﻠﻖ ﮐﺮده؟ ﭼﺮا ﺧﻮدش را ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯽدﻫﺪ؟ ﭼﺮا ﺧﻮدش را ﻗﺎﯾﻢ
ﻣﻮرﭼﻪ ﺟﻮاﺑﺶ را داد.
ﭼﺮا ﻣﻦ را اﯾﻦﺟﻮري ﺧﻠﻖ ﮐﺮده؟ ﭼﺮا از ﻣﻦ اﺟﺎزه ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ و ﻣﻦ را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده؟ ﮐﺮده؟ ﭼﺮا ﻧﻤﯽآﯾﺪ ﮐﻨﺎر ﻣﻦ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ و دو ﮐﻠﻤﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ؟ ﭼﺮا ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ
اﯾﻦﻗﺪر ﭘﻮچ و ﺑﯽارزش اﺳﺖ؟«
ﮐﻨﺎرش و ﺳﻼم ﮐﺮد.
زﻧﺒﻮر ﻋﺴﻞ ﮔﻔﺖ» :ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﻣﯽداﻧﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟« ﻣﻮرﭼﻪ ﮔﻔﺖ» :اﺧﺘﯿﺎر دارﯾﺪ .ﻗﺒﻞ از آﻣﺪﻧﺖ ﯾﮏ ﺧﺮوار ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم .ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮرﭼﻪاي ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ و ﺣﺎﻻ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﯾﮏ ﻓﯿﻞ ﺑﺸﻮم و دارم دﻧﺒﺎل
ﺟﻔﺖ ﻣﯽﮔﺮدم«. 26
27
ﻫﯿﭽﺎن زﻧﺒﻮر ﻋﺴﻞ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ زﻧﺒﻮر ﻋﺴﻠﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ و
ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﯾﮏ ﻋﻘﺎب ﺑﺸﻮم .اﺗﻔﺎﻗﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ دﻧﺒﺎل ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﻣﯽﮔﺮدم و ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺧﺘﻢ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ«... ﻣﻮرﭼﻪ ﺣﺮﻓﺶ را ﺑﺮﯾﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺗﺨﺘﺨﻮاب«. ﻣﻮرﭼﻪ و زﻧﺒﻮر ﻋﺴﻞ رﻓﺘﻨﺪ ﯾﮏ ﺟﺎي ﻧﺮﻣﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﻧﺪ .ﻣﻮرﭼﻪ ﺧﻮاﺑﯿﺪ و ﺳﻮراخ ﮐﻮﻧﺶ را ﻧﺸﺎن داد .زﻧﺒﻮر ﻫﻢ ﭼﻮن آﻟﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﻧﯿﺸﺶ را درآورد و ﮐﺮد ﺗﻮي ﮐﻮن
ﺷﺮطﺑﻨﺪي
ﻣﻮرﭼﻪ.
ﻣﻮرﭼﻪ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ از ﮐﺠﺎ ﺧﻮرده دو ﺳﻪ ﺑﺎر دور ﺧﻮدش ﭼﺮخ زد و اﻓﺘﺎد.
زﻧﺒﻮر ﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ،ﻫﻤﺎن ﺑﺎر اوﻟﯽ ﮐﻪ زﻫﺮش را اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ ﻣﯽﻣﯿﺮد ،ﮐﻠﻪﭘﺎ ﺷﺪ.
»ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ زﻧﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﺮط ﺑﺴﺘﻪ؟« »ﭼﻪ ﺷﺮﻃﯽ؟« »اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺗﺨﺘﺨﻮاب ﺑﮑﺸﺎﻧﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ«. »ﻫﻪ ﻫﻪ«. »ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮ در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﻪش ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ«. »ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد«. »ﺟﺎﻟﺐﺗﺮ ﻫﻢ ﻣﯽﺷﻮد وﻗﺘﯽ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﺷﺮط را ﺑﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ«.
»داري ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ«.
»ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﺷﻮﺧﯽ اﺳﺖ«.
»اﯾﻦ دﯾﮕﺮ ﭼﻪﺟﻮر ﺷﺮطﺑﻨﺪياي اﺳﺖ؟« »ﺷﺮطﺑﻨﺪي اﺳﺖ دﯾﮕﺮ«. »اﻻن ﮐﺠﺎﺳﺖ؟«
»ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯾﺶ ﺧﺒﺮ ﺑﺒﺮم«. 28
29
ﺷﺮطﺑﻨﺪي
ﻫﯿﭽﺎن »و ﻻﺑﺪ ﻣﯽداﻧﺪ ﺗﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﯽ؟«
»ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺣﺮفﻫﺎي ﻣﻦ را ﮔﻮش ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ«. »ﭼﺮا .اﻣﺎ ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«.
»ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺎور ﮐﻨﯽ .ﭼﻮن وﻗﺖ زﯾﺎدي ﻧﺪاري«. »ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ«.
»زﻧﺖ آنﻗﺪر ﺳﺎده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺮدﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻓﺮق ﻣﯽﮐﻨﯽ .آنﻗﺪر ﺑﻪت اﻃﻤﯿﻨﺎن دارد ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﺮط ﺑﺒﻨﺪد .ﻣﻦ ﻫﻢ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﻪش ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدﻫﺎي دﯾﮕﺮ ،ﭘﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﺑﯿﻔﺘﺪ ﻫﺮ ﮐﺎري ﻣﯽﮐﻨﯽ«. »ﻣﻦ ﻫﻢ دوﺳﺘﺶ دارم .ﻣﻦ ﻫﻢ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﻫﺴﺘﻢ«.
»ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدت«.
»ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﺷﮏ ﻧﺪارم«.
»ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ«.
»ﻣﺴﺨﺮهام ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
»ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدت«.
»ﻧﻪ .ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﺨﺮهات ﮐﻨﻢ؟ اﯾﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺮدﻫﺎ از آن ﺳﺮ در
»ﺗﻒ ﺑﻪ روﯾﺖ«.
ﻣﯽآورﻧﺪ .ﺗﻮ ﭼﯽ؟ ﺗﻮ ﺣﺎﺿﺮي ﺳﺮ زﻧﺖ ﺷﺮط ﺑﺒﻨﺪي؟«
»ﺗﻒ ﺑﻪ روي ﺧﻮدت«.
»ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺮد دﯾﮕﺮ را ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ ﺳﺮاﻏﺶ؟« »ﭼﺮا ﮐﻪ ﻧﻪ؟«
»ﭼﺮا اﯾﻦﮐﺎر را ﮐﺮدي؟« »ﻣﻦ ﺷﺮط ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدم .ﺗﻮ ﭼﺮا اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدي؟«
»ﻣﻦ ﺑﻪ او اﻃﻤﯿﻨﺎن دارم .اﻣﺎ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«. »ﭼﺮا؟«
»ﺣﺎﻻ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺮوي ﺑﻪش ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ؟«
»ﻫﺮ آدﻣﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﻨﺪ«.
»ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ راﺣﺘﯽ زﻧﺪﮔﯿﻢ را ﺑﻪ ﺑﺎد دادي؟«
»ﺑﻠﻪ ﻣﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدم«.
»ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ؟« »ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮرت ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم .ﺧﻮدت ﮐﺮدي .ﯾﺎدت رﻓﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ زودي؟« »ﺣﺎﻻ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ؟«
»ﭘﺲ اﯾﻦﻃﻮري ﺗﻮﺟﯿﻬﺶ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« »ﯾﻌﻨﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻓﮑﺮ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ ﻣﻦ را ﻧﮑﺮده ﺑﻮدي؟« »ﻫﻤﻪ ﻣﺮدﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﮑﺲ زﯾﺎد ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﻧﻤﯽﺷﻮد«.
»ﻧﻪ .ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﻢ؟«
»ﭼﺮا از ﻃﺮف ﻫﻤﻪ ﻣﺮدﻫﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﻫﻤﻪﺷﺎن را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯽ؟«
»ﭼﺮا اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدي؟«
»ﺗﻮ ﺧﻮدت ﭼﺮا ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدﻫﺎ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻫﻤﻪﺷﺎن ﺑﻮدهاي؟«
»ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﭼﻪ؟«
30
31
ﺷﺮطﺑﻨﺪي
ﻫﯿﭽﺎن »اﯾﻦ ﺗﻮ ﺑﻮدي ﮐﻪ از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﯽ و اﻻ ﻣﻦ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري ﻧﻤﯽﮐﺮدم«.
»ﭼﻪ ﺧﻮب ﺑﻠﺪي«.
»ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﮑﺮده ﺑﻮدي ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ازت
»اﯾﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ«.
»زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ را ﻧﺎﺑﻮد ﮐﺮدهاي و ﻧﺸﺴﺘﻪاي ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ﻣﻦ را
»ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﺮدم ﺑﻪ اﯾﻦ راﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﺑﯽ .ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪم ﮐﺘﮑﻢ ﺑﺰﻧﯽ و از ﺧﺎﻧﻪ
»ﻫﯿﭽﯽ .دﯾﮕﺮ ﮐﻢﮐﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم«.
»واﻗﻌﺎ اﯾﻦﻃﻮر ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدي؟«
ﻧﺨﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد«. ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﯽ؟ ﺧﻮب ﮐﺮدي ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﭼﻪ؟« »ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﻪش ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ؟«
»ﭼﻄﻮر؟« ﺑﯿﺮوﻧﻢ ﮐﻨﯽ«.
»ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدادم اﯾﻦﻃﻮر ﺑﺎﺷﺪ«.
»ﻧﻤﯽداﻧﻢ«.
»ﻣﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدم .ﻣﯽداﻧﻢ«.
»ﭼﯿﺰي ﺑﻪش ﻧﮕﻮ .ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
»ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪارد«.
»ﭼﺮا؟«
»ﻣﮕﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﻪش ﺑﮕﻮﯾﯽ؟«
»ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺪون او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ«. »او ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ زن ﺗﻮ ﺑﺸﻮد ،دوﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﻮد .دوﺳﺖ ﻧﺪارم آن ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽاي را ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ دارد ،ازش ﺑﮕﯿﺮم«.
»ﺣﻖ داري ﻧﻔﻬﻤﯽ .ﺗﻮ داري ﻓﮑﺮ او را ﻣﯽﮐﻨﯽ و ﻣﻦ دارم درﺑﺎره ﺧﻮدم ﺣﺮف
ﻣﯽزﻧﻢ«.
»ﻣﮕﺮ ﺗﻮ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ داري؟«
»ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ از دﺳﺘﺶ ﺑﺪﻫﻢ«. »از دﺳﺘﺶ ﻧﻤﯽدﻫﯽ .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺮوم ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﻮﻫﺮي ﺑﻪش ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺑﮕﻮﯾﻢ .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻪش ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻫﺮ ﮐﺎري ﮐﺮدم ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺷﻮﻫﺮت را راﺿﯽ ﮐﻨﻢ و او آﺧﺮ ﺑﺎ ﺳﯿﻠﯽ از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮوﻧﻢ ﮐﺮد«. »ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ«.
»و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ واﻗﻌﺎ ﻣﻦ را از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﮐﻨﯽ و ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ .ﺗﺎ او ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﺷﮏ ﻧﮑﻨﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﻓﻘﻂ اﻣﯿﺪوارم .ﭼﻮن اﯾﻦﺟﻮر
ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﻧﻤﯽﺷﻮد از زنﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮد«.
»ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﻧﻪ«.
»ﻗﺒﻞ از اﯾﻦ داﺷﺘﯽ؟«
»ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﺑﺎﻫﺎت ﺑﺨﻮاﺑﻢ .اﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راﻫﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪت ﺑﺮﺳﻢ«. »اﮔﺮ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اداﻣﻪ ﺑﺪﻫﯿﻢ«. »ﭼﯽ را اداﻣﻪ ﺑﺪﻫﯿﻢ؟« »ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ«.
»ﻣﻦ ﺑﻪ دوﺳﺘﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«.
32
33
ﻫﯿﭽﺎن »ﭘﺲ اﯾﻦ اﺳﻤﺶ ﭼﻪ ﺑﻮد؟« »اﯾﻦ ﺷﺮطﺑﻨﺪي ﺑﻮد«.
»ﯾﻌﻨﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺗﻮ واﻗﻌﺎ ﺑﺮاي ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدي اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدي؟« »ﻧﻪ .ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮدم ﮐﺮدم .ﺗﻮ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪي .ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه ﺑﻮدم .ﻋﺎﺷﻖ ﻣﺮدي ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ«.
ﮐﻮه روزي ﯾﮏ وﺟﺐ »ﺑﺮادرﺷﻮﻫﺮت زﻧﮓ زده ﺑﻮد«. »ﭼﯽ ﻣﯽﮔﻔﺖ؟« »ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ دﺧﺘﺮت را ﺑﺒﯿﻨﺪ«. »ﻣﮕﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﭘﯿﺶ اﯾﻨﺠﺎ ﻧﺒﻮد؟« »ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ را ﺑﻪش ﮔﻔﺘﻢ .اﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ اﺻﺮار ﮐﺮد .ازم ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪت ﻧﮕﻮﯾﻢ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮده«. »ﭼﺮا؟«
»ﻧﻤﯽداﻧﻢ«.
»ﺗﻮ ﭼﻪ ﺟﻮاﺑﯽ دادي؟«
»ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ«. »ﮐﺎر ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮدي«.
»اﮔﺮ دوﺑﺎره زﻧﮓ زد ﭼﯽ ﺑﻪش ﺑﮕﻮﯾﻢ؟« »ﺑﮕﻮ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ«. 34
35
ﮐﻮه روزي ﯾﮏ وﺟﺐ
ﻫﯿﭽﺎن »ﺧﻮب اﺳﺖ .ﻫﻤﯿﻦ را ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ«.
»ﺑﻪش ﺑﮕﻮ اﮔﺮ ﺧﯿﻠﯽ دﻟﺶ ﺑﭽﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ،ﺑﺮود ازدواج ﮐﻨﺪ و ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﮐﻪ
»ﻫﻤﯿﻦ؟«
ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﯿﺎورد«.
»ﮔﻔﺖ ﻫﺮﭼﻘﺪر ﭘﻮل ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﻣﯽدﻫﻢ ﺗﺎ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽاش را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﯿﺪ«. »ﭼﯽ؟«
»ﻣﺎ وﺿﻊ ﻣﺎﻟﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺪارﯾﻢ .ﻻاﻗﻞ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ازش ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ«.
»ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﮐﺴﯽ ﻧﺪارﯾﻢ .ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﮕﺮان ﭼﯿﺰي ﻧﺒﺎش .دﯾﮕﺮ ﺣﺮﻓﺶ را
ﻫﻢ ﻧﺰن .ﺧﻮب؟«
»ﺷﻨﯿﺪي ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻢ«. »ﭼﻄﻮر ﺟﺮﺋﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟«
»اﻣﺮوز آﻣﺪه ﺑﻮد اﯾﻨﺠﺎ«.
»اوﻫﻮم«.
»ﺑﮕﻮ ﭘﻮﻟﺶ را ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﻧﮕﻪ دارد .ﮐﺜﺎﻓﺖ .ﺗﻮ در ﺟﻮاﺑﺶ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﯽ؟«
»ﮔﻔﺘﻢ ﭘﻮﻟﺖ را ﺑﺮاي ﺧﻮدت ﻧﮕﻪدار .ﮐﺜﺎﻓﺖ«. »آﻓﺮﯾﻦ«.
»ﭘﺲ ﭼﺮا ﮔﻔﺘﯽ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮده؟« »ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﻮي«. »ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ازش ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮدي ﺑﯿﺎﯾﺪ؟« »ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ«.
»وﻟﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﻮﻟﺪار اﺳﺖ«.
»دﺧﺘﺮم را ﻫﻢ دﯾﺪ؟«
»ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ دارد؟«
»آنﻗﺪر ﭘﻮل دارد ﮐﻪ ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﭼﻄﻮر ﺧﺮﺟﺶ ﮐﻨﺪ .ﻧﻤﯽداﻧﯽ ﺑﺮاي دﺧﺘﺮت ﭼﻪ
»ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪش داﻧﺸﮕﺎه«. »اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﺑﻪ ﭘﻮل او ﻧﺪارم .ﺧﻮدم ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻢ«.
ﻋﺮوﺳﮑﯽ آورده ﺑﻮد«. »ﻋﺮوﺳﮏ؟«
»ﻣﯽﮔﻔﺖ اﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﺎدﮔﺎرياي اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑﺮادرش ﻣﺎﻧﺪه و او ﻫﺮ ﮐﺎري
»اوﻫﻮم«.
»ﻻزم ﻧﮑﺮده«.
»ﺑﻪش ﮔﻔﺘﻢ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ«.
ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ«.
»داد ﺑﻪ دﺧﺘﺮم؟«
»اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺮاي دﺧﺘﺮت ﻋﺎﻟﯽ اﺳﺖ«.
»ﮐﻪ ﭼﻪ؟ دﺧﺘﺮم را ﺑﺪﻫﻢ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻏﺮﯾﺒﻪ؟« »ﻏﺮﯾﺒﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﻮد؟ ﻋﻤﻮي او اﺳﺖ و او را ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ دارد«.
»آﻓﺮﯾﻦ«. »ﻣﯽداﻧﯽ؟«
»ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﮕﻮﯾﯽ؟«
36
37
ﮐﻮه روزي ﯾﮏ وﺟﺐ
ﻫﯿﭽﺎن »ﻣﻦ دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﺗﻮ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﺎﺷﯽ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﺎر ﮐﻨﯽ«. »ﭼﺎرهاي ﻧﯿﺴﺖ«.
»او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ دﺧﺘﺮت آرزو داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮاﯾﺶ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ. ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ؟ ﻫﺮ ﭼﯿﺰي .ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي دﺧﺘﺮت ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﺴﺎزد«. »ﻣﻨﻈﻮرت اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﺧﺘﺮم را ﺑﻔﺮوﺷﻢ؟« »ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ دﺧﺘﺮت را ﺑﻔﺮوش؟« »ﭘﺲ ﭼﯽ؟«
»ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺑﯿﺎ ﮐﻤﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ .ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ از اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻼص ﺷﻮﯾﻢ«.
»ﺗﻮ داري ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺮ دﺧﺘﺮم ﭼﺎﻧﻪ ﻣﯽزﻧﯽ؟ ﺧﻮدت ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ ﭼﻪ داري ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ؟
ﻣﻦ ﺳﺮ دﺧﺘﺮم ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ .ﺧﻮدم دﺧﺘﺮم را ﺑﺰرگ ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﺧﻮدم ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ
ﺑﺮاﯾﺶ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ .اﮔﺮ او ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﯿﺎﯾﺪ و او را ﺑﺒﯿﻨﺪ ،ﻋﯿﺒﯽ ﻧﺪارد .اﻣﺎ اﮔﺮ دوﺑﺎره ﭘﻮﻟﺶ را ﺑﻪ رخ ﻣﺎ ﺑﮑﺸﺪ و از اﯾﻦﺟﻮر ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدﻫﺎ ﺑﺪﻫﺪ ،دﯾﮕﺮ ﺣﻖ ﻧﺪارد ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ«. »ﺗﻮ ﺻﺪ ﺳﺎل دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﮐﺎر ﮐﻨﯽ ،از اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﻧﺠﺎت ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ«. »ﺗﻮ اﮔﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﺸﺮوب ﺑﺨﻮري ﺗﺎ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ دﯾﮕﺮ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ درﺳﺖ ﻣﯽﺷﻮد«. »ﻣﻨﻈﻮرت اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺟﺎن ﺑﮑﻨﯽ و ﭘﺲاﻧﺪاز ﮐﻨﯽ ﺗﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺮاﯾﻢ ﯾﮏ وﯾﻠﭽﺮ ﺑﺨﺮي؟« »ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻗﻮل دادهام و ﺳﺮ ﻗﻮﻟﻢ ﻫﺴﺘﻢ«.
»ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺴﯽ در ﺣﻖ ﻣﻦ ﺗﺮﺣﻢ ﮐﻨﺪ«. »ﻣﻦ در ﺣﻖ ﺗﻮ ﺗﺮﺣﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ .دارم ﻫﻤﺎن ﮐﺎري را ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻮدي،
ﻣﯽﮐﺮدي«.
»ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ دﺧﺘﺮت ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻬﺘﺮي دارد«. »ﭼﻪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي داده ﮐﻪ ﺗﻮ اﯾﻦﻗﺪر وﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪهاي«.
»او ﻫﯿﭻ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﻧﺪاده .اﯾﻦ ﻣﻨﻢ ﮐﻪ دارم ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺑﯿﺎ ﮐﻤﯽ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ وﻗﺘﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪ«... »وﻗﺘﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪ ﭼﯽ؟« »ﻫﯿﭽﯽ«. »ﻧﻪ .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪ ﭼﯽ؟« »وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪ دوﺑﺎره ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ«. »او اﻣﺮوز ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ؟« »ﮔﻔﺖ ﻫﻢ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﻣﯽﺧﺮد و ﻫﻢ ﭘﻮل ﻋﻤﻞ ﻣﻦ را ﻣﯽدﻫﺪ«. »ﻏﻠﻂ ﮐﺮده .ﻣﻦ ﺑﭽﻪام را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽدﻫﻢ«. »اﯾﻦ ﭘﻮل را ﻫﻢ ﮔﺬاﺷﺖ اﯾﻨﺠﺎ«. »ﺑﻪ ﭼﻪ اﺳﻤﯽ؟«
»از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ آﻣﺪه .ﮔﻔﺖ از اﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﯿﺎﯾﺪ ،ﮐﻤﯽ ﭘﻮل ﻫﻢ ﻣﯽآورد«.
»ﭼﺮا ﻗﺒﻮل ﮐﺮدي؟« »ﻣﻦ ﻗﺒﻮل ﻧﮑﺮدم .ﭘﻮل را ﮔﺬاﺷﺖ و رﻓﺖ«. »ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدي .ﺣﺘﻤﺎ ﻻزم ﻧﺒﻮد ﭘﻮل را ﮐﻒ دﺳﺘﺖ ﺑﮕﺬارد .ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ
اﯾﻦ ﭘﻮل دﺳﺖ ﺑﺰﻧﯽ .ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪش ﭘﺲ ﺑﺪﻫﯿﻢ .ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻫﻢ دﯾﮕﺮ اﺟﺎزه ﻧﺪارد در ﻧﺒﻮد ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ«.
»ﭼﺮا ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮي؟ او ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ دﺧﺘﺮت زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻬﺘﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ«.
38
39
ﻫﯿﭽﺎن »ﭼﺮا ﮔﺬاﺷﺘﯽ ﺑﻪت ﺻﺪﻗﻪ ﺑﺪﻫﺪ .ﻣﮕﺮ ﻣﺎ ﮔﺪا ﻫﺴﺘﯿﻢ؟«
»ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﭘﺲاﻧﺪازت ﯾﮏ روز ﺑﺮاي ﻣﻦ وﯾﻠﭽﺮ ﺑﺨﺮي و ﯾﺎ او ﭘﻮل ﻋﻤﻞ ﻣﻦ را ﺑﺪﻫﺪ؟ ﺗﻮ ﮔﺪا ﻧﯿﺴﺘﯽ .اﻣﺎ ﻣﻦ ﯾﮏ ﮔﺪاي ﭼﻼق واﻗﻌﯽ ﻫﺴﺘﻢ«. »ﻣﻦ ﺧﻮاﻫﺮ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ«. »او ﻫﻢ ﻋﻤﻮي دﺧﺘﺮت اﺳﺖ«. »ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ؟«
ﻟﯿﺴﺖ اﻧﺘﻈﺎر
»ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻮ ﺳﯽ ﺳﺎل ﺟﺎن ﺑﮑﻨﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻌﺪ از آن ﺑﺘﻮاﻧﯽ
ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺨﺮي .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ دﺧﺘﺮت ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺻﺎﺣﺐ زﻧﺪﮔﯽاي ﺷﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﻪ
ﺣﺴﺮت آن را ﺑﺨﻮرﻧﺪ .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ اﮔﺮ ﻣﻦ ﻋﻤﻞ ﺷﻮم ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺎر ﮐﻨﻢ و
دﯾﮕﺮ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﺪ .اﯾﻦﻃﻮري ﺗﻮ ،ﻣﻦ ،دﺧﺘﺮت ،ﻫﻤﮕﯽﻣﺎن زﻧﺪﮔﯽ
ﺑﻬﺘﺮي دارﯾﻢ«.
»ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ .دﯾﮕﺮ داري اذﯾﺘﻢ ﻣﯽﮐﻨﯽ .از ﻣﻦ ﻧﺨﻮاه دﺧﺘﺮم را از ﺧﻮدم ﺟﺪا ﮐﻨﻢ .ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ«.
ﻣﺮد ﻧﻘﺎبدار در را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﯾﮏ ﻧﻔﺮ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﻮد ﺗﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﺎورﺷﺎن ﺷﻮد ﻣﺎ ﺷﻮﺧﯽ ﻧﺪارﯾﻢ .ﻣﺘﺎﺳﻔﯿﻢ .ﻣﺎ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ .دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ ﮐﺎر ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﮑﺸﺪ .آﻧﻬﺎ ﻣﺎ را ﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮدﻧﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﻟﻄﻔﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ در ﺣﻖﺗﺎن ﺑﮑﻨﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻢ ﺧﻮدﺗﺎن آن ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﺪ .ﻓﻘﻂ ده دﻗﯿﻘﻪ وﻗﺖ دارﯾﺪ«. و در را ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﺑﺴﺖ.
»ﺻﺒﺮ ﮐﻦ«. »ﭼﯽ؟«
ﺑﻬﺖ ﻫﻤﻪﺷﺎن را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﮐﺎرﻣﻨﺪﻫﺎي ﺑﺎﻧﮏ ﺑﻮدﻧﺪ .ﭼﻬﺎر ﺗﺎ زن و ﭘﻨﺞ ﺗﺎ ﻣﺮد.
»ﮐﺠﺎ داري ﻣﯽروي؟«
ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ در آن اﺗﺎق زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ.
»ﻣﻬﺪ ﮐﻮدك«.
ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺴﺘﻪﺷﺪن در ﮐﺴﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ واﮐﻨﺶ و ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺒﻮد .ﻫﯿﭻﮐﺲ
»دﺧﺘﺮت آﻧﺠﺎ ﻧﯿﺴﺖ«.
ﺣﺮف ﻧﻤﯽزد و ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮑﯽ از زنﻫﺎ ﮔﺮﯾﻪاش
»ﭘﺲ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟«
ﮔﺮﻓﺖ.
»او را ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺑﺮد«.
ﯾﮑﯽﺷﺎن ﮔﻔﺖ» :ﮐﺜﺎﻓﺖﻫﺎ«. 40
41
ﻟﯿﺴﺖ اﻧﺘﻈﺎر
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺎﻧﮏ ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﮐﺴﯽ راﻫﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﻣﯽرﺳﺪ ،زودﺗﺮ ﺑﮕﻮﯾﺪ«.
ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪ و ﺑﻌﺪ اداﻣﻪ داد» :ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ ﺑﺎﺷﺪ«.
زﻧﺶ ﮔﻔﺖ» :اﯾﻨﮑﻪ او ﮐﺴﯽ را ﻧﺪارد دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽاش ﺑﯽارزشﺗﺮ از زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﺳﺖ«.
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ از ﺗﻮ ﭼﯿﺰي ﭘﺮﺳﯿﺪم؟«
ﻣﺮدي ﮐﻪ زﻧﺶ ﻫﻢ ﮐﺎرﻣﻨﺪ ﻫﻤﺎن ﺑﺎﻧﮏ ﺑﻮد و در آن اﺗﺎق ﺣﻀﻮر داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ:
ﻫﻤﺴﺮش ﺟﻮاب داد» :ﻣﻮاﻇﺐ ﺣﺮف زدﻧﺖ ﺑﺎش«.
ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ داوﻃﻠﺐ ﻫﺴﺘﯽ؟«
و رو ﮐﺮد ﺑﻪ او و ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﯽ ﻗﺼﺪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ داري و اﮔﺮ ﻓﺮﺻﺖ
»ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺮﻋﻪ ﺑﮑﺸﯿﻢ؟ ﭼﺮا ﮐﺴﯽ داوﻃﻠﺐ ﻧﺸﻮد؟« ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﻪ .وﻟﯽ او ﭼﺮا«.
و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﺮد ﺟﻮاﻧﯽ ﮐﻪ روﺑﺮوﯾﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،اﺷﺎره ﮐﺮد. ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﻢ .ﭼﺮا ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﻣﻦ داوﻃﻠﺐ ﻫﺴﺘﻢ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻧﯿﺴﺘﯽ ،اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺸﻮي«.
ﺷﻮﻫﺮ زن اداﻣﻪ داد» :ﺣﺘﯽ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش ﻫﻢ ﻓﻮت ﮐﺮدهاﻧﺪ«.
ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯽ ،واﻗﻌﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﻨﯽ .ﺣﺎﻻ وﻗﺘﺶ رﺳﯿﺪه ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدت و ﺑﻪ ﻣﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯽ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺖ دروغ ﻧﺒﻮده«. ﻫﻤﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺮد ﺟﻮان ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﻌﺎون ﺑﺎﻧﮏ ﮐﻪ ﮐﻨﺎر ﻣﺪﯾﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ» :اﻣﺎ او ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد دارد ازدواج
ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا؟«
ﮔﻔﺖ» :ﭼﻮن ﺧﻮدت ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺧﻮدت را ﺑﮑﺸﯽ و ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﻫﻢ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدهاي .ﺣﺎﻻ وﻗﺘﺶ رﺳﯿﺪه .ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر ﺟﺎن ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻧﻔﺮ را ﻫﻢ ﻧﺠﺎت ﻣﯽدﻫﯽ«. ﻣﺪﯾﺮﺷﺎن ﮔﻔﺖ» :اﻻن وﻗﺖ ﺷﻮﺧﯽ ﻧﯿﺴﺖ«. ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل اﯾﻦﻗﺪر ﺟﺪي ﻧﺒﻮدهام .او ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺧﻮدش را ﺑﮑﺸﺪ .ﻣﮕﺮ اﯾﻦﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟« ﻣﺮد ﺟﻮان ﺟﻮاب داد» :ﺑﻪ ﺗﻮ رﺑﻄﯽ ﻧﺪارد ﻣﻦ ﭼﻪ ﻗﺼﺪي داﺷﺘﻢ ﯾﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻢ«.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ ﻫﻤﻪﻣﺎن ﺧﺎﻧﻮاده و ﮐﺲوﮐﺎر دارﯾﻢ .اﻣﺎ او ﻫﯿﭻﮐﺲ را ﻧﺪارد«.
ﻣﯽﮐﻨﺪ«.
ﻣﺪﯾﺮﺷﺎن ﮔﻔﺖ» :از اﯾﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽرﺳﯿﻢ«.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :دروغ ﮔﻔﺘﻪ .او ﻫﯿﭻﮐﺲ را ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺎﻫﺎش ازدواج
ﮐﻨﺪ .ﻣﻦ از ﻫﻤﻪﭼﯿﺰش ﺧﺒﺮ دارم«.
ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﻓﺮض اﯾﻨﮑﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﻓﻮت ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ .و ﻣﻦ ﻫﻢ
ﻫﯿﭻوﻗﺖ ازدواج ﻧﮑﻨﻢ .و ﺗﺼﻤﯿﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ ﺧﻮدم را ﺑﮑﺸﻢ .و آنﻗﺪر ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ و ﺑﯽﮐﺲ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ وﻗﺖ ﻣﺮﮔﻢ ،ﮐﺴﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺧﺎﮐﻢ ﮐﻨﺪ .ﺧﻮب؟ اﯾﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ دارد؟ ﺗﻮ راﺳﺖ ﮔﻔﺘﯽ .ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﻣﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم داوﻃﻠﺐ ﺑﺸﻮم .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﺟﺎن آدﻣﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ را ﻧﺠﺎت ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﻢ، از ﺗﺼﻤﯿﻤﻢ ﻣﻨﺼﺮف ﺷﺪم .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﻮد ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﻧﻪ ﻣﻦ .ﭼﻮن ﺗﻮ از
ﻫﻤﻪ ﺑﯽﺧﺎﺻﯿﺖﺗﺮ و ﺣﺮاﻣﺰادهﺗﺮي«. 42
43
ﻟﯿﺴﺖ اﻧﺘﻈﺎر
ﻫﯿﭽﺎن ﺷﻮﻫﺮ زن ﺟﻮاب داد» :ﺣﺮاﻣﺰاده ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﻧﻪ ﻣﻦ .ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻫﻤﮕﯽ ﯾﮏ
ﻟﺤﻈﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ .ﻫﻤﻪ ﻣﺎ او را ﺧﻮب ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯿﻢ .او ﻧﻪ ﮐﺎرﻣﻨﺪ ﺧﻮﺑﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ آدم
ﺧﻮﺑﯽ .اﮔﺮ ﻫﻤﮕﯽ ﻫﻢﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ،او ﭼﺎرهاي ﻧﺪارد ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺪ .اﮔﺮ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﺑﺮدن ﯾﮑﯽ از ﻣﺎ ﻣﯽآﯾﻨﺪ ،ﻫﻤﮕﯽ ﻫﻢﺻﺪا او را ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﯿﻢ، آﻧﻬﺎ ﻫﻢ او را ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ .ﻧﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﺎﻫﺎ را ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮاده و زن و ﺑﭽﻪ و ﭘﺪر و ﻣﺎدر دارﯾﻢ«.
ﻣﻌﺎون ﺑﺎﻧﮏ ﮔﻔﺖ» :راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ .ﺑﺲ اﺳﺖ دﯾﮕﺮ ﻫﺮﭼﻪ ﮐﺜﺎﻓﺖﮐﺎري ﮐﺮدي. ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺖ«.
ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد ﺑﻐﺾ ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺑﻪ زﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﺳﻔﯿﺪ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﻮ ﮐﻪ
واﻗﻌﯿﺖ ﻧﺪارد«.
زن ﺟﻮاﺑﯽ ﻧﺪاد. ﺷﻮﻫﺮ زن ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﮐﻨﺎر زﻧﺶ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ .اﻣﺎ زن از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺳﯿﻠﯽاي
ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﺧﺎﻧﻮاده داﺷﺘﻦ اﯾﻦﻃﻮري اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﻪ زﻧﻢ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﻢ ،ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .زﻧﺖ ﻫﻢ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ .ﺑﻪش ﺑﮕﻮ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﻪش ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮدهاي«.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﺟﻮاب داد» :ﭼﻄﻮر ﺟﺮﺋﺖ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺟﻠﻮي اﯾﻦ ﻫﻤﻪ آدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻬﻤﺖ
ﺑﺰﻧﯽ؟«
ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد از ﻣﺮد ﺟﻮان ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺖ داري؟« ﻣﺮد ﺟﻮان ﺟﻮاب داد» :ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دﻟﯿﻠﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ او ﻣﯽﺧﻮاﺑﺪ، ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﺗﻮي اﯾﻦ اﺗﺎق اﺳﺖ«.
ﺑﻪ او زد و رﻓﺖ ﭘﯿﺶ زن ﻗﺪﺑﻠﻨﺪي ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ اﺗﺎق ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد. زن ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ او را ﺑﻐﻞ ﮐﺮد. ﺑﻐﺾ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد ﺗﺮﮐﯿﺪ. ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :ﻣﻌﺬرت ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ .ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ .ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﺧﺒﺮ داري«. ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﻮ ﺑﺮده ﺑﻮدم .اﻣﺎ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ او ﻣﯽﺧﻮاﺑﺪ .ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﺮﻧﺪ و دارش ﺑﺰﻧﻨﺪ«.
و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ زﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﺳﻔﯿﺪ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ را ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر«. ﻣﺮد ﺟﻮان ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﻫﻢ ﺧﻮدت ﺑﭽﻪ داري و ﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎش
ﻣﺮدﻫﺎ ﺑﻪ زنﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻧﺪ.
ﻣﯽﺧﻮاﺑﯽ .ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻮاده و زن و ﺑﭽﻪاي ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﯽ؟«
زﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﻦ داﺷﺖ ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻣﻮاﻇﺐ ﺣﺮف زدﻧﺖ ﺑﺎﺷﯽ. ﭼﺮا ﺑﯿﺨﻮد ﺗﻬﻤﺖ ﻣﯽزﻧﯽ؟«
ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ .ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﻻزم ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ«.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ او ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮد.
ﻣﺪﯾﺮ و ﻣﻌﺎون ﺑﺎﻧﮏ ﻫﻤﺰﻣﺎن از ﺟﺎﯾﺸﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺟﻠﻮﯾﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. 44
ﻣﺪﯾﺮﺷﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺗﻤﺎﻣﺶ ﮐﻨﯿﺪ«.
ﻣﺮد ﺟﻮان اداﻣﻪ داد» :ﺣﺎﻻ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺖ را ﭘﺎك ﮐﻨﯽ و ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﯽ زن و ﺑﭽﻪات ﺑﺮاﯾﺖ اﻫﻤﯿﺖ دارﻧﺪ ،ﻣﺮد ﺑﺎش و داوﻃﻠﺐ ﺷﻮ«. ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﺧﻔﻪ ﺷﻮ ﻣﺎدرﻗﺤﺒﻪ .ﻣﯽداﻧﻢ ﺑﺎﻫﺎت ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﻢ«. ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :وﻗﺖ دارد ﻣﯽﮔﺬرد«.
و از ﻣﻌﺎوﻧﺶ ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﭼﻘﺪر وﻗﺖ دارﯾﻢ؟« 45
ﻟﯿﺴﺖ اﻧﺘﻈﺎر
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﻌﺎون ﺑﺎﻧﮏ ﺟﻮاب داد» :ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﻪ«.
ﻫﻤﮕﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺷﻮﻫﺮ زن دﺳﺘﺸﺎن را ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻧﺪ.
ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺎﻧﮏ ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ داوﻃﻠﺐ ﻧﯿﺴﺖ ،ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﻋﻪ
ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﮐﯽ ﮐﺎﻏﺬ ﻫﻤﺮاﻫﺶ دارد؟«
ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﻧﮑﻨﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﻢ ﺗﻮ رﺋﯿﺲ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯽ؟«
ﻣﺮدي ﮐﻪ ﮐﻨﺎر در ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،ﮐﺎﻏﺬي از ﺗﻮي ﺟﯿﺒﺶ درآورد و
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﯾﺎدت ﺑﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺜﻼ ﭼﻪ ﻏﻠﻄﯽ ﺑﮑﻨﯽ؟ ﺗﻨﺒﯿﻬﻢ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ اﺧﺮاﺟﻢ
ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺎ دﻗﺖ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ .ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ را
ﺑﮑﺸﯿﻢ«. ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﮑﺮي ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ .اﻣﺎ اﯾﻦ ﺣﺮف ﺗﻮ ﯾﺎدم ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ«. ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ اﺻﻼ ﺧﻮد ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوي .ﻫﻤﮕﯽﺗﺎن ﺧﻮب ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ .اﯾﻦ ﻫﻤﺎن آدﻣﯽ
اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ و ﻋﻤﺮ ﻣﺎ را ﻣﮑﯿﺪه و ﺳﻮدش را ﺑﻪ ﺟﯿﺐ ﺧﻮدش رﯾﺨﺘﻪ .ﺣﺎﻻ
وﻗﺖ اﻧﺘﻘﺎم اﺳﺖ .ﻣﻦ ﺑﺎ ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﯿﺴﺘﻢ .ﺑﺎﯾﺪ راي ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و از ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﻣﺎن
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ .ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻬﺘﺮ از او ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﯾﻢ ﺟﺎن ﺑﮑﻨﯿﻢ و
ﺑﺮدﮔﯽ و ﻧﻮﮐﺮياش را ﺑﮑﻨﯿﻢ و راﺿﯽ ﻧﮕﻬﺶ دارﯾﻢ؟ ﻣﻦ او را ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮐﻨﻢ. ﻫﺮﮐﺲ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻮاﻓﻖ اﺳﺖ ،دﺳﺘﺶ را ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮد«.
ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﺧﻮدش ﻫﯿﭻﮐﺲ دﺳﺘﺶ را ﺑﺎﻻ ﻧﺒﺮد.
ﭘﺎرهاش ﮐﺮد و ﻧﺼﻔﻪ ﺳﻔﯿﺪش را ﺑﻪ او داد. ﯾﮏ اﻧﺪازه ﺟﺪا ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
زﻧﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،ﮔﺮﯾﻪاش ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﺷﺪ. ﻣﺪﯾﺮ ﺑﻪ او ﻧﮕﺎﻫﯽ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﻫﻤﮕﯽ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻓﻘﻂ اﺳﻢ ﻣﺮدﻫﺎ را ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ«. زﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ. ﻣﺮدي ﮐﻪ ﮐﻨﺎر در ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،وﺳﻂ ﮔﺮﯾﻪﻫﺎﯾﺶ ﮔﻔﺖ» :زنﻫﺎ
ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻪاﻧﺪ در ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﺴﺎوي ﺑﺎﺷﻨﺪ .اﺳﻢ ﻫﻤﻪ را ﺑﻨﻮﯾﺲ«.
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺗﺮﺳﻮﻫﺎ .ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ او رﺋﯿﺲ اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ
ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :ﯾﮏ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻫﻢ ﯾﮏ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺳﺖ .ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﺑﻮد.
ﮐﺴﯽ ﺟﻮاﺑﺶ را ﻧﺪاد.
زن دوﺑﺎره ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدن.
ﮔﻮش داد؟ ﺑﯿﭽﺎرهﻫﺎ ﻣﺎ را ﮔﺮوﮔﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﮑﺸﻨﺪ«. ﻣﺮدي ﮐﻪ ﮐﻨﺎر در ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد و ﺗﺎ آن ﻟﺤﻈﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰده ﺑﻮد، ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﺎ ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ ﻣﻮاﻓﻘﻢ«. ﻣﺪﯾﺮﺷﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ رايﮔﯿﺮي ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ و ﮐﺴﯽ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده و زن
و ﺑﭽﻪ ﻧﺪارد ،اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ .ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر ﮐﺴﯽ را ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮده ،ﯾﺎ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ .ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺴﺎوي ﻫﺴﺘﯿﻢ .اﮔﺮ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺎ ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ ﻣﻮاﻓﻖ ﻫﺴﺘﯿﺪ دﺳﺘﺘﺎن را ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﯾﺪ«.
ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .اﺳﻢ ﻫﻤﮕﯽ را ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ«.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﺑﯿﺨﻮد اﺳﻢ ﻣﻦ را ﻧﻨﻮﯾﺲ .اﮔﺮ اﺳﻢ ﻣﻦ در ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽروم«. زﻧﺶ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻏﻠﻂ ﮐﺮدهاي .اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮي«. ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺎﻧﮏ ﮔﻔﺖ» :اﺳﻢ ﻫﻤﻪ را ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ .ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻨﺪ«. ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :ﭼﻮن او ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادهاش ﺧﯿﻠﯽ ﻋﻼﻗﻪ دارد ،اﺳﻤﺶ را دوﺑﺎر
ﺑﻨﻮﯾﺲ .ﺟﺎي ﺧﻮدش و زﻧﺶ«. 46
47
ﻟﯿﺴﺖ اﻧﺘﻈﺎر
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﯿﺴﺘﻢ«.
ﻣﺪﯾﺮ ﻣﺸﺘﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد و زن ﮐﺎﻏﺬي را از ﺑﯿﻦ ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮ داد.
ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺎﻧﮏ اﺳﻢ ﻫﻤﮕﯽ را روي ﮐﺎﻏﺬﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد ﻧﻮﺷﺖ و ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ را ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺗﺎ زد و ﺗﻮي ﻣﺸﺘﺶ رﯾﺨﺖ.
زﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد ﮔﺮﯾﻪاش ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ ﺷﺪ.
ﻣﺪﯾﺮ ﮐﺎﻏﺬ را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﻧﮕﺎه ﮐﺮد .اﻣﺎ ﻗﺮﻋﻪ را ﻧﺨﻮاﻧﺪ.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﭼﺮا ﻧﻤﯽﺧﻮاﻧﯽ؟ ﻧﮑﻨﺪ اﺳﻢ ﺧﻮدت در آﻣﺪه؟«
ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺶ را ﺗﮑﺎن ﻣﯽداد ﮔﻔﺖ» :ﮐﯽ ﻗﺮﻋﻪ را ﺑﺮﻣﯽدارد؟«
ﻣﺪﯾﺮﺷﺎن ﭼﯿﺰي ﻧﮕﻔﺖ و ﻗﺮﻋﻪ را ﺑﻪ زن او داد.
ﻣﺪﯾﺮ ﺑﻪ زﻧﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﯿﺎ ﺗﻮ ﺑﺮدار«.
وﻗﺘﯽ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد اﺳﻢ ﺧﻮدش را روي ﮐﺎﻏﺬ دﯾﺪ ،ﻟﺮزش ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ آنﻗﺪر زﯾﺎد ﺷﺪ
ﮐﺴﯽ ﺟﻮاب ﻧﺪاد. زن ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ«.
ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺳﺮﭘﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﺮﻣﯽدارم«.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ او ﺑﺮدارد ﻣﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«. ﻣﻌﺎون ﺑﺎﻧﮏ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﺑﺮدارد ﺗﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﺶ ﻧﺪاده
ﺑﺎﺷﯿﻢ .ﻓﺮﻗﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺮدارد .ﻫﺎن؟«
ﻣﺪﯾﺮ رو ﮐﺮد ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺮداري«. ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻃﺮف او رﻓﺖ. ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺎﻧﮏ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺸﺘﺶ را ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :روي ﮐﺎﻏﺬي ﮐﻪ اﻻن در ﻣﯽآﯾﺪ ،اﺳﻢ ﮐﺴﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎن ﺑﻘﯿﻪ را ﻧﺠﺎت ﺑﺪﻫﺪ .ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﺣﻖ ﺑﻬﺎﻧﻪﮔﯿﺮي و اﻋﺘﺮاض ﻧﺪارد .ﻫﻤﮕﯽ ﻗﺒﻮل دارﻧﺪ؟« ﻫﻤﮕﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻗﺒﻮل دارﯾﻢ«.
ﮔﺮﯾﻪاش ﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻤﯿﺮم«. ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﻮﻫﺮش رﻓﺖ و ﺑﺎ ﻣﺸﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ و ﺻﻮرت او ﮐﻮﺑﯿﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﯽ؟ ﺧﯿﺎﻟﺖ راﺣﺖ ﺷﺪ؟ ﺣﺎﻻ ﻫﺮوﻗﺖ دﻟﺖ ﻫﻮاي آن ﻓﺎﺣﺸﻪ را ﮐﺮد ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺎﻫﺎش ﺑﺨﻮاﺑﯽ ﻧﻪ؟ دﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﻧﯿﺴﺘﻢ و ﺗﻮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ
ﻫﺮ ﮔﻬﯽ دﻟﺖ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺨﻮري ﻧﻪ؟«
ﻣﺮد ﺟﻮان ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ و ﺑﻪ ﺟﺎي زﻧﺖ ﺑﺮو و ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن
ﺑﺪه ﺧﺎﻧﻮادهدار ﺑﻮدن ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ«.
ﻣﺮد ﺳﺮش را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد و ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽﮔﻔﺖ. ﻣﺮد ﺟﻮان ﺳﯿﮕﺎري درآورد و ﺧﻮاﺳﺖ روﺷﻨﺶ ﮐﻨﺪ. ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺎﻧﮏ ﮔﻔﺖ» :در اﯾﻦ ﺟﻤﻊ ﻫﯿﭻ ﺳﯿﮕﺎرياي ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﺗﻮ وﺟﻮد ﻧﺪارد .ﺣﻖ
ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻗﺒﻮل ﻧﺪارم«. زﻧﺶ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻏﻠﻂ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻗﺒﻮل ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ .آرزوﯾﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﻢ ﺗﻮ در
ﺑﯿﺎﯾﺪ«.
ﻧﺪاري اﯾﻨﺠﺎ ﺳﯿﮕﺎر ﺑﮑﺸﯽ«. ﭘﺴﺮ ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﯿﮕﺎر را ﺑﻪ ﭘﺎﮐﺘﺶ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ ،اﻣﺎ زﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد ،ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ
ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﮑﺸﻢ«. 48
49
ﻟﯿﺴﺖ اﻧﺘﻈﺎر
ﻫﯿﭽﺎن ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﻣﺪﯾﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺴﺮ رﻓﺘﻨﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ» :ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ
ﺑﮑﺸﯿﻢ«.
ﭘﺴﺮ ﺟﻮان ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام ﺳﯿﮕﺎري داد و ﯾﮑﯽﯾﮑﯽ روﺷﻦﺷﺎن ﮐﺮد. ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﺧﻮدش ﻫﻤﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﻓﻪ اﻓﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺧﺪا ﻟﻌﻨﺘﺘﺎن ﮐﻨﺪ .اﺗﺎق ﮐﻮﭼﮏ اﺳﺖ .اﻻن ﻫﻤﻪﻣﺎن ﺧﻔﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ«. ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد ﮐﻪ ﻗﺮﻋﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم او در آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﺳﺮش را ﺑﻪ دﯾﻮار ﺗﮑﯿﻪ داده ﺑﻮد و
اﺷﮏ ﻣﯽرﯾﺨﺖ.
ﻣﻌﺎون ﺑﺎﻧﮏ دﺳﺘﺶ را روي ﺷﺎﻧﻪ او ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ دﻟﺪارياش داده ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪش دﺳﺖ ﻧﺰن«.
زن داد زد» :ﺣﺎﻻ ﻏﯿﺮﺗﯽ ﺷﺪهاي ﺣﺮاﻣﺰاده؟ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﻦ را ﺑﮑﺸﻨﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎري
ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﯽﮐﻨﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ ﻧﺰﻧﻨﺪ؟«
ﺷﻮﻫﺮ زن ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﯿﮕﺎر را را از دﺳﺘﺶ ﭼﻨﮓ ﺑﺰﻧﺪ .اﻣﺎ ﺳﯿﮕﺎر دﺳﺘﺶ را ﺳﻮزاﻧﺪ .ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻣﺮد ﺟﻮان درﮔﯿﺮ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﺟﺎن ﻫﻢ اﻓﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ و داﺷﺘﻨﺪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻣﯽﮐﺸﺘﻨﺪ .ﺑﻘﯿﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن
ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و اﮔﺮ ﻻزم ﻣﯽﺷﺪ ﺧﻮدﺷﺎن را ﮐﻨﺎر ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ.
آنﻗﺪر ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﮐﺘﮏ زدﻧﺪ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻔﺲﺷﺎن ﺑﻨﺪ آﻣﺪ و ﻫﺮﮐﺪام ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪاي اﻓﺘﺎدﻧﺪ. ﺑﻌﺪ از آن ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺷﻮﻫﺮش را ﮐﻪ روي زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد، ﺑﻪ ﺑﺎد ﻣﺸﺖ و ﻟﮕﺪ ﮔﺮﻓﺖ. زن ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ دوﺑﺎره او را ﺑﻐﻞ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺗﻮي ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ«. ﻣﺪﯾﺮﺷﺎن ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از او ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ دوﺑﺎره ﻣﻮاﻓﻘﻢ«.
زن ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد را ﺑﻐﻞ ﮐﺮد .ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد ﺳﺮش را روي ﺷﺎﻧﻪ او ﮔﺬاﺷﺖ و
ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﺷﻮﻫﺮ زن ﻫﻤﮕﯽ دﺳﺘﺸﺎن را ﯾﮑﯽﯾﮑﯽ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻧﺪ.
ﺷﻮﻫﺮش ﺟﻮاﺑﯽ ﻧﺪاد .از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و رﻓﺖ ﮐﻨﺎر زﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﺳﻔﯿﺪ
ﻣﺪﯾﺮ دوﺑﺎره ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ را رﯾﺨﺖ ﺗﻮي ﻣﺸﺘﺶ و ﻣﺸﺘﺶ را ﺗﮑﺎن داد.
ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدﻧﺶ اداﻣﻪ داد. ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد ،ﻧﺸﺴﺖ. زن او را ﮐﻨﺎر زد و ﺟﺎﯾﺶ را ﻋﻮض ﮐﺮد و زﯾﺮ ﻟﺐ ﮔﻔﺖ» :ﮔﻮرت را ﮔﻢ ﮐﻦ«. ﻣﺮد ﺟﻮان ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻨﯿﺪ .اﻧﮕﺎر ﻧﻪ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ دﯾﮕﺮ زﻧﺶ را ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ .ﭼﻪ زن ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ .ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺪي .ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ اﺳﻢ او در ﻣﯽآﻣﺪ؟ ﺗﺎزه ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﻓﻬﻤﯿﺪه ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﻮﺟﻮدي زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮده«.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺮد ﺟﻮان رﻓﺖ ﺗﺎ ازش ﺳﯿﮕﺎر ﺑﮕﯿﺮد .اﻣﺎ او دﺳﺘﺶ
را ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو ﮔﻤﺸﻮ«.
ﭘﺴﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد و زن ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ اﺷﺎره ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﺻﺒﺮ ﮐﻦ .ﺟﺎي اﯾﻦ دو ﻧﻔﺮ
ﻫﻢ اﺳﻢ ﻣﻦ را ﺑﻨﻮﯾﺲ«.
ﺷﻮﻫﺮ زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎم ﺷﺪن اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﺎ ﻫﺮدوﺗﺎﯾﺸﺎن ﺑﺨﻮاﺑﯽ ﻫﺎن؟ آﻓﺮﯾﻦ .اﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه اﺳﺖ«. ﻣﺪﯾﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ اﺳﻢﻫﺎ را دوﺑﺎره ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﻢ .اﮔﺮ اﺳﻢ آﻧﻬﺎ درآﻣﺪ ﺗﻮ ﺟﺎﯾﺸﺎن ﺑﺮو«.
و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﯿﺎ ﯾﮏ ﻗﺮﻋﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺮدار«.
50
51
ﻟﯿﺴﺖ اﻧﺘﻈﺎر
ﻫﯿﭽﺎن زن ﮔﻔﺖ» :دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ«.
زن ﺳﺮش را ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺗﮑﺎن داد.
زن ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ و ﻗﺮﻋﻪ دوم را ﺑﺮداﺷﺖ.
ﻣﺮد ﻧﻘﺎبدار رو ﮐﺮد ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ و ﮔﻔﺖ» :اﺣﻤﻖﻫﺎ .ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺮد ،ﭼﺮا ﯾﮏ
وﻗﺘﯽ ﻣﺪﯾﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ ،اﺳﻢ زﻧﯽ را ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﺳﻔﯿﺪ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد
و دﺳﺖ ﻣﺮدي را ﮐﻪ ﮐﻨﺎر در ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و از ﻫﻤﻪ ﺑﻪ او ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﺑﻮد و ﭼﻨﺪ
زﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﺳﻔﯿﺪ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد از ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪاي ﮐﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﭘﯽ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻧﺘﺶ ﺑﺮده
ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺪاي ﺷﻠﯿﮏ ﮔﻠﻮﻟﻪاي ﻫﻤﻪ را از ﺟﺎ ﭘﺮاﻧﺪ.
اﻋﻼم ﮐﺮد ،ﻫﻤﮕﯽ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻮدﻧﺪ ،ﮔﻮﺷﻪ اﺗﺎق ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﺳﺮش را ﭘﺎﯾﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮد و ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰده ﺑﻮد. ﺑﻌﺪ از اﻋﻼم ﺷﺪن اﺳﻤﺶ ﻫﻢ ﻫﯿﭻ واﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد.
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﻫﻤﮕﯽ از ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ راﺿﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﺧﻮد آن زن ﻫﻢ از ﻧﺘﯿﺠﻪ راﺿﯽ اﺳﺖ .اﻧﮕﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن ﺗﺤﻤﻞ ﻧﮕﺎهﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﺮآﻣﯿﺰ
زن را ﺟﻠﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدهاﯾﺪ؟ ﻣﻦ زنﻫﺎ را ﻧﻤﯽﮐﺸﻢ«.
دﻗﯿﻘﻪاي ﻫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪاش ﻗﻄﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺑﺮد.
ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﺳﺮ و ﮐﻠﻪ ﻣﺮد ﻧﻘﺎبدار ﭘﯿﺪا ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :آنﻗﺪر ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﯿﻢ ﻣﺎ را ﺟﺪي ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ .ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﻪ وﻗﺖ دارﯾﺪ ﺗﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﺪ«.
ﺑﻘﯿﻪ را ﻧﺪاﺷﺖ.
ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺶ رﻓﺖ و ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮد .ﻫﻤﻪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺸﺎن ﺳﺎﮐﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﺮد ﻧﻘﺎبدار ﺑﯿﺎﯾﺪ و او را ﺑﺒﺮد. ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ در آن ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﻪ او دﻟﺪاري ﺑﺪﻫﺪ ،ﺷﻮﻫﺮ زن ﺑﻮد .اﻣﺎ او ﻫﻢ ﯾﮏ ﮔﻮﺷﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎز ﺷﺪن در ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد. ﺑﺎﻻﺧﺮه اﻧﺘﻈﺎرﺷﺎن ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻧﺰده دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪ و در ﺑﺎز ﺷﺪ و ﻣﺮد ﻧﻘﺎبدار وارد اﺗﺎق ﺷﺪ.
زن ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﯽﻟﺮزﯾﺪ ،از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ
ﻃﺮف او رﻓﺖ.
ﻣﺮد ﻧﻘﺎبدار ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﺮم؟« 52
53
ﺧﺎل ﺳﯿﺎه ﭘﺸﺖ ﮔﺮدن ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ داﺷﺖ ﺻﻔﺤﻪ 123ﮐﺘﺎب "درد ﺟﺎوداﻧﮕﯽ اوﻧﺎﻣﻮﻧﺎ" را ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ، دﺳﺖ ﺑﺮد ﭘﺸﺖ ﮔﺮدﻧﺶ. ﺑﻪ ﺧﯿﺎل اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ ﭘﺸﺖ ﮔﺮدﻧﺶ ﯾﮏ ﺟﻮش ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﺳﺖ ،ﻧﺎﺧﻦﻫﺎﯾﺶ را ﺗﻮي آن ﻓﺮو ﮐﺮد و ﻓﺸﺎرش داد .ﺧﻮن ﺑﯿﺮون زد و ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺷﺪت درد ﮔﺮﻓﺖ. ﭼﻨﺪ ﺗﺎ دﺳﺘﻤﺎلﮐﺎﻏﺬي ﺑﺮداﺷﺖ و اﻧﮕﺸﺖﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽاش را ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮد. ﺑﻪ ﮐﻤﮏ آﯾﻨﻪﺣﻤﺎم و آﯾﻨﻪﻗﺪي ،ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﺸﺖ ﮔﺮدﻧﺶ را ﺑﺒﯿﻨﺪ. ﯾﮏ ﺧﺎل ﺳﯿﺎه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ آن ﻣﻮﻗﻊ آن را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد .ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﻓﺸﺎرش ﺑﺪﻫﺪ،
ﺣﺘﯽ اﺣﺴﺎﺳﺶ ﻧﻤﯽﮐﺮد ،اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از آن درد و ﺧﺎرش ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺧﻮﻧﺶ ﺑﻨﺪ ﻧﻤﯽآﻣﺪ. ﺑﺎ زنﻫﺎي زﯾﺎدي ﺧﻮاﺑﯿﺪه ﺑﻮد .وﻟﯽ ﯾﺎدش ﻧﻤﯽآﻣﺪ ﻫﯿﭻﮐﺪاﻣﺸﺎن درﺑﺎره آن ﺧﺎل
ﭼﯿﺰي ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺷﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدهاﻧﺪ ﭼﯿﺰ ﻣﻬﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ .ﭼﻮن ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ از اﯾﻦ ﺧﺎلﻫﺎ اﯾﻨﺠﺎ و آﻧﺠﺎي ﺑﺪﻧﺶ دارد. 55
ﺧﺎل ﺳﯿﺎه ﭘﺸﺖ ﮔﺮدن
ﻫﯿﭽﺎن آنﻗﺪر دﺳﺘﻤﺎلﮐﺎﻏﺬي روي زﺧﻤﺶ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻋﻮض ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺧﻮن ﺑﻨﺪ
آﻣﺪ.
ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﯿﺪ و ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﺷﺪ و رﻓﺖ ﭘﯿﺶ آراﯾﺸﮕﺮش. ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ آن آراﯾﺸﮕﺮ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ را ﮐﻮﺗﺎه ﻣﯽﮐﺮد و ﭘﺸﺖ ﮔﺮدﻧﺶ را ﺗﯿﻎ ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺖ .ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد او ﻫﻢ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺟﻮاب ﻗﺎﻃﻌﯽ ﺑﺪﻫﺪ ﮐﻪ آن ﺧﺎل از ﻗﺒﻞ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﯾﺎ ﻧﻪ. درد و ﺧﺎرش و ﺧﻮﻧﺮﯾﺰي دوﺑﺎرهاش ﺑﻪش اﺟﺎزه ﻧﻤﯽداد ﺑﻪ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ .ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ راﻧﻨﺪﮔﯽ ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش رﺳﯿﺪ.
ﺑﺪون ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻟﺒﺎﺳﺶ را درآورد و ﺧﺎل را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن داد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ اﯾﻦ ﺧﺎل
را داﺷﺘﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ؟«
ﭘﺪر و ﻣﺎدرش اول از دﺳﺘﺶ دﻟﺨﻮر ﺷﺪﻧﺪ .او ﺑﻌﺪ از ﻣﺪتﻫﺎ ،ﻧﻪ ﺑﺮاي دﯾﺪن آﻧﻬﺎ
ﮐﻪ ﺑﺮاي ﭘﺮﺳﯿﺪن ﭼﻨﺎن ﺳﺌﻮال ﺑﯽارزﺷﯽ ﺑﻪ دﯾﺪﻧﺸﺎن رﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺑﻌﺪ ﻧﮕﺮان ﺷﺪﻧﺪ ﻧﮑﻨﺪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﺎر ﺗﮏﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن را ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و او ﻋﻘﻠﺶ را از دﺳﺖ داده ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﺎي زﺧﻢ را ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻣﺸﻮرت ﮐﺮدﻧﺪ و آﺧﺮ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ ﯾﺎدﺷﺎن ﻧﻤﯽآﯾﺪ آن ﺧﺎل از ﻗﺒﻞ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﯾﺎ ﻧﻪ. ﻟﺒﺎﺳﺶ را ﭘﻮﺷﯿﺪ و ﺻﻮرت ﭘﺪر و ﻣﺎدرش را ﺑﻮﺳﯿﺪ .ﺑﻪﺷﺎن اﻃﻤﯿﻨﺎن داد ﭼﯿﺰ ﻣﻬﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ و ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد و ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻗﻮل داد ﺧﯿﻠﯽ زود ﺑﻪﺷﺎن ﺳﺮ ﻣﯽزﻧﺪ. ﺣﺎﻻ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﺪ. زن ﺳﺎﺑﻘﺶ. 56
زن ﺳﺎﺑﻘﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﻮاب ﺳﺌﻮاﻟﺶ را ﻣﯽداﻧﺴﺖ .آﻧﻬﺎ وﺟﺐﺑﻪوﺟﺐ ﺗﻦ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ .ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻟﺨﺖ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺣﻤﺎم ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺪن ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻣﯽﺷﺴﺘﻨﺪ .ﺧﻮدش ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺳﻪ ﺗﺎ ﺧﺎل روي ﺑﺪن او
را ﯾﺎدش ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﯾﮑﯽ ﺑﺎﻻي زاﻧﻮي ﭼﭙﺶ ﺑﻮد .ﯾﮑﯽ زﯾﺮ ﺳﯿﻨﻪ راﺳﺘﺶ و آﺧﺮي
ﭘﺸﺖ ﮔﻮش ﭼﭙﺶ.
آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎري ﮐﻪ ﺑﺎ او ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﭘﯿﺶ ﺑﻮد .زن ﺳﺎﺑﻘﺶ زﻧﮓ زده ﺑﻮد و از او ﺷﻤﺎره ﺗﻠﻔﻦ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﺶ را ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد .اﻣﺎ او ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ دﻓﺘﺮ ﺗﻠﻔﻦ را ﮐﻪ ﻫﻤﺎنﺟﺎ ﮐﻨﺎر دﺳﺘﺶ ﺑﻮد ﺑﺮدارد و ﺷﻤﺎره را ﺑﻪش ﺑﺪﻫﺪ ،ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد دﻓﺘﺮ ﺗﻠﻔﻦ ﮔﻢ ﺷﺪه. ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد.
زﺧﻤﺶ دوﺑﺎره ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰي ﮐﺮده ﺑﻮد .ﻫﻨﻮز ﻣﯽﺧﺎرﯾﺪ و درد داﺷﺖ. دﺳﺘﻤﺎلﮐﺎﻏﺬيﻫﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد.
ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ دوﺑﺎره از ﻫﻤﺎن ﻗﺒﻠﯽﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ.
ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ زن ﺳﺎﺑﻘﺶ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﺪ و ﺷﻤﺎرهاي را ﮐﻪ او ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﭘﯿﺶ دﻧﺒﺎﻟﺶ
ﻣﯽﮔﺸﺖ ﺑﻪش ﺑﺪﻫﺪ و درﺑﺎره آن ﺧﺎل ﺳﯿﺎه ﺑﭙﺮﺳﺪ .وﻟﯽ ﻫﺮﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮد ،ﯾﺎدش ﻧﯿﺎﻣﺪ او دﻧﺒﺎل ﭼﻪ ﺷﻤﺎرهاي ﻣﯽﮔﺸﺘﻪ. ﭘﯿﺪا ﺷﺪن دﻓﺘﺮ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاي دﯾﺪﻧﺶ ﺑﻮد.
57
ﻫﯿﭽﺎن ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻓﮑﺮش را ﻧﻤﯽﮐﺮد ﯾﮏ روز ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﺧﻮدش
را ﺳﺒﮏ ﮐﻨﺪ.
ﻫﺰار ﺗﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ از آن ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﺮاﯾﺶ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ﺑﻮد و از او ﮐﻤﮏ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﯾﮏ ﺧﺎل ﺳﯿﺎه ﺑﯽاﻫﻤﯿﺖ داﺷﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ او ﻣﯽرﻓﺖ. »ﺑﯿﺎ ﭘﺪرﺳﮓ .ﺑﯿﺎ .ﻣﯽداﻧﻢ ﺑﺎﻫﺎت ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﻢ«.
ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ زﻧﻢ ﻋﺎدت داﺷﺖ ﻣﺎﻧﺪهﻫﺎي ﻏﺬا را ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ دور ﺑﺮﯾﺰد و ﻇﺮفﻫﺎي ﮐﺜﯿﻒ را زود ﺑﺸﻮرد .ﺗﺎ وﻗﺘﯽ او ﺑﺎ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮد ،ﻣﻮرﭼﻪاي ﺗﻮي ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮد.
ﻣﻦ ﻋﺎدت ﻧﺪاﺷﺘﻢ زﯾﺎد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺳﻢ .ﻣﯿﺰ ﻏﺬا را دﯾﺮ ﺑﻪ دﯾﺮ ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯽﮐﺮدم و ﻇﺮفﻫﺎي ﻏﺬا را ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﺴﺘﻢ .ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﻢﮐﻢ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪام زﯾﺎد و زﯾﺎدﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﮑﻪﻧﺎن ﯾﺎ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﯾﺎ ﻗﻨﺪ ﯾﺎ ﺧﻮردﻧﯽ دﯾﮕﺮي ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ، ﮔﻠﻪﮔﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺶ ﻫﺠﻮم ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ. آﻧﻬﺎ را زﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﻣﺴﯿﺮ رﻓﺖ و آﻣﺪﺷﺎن را دﻧﺒﺎل ﮐﺮدم.
58
59
ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ
ﻫﯿﭽﺎن از ﺳﻪ ﮔﺮوه ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻫﺮﮐﺪام ﺑﺮاي ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﺮز و ﻗﻠﻤﺮوﯾﯽ داﺷﺘﻨﺪ.
آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ در آن ﺧﻮردﻧﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﭘﯿﺪا ﻣﯽﺷﺪ و ﻣﯿﺰ ﻏﺬاﯾﺶ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺮ از ﺧﺮدهﻧﺎن و ﻣﺎﻧﺪهﻫﺎي ﻏﺬا ﺑﻮد ،ﻣﺎل ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد .اﺗﺎق ﻣﻦ را ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻏﺬاﯾﻢ را در آﻧﺠﺎ ﻣﯽﺧﻮردم ،ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺼﺎﺣﺐ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺎﻗﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎي ﮐﻤﺘﺮي ﺑﺮاي ﺧﻮردن داﺷﺖ ،ﺑﻪ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ. ﻫﺮﭼﻪ ﺟﻤﻌﯿﺘﺸﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﺪ ،ﻏﺬا ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪﺷﺎن ﻣﯽرﺳﯿﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻫﺮﭼﻪ را ﮐﻪ روي ﻓﺮش و ﻣﻮﮐﺖ و ﻣﯿﺰ ﺑﻮد ،ﮐﻮل ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ .ﺣﺘﯽ ﻣﯿﻮهﻫﺎ و
ﺳﺒﺰيﻫﺎ و ﭼﯿﺰﻫﺎي دﯾﮕﺮي را ﮐﻪ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﮕﺎه ﻫﻢ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ.
آن اواﯾﻞ ﻫﺮ ﺳﻪ ﮔﺮوه ﺑﺎ ﺻﻠﺢ و دوﺳﺘﯽ در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ
ﺑﻪ ﺟﺎن ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ اﻓﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ ﺟﻨﮓ و ﺧﻮﻧﺮﯾﺰي در ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. آﻧﻬﺎ دﯾﮕﺮ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎدي ﻧﺒﻮدﻧﺪ.
ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮردن ﮐﺘﺎبﻫﺎ و ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي ﻣﻦ را از ﺳﺮﺷﺎن ﺑﯿﺮون ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺪت ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﻧﺼﻒ ﻏﺬاي ﺧﻮدم را ﺑﻪ ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺴﺎوي ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮدم و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ دادم. اﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺗﺮس ﺑﺮم داﺷﺖ ﻧﮑﻨﺪ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﻮردن آن ﻫﻤﻪ ﻏﺬا ،ﭼﺎقﺗﺮ و ﺧﻮشاﺷﺘﻬﺎﺗﺮ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ زاد و وﻟﺪ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺣﺘﯽ دوﺳﺘﺎن و ﻓﺎﻣﯿﻞﻫﺎي دورﺷﺎن را ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﺎورﻧﺪ .آن وﻗﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ واﻗﻌﺎ ﻗﺤﻄﯽ ﻣﯽﺷﺪ و ﺑﻌﺪ
از ﺧﻮردن ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎ و ﮐﺘﺎبﻫﺎﯾﻢ ،از زور ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ دﺳﺖ و ﭘﺎي ﮔﻮﺷﺘﯽ ﻣﻦ را از ﺗﻦ ﺟﺪا ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻻﻧﻪﻫﺎﯾﺸﺎن ﻣﯽﺑﺮدﻧﺪ.
دﺳﺖ از ﻏﺬا دادن ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮐﺸﯿﺪم و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﻌﺪ از آن دﯾﮕﺮ ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻧﺮوم .اﻣﺎ ﻫﻤﺎن روز اول ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﮐﺎر اﺣﻤﻘﺎﻧﻪاي ﮐﺮدهام .ﭼﻨﺪ ﺗﺎ از ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﻦ را ﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺑﺎﻻﺧﺮه وﻗﺘﯽ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺑﺰرﮔﺘﺮ را دﯾﺪم ﮐﻪ از دﺳﺖ و ﭘﺎي ﻣﻦ ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪهﻫﺎي ﺳﺎﻧﺪوﯾﭻ روي ﻣﯿﺰ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ،دﯾﮕﺮ ﺗﺤﻤﻠﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ. ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و ﺟﺎرو و دﺳﺘﻤﺎل ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺗﻤﺎم ﺧﺎﻧﻪ را ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮدم و ﻫﻤﻪ ﺧﻮردﻧﯽﻫﺎ را از روي ﻣﯿﺰ و از روي زﻣﯿﻦ ﺟﺎرو ﮐﺮدم و ﻫﻤﻪ ﻇﺮفﻫﺎ را ﺷﺴﺘﻢ. آن روز ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻦ را ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﺳﺮﮔﺮدان ،از اﯾﻦ اﺗﺎق ﺑﻪ آن اﺗﺎق ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ. اﻣﯿﺪوار ﺑﻮدم ﺣﺎﻻ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﭼﯿﺰي ﺑﺮاي ﺧﻮردن در ﺧﺎﻧﻪام وﺟﻮد ﻧﺪارد،
ﻫﻤﮕﯽﺷﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﮐﻨﺎريام ﮐﻪ ﺗﺎزه زﻧﺶ را ﻃﻼق داده ﺑﻮد ،ﺑﺮوﻧﺪ .اﻣﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﻮدم .آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ راﺣﺘﯽﻫﺎ ﻗﺼﺪ ﮐﻮچ ﮐﺮدن و ﺗﺮك ﻻﻧﻪﻫﺎﯾﺸﺎن را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ.
ﺑﺮﺧﻼف اﻧﺘﻈﺎرم ،ﯾﮏدﻓﻌﻪ ﺗﻌﺪاد ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ ﭼﻨﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺪ .ﺗﻤﺎم ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي
ﻧﮕﻬﺒﺎن و ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ وﻇﺎﯾﻒ دﯾﮕﺮي داﺷﺘﻨﺪ ،از ﻻﻧﻪﻫﺎﯾﺸﺎن ﺑﯿﺮون آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﻏﺬا ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮﺷﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ.
دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،اﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﭼﺎرهاي ﺑﺮاﯾﻢ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﺧﺎﻧﻪ را ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﮐﺮدم و ﻫﻤﻪﺷﺎن را از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدم.
60
61
ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ
ﻫﯿﭽﺎن ﺑﻌﺪ از آﻧﮑﻪ ﻻﺷﻪﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺟﺎرو ﮐﺮدم ،ﮐﻤﯽ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ روي ﻣﯿﺰ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﻣﻨﺘﻈﺮ
ﺷﺪم.
ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﺪم ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎ از ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﯾﻪ ﻣﯿﺰ و ﺣﺘﯽ از روي دﺳﺖ و ﭘﺎي ﻣﻦ دارﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ. ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻤﺸﺎن. آﻧﻬﺎ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﻮدﻧﺪ.
ﻫﺮ روز ﮐﻪ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ از روز ﻗﺒﻞ ﮔﺮﺳﻨﻪﺗﺮ و وﺣﺸﯽﺗﺮ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ .ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﭼﯿﺰي ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﮕﺬارﻧﺪ .ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ
ﺧﺎﻃﺮ ﻫﺮﭼﻪ ﺳﺮ راﻫﺸﺎن ﺑﻮد ،ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ و دﯾﮕﺮ ﮐﺎري ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ آن ﭼﯿﺰ ﻗﺎﺑﻞ ﺧﻮردن ﻫﺴﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ. ﮐﺸﺘﻦ ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺑﻮﻣﯽ ﺧﺎﻧﻪام اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻮد .آﻧﻬﺎ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﺎري ﺑﻪ ﮐﺎر
در ﮐﻤﺘﺮ از ﯾﮏ روز دوﺑﺎره ﺧﺎﻧﻪام ﭘﺮ از ﻣﻮرﭼﻪ ﺷﺪ .اﻣﺎ دﯾﮕﺮ از آن ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ و ﺧﻮﺷﯽ ﮐﻨﺎر ﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﺧﺒﺮي ﻧﺒﻮد.
ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ رﻧﮓﻫﺎ و ﺷﮑﻞﻫﺎﯾﯽ ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ ،ﮐﻪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از آن ﻧﺪﯾﺪه
ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎ و ﮐﺘﺎبﻫﺎي ﻣﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ .ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ را ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ و از آن ﺑﺎ ﺟﺎن و دل دﻓﺎع ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ را ﺑﻪ آن راه ﻧﻤﯽدادﻧﺪ. ﺑﻌﺪ از ﺧﻮرده ﺷﺪن ﻧﺼﻒ ﮐﺘﺎبﻫﺎ و ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﯾﻢ ﺳﺮ و ﮐﻠﻪ ﺳﻮﺳﮏﻫﺎ و ﻣﺎرﻣﻮﻟﮏﻫﺎ و ﻣﻮﺟﻮدات دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺪا ﺷﺪ.
ﺑﻮدم ،ﭘﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪام ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺧﯿﻠﯽﻫﺎﯾﺸﺎن ﺷﺒﯿﻪ ﻣﻮرﭼﻪ ﻧﺒﻮدﻧﺪ .آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎل
در و دﯾﻮار و ﺳﻘﻒ ﺧﺎﻧﻪام از آن ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺟﻮد رﯾﺰ و درﺷﺖ ﺳﯿﺎه ﺷﺪه ﺑﻮد .دﯾﮕﺮ
ﭼﺸﻢ و دﻣﺎﻏﻢ ﻓﺮو ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ.
ﺗﻨﻬﺎ راﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺧﻼص ﺷﺪن از آن وﺿﻌﯿﺖ ﺑﻪ ذﻫﻨﻢ ﻣﯽرﺳﯿﺪ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ
داﺷﺘﻨﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ درﺳﺖ ﭘﺮواز ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺪام ﺑﻪ ﺳﺮ و ﺻﻮرﺗﻢ ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ و ﺗﻮي
ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ زاد و وﻟﺪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و زﯾﺎدﺗﺮ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ .ﻫﺮﮐﺪاﻣﺸﺎن ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺪاﻣﺸﺎن ﻣﯽرﺳﯿﺪ ،ﺟﻔﺖﮔﯿﺮي ﻣﯽﮐﺮد و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺪﯾﺪي ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﻣﺪ. ﺑﺪﺗﺮ از ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽ ،ﻫﺮ ﺷﺐ آﺷﻐﺎلﻫﺎ و ﮔﻪ و ﮐﺜﺎﻓﺘﺸﺎن را ﺟﻠﻮي در ﻻﻧﻪﻫﺎﯾﺸﺎن ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺮﺷﺎن دارم. دﯾﮕﺮ ﮐﻨﺘﺮل ﺧﺎﻧﻪ از دﺳﺘﻢ ﺧﺎرج ﺷﺪه ﺑﻮد. 62
ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺸﻤﺎرم ﭼﻨﺪ ﻧﻮع ﻣﻮرﭼﻪ و ﺣﺸﺮه ﺗﻮي ﺧﺎﻧﻪام وﺟﻮد دارد. ﺧﺎﻧﻪ را دوﺑﺎره ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﮐﻨﻢ.
آنﻗﺪر ﻫﻤﻪ ﺟﺎ را ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﺧﻮدم ﻣﺴﻤﻮم ﺷﻮم و ﺑﻤﯿﺮم. اﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪاﺷﺖ. ﻣﻮرﭼﻪﻫﺎي ﺗﺎزهوارد ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ دارم ﺑﻪﺷﺎن ﻏﺬا ﻣﯽدﻫﻢ و ﺑﺎ وﻟﻊ ﺳﻢﻫﺎ را ﻣﯽﺧﻮردﻧﺪ.
63
ﻫﯿﭽﺎن ﺻﺒﺢ روزي ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﺮوم از زﻧﻢ ﻋﺬرﺧﻮاﻫﯽ ﮐﻨﻢ و ازش
ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﺑﺮﮔﺮدد دوﺑﺎره ﺑﺎ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺑﺎ ﺻﺪاﻫﺎي ﻋﺠﯿﺒﯽ ﮐﻪ از ﺗﻮي ﺑﺪﻧﻢ ﻣﯽآﻣﺪ از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪم. ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﻢ را ﺑﺎز ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ دارد ﻣﯽاﻓﺘﺪ .اﻣﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﻢ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺸﺎن ﻧﺒﻮد.
ﻫﯿﭽﺎن ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﺮﺧﻼف ﻟﺤﻈﻪي اول ﮐﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﭼﺸﻤﺶ ﺗﻮي ﭼﺸﻢ او اﻓﺘﺎده ﺑﻮد، ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ زﯾﺎد ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي او ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ .ﺧﯿﻠﯽ زود ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﻪ دﮐﻤﻪ ﭘﯿﺮاﻫﻦ او دوﺧﺖ و ﺑﻌﺪ از ﮐﻤﯽ ﻣﮑﺚ ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺧﻮدت دﮐﻤﻪ را دوﺧﺘﻪاي؟« ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻪ دﮐﻤﻪاي ﮐﻪ ﮐﻤﺮﻧﮓﺗﺮ از دﮐﻤﻪﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﺑﻮد ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﺮد و ﺳﺮش را ﺑﺎﻻ آورد .او ﻫﻢ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﺑﺮادرش ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ. زل زد ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ و ﮔﻔﺖ» :زﻧﻢ دوﺧﺘﻪ«. ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ آنﻗﺪر ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻤﺮش ﻣﯽرﺳﯿﺪ ،اﻣﺎ اﻧﮕﺎر ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺷﺴﺘﻪ و ﺷﺎﻧﻪ
ﻧﺸﺪه ﺑﻮد.
ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﯾﮏ روز ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ«. ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﭘﺎﯾﯿﻦ آورد و از ﻻﺑﻼي رﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ او ﺑﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻮﺧﺘﻪ
و ﻗﺮﻣﺰ ﮔﺮدﻧﺶ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎورش ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاي ازدواج ﮐﻨﯽ«. 64
65
ﻫﯿﭽﺎن
ﻫﯿﭽﺎن ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻗﺒﻮل دارم«.
ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﻧﮕﺎﻫﺶ را از روي ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ او ﺑﺮداﺷﺖ و زل زد ﺑﻪ اﺑﺮوي راﺳﺘﺶ
ﮔﻔﺖ» :ﯾﮏ دﺧﺘﺮ .ﺗﺎزه دارد ﻫﺸﺖﺳﺎﻟﺶ ﻣﯽﺷﻮد«.
ﺳﺎﮐﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﺪ ﻟﺐ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻨﺶ ﮐﺎﻣﻼ زﯾﺮ ﺳﺒﯿﻞ ﺑﻠﻨﺪ و ﭘﺮﭘﺸﺘﺶ ﭘﻨﻬﺎن
و ﺟﻮاب داد» :ﻓﻘﻂ راه ﻣﯽروم«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﭽﻪ ﻫﻢ داري؟«
ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺧﻮﺷﮕﻞ اﺳﺖ؟«
ﻣﯽﺷﺪ .ﭼﺸﻢ از او ﮔﺮﻓﺖ و از روي ﺷﺎﻧﻪي ﺑﺮادرش ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ در اﻧﺘﻬﺎي ﭘﯿﺎدهرو
ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ روي ﮔﺮدﻧﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﯽ«.
ﺧﯿﺮه ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ واﻗﻌﯽ داري«.
رﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ و ﻧﺎﻣﺮﺗﺒﺶ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد آﻓﺘﺎب ﻫﻤﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﮔﺮدﻧﺶ را ﺑﺴﻮزاﻧﺪ. ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ دﮐﻤﻪ ﻟﺒﺎس او ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽﮐﺮد ،ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺮده ﺑﻮد و آن را ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ او دوﺧﺘﻪ ﺑﻮد .ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺳﺎﻟﻢ اﺳﺖ؟« ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ«.
ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺣﺘﯽ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﭘﻮل در ﻣﯽآورم .ﻣﺜﻞ آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ«. و اداﻣﻪ داد» :ﺗﻮ ﭼﯽ؟ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ازدواج ﻧﮑﺮدي ﻧﻪ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻢ .اﻣﺎ ﻣﻨﺼﺮف ﺷﺪم .ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ دروغ ﺑﮕﻮﯾﻢ و ﺧﻮدم را ﻃﻮر دﯾﮕﺮي ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﻢ .اﮔﺮ ﻫﻢ واﻗﻌﯿﺖ را ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﯾﺎ ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ و ﯾﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﯽﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ«.
ﮔﻔﺖ» :دوﺳﺘﺶ داري؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺧﻮدم را راﺿﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﮐﻨﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :زﻧﺖ را ﭼﻄﻮر؟«
ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﮐﺠﺎ داري ﻣﯽروي؟«
ﺗﻮي ﭼﯿﻦﻫﺎي ﭘﯿﺸﺎﻧﯽاش ﻋﺮق ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﮐﻤﯽ ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي
ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺟﻮاب ﺑﺪﻫﺪ ،ﺧﯿﺮه ﺷﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ راﺳﺖ ﺑﺮادرش .ﯾﺎدش آﻣﺪ او ﺧﺎل
ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮش ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﮐﺮد و ﺟﺎي ﭘﻮﺳﺖ ﮔﺮدﻧﺶ ﺑﻪ ﻟﺐ ﭘﺎﯾﯿﻨﺶ زل زد و
ﺳﯿﺎﻫﯽ روي ﮔﻮﻧﻪ راﺳﺘﺶ داﺷﺖ .آن را ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽﮐﺮد .ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﭼﭙﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و
ﮔﻔﺖ» :زﻧﻢ اﺳﺖ دﯾﮕﺮ«.
ﮔﻔﺖ» :زن و ﺑﭽﻪام ﺗﻮي ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮم ﻫﺴﺘﻨﺪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎد«.
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽداﻧﻢ دوﺳﺖ دارم ﺑﺒﯿﻨﻢﺷﺎن ﯾﺎ ﻧﻪ«.
ﮔﻔﺖ» :واﻗﻌﺎ داري ﻣﺜﻞ آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
ﮔﻔﺖ» :اﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﻮد .ﺧﺎل روي ﮔﻮﻧﻪ ﭼﭙﺶ ﺑﻮد .ﮔﻔﺖ» :ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎورش ﺑﺮاي ﺧﻮدم
ﮔﻔﺖ» :راه ﻣﯽروم«.
ﻋﺮق روي ﭘﯿﺸﺎﻧﯽاش را ﺑﺎ ﭘﺸﺖ دﺳﺘﺶ ﭘﺎك ﮐﺮد و ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﮐﺠﺎ داري
ﻫﻢ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ«. ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ دوﺑﺎره ﺑﻪ دﮐﻤﻪ ﭘﯿﺮاﻫﻦ او ﺧﯿﺮه ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :دﻟﻢ ﺑﺮاﯾﺖ ﺗﻨﮓ
ﻣﯽروي؟«
ﺷﺪه ﺑﻮد«. 66
67
ﻫﯿﭽﺎن
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر«.
ﮔﻔﺖ» :دﻟﺘﻨﮕﯽ دﯾﺪن ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ در وﺟﻮدم زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد.
ﻫﻤﻪﭼﯿﺰت ﻫﻤﺎنﻃﻮري اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم .ﻓﻘﻂ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺖ را
و ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ را از ﮔﻮدي زﯾﺮ ﭼﺸﻢ او ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺧﯿﺮه
ﺷﺪ و ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻏﺮﯾﺒﻪاي را دﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﺑﺮادرش ﺑﻮد.
ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﺶ را از ﻣﮋهﻫﺎي او ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽاش ﭼﺸﻢ در ﭼﺸﻢ او دوﺧﺖ.
ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎورم«. و ﻧﮕﺎﻫﺶ را از دﮐﻤﻪ او ﺑﺮداﺷﺖ و آن را ﺑﻪ ﻣﮋه ﭘﻠﮏ راﺳﺘﺶ دوﺧﺖ .ﭘﺮﺳﯿﺪ:
ﮐﻤﯽ ﻣﮑﺚ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻣﺪت راه ﻣﯽرﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ«. ﮐﻤﯽ ﺑﻪ رگﻫﺎي رﯾﺰ ﺳﻔﯿﺪي ﭼﺸﻢ ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر
»ﻫﻨﻮز درد داري؟« ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪش ﻋﺎدت ﮐﺮدهام .ﯾﮏ ﺗﮑﻪ از ﺑﺪﻧﻢ ﺷﺪه .ﯾﮏ ﭼﯿﺰي ﻣﺜﻞ دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﻢ.
ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺧﻮدم را ﺑﺪون آن ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﻌﺬرت ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ .ﺧﻮب؟«
ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ روي ﺧﺎل ﮔﻮﻧﻪ ﭼﭙﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ:
»ﺧﯿﻠﯽﺧﻮب«.
ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن را ﺑﻪ ﭘﻠﮏﻫﺎ و ﮔﻮدي زﯾﺮ ﭼﺸﻢ ﻫﻢ ﻋﻘﺐ ﺑﺮدﻧﺪ ،ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﮏﻫﺎي ﭼﺸﻢ ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﮔﺬاري ﺑﻐﻠﺖ ﮐﻨﻢ؟« ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ و ﺑﻐﻠﺶ ﮐﺮد.
ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯽ ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽ ﮐﻨﯽ؟«
ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻌﺬرت ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻦ ﻧﺒﻮد .وﻟﯽ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﻌﺬرت ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮدي«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽام ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدهام ﻣﻘﺼﺮم«.
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ .ﻣﻨﻈﻮرم ﯾﮏ ﺟﻮر دﯾﮕﺮ اﺳﺖ .ﺟﻮري ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ«.
ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي او ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﮐﺮد و زل زد ﺑﻪ ﮔﻮدي زﯾﺮ
ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﻌﺬرت ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ«.
ﭼﺸﻢ ﭼﭙﺶ و ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽداﻧﻢ«. ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ از ﺑﻐﻠﺶ ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ» :زن و
ﮔﻔﺖ» :ﻫﻨﻮز از ﻣﻦ دﻟﺨﻮري؟« رگ زﯾﺮ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﺎﻻ آﻣﺪه ﺑﻮد .ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺿﺮﺑﺎﻧﺶ را ﺑﺒﯿﻨﺪ .ﮔﻔﺖ» :ﻫﯿﭻوﻗﺖ
ﺑﭽﻪات را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻦ .ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﯿﺎ .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺎﻫﺎت ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ«. ﮔﻔﺖ» :دوﺳﺖﺷﺎن دارم .ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ .ﺑﮕﺬار ﺑﺮاي ﺑﻌﺪﻫﺎ .ﻣﺎ ﮐﻪ وﻗﺖ زﯾﺎد دارﯾﻢ«.
ازت دﻟﺨﻮر ﻧﺒﻮدهام«.
ﮔﻔﺖ» :ﮐﺠﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﭘﯿﺪاﯾﺖ ﮐﻨﻢ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدي؟«
ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم«. 68
ﮔﻔﺖ» :ﺗﺎ آﻧﻬﺎ زﻧﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﻮي ﻫﻤﯿﻦ ﺷﻬﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﻫﻤﯿﻦﺟﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﯾﯽ«. 69
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮي«.
ﺑﺮادر ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺸﻢ از ﭼﺸﻢ او ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﮔﻔﺖ» :ﮐﺎر دﯾﮕﺮي
ﻧﺪارم«. ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﯽﺧﻮب«. و راه اﻓﺘﺎد ﺑﺮود ﮐﻪ ﺑﺮادرش ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ زن و ﺑﭽﻪات ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎن«. ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﯾﺴﺘﺎد و ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﯽ ﺳﻼم رﺳﺎﻧﺪه؟« ﮔﻔﺖ» :ﻫﺮ ﭼﯽ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﯽ .اﺻﻼ راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ .ﻫﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﻮدم ،ﻗﺎﺑﯿﻞ«.
زﻧﯽ در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﺎﮐﺴﯽ اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﺑﻪ ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺟﯿﺐﻫﺎﯾﺖ را روي ﻣﯿﺰ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻦ«. ﺳﺮﺑﺎز ﮔﻔﺖ» :ﮔﺸﺘﻪام .ﭼﯿﺰي ﻫﻤﺮاﻫﺶ ﻧﯿﺴﺖ«. ﮔﻔﺖ» :ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻦ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﯽ ﺷﺪه؟«
زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ را ﺑﻪ زور ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﮐﻨﺪ«. ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ زور ﻧﺒﻮد«.
زن ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎزوﯾﻢ را زﺧﻢ ﮐﺮد ﻗﺮﺑﺎن .ﻫﻨﻮز رد اﻧﮕﺸﺖﻫﺎﯾﺶ ﻣﺎﻧﺪه .ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﻧﺸﺎﻧﺘﺎن ﺑﺪﻫﻢ«. و ﺧﻮاﺳﺖ آﺳﺘﯿﻨﺶ را ﺑﺎﻻ ﺑﺰﻧﺪ. اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﯽ«. ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ زن ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد ،از ﻣﺮد ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﭼﺮا اﯾﻦﮐﺎر را ﮐﺮدي؟« ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎ ﺑﺮاﯾﺶ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ .ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ زور او
را ﺑﺒﺮﻧﺪ«. 70
71
زﻧﯽ در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﺎﮐﺴﯽ
ﻫﯿﭽﺎن زن ﮔﻔﺖ» :دروغ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ .اﯾﻦ ﺧﻮدش ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ را ﺑﺒﺮد«.
از ﻣﺮد ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺳﺎﺑﻘﻪ داري؟«
اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ داﺷﺖ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ«.
اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ» :آﻓﺮﯾﻦ«.
و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :اﯾﻦدﻓﻌﻪ ﺷﺎﻧﺲ آوردي .اﻣﺎ دﻓﻌﻪ ﺑﻌﺪ دﯾﮕﺮ از اﯾﻦ ﺧﺒﺮﻫﺎ
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮدم ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮﺳﺎﻧﻤﺶ«. ﺳﺮﺑﺎز ﮔﻔﺖ» :از ﻗﯿﺎﻓﻪاش ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﮕﯽ اﺳﺖ«.
ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎز ﮔﻔﺖ» :ﺑﺒﯿﻦ اﮔﺮ ﺳﺎﺑﻘﻪاي ﭼﯿﺰي ﻧﺪارد ،ﺗﻌﻬﺪ ﺑﮕﯿﺮ و آزادش ﮐﻦ«.
ﻧﯿﺴﺖ«.
زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﺮﮐﺎري دﻟﻢ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﺳﻮار ﻫﺮ ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ دﻟﻢ ﺑﺨﻮاﻫﺪ
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﻗﺮﺑﺎن«.
اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ را ﮔﺸﺘﻪاﯾﺪ؟«
اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﺑﻪ زن ﮔﻔﺖ» :ﻧﯿﻢﺳﺎﻋﺖ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ .ﺧﻮدم ﻣﯽﺑﺮﻣﺖ .اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺐ
ﻣﯽﺷﻮم .ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﯿﭻ رﺑﻄﯽ ﻧﺪارد«.
ﺳﺮﺑﺎز ﺟﻮاب داد» :ﭼﯿﺰي ﻧﺪاﺷﺖ«.
دﯾﮕﺮ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽﺷﻮد«.
اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن از زن ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺗﻮ اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﺐ ﺗﻮي ﺧﯿﺎﺑﺎن ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدي؟«
ﻣﺮد ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ» :ﻻزم ﻧﮑﺮده .ﻣﻦ ﺧﻮدم ﻣﯽﺑﺮﻣﺶ«. ﮔﻔﺖ» :ﻋﺠﺐ روﯾﯽ دارد«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺑﻮدم«.
ﺳﺮﺑﺎز ﺟﻠﻮي او اﯾﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ» :ﻫﺎ ﮐﻦ ﺑﺒﯿﻨﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﯿﮑﺎر ﻫﺴﺘﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﯿﻨﺪازش ﺑﺎزداﺷﺘﮕﺎه .ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﺎﻣﺪه«.
ﮔﻔﺖ» :ﮐﺠﺎ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻣﺴﺖ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﺟﻨﺎبﺳﺮوان«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﺪام ﻣﻨﻄﻘﻪ و ﻣﺤﺪوده ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
ﺳﺮﺑﺎز ﮔﻔﺖ» :ﭼﺸﻢ ﻗﺮﺑﺎن«.
ﮔﻔﺖ» :دﻓﻌﻪ اول اﺳﺖ ﻣﯽآﯾﯽ ﮐﻼﻧﺘﺮي؟«
اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﻻزم ﺷﺪ ازش ﺷﮑﺎﯾﺖ ﮐﻨﯽ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮم«. ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ«. ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮب ﺣﺎﻻ از اﯾﻦ آﻗﺎ ﺷﮑﺎﯾﺖ داري؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ«.
ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﻣﻦ ازت ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﻧﮑﻨﯽ ﭼﯽ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺷﺮط اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﺪﻫﺪ دﯾﮕﺮ ﻣﺰاﺣﻤﻢ ﻧﺸﻮد«. 72
زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﻧﺪارم ﻗﺮﺑﺎن .ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﮔﺮدم .دﯾﺮم ﺷﺪه«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻣﯽﺑﺮﻣﺖ«. ﻣﺮد از ﺑﯿﺮون اﺗﺎق داد زد» :ﻻزم ﻧﮑﺮده«. اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ» :ﮔﻔﺘﻢ ﺑﯿﻨﺪازش ﺑﺎزداﺷﺘﮕﺎه آن ﮐﺜﺎﻓﺖ را .ﺑﻌﺪش ﻫﻢ ﺑﺮو
ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ را ﺧﻮب زﯾﺮ و رو ﮐﻦ و ﺗﺎ ﭼﯿﺰي ﭘﯿﺪا ﻧﮑﺮدي ،ﺑﺮﻧﮕﺮد«. 73
ﻫﯿﭽﺎن و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ زن ﮔﻔﺖ» :ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻫﺮﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺑﻨﻮﯾﺲ«.
زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺷﮑﺎﯾﺘﯽ ﻧﮑﺮدهام .ﺣﻖ ﻧﺪارﯾﺪ ﺑﺎزداﺷﺘﺶ ﮐﻨﯿﺪ«. ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺜﺎﻓﺖﻫﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻨﯽ«. زن ﮔﻔﺖ» :ﮐﺜﺎﻓﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﻗﺮﺑﺎن .ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻣﻦ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ«. اﻓﺴﺮﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ» :ﯾﮏوﻗﺖ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﻣﻦ ﭘﻮل ﻧﺪارم و ﯾﺎ ﺑﻪت ﭘﻮل ﻧﻤﯽدﻫﻢ ﯾﺎ ﻫﺮﭼﯽ«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم«.
ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﯾﮏﺷﺒﻪ
ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺑﻨﺸﯿﻦ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽﮔﺬارم او ﻫﻤﺮاﻫﺖ ﺑﯿﺎﯾﺪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻨﺘﻈﺮش ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻮي ﺑﺎزداﺷﺘﮕﺎه ﻧﮕﻪش ﻣﯽدارم«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﻨﺘﻈﺮش ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ«.
ﭘﺸﺖ ﺳﺮش رﻓﺖ ﺗﻮي آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ و ﺑﻪش ﮔﻔﺖ» :دروغ ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺰدت اﺳﺖ ﻧﻪ؟ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﮑﻨﯿﺶ؟« ﮔﻔﺖ» :ﺧﻔﻪ ﺷﻮ ﮐﺜﺎﻓﺖ .ﻧﺎﻣﺰدم اﺳﺖ«. ﮔﻔﺖ» :ﯾﮏﺷﺒﻪ ﺑﺎﻫﺎش ﻧﺎﻣﺰد ﺷﺪي؟« ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ .دو ﻣﺎه اﺳﺖ«. ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ دو ﻣﺎه اﺳﺖ ﻧﺎﻣﺰد داري و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪاي؟« ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺳﻮرﭘﺮاﯾﺰت ﮐﻨﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﺜﻞ ﺳﮓ دروغ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ .ﺗﻮ آدﻣﯽ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﺑﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﺸﻮي .آن ﻫﻢ
ﻓﻘﻂ ﺳﺮ دو ﻣﺎه«.
ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﯽ؟ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﻧﺎﻣﺰدم اﺳﺖ«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﺴﺨﺮهﺑﺎزي در ﻧﯿﺎر .اﮔﺮ ﻧﺎﻣﺰدت ﺑﻮد اﯾﻨﺠﺎ ﻧﻤﯽآوردﯾﺶ .ﻣﻦ ﻫﻢ
ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﮑﻨﻤﺶ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯽﺷﻌﻮري«. 74
75
ﺷﺎﻫﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﯾﮏﺷﺒﻪ
ﻫﯿﭽﺎن ﺑﯿﺮون رﻓﺖ و ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺑﺮوﯾﻢ«.
دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﭼﯽ ﺷﺪه؟«
ﺑﮑﻨﯿﺶ .ﭼﻮن ﺧﻮﺷﮕﻞ اﺳﺖ .ﻧﻪ؟ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﮐﺶ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ؟ ﻧﺎﻣﺰدت اﺳﺖ ﮐﺜﺎﻓﺖ؟ ﻧﺎﻣﺰدت را ﺑﺮداﺷﺘﻪاي آوردهاي اﯾﻨﺠﺎ ﺑﮑﻨﯿﺶ .ﺑﺮو ﮔﻤﺸﻮ از ﺧﺎﻧﻪي ﻣﻦ ﺑﯿﺮون«.
ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ» :ﻫﯿﭽﯽ .ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺑﺮوﯾﻢ«. دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺗﺎزه رﺳﯿﺪﯾﻢ .ﭼﯽ ﺷﺪه؟ ﭼﺮا ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﯽ؟«
دوﺳﺘﺶ از روي زﻣﯿﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻃﺮف او رﻓﺖ و ﻣﺸﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﺎﻧﻪاش زد و
ﭘﺴﺮ از آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ادا در ﻣﯽآوري؟ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺜﯿﻔﯽ .اﺻﻼ
دﺧﺘﺮ زد زﯾﺮ ﮔﺮﯾﻪ و ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ زن ﻣﯽآوري اﯾﻨﺠﺎ و ﺑﺎﻫﺎﺷﺎن ﻣﯽﺧﻮاﺑﯽ؟«
ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ .ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ را آوردي اﯾﻨﺠﺎ و ﻣﻦ ﻧﮑﺮدم .ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﯾﮑﯽﺷﺎن ﭼﺸﻤﻢ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ،اﯾﻦ ﺑﺎزيﻫﺎ را در ﻣﯽآوري؟ واﻗﻌﺎ ﮐﻪ رﻓﯿﻖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ«.
دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﭼﯽ ﺷﺪه؟ ﭼﺮا ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﯽ؟ اﯾﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟«
ﭘﺴﺮ ﯾﻘﻪاش را ﮔﺮﻓﺖ و او را ﺑﻪ دﯾﻮار ﭼﺴﺒﺎﻧﺪ و از زﻣﯿﻦ ﺑﻠﻨﺪش ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: »ﻣﺎدرﻗﺤﺒﻪ ﺑﻪت ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﻧﺎﻣﺰدم اﺳﺖ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎدرﺟﻨﺪه ﻧﺎﻣﺰدم اﺳﺖ .ﻓﻘﻂ آﻣﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ﺗﻮ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ«. ﻧﺎﻣﺰدش ﮔﻔﺖ» :زود ﺑﺎش ﺑﺮوﯾﻢ«.
دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﯽ ﻫﻨﻮز ﭘﺴﺮ ﻫﺴﺘﯽ .آنﻗﺪر ﺑﺎ ﻓﺎﺣﺸﻪﻫﺎ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ آﻣﺪهاي ﮐﻪ دوﺳﺘﺖ ﻣﻦ را ﺑﺎ آﻧﻬﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮﻓﺘﻪ .ﮐﺜﺎﻓﺖ«. ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺧﻔﻪ ﺷﻮ .وﻗﺘﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺑﺮوﯾﻢ ،ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮوﯾﻢ .زود ﺑﺎش«. دﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﻢ ،ﭼﻪﮐﺎر ﻧﮑﻨﻢ؟ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ
دﺧﺘﺮ داد زد» :اﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ؟« و ﺑﻪ دوﺳﺖ ﻧﺎﻣﺰدش ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﺷﺪه؟«
ﭘﺴﺮ دﺳﺘﺶ را ﭘﺲ زد و ﻫﻠﺶ داد و ﺑﻪ ﻃﺮف دﺧﺘﺮ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﮔﻔﺘﻪ ﭼﻘﺪر ﻣﯽدﻫﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﻧﺎﻣﺰدش ﻫﺴﺘﯽ؟ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺪارد ،ﻫﺮوﻗﺖ دﻟﺶ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮ را ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﯿﺎورد؟ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺎﻣﺰد ﻫﻢ ﺑﻮدﯾﺪ ﻣﯽآﻣﺪﯾﺪ اﯾﻨﺠﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﮑﻨﯿﺪ؟ ﻫﺎ؟« و رو ﮐﺮد ﺑﻪ دوﺳﺘﺶ ﮐﻪ روي زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد و ﺳﺮش ﺑﻪ دﯾﻮار ﺧﻮرده ﺑﻮد و
ﺧﻮﻧﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﮔﻔﺖ» :ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﻪت ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﺴﯽ را اﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺎر؟ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ زن آوردي اﯾﻨﺠﺎ و ﻫﻤﻪﺷﺎن را ﺧﻮدت ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﺮدي .ﯾﮏ ﺑﺎر ﮐﻪ
ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﮑﻨﻢ ،ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﻧﺎﻣﺰدم اﺳﺖ؟ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯿﺎورﯾﺶ و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ 76
ﺟﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽآﯾﻢ .ﮔﻮرت را ﮔﻢ ﮐﻦ«.
دﺧﺘﺮ ﻟﺒﺎﺳﺶ را از روي ﻣﺒﻞ ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﻪ ﻃﺮف در رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ دﻧﺒﺎﻟﻢ
ﺑﯿﺎﯾﯽ ﺟﯿﻎ ﻣﯽزﻧﻢ«.
و در ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺑﯿﺮون رﻓﺖ. دوﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﻃﺮف او رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﭘﺪرﺳﮓ .ﭼﺮا ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر ﺑﯽﺧﺒﺮ آوردﯾﺶ؟
ﭼﺮا ﻗﺒﻠﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﯽ؟« ﭘﺴﺮ ﻣﺸﺖ دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺶ زد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎدرت را ﻣﯽﮔﺎﯾﻢ«. و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ دﺧﺘﺮ دوﯾﺪ ﺗﻮي ﮐﻮﭼﻪ. دﺧﺘﺮ ﻓﺮﯾﺎد زد» :ﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ ﻧﺰن .ﺑﺮو ﮔﻤﺸﻮ«. 77
ﻫﯿﭽﺎن ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮد از اﯾﻦ ﻃﺮف و آن ﻃﺮف ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺸﺎن دوﯾﺪﻧﺪ و ﭘﺴﺮ را زﯾﺮ ﻣﺸﺖ و
ﻟﮕﺪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.
دﺧﺘﺮ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﺑﮕﻮﯾﺪ و ﺟﻠﻮﯾﺸﺎن را ﺑﮕﯿﺮد ،ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد دور ﺷﺪ. دوﺳﺖ ﭘﺴﺮ از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون دوﯾﺪه ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻣﺮدﻫﺎي ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :او دوﺳﺖ ﻣﻦ اﺳﺖ .وﻟﺶ ﮐﻨﯿﺪ«.
ﮐﺎﺑﻮس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ »ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺑﯽ؟« »ﭘﺲ دﻟﺖ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﻦ ﻧﺴﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد .زور ﺑﺎﻻت آﻣﺪه«. »ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻪ ﻓﮑﺮي ﻣﯽﮐﻨﯽ .ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺑﯽ ﯾﺎ ﻧﻪ؟« »ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦﻗﺪر زﺷﺖ ﻫﺴﺘﯽ؟« »ﻣﮕﺮ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﻓﺮﻗﯽ ﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟« »ﭼﻄﻮر ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻢ ﮐﺲ دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﻣﻦ ﻫﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﻫﺴﺖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ؟«
»ﺗﻮ ﻧﻔﺮ آﺧﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ .ﻣﺮدﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﺑﺨﻮاﺑﻨﺪ .اﯾﻦ راﺿﯽات ﻣﯽﮐﻨﺪ؟« »ﭘﺲ زﯾﺎد زﺷﺖ ﻧﯿﺴﺘﯽ«.
»ﻫﺮﻃﻮري دﻟﺖ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺗﺼﻮرم ﮐﻨﯽ«.
»ﻣﻦ ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ دﻟﻢ آن را ﺑﺨﻮاﻫﺪ .اﯾﻦ ﻏﺬا را ﺧﻮدت ﭘﺨﺘﻪاي؟« »ﺧﻮﺷﻤﺰه اﺳﺖ؟«
78
79
ﮐﺎﺑﻮس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ
ﻫﯿﭽﺎن »ﭼﺮا ﻣﻦ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدي؟«
»ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ .ﺷﺶ ﻧﻔﺮ«.
»ﻣﻦ وﻗﺖ و ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺑﺤﺚ ﮐﺮدن ﻧﺪارم .ﻓﻘﻂ ﺑﮕﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺑﯽ ﯾﺎ ﻧﻪ«.
»ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺳﺌﻮال دﯾﮕﺮ .اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺨﻮاﺑﻢ ﻣﯽروي ﯾﮏ ﮐﻮر دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺪا
»اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﻮر ﻫﺴﺘﻢ دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺗﮑﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺎﺷﻢ«.
»ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮ ﻧﺸﺪهام .اﯾﻦ ﺳﺌﻮالﻫﺎ را ﺗﻤﺎم ﮐﻦ .ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ
»دوﺳﺖ دارم ﺑﺪاﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﻨﯽ«.
»ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ«.
»ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻦ ﻧﺒﻮد«. »ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده اﺳﺖ .ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺪاﻧﯽ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻢ«. »ﭘﺲ آدم ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﻫﺴﺘﯽ«.
ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
ﻣﯽﺧﻮاﺑﯽ ﯾﺎ ﻧﻪ«. »ﭼﺮا؟«
»ﻣﻦ زن دارم«.
»ﻧﻪ ﭼﻨﺪان«.
»ﺧﺪاﯾﺎ .ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
»ﺗﻮ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟« »اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﺪاﻧﯽ اﻻن اﯾﻨﺠﺎ ﻧﺒﻮدي«.
»ﺷﻮﺧﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«. »ﺑﭽﻪ ﻫﻢ داري؟«
»اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﻌﺪ از آن اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم ﭼﻪ؟«
»ﺳﻪ ﺗﺎ«.
»ﺷﺎﯾﺪ دﻟﻢ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎﻫﺎت ﺑﺨﻮاﺑﻢ«.
»اوﻫﻮم«.
»ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟« »ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﯿﺪا ﻧﮑﻦ .اﯾﻦ ﺑﺎر اول و آﺧﺮ اﺳﺖ .ﻣﻦ و ﺗﻮ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯿﻢ«.
»ﺳﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟«
»ﺧﻮﺷﮕﻠﻨﺪ؟« »ﺑﻘﯿﻪ اﯾﻦﻃﻮر ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ«. »زﻧﺖ ﻫﻢ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﺳﺖ؟«
»ﯾﮏ ﭼﯿﺰي ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ازت ﺑﭙﺮﺳﻢ .اﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ«.
»ﻧﻪ«.
»ﻣﻦ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدهاي ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ اوﻟﯿﻦ ﻧﻔﺮ ﺳﺮ راﻫﺖ ﺑﻮدم«.
»ﺧﻮﺷﮕﻞ اﺳﺖ؟«
»ﺑﭙﺮس«.
»اﻧﺘﺨﺎﺑﺖ ﮐﺮدم«.
»ﻧﻤﯽداﻧﻢ«.
»از ﺑﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ؟«
»ﻫﯿﭻوﻗﺖ ازش ﭘﺮﺳﯿﺪهاي؟« 80
81
ﮐﺎﺑﻮس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ
ﻫﯿﭽﺎن »ﻧﻪ«.
»ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﻢ«.
»ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮاﯾﺖ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ؟«
»ﭘﺲ ﭼﯽ؟«
»ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ«.
»اﯾﻦ اﺳﻤﺶ ﮐﺎر اﺳﺖ ﻧﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ«.
»ﭘﺲ ﭼﺮا ﻧﭙﺮﺳﯿﺪهاي«.
»ﭘﺲ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ اﺧﺎذي ﮐﻨﯽ«.
»ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺪاﻧﻢ«.
»ﻧﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺎر ﮐﻨﻢ و ﭘﻮل درﺑﯿﺎورم .ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻢ از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون
»ﭼﺮا؟« »ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ آﺧﺮﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﺶ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﻢ«.
»اﮔﺮ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﯽ؟«
»آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد .ﭼﻮن ﻫﻤﻪاش ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ داﺷﺘﻪ ﮐﻪ
ﺑﺎ ﻣﻦ ازدواج ﮐﺮده«.
آﻣﺪهام«. »ﻗﺒﻼ ﻫﻢ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدهاي؟« »ﻧﻪ ﺑﺎر اول اﺳﺖ .اﻣﺎ اﮔﺮ درآﻣﺪش ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ ،ﺣﺘﻤﺎ ﮔﺴﺘﺮﺷﺶ ﻣﯽدﻫﻢ«. »ﻣﻦ آن آدم ﭘﻮﻟﺪاري ﮐﻪ ﺗﻮ ﺗﺼﻮر ﮐﺮدهاي ﻧﯿﺴﺘﻢ .ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﮐﻤﯽ ﭘﻮل ﺑﻪت ﺑﺪﻫﻢ. اﻣﺎ ﻧﻪ زﯾﺎد«.
»ﺷﺎﯾﺪ واﻗﻌﺎ دوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻪ«.
»ﺧﻮدش ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ دوﺳﺘﻢ دارد .اﻣﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺗﻮي دل او ﻧﯿﺴﺘﻢ«. »ﯾﻌﻨﯽ در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻪ و ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ«. »اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ دﯾﻮاﻧﻪ ﻣﯽﺷﻮم«.
»ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺪﻫﯽ ،ﺑﯿﺸﺘﺮ دﻋﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ .ﻫﻢ ﺧﻮدم ،ﻫﻢ زﻧﻢ و ﻫﻢ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﻢ«. »ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﭘﺲ ﻏﺬاﯾﺖ را ﺗﻤﺎم ﮐﻦ ﺗﺎ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﮐﺎرﻣﺎن ﺑﺮﺳﯿﻢ«. »ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﺳﯿﺮ ﺷﺪم«. »ﭘﺲ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ«.
»دﺳﺘﻢ را ﺑﮕﯿﺮ و راﻫﻨﻤﺎﯾﯽام ﮐﻦ«.
»ﭘﺲ ﺑﻪش ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ؟« »ﻧﻪ«. »ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﻏﺬاﯾﺖ را ﺗﻤﺎم ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﺮوﯾﻢ«. »ﮐﺠﺎ ﺑﺮوﯾﻢ؟«
ﯾﮏ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻣﺮد ﮐﻮر ﺑﺪون ﻋﺼﺎ و ﺗﻤﯿﺰﺗﺮ از دﻓﻌﻪ ﭘﯿﺶ در ﺧﺎﻧﻪ زن را زد و ﮔﻔﺖ» :ﺧﺮ ﻧﺒﻮدم ﻧﻔﻬﻤﻢ از ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺒﯿﻨﻤﺶ«.
»ﺑﺮوﯾﻢ ﺗﻮ را ﺑﮕﺬارم ﻫﻤﺎنﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﻮارت ﮐﺮدم«. »ﯾﻌﻨﯽ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﻮاﺑﯿﻢ؟«
»ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﯽ ﺑﻪ زﻧﺖ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ؟« 82
83
ﺑﺎغ اﻧﮕﻮر در ﺑﺎغ اﻧﮕﻮر ﺑﺰرﮔﯽ ﻋﻨﮑﺒﻮﺗﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮد ،ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﺳﻮﺳﮏ و ﭘﺮواﻧﻪ و ﻣﮕﺲ و ﺷﺎﭘﺮك ﻧﻤﯽﺧﻮرد و اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺸﺮاﺗﯽ در داﻣﺶ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ،آﻧﻬﺎ را دور ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺖ. او ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده آن ﺑﺎغ و از ﻫﻤﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد .ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮردن ﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻧﺮ ﺑﻮد و آنﻗﺪر ﺑﻪ ﺧﻮردﻧﺸﺎن اداﻣﻪ داد ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﻫﻔﺖ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ در آن ﺑﺎغ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ. ﯾﮏ روز ﺻﺒﺢ وﻗﺘﯽ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﺷﺪ ،اﺣﺴﺎس ﮐﺮد درﺳﺖ و ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﺰرگ و ﺑﺎﻟﻎ ﺷﺪه و ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎري ﺑﮑﻨﺪ .اﻣﺎ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﭼﻪﮐﺎر.
ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎر ﻟﺬتﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ آنروز ﺻﺒﺢ اﻧﺠﺎم داده ﺑﻮد ،ﺑﻪ داماﻧﺪاﺧﺘﻦ و ﺧﻮردن
ﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻧﺮ ﺑﻮد .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﺑﺰرگ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻟﺬت ﺧﻮردن ﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻧﺮ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ او را ارﺿﺎ ﻧﻤﯽﮐﺮد و ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﺗﮑﺮاري و ﺑﭽﮕﺎﻧﻪ ﻣﯽرﺳﯿﺪ.
ﺗﺎ ﮐﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ آن ﮐﺎر اداﻣﻪ ﺑﺪﻫﺪ؟ آن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﭼﻪ درد ﻣﯽﺧﻮرد؟ ﻣﺮگ 85
ﺑﺎغ اﻧﮕﻮر
ﻫﯿﭽﺎن ﺻﺪ ﺑﺎر ﺑﻬﺘﺮ از آن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮد.
او دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮدش را ﮔﻮل ﺑﺰﻧﺪ .ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﭼﯿﺰي ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ
زﻧﺪﮔﯿﺶ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺪﻫﺪ .ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺑﻪ دردﺳﺮﻫﺎ و ﺳﺨﺘﯽﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺮزد. وﻗﺘﯽ داﺷﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد ،ﺑﺮﻋﮑﺲ روزﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺣﺴﺎس ﮐﺮد زﯾﺮ دﻟﺶ داغ ﺷﺪه و ﻣﯽﺧﺎرد. ﻓﻬﻤﯿﺪ دﻟﺶ ﯾﮏ ﭼﯿﺰي ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ .ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﺧﻮب و دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ.
ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻏﺮﯾﺰه ﻋﻨﮑﺒﻮﺗﯽاي ﮐﻪ داﺷﺖ ﻓﻬﻤﯿﺪ آن ﭼﯿﺰ ﺧﻮب ،ﺑﭽﻪ اﺳﺖ .ﻣﺜﻞ ﻣﺎدرش ﮐﻪ او را ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آورده ﺑﻮد.
دﻟﺶ ﺑﭽﻪ ﺧﻮاﺳﺖ .دﻟﺶ ﻫﺰار ﺗﺎ ﺑﭽﻪﻋﻨﮑﺒﻮت ﮐﻮﭼﮏ و دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ
ﺧﻮاﺳﺖ.
ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده دﻟﺶ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮاي ﺑﭽﻪدار ﺷﺪن از ﯾﮏ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮد .اﻣﺎ اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﻤﯽﮐﺮد ،دﯾﮕﺮ ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﺑﺮاي اداﻣﻪ زﻧﺪﮔﯿﺶ ﻧﺪاﺷﺖ.
ﺑﭽﻪداﺷﺘﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ دوﺑﺎره او را ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ اﻣﯿﺪوار ﮐﻨﺪ.
آنﻗﺪر ﻟﺬتﺑﺨﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻟﺬت ﺧﻮردن ﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻧﺮ در ﻣﻘﺎﺑﻞ آن ﻣﺴﺨﺮه ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﻣﯽرﺳﯿﺪ .ﻋﻼوه ﺑﺮ آن ،او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﺑﭽﻪدار ﺷﺪن ﮐﺎر زﯾﺎدي روي ﺳﺮ
ﺧﻮدش ﺑﺮﯾﺰد و ﻓﺮﺻﺖ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن درﺑﺎره ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮم زﻧﺪﮔﯽ را از ﺧﻮدش ﺑﮕﯿﺮد و دﯾﮕﺮ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﭘﻮﭼﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺧﻮاري و ذﻟﺖ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ ﯾﮏ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ را ﺑﻪ ﺟﺎن ﺑﺨﺮد و ﺑﭽﻪدار ﺷﻮد. ﺑﻌﺪ از آن ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ آن ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ را ﺑﺨﻮرد ﺗﺎ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻوﻗﺖ او را ﻧﺒﯿﻨﺪ
و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﭽﻪ ﺑﯿﺎورد.
و ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﯾﺎد ﮐﺎر ﺣﻘﺎرتآﻣﯿﺰي ﮐﻪ ﺑﺎ او اﻧﺠﺎم داده ﻧﯿﻔﺘﺪ.
وﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﭽﻪدار ﺷﺪن ﻧﯿﺴﺖ و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﺤﺘﺎج ﺑﻪ ﯾﮏ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ ﻧﻔﺮتاﻧﮕﯿﺰ ﺣﻘﯿﺮ ﭘﺮادﻋﺎي زﭘﺮﺗﯽ اﺳﺖ ،ﻏﺼﻪاش ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺧﻮدش ﻟﻌﻨﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎد. دوﺳﺖ داﺷﺖ ﻣﺎدرش در آن ﻟﺤﻈﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﯽﺑﻮد ﺗﺎ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ او ﺟﻮاب ﺑﺪﻫﺪ ﭼﺮا او را ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آورده وﻗﺘﯽ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻪ او ﺑﺮاي ﺑﭽﻪدار ﺷﺪن ﻣﺤﺘﺎج ﺑﻪ ﯾﮏ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ ﻧﻔﺮتاﻧﮕﯿﺰ ﺣﻘﯿﺮ ﭘﺮادﻋﺎي زﭘﺮﺗﯽ اﺳﺖ.
اﻣﺎ ﻣﺎدرش وﻗﺘﯽ او ﯾﮏ ﺑﭽﻪﻋﻨﮑﺒﻮت ﺑﻮد ،ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد و رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺣﺎﻻ او ﺑﺎﯾﺪ
ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ از ﭘﺲ ﺣﻞ ﮐﺮدن ﻣﺸﮑﻼﺗﺶ ﺑﺮﻣﯽآﻣﺪ و ﺟﻮاب ﺳﺌﻮالﻫﺎﯾﺶ را ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﺮد.
ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﮐﺮد اﮔﺮ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﻨﺪ ،ﯾﮏ روز از او
ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﭼﺮا آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آورده ،وﻗﺘﯽ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﺑﭽﻪدار ﺷﺪن ،ﺑﻪ ﯾﮏ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ ﻧﻔﺮتاﻧﮕﯿﺰ ﺣﻘﯿﺮ ﭘﺮادﻋﺎي زﭘﺮﺗﯽ ﻣﺤﺘﺎﺟﻨﺪ ،ﭼﻪ ﺟﻮاﺑﯽ دارد ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺪﻫﺪ؟ ﻧﻪ. ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯽﺷﺪ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺶ ﯾﮏ روز از ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪن ﻧﺎراﺿﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﻟﺬت ﺑﭽﻪدار ﺷﺪن ﺑﮕﺬرد .ﺑﺎﯾﺪ راه ﺣﻞ دﯾﮕﺮي ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﺮد. از ﻃﺮف ﺑﭽﻪﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻧﺮ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺌﻮاﻟﯽ ﻣﻄﺮح ﻧﻤﯽﺷﺪ ،ﭼﻮن ﻫﻤﺎن
وﻗﺖ ﺗﻮﻟﺪ ﻫﻤﻪﺷﺎن را ﻣﯽﺧﻮرد. 86
87
ﺑﺎغ اﻧﮕﻮر
ﻫﯿﭽﺎن ﺑﺎ ﺑﭽﻪﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻣﺎده ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫﻤﺎن ﮐﺎري را ﺑﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎدرش ﺑﺎ او
ﮐﺮده ﺑﻮد .ﯾﻌﻨﯽ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺰرگ و ﺑﺎﻟﻎ ﺷﻮﻧﺪ ،آﻧﻬﺎ را ﺑﮕﺬارد و ﺑﺮود.
ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ از آﻧﻬﺎﯾﯽ را ﮐﻪ از اﯾﻦﺟﻮر ﺳﺌﻮالﻫﺎ ﻣﯽﭘﺮﺳﻨﺪ ،ﺑﺨﻮرد ،ﺗﺎ ﺑﻘﯿﻪ دﯾﮕﺮ ﺟﺮﺋﺖ ﻧﮑﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ. ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده ﺑﺮاي ﺑﭽﻪدار ﺷﺪن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮﺧﻼف ﻃﺒﯿﻌﺘﺶ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ و ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ ﯾﮏ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ ﺑﻮد .اﻣﺎ دﯾﮕﺮ اﻧﺘﺨﺎب آن ﻋﻨﺒﮑﻮت ﭼﯿﺰي ﻧﺒﻮد
ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺮاي آن ﺣﺘﻤﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻃﺒﯿﻌﺘﺶ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ و ﺑﯿﻦ ﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻧﺮ زورآزﻣﺎﯾﯽ راه ﺑﯿﻨﺪازد.
او ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺖ .اﮔﺮ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮي ﭘﯿﺪا ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ از او ﻗﻮيﺗﺮ
ﻣﯽﺑﻮد ،ﺑﺮاي ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ او ﻫﯿﭻ ﺷﮑﯽ ﺑﻪ دﻟﺶ راه ﻧﻤﯽداد .اﻣﺎ ﻗﻮيﺗﺮﯾﻦ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ
ﻫﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ او ،ﯾﮏ ﻋﻨﺒﮑﻮت ﻧﺮ ﻧﻔﺮتاﻧﮕﯿﺰ ﺣﻘﯿﺮ ﭘﺮادﻋﺎي زﭘﺮﺗﯽ ﺑﻮد.
ﭘﺲ ﻫﻤﻪ ﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻧﺮ را ﺻﺪا زد و ﺑﻪﺷﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻫﺮﮐﺪام ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاﯾﻢ رﻗﺼﯿﺪﯾﺪ ،ﺑﺎﻫﺎش ﻣﯽﺧﻮاﺑﻢ .از رﻗﺺ ﻫﺮﮐﺲ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﻢ ﻧﯿﺎﻣﺪ ،او را ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺧﻮدم ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
آﻓﺘﺎﺑﮕﺮدان ﺗﻪ ﺑﺎغ ،ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ رﻗﺼﯿﺪن. ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده ﮐﻤﯽ رﻗﺼﺶ را ﻧﮕﺎهﻧﮕﺎه ﮐﺮد و آﺧﺮ ﮔﻔﺖ» :ﺑﺲ اﺳﺖ .ﺣﺎﻟﻢ را ﺑﻪ
ﻫﻢ زدي ﺑﯽذوق«.
و ﭼﻬﺎر ﺗﺎ از دﺳﺖﻫﺎﯾﺶ را دور ﮔﺮدﻧﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﺮد و ﻧﻔﺴﺶ را ﮔﺮﻓﺖ و او را
ﺧﻮرد.
ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ دوم ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﻧﺪاﺷﺖ و در ﺣﯿﻦ رﻗﺼﯿﺪن آنﻗﺪر ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﺧﻮرد ﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدﻧﺪ او ﯾﮏ رﻗﺺ ﺟﺪﯾﺪ اﺧﺘﺮاع ﮐﺮده. ﻋﻨﮑﺒﻮت ﺳﻮم ﻫﻤﺎن ﻋﻨﮑﺒﻮﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﮏ روز ﺑﻪ دام ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده اﻓﺘﺎده ﺑﻮد و ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد از دﺳﺖ او ﻓﺮار ﮐﻨﺪ و ﭼﻮن ﯾﮏ ﭘﺎﯾﺶ را وﻗﺖ ﻓﺮار از دﺳﺖ داده ﺑﻮد، ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮب ﺑﺮﻗﺼﺪ. ﭼﻬﺎرﻣﯽ ﮐﺮ ﺑﻮد و ﺻﺪاي آواز ﯾﺎ ﺟﯿﺮﺟﯿﺮ ﻣﻮﺟﻮدي را ﻧﻤﯽﺷﻨﯿﺪ. ﭘﻨﺠﻤﯽ اﺻﻼ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ رﻗﺺ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ .ﻫﻤﺎنﻃﻮر وﺳﻂ داﯾﺮه اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد و ﺑﻪ
ﺑﻘﯿﻪ زل زده ﺑﻮد.
ﻋﻨﮑﺒﻮت ﺷﺸﻢ داﺷﺖ ﺧﻮب ﻣﯽرﻗﺼﯿﺪ ،اﻣﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺟﯿﺮﺟﯿﺮك آوازش را از
ﺗﺮس ﯾﮏ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﻗﻄﻊ ﮐﺮد و رﻗﺺ او را ﺧﺮاب ﮐﺮد.
ﻋﻨﮑﺒﻮتﻫﺎي ﻧﺮ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﯾﮏ ﺻﻒ درﺳﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﯾﮑﯽﯾﮑﯽ ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﺮﻗﺼﻨﺪ.
ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده ﯾﮑﯽﯾﮑﯽ ﻫﻤﻪﺷﺎن را ﺧﻔﻪ ﮐﺮد و ﺧﻮرد.
ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ اول از ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ ﻋﺎﺷﻖ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ
ﺣﺎﻻ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻋﻨﮑﺒﻮت دﯾﮕﺮ ﺑﺎﻗﯽﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد.
اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﯾﮏ روز ﺑﺎ او ﺑﺨﻮاﺑﺪ ،ﺳﺨﺘﯽﻫﺎي زﯾﺎدي ﺑﻪ ﺧﻮدش داده ﺑﻮد و در
ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻗﻮيﺗﺮﯾﻦ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ آن ﺑﺎغ ﺷﺪه ﺑﻮد .اﻣﺎ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻓﮑﺮش را ﻧﻤﯽﮐﺮد ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده از او ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺟﺎي زورآزﻣﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ،ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﺮﻗﺼﺪ.
ﭼﻮن ﭼﺎرهي دﯾﮕﺮي ﻧﺪاﺷﺖ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺟﯿﺮﺟﯿﺮﮐﯽ ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد روي ﺳﺎﻗﻪ 88
ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ ﻫﻔﺘﻢ ﻫﯿﭻ ﻋﯿﺐ و اﯾﺮادي ﻧﺪاﺷﺖ .ﻫﻢ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺟﯿﺮﺟﯿﺮك و ﻫﻢ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﺎلزدن ﭘﺮواﻧﻪﻫﺎ ،ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ و ﺗﮏ زدن دارﮐﻮب ﺑﻪ درﺧﺖ و ﺟﯿﮏﺟﯿﮏ ﮔﻨﺠﺸﮏﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺮاﯾﺶ رﻗﺼﯿﺪ.
وﻟﯽ رﻗﺼﺶ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده ﮔﻔﺖ» :ازت ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻤﯽآﯾﺪ .ﺑﺎﻫﺎت 89
ﻫﯿﭽﺎن ﻧﻤﯽﺧﻮاﺑﻢ«.
ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻣﺎده ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﺷﻨﯿﺪن ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺮﻓﯽ را از ﯾﮏ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮ ﺣﻘﯿﺮ زﭘﺮﺗﯽ
ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﻪ ﻏﺮورش ﺑﺮﺧﻮرده ﺑﻮد ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺑﯽ«. و دﺳﺖ اﻧﺪاﺧﺖ دور ﮔﺮدﻧﺶ و ﺧﻔﻪاش ﮐﺮد. اﻣﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ از ﮐﺎرش ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺷﺪ و اﺣﺴﺎس ﭘﻮﭼﯽ و ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﮐﺮد. او ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﺑﻮد ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﭽﻪدار ﺷﻮد .اﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﻧﺮي در آن ﺑﺎغ
ﻧﻊ
ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ او ﺑﭽﻪ ﺑﺪﻫﺪ.
ﺗﻨﻬﺎ راه ﭼﺎرهاي ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺟﻔﺖ ﺑﻪ
ﺑﺎغ ﮔﯿﻼس ﺑﺮود ﮐﻪ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻪ ﺑﺎغ اﻧﮕﻮر ﺑﻮد.
ﺗﻮي ﺑﺎغ ﮔﯿﻼس ،اﯾﻦ ﻣﺎدهﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻧﺮﻫﺎي ﻋﻈﯿﻢاﻟﺠﺜﻪﺗﺮ از ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽرﻗﺼﯿﺪﻧﺪ.
»ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﯿﻬﻮش ﺑﻮدم؟« »دو ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ«. »دو ﺳﺎﻋﺖ ﯾﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ؟« »ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ«. »ﻫﺬﯾﺎن ﻧﮕﻔﺘﻢ؟ ﻧﺎﻟﻪ ﻧﮑﺮدم؟« »ﻧﻪ«. »ﺗﻮ ﻫﻤﻪاش ﺑﺎﻻي ﺳﺮم ﺑﻮدي؟« »ﺑﻠﻪ«.
»ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدي؟« »ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﻮدم«.
»ﻣﻮاﻇﺐ ﭼﯽ ﺑﻮدي؟« »ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﻮدم دﯾﮕﺮ«.
»راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ .ﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ زدي؟« 90
91
ﻧﻊ
ﻫﯿﭽﺎن »ﻧﻪ .ﻓﻘﻂ دﺳﺘﺖ را ﮔﺮﻓﺘﻢ«.
»ﻧﻪ«.
»دﺳﺘﻢ را ﻫﻢ ﻧﮕﺮﻓﺘﯽ؟«
»راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ«.
»ﻧﻪ«.
»دوﺳﺖ ﻧﺪارم وﻗﺖ ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﺑﻪت دﺳﺖ ﺑﺰﻧﻢ«.
»ﯾﻌﻨﯽ اﺻﻼ ﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ ﻧﺰدي؟« »ﭼﻮن ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدي دﺳﺖ ﻧﺰﻧﻢ ،دﺳﺖ ﻧﺰدم«.
»ﻣﻦ را ﺑﻮﺳﯿﺪي ﻧﻪ؟« »ﻧﻪ ﺑﻪﺧﺪا«. »راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ«.
»ﮐﺴﯽ ﺗﻮي اﺗﺎق ﻧﯿﺎﻣﺪ؟«
»ﯾﮏ ﭘﺮﺳﺘﺎر دو ﺑﺎر آﻣﺪ«.
»ﻧﺰدﯾﮏ ﺻﻮرﺗﺖ ﺷﺪم .اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﺮدم .دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﺑﯽاﺟﺎزه ﺑﺒﻮﺳﻤﺖ«.
»زن ﺑﻮد ﯾﺎ ﻣﺮد؟«
»ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﯽاﺟﺎزه دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺘﯽ؟«
»وﻗﺘﯽ آﻣﺪ داﺷﺘﯽ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدي؟ راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ ،ﭼﻮن ازش ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ«.
»ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﻧﺰدﯾﮏ ﺻﻮرﺗﻢ ﺷﺪي ﺗﺎ ﺑﺒﻮﺳﯿﻢ؟«
»ﺗﻮ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯽ دﺳﺘﻢ را ﻧﮕﺮﻓﺘﯽ«.
»از ﭘﻨﺞ ﺑﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮد؟«
»آﺧﺮ داﺷﺘﯽ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﯽﮐﺮدي«.
»ﺑﻠﻪ«.
»ﺗﻮ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯽ ﻧﺎﻟﻪ ﻧﮑﺮدم«.
»از ده ﺑﺎر؟«
»ﭼﺮا ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﯿﺎﯾﺪ داﺷﺘﯽ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﯽﮐﺮدي .ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﺎﻟﻪ
»ﺑﻠﻪ«.
»ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ داﺷﺘﯽ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﯽﮐﺮدي«.
»زن ﺑﻮد«.
»ﺑﺎﻻي ﺳﺮت ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم و دﺳﺘﺖ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم«.
»ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ«.
»ﺑﯿﺴﺖ ﺑﺎر؟«
ﻧﮑﺮدي ﺗﺎ ﻧﮕﺮان ﻧﺸﻮي«. »دﻓﻌﻪ دوم ﮐﻪ آﻣﺪ داﺷﺘﯽ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدي؟«
»ﺑﻠﻪ«.
»ﺑﺎز ﻫﻢ دﺳﺘﺖ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم«.
»ﺑﺎﻻي ﺳﯽ ﺑﺎر؟ دروغ ﻧﮕﻮ ﭼﻮن ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ«. »ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ«.
»ﭼﺮا؟«
»از ﻫﻤﺎن دﻓﻌﻪ اول ﮐﻪ دﺳﺘﺖ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ،دﯾﮕﺮ آن را ول ﻧﮑﺮدم«. »ﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ ﻧﺰدي ﮐﻪ؟«
92
»ﭘﺪرت ﻧﯿﺎﻣﺪ ﺳﺮ ﺑﺰﻧﺪ؟« 93
ﻧﻊ
ﻫﯿﭽﺎن »ﻧﻪ«.
»ﻧﻪ«.
»ﻫﯿﭻ ﺧﺒﺮي ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ؟«
»ﭼﺮا؟«
»ﻧﻪ«.
»دﯾﮕﺮ دوﺳﺖ ﻧﺪارم«.
»وﻗﺘﯽ داﺷﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻣﯽآﻣﺪﯾﻢ ﭼﺮا دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺘﯽ؟«
»دوﺳﺖ داري ﺑﺎ ﭘﺪرت ازدواج ﮐﻨﻢ؟«
»ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻣﻮاﻇﺒﺖ ﺑﺎﺷﻢ«.
»ﻧﻪ«.
»راﺳﺘﺶ را ﺑﮕﻮ ﻣﻦ را ﺑﻮﺳﯿﺪي ﯾﺎ ﻧﻪ؟«
»ﭼﺮا؟«
»ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪم وﻟﯽ ﻧﺒﻮﺳﯿﺪﻣﺖ«.
»دوﺳﺖ ﻧﺪارم«.
»ﺑﻠﻪ«.
»ﻣﯽداﻧﻢ«.
»دوﺳﺖ داري ﻣﻦ را ﺑﺒﻮﺳﯽ؟«
»ﻣﻦ دارم ﺑﺎ ﭘﺪرت ازدواج ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﭘﻮل ﻋﻤﻞ ﻣﻦ را او داده«.
»ﺑﻌﺪش ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﯽ؟«
»اﯾﻦ را ﻫﻢ ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ازدواج ﮐﻨﺪ؟«
»ﻫﯿﭽﯽ«.
»ﻧﻪ«.
»اﮔﺮ ﭘﺪرت ﺑﻔﻬﻤﺪ ﭼﯽ؟«
»ﺧﻮدم ﺑﺮاﯾﺖ ﯾﮏ دﺧﺘﺮ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﺧﻮب؟«
»دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﺑﻔﻬﻤﺪ«.
و ﺧﻮاﺳﺖ دﺳﺘﺶ را ﺑﮕﯿﺮد.
»ﻣﯽﮔﺬارم ﻣﻦ را ﺑﺒﻮﺳﯽ وﻟﯽ ﺑﻪ ﭘﺪرت ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ«.
»ﻻزم ﻧﮑﺮده«.
»ﻧﻪ«.
و ﺑﯿﺮون رﻓﺖ و در اﺗﺎق را ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﮐﻮﺑﯿﺪ.
»ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﺑﯿﺎ ﻣﻦ را ﺑﺒﻮس«. »ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽﮐﺸﻢ«. »ﻋﯿﺐ ﻧﺪارد .ﺑﯿﺎ ﻣﻦ را ﺑﺒﻮس«. ﭘﺴﺮ ﺟﻠﻮ رﻓﺖ ﺗﺎ او را ﺑﺒﻮﺳﺪ. زن ﮔﻔﺖ» :ﺻﺒﺮ ﮐﻦ .اﮔﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺎ ﭘﺪرت ازدواج ﮐﻨﻢ ،ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﻦ را
ﻣﯽﺑﻮﺳﯽ؟«
94
95
ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ ﭘﻨﺞ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽاي ﮐﻪ ﻣﺪتﻫﺎ ﺑﻮد دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮﻧﺪ و ﻋﺸﻖ را ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﺣﻤﺎﻗﺖﺑﺎر و ﻣﺴﺨﺮه ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ،ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﻪ داﺳﺘﺎنﺧﻮاﻧﯽ و ﻧﻘﺪ ،در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ،ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻦ ﺷﺪﻧﺪ. ﻣﻦ ردﯾﻒ دوم ،روي ﺻﻨﺪﻟﯽ اول از ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم و داﺷﺘﻢ از ﺣﺮفﻫﺎي ﺳﺨﻨﺮان ﺟﻠﺴﻪ ﯾﺎدداﺷﺖ ﺑﺮﻣﯽداﺷﺘﻢ .ﺳﺨﻨﺮان داﺷﺖ درﺑﺎره ﺧﻮدﺳﺎﻧﺴﻮري در ادﺑﯿﺎت ﺣﺮف ﻣﯽزد. ﻣﻦ آﻧﻬﺎ را ﻧﻤﯽدﯾﺪم .وﻟﯽ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن را ﺑﻪ ﻧﯿﻢرﺧﻢ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﺑﻪ
ﻧﯿﻢرخ ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ،اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮدم.
ﻧﻔﺮ اوﻟﺸﺎن ﮐﻪ از ﺑﻘﯿﻪ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮد ،در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﺎت اول ﺑﯽﻃﺎﻗﺖ ﺷﺪ و از ﺟﻠﺴﻪ ﺑﯿﺮون رﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﯿﮕﺎري ﺑﮑﺸﺪ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ ﭼﺮا ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺑﻪش دﺳﺖ داده.
97
ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ
ﻫﯿﭽﺎن در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ دوﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮش ،او رواﺑﻂ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﺎ زنﻫﺎ داﺷﺖ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﺎﺷﻖ
ﺷﺪه ﺑﻮد .ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ آن ﻟﺤﻈﻪ ﭼﯿﺰي از ﻋﺸﻖ و دوﺳﺖداﺷﺘﻦ
ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻪ و ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺮاﯾﺶ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ،ﮐﭙﯽ ﮐﻤﺮﻧﮓ و ﻣﺴﺨﺮهاي از ﯾﮏ ﻋﺸﻖ
ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ روي اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ وﺟﻮدش از آن ﭘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ،اﺳﻤﯽ ﺑﮕﺬارد .ﻋﺸﻖ
ﻧﺒﻮد .ﭼﯿﺰي ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻌﺎﻟﯽﺗﺮ و آﺳﻤﺎﻧﯽﺗﺮ ﺑﻮد .او اوﻟﯿﻦ ﻧﻔﺮ ﺗﻮي ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﺮد .ﺧﻮدش ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ روي آن اﺳﻢ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺖ. ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ از ﺷﻌﺮش را ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ آن ﮐﻠﻤﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﺪ ،ﺧﺎﻟﯽ ﺑﮕﺬارد
واﻗﻌﯽ ﺑﻮده. ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦﺑﺎر در زﻧﺪﮔﯿﺶ داﺷﺖ ﯾﮏ ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﺮد .ﻃﻮري ﮐﻪ
و رد ﺷﻮد ،ﺗﺎ ﺳﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺮاﯾﺶ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ.
اﺻﻮل و ﻋﻘﺎﯾﺪش را در ﺑﺮاﺑﺮ آن ﻣﻀﺤﮏ و ﺑﭽﮕﺎﻧﻪ ﻣﯽدﯾﺪ .ﺑﻠﻪ .او ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﺷﮑﯽ، اﺣﺴﺎﺳﯽ را ﮐﻪ در وﺟﻮدش ﭘﯿﺪا ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﯾﮏ ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯽ ﻣﯽداﻧﺴﺖ.
ﮔﯿﺞ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎور ﮐﻨﺪ .ﻃﻮري ﺑﻪ ﺳﯿﮕﺎر ﭘﮏ ﻣﯽزد ﮐﻪ
ﻧﻔﺮ ﺳﻮم از ﺑﻘﯿﻪ دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺧﻮشﻟﺒﺎسﺗﺮ ﺑﻮد و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺳﺮ و وﺿﻌﺶ ﻣﯽرﺳﯿﺪ.
او ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﯿﻢرخ ﻣﻦ را دﯾﺪ ،ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺗﻮي روﯾﺎﯾﺶ ﺑﺎ
ﺳﯿﮕﺎر ﺑﺎ ﭘﻨﺞ ﺗﺎ ﭘﮏ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﺪ .ﻫﻔﺖ ﺗﺎ ﺳﯿﮕﺎر ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﮐﺸﯿﺪ .رﯾﻪﻫﺎﯾﺶ
ﻣﻦ ﻋﺸﻘﺒﺎزي ﮐﻨﺪ.
ﻣﯽﮐﺮد.
ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﺪتﻫﺎ ﺑﻮد ﮔﻤﺶ ﮐﺮده ﺑﻮد .او ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺷﻮد و ﺑﺘﻮاﻧﺪ
آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﺎﯾﺪ ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ و درﺑﺎره ﻣﻦ و اﺣﺴﺎس ﺗﺎزهاش ﻓﮑﺮ
ﺑﺮاي او ﻫﻢ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ از دﯾﺪن ﻣﻦ ﺑﻪش دﺳﺖ داده ﺑﻮد ،ﻋﺠﯿﺐ و ﺗﺎزه ﺑﻮد.
ﺧﻮدارﺿﺎﯾﯽ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاﺑﺪ ،اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﻋﮑﺲ ﯾﺎ ﻓﯿﻠﻢ داﺷﺖ .اﻣﺎ در آن ﻟﺤﻈﻪ
ﻧﻔﺮ دوم ﻫﻢ اول ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﯿﺮون ﺑﺮود و ﺳﯿﮕﺎر ﺑﮑﺸﺪ .اﻣﺎ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻨﻬﺎ
ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺒﻨﺪد و ﻣﻦ را ﻟﺨﺖ ﻣﺠﺴﻢ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺷﻮد. ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﻫﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد .ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد و دﺳﺘﺶ را ﺑﺮده ﺑﻮد ﺗﻮي
ﭼﯿﺰي ﮐﻪ آراﻣﺶ ﻣﯽﮐﺮد ،ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﻮد. ﮐﺎﻏﺬ و ﻗﻠﻤﯽ از ﺗﻮي ﺟﯿﺒﺶ درآورد و ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﮔﻔﺘﻦ .ﻫﻤﺎن ﭼﻨﺪ ﺧﻂ اول ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﺑﻪ او ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ دارد زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮ زﻧﺪﮔﯿﺶ را ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ. ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از آن ،ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺷﻌﺮي ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ ،ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺑﻮد و ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎﺻﯽ
ﺷﻠﻮارش و داﺷﺖ ﻟﺒﺎسﻫﺎي ﻣﻦ را از ﺗﻨﻢ در ﻣﯽآورد .ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﺠﺎﺳﺖ و ﭼﻪﮐﺎر دارد ﻣﯽﮐﻨﺪ .اﻣﺎ زود ﺑﻪ ﺧﻮدش آﻣﺪ و دﺳﺘﺶ را از ﺗﻮي ﺷﻠﻮارش درآورد و ﮐﺮد ﺗﻮي ﺟﯿﺒﺶ.
ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﺮد .ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺷﻌﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد و ﮐﻠﻤﻪﻫﺎ و
ﺗﺎ آن ﻟﺤﻈﻪ ﻫﯿﭻ دﺧﺘﺮي اﻧﺪازه ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد روي او ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮي ﺑﮕﺬارد.
ﺟﻤﻠﻪﻫﺎ را ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽﮐﺮد و ﺣﺘﯽ از ﻓﺮﻫﻨﮓﻟﻐﺖ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻓﻘﻂ
داﺷﺖ ﺑﻪ ﻟﺒﺎسﻫﺎي زﯾﺮي ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﺎﺷﻢ ،ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد .آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ آراﻣﯽ
98
99
ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻧﯿﻢرخ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﻌﺮش ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮد.
از ﺗﻨﻢ در ﻣﯽآورد و ﺗﺎ ﻣﯽﮐﺮد و ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺖ.
ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﺜﻞ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﺶ ﺑﺎ زنﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺷﻠﺨﺘﮕﯽ ﻟﺒﺎﺳﻢ را درﻧﻤﯽآورد و ﺑﻪ اﯾﻦ ﻃﺮف
و آن ﻃﺮف ﭘﺮت ﻧﻤﯽﮐﺮد .ﺣﺘﯽ ﺑﺮاي ﻣﻦ ،ﺟﺎي ﺑﻠﻨﺪﺗﺮي از ﺧﻮدش ﺑﺮاي اﯾﺴﺘﺎدن ﺗﺼﻮر ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﺗﺎ وﻗﺖ ﺑﻮﺳﯿﺪن ،ﮔﺮدﻧﻢ درد ﻧﮕﯿﺮد.
آﻧﻬﺎ ﻋﺸﻖ را ﺑﺪ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ .زنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺮ راﻫﺸﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،آﻧﻬﺎ را
ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﺪﺑﯿﻦ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﻌﺪ از دﯾﺪن ﻣﻦ ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ زنﻫﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﺗﻮي دﻧﯿﺎ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ارزش ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪن را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
او دوﺳﺖ داﺷﺖ ﻗﺒﻞ از ﺳﮑﺲ ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ﻟﺐﻫﺎي ﻣﻦ را ﺑﺒﻮﺳﺪ و ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻌﺎﺷﻘﻪ
ﺗﺎ آن ﻟﺤﻈﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ و ﻣﻐﺮور و ﺑﺪون ﻋﺸﻖ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن
ﮐﻨﺪ .ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺜﻞ دﺧﺘﺮﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ و در ﻫﻤﺎن روز اول
اداﻣﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ آن زﻧﺪﮔﯽ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ و ﮐﺴﻞﮐﻨﻨﺪه را ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ .دﯾﮕﺮ
ﭘﻨﺞﺷﺶﺑﺎر ﻣﻦ را ﺑﻪ ﺗﺨﺘﺨﻮاب ﺑﺒﺮد .ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﮑﺲ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ
ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺮاي دﻟﺪاري دادن ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺳﮑﺲ ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮوﻧﺪ ﮐﻪ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﺗﺎزه ﺑﺎﺷﻢ.
دوﺳﺘﺸﺎن ﻧﺪارﻧﺪ.
اﮔﺮ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮد ،ﺑﻪ اﯾﻦ
ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﻋﺸﻖ ﭼﯿﺴﺖ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮدش آن را اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد .دوﺳﺖ داﺷﺖ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻟﺨﺖ روﺑﺮوﯾﺶ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ ﺗﺎ او ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﻨﺪ و دﺳﺘﺶ را ﺗﻮي ﺷﻠﻮارش ﺑﺒﺮد.
ﻟﺬﺗﯽ ﮐﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ از ﺗﺼﻮر ﻋﺸﻘﺒﺎزي ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻪش دﺳﺖ داده ﺑﻮد ،از ﺗﻤﺎم
راﺑﻄﻪﻫﺎ و ﺳﮑﺲﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽاش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮد و داﺷﺖ روﺣﺶ را از ﺑﺪﻧﺶ ﺟﺪا ﻣﯽﮐﺮد.
آﻧﻬﺎ ﯾﮏ ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ .ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ردﯾﻒ دوم ،روي
ﺻﻨﺪﻟﯽ اول از ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ،ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد. ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ رﻓﺘﻦ آن دو ﻧﻔﺮ ،دوﺳﺖ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪﺷﺎن ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺳﯿﮕﺎرﻫﺎﯾﺶ را ﮐﺸﯿﺪه
ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ .اﻣﺎ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺮ ﺟﺎي ﻗﺒﻠﯽاش ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ ،ﺑﺎ ﺳﻪ ردﯾﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ،ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺖ .او ﺑﺮﺧﻼف ﻫﻤﻪ اﺻﻮل و ﻋﻘﺎﯾﺪش ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺷﺎﻧﺴﺶ را در زﻧﺪﮔﯽ اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﺪ و ﻋﺸﻘﺶ را ﺑﻪ ﻣﻦ اﺑﺮاز ﮐﻨﺪ.
دو ﻧﻔﺮ آﺧﺮ ﻣﻐﺮورﺗﺮ از ﺑﻘﯿﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ راﺣﺘﯽ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ در ﻋﺮض ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ از دﯾﺪن ﻧﯿﻢرخ ﻣﻦ ،از اﯾﻦ رو ﺑﻪ آن رو ﺷﺪهاﻧﺪ.
آن ﯾﮑﯽ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﻮد و ﺗﺎ آن ﻟﺤﻈﻪ ﺷﻌﺮش ﺑﺎ ﺧﻂ رﯾﺰ ،ﻫﻔﺖ ﺻﻔﺤﻪ
ﻫﻤﯿﻦ ﻧﯿﻢﺳﺎﻋﺖ ﭘﯿﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ داﺷﺘﻨﺪ درﺑﺎره اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺮا دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮﻧﺪ،
ﭘﺸﺖ و رو را ﭘﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺳﯽ ﺗﺎ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ داﺷﺖ ،ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ دوﺳﺖ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪش ،از
ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ.
ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و رﻓﺖ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ او ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﭼﯿﺰي ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ،
ﺳﺮﺷﺎن را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و در ﮔﻮش ﻫﻢ داﺷﺘﻨﺪ درﺑﺎره ﺑﯽﺳﻮادي
ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه و اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﺑﺎ ﺑﺎج دادن ﺑﻪ اﯾﻦ و آن ﮐﺘﺎب ﭼﺎپ ﮐﺮده ،ﭘﭻﭘﭻ
ﮔﻔﺖ» :ﮐﺠﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدي؟«
اﻣﺎ دوﺳﺖ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪش ﺣﻮاﺳﺶ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﺑﻮد و ﺳﺌﻮال او را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮد.
ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ زود ﺣﺮﻓﺸﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮات ﻏﻢاﻧﮕﯿﺰ و ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﺸﯿﺪ.
ﻃﺎﻗﺘﺸﺎن ﺗﻤﺎم ﺷﺪ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ دوﺳﺖ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪﺷﺎن ﻣﻠﺤﻖ ﺷﻮﻧﺪ. 100
101
ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ
ﻫﯿﭽﺎن دوﺳﺖ دﯾﮕﺮ آﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ آن ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺎسﻫﺎي ﻣﻦ را درآورده ﺑﻮد و آﻣﺎده ﺑﻮد
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﺑﺪ ،ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﯿﺪن ﺻﺪاي ﻗﺪمﻫﺎي آﻧﻬﺎ ،ﻣﻦ را در ﻫﻤﺎن ﺣﺎﻟﺖ روي ﺗﺨﺘﺨﻮاب ﮔﺬاﺷﺖ و ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد.
اﮔﺮ آﻧﻬﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺧﯿﺎلﭘﺮدازي درﺑﺎره ﭼﻬﺮه و ﺑﺪن ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺷﺪﻧﺪ ،ﭼﻨﺎن
اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﻪﺷﺎن دﺳﺖ ﻧﻤﯽداد.
آﻧﻬﺎ ﻣﺤﺎل ﺑﻮد ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﺻﻮرت ﻣﻦ ﺑﺎ اﺳﯿﺪ ﯾﺎ آبﺟﻮش ﺳﻮﺧﺘﻪ
وﻗﺘﯽ دﯾﺪ آﻧﻬﺎ ﺟﺎﯾﺸﺎن را ﻋﻮض ﮐﺮدهاﻧﺪ و ﻓﻘﻂ ﺳﻪ ردﯾﻒ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ دارﻧﺪ،
اﺳﺖ .ﯾﺎ ﻣﺮدي ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﭘﯿﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺠﺎوز ﮐﺮده ،ﺑﺎ ﻧﻮك ﭼﺎﻗﻮ اﺳﻤﺶ را روي
ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ از ﺗﻮي ﺟﯿﺒﺶ آﻟﺘﺶ را ﻣﺸﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد ،از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و رﻓﺖ
ﮐﻮن و ﺷﮑﻤﻢ ﯾﺎدﮔﺎري ﻧﻮﺷﺘﻪ .ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﭘﺴﺘﺎنﻫﺎي ﻣﻦ ﺗﺎ روي ﻧﺎﻓﻢ ﻣﯽرﺳﻨﺪ .ﯾﺎ آﻟﺘﻢ
ﮐﻨﺎر آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺴﺖ و ﮔﻔﺖ» :آن دو ﺗﺎي دﯾﮕﺮ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟«
از ﺑﺲ ﺑﺎ اﯾﻦ و آن ﺧﻮاﺑﯿﺪهام ﻣﺜﻞ ﺗﺎجﺧﺮوس آوﯾﺰان و ﻣﺜﻞ دوده ﺳﯿﺎه ﺷﺪه اﺳﺖ.
اﻣﺎ آن دو ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﺳﺌﻮال او را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .او ﻫﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺟﻮاب ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد و
ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ دوﺑﺎره ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد.
ﺑﺮ ﺧﻼف اﻧﺘﻈﺎرش ،ﻣﻦ دوﺑﺎره ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺎسﻫﺎﯾﻢ را ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮدم .ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ
ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﭼﻘﺪر دوﺳﺘﻢ دارد ،اﯾﻦ ﺑﺎر ﻫﺮ ﺗﮑﻪ از ﻟﺒﺎﺳﻢ را ﮐﻪ در آورد ،اول ﺑﻮ ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﻮﺳﯿﺪ و ﺑﻌﺪ ﺗﺎ ﮐﺮد و ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺖ.
ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ دﺳﺖ از ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮدم .ﺑﻮي ﻋﺮﻗﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد،
ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽدادم .ﺑﻮي ﻋﺮق ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻧﺒﻮد .ﺑﻮي ﻋﺮق وﻗﺖ ﺳﮑﺲ ﺑﻮد و از ﺧﺴﺘﮕﯽ
آﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺗﺎ آن ﻟﺤﻈﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﯿﻢرخ ﻣﻦ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﺑﻪ ﻧﯿﻢرخ ﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺴﺖ ،دﯾﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﺻﻮرت و ﺑﺎﻗﯽ ﺑﺪﻧﻢ را
ﻫﻤﺎنﻃﻮري ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ،در ذﻫﻨﺸﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﮕﯽﺷﺎن ﻣﻦ را ﯾﮏﺟﻮر ﺗﺼﻮر ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻔﺎوت در اﻧﺪازه
ﭘﺴﺘﺎنﻫﺎﯾﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺪام ،اﻧﺪازه ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺑﺮاﯾﺸﺎن در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ.
درآوردن ﻟﺒﺎسﻫﺎي ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد. ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ از ﯾﺎدداﺷﺖ ﮐﺮدن ﺣﺮفﻫﺎي ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺟﺎ ﻧﻤﺎﻧﻢ ،زود از ﻓﮑﺮش
ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه داﺷﺖ ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﺧﻮدﺳﺎﻧﺴﻮري در ادﺑﯿﺎت ﻣﺜﻞ ﮐﺎﻧﺪوم ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﺑﺮاي ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﭽﻪدار ﺷﻮد«.
ﺑﯿﺮون آﻣﺪم.
ﻣﻦ داﺷﺘﻢ ﻋﯿﻦ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ را ﯾﺎدداﺷﺖ ﻣﯽﮐﺮدم. ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﻣﻦ ﮐﻪ ردﯾﻒ دوم ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم و ﻧﻮﯾﺴﻨﺪهاي ﮐﻪ داﺷﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﺮد
دو ﻧﻔﺮي ﮐﻪ ﺑﺮاي ﮐﺸﯿﺪن ﺳﯿﮕﺎر ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻃﺎﻗﺖ ﻧﯿﺎوردﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از
و آن ﭘﻨﺞ ﺗﺎ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ،ﮐﺲ دﯾﮕﺮي در ﺟﻠﺴﻪ ﻧﺒﻮد .ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﯾﮏرﯾﺰ ﺣﺮف
ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﮏ ،ﺳﯿﮕﺎرﺷﺎن را دور اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﺑﻪ اﺗﺎق ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ و ﯾﮏ ردﯾﻒ ﺟﻠﻮﺗﺮ از
ﻣﯽزد و ﻣﻦ داﺷﺘﻢ ﻫﻤﻪ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ را ﯾﺎدداﺷﺖ ﻣﯽﮐﺮدم .اﻣﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﭼﯿﺰي
دوﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮﺷﺎن ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ.
ﻧﻤﯽﺷﻨﯿﺪﻧﺪ. 102
103
ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ
ﻫﯿﭽﺎن دوﺳﺖ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ و دوﺳﺘﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ﺷﻌﺮ ﻣﯽﻧﻮﺷﺖ ،ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺟﺎﺑﺠﺎ
ﺷﺪﻧﺪ .دوﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از آﻧﻬﺎ ﺟﺎﯾﺶ را ﻋﻮض ﮐﺮد.
ﺑﻮد ،در اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﻬﺎرت ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد .ﻫﺮﺑﺎر ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ از دﻓﻌﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ را ﻟﺨﺖ
ﻣﯽﮐﺮد.
اﻣﺎ ﻫﺮﭼﻘﺪر ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﻦ را درﺳﺖ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ .ﭼﻮن دو ﺗﺎ دوﺳﺖ دﯾﮕﺮﺷﺎن دﻗﯿﻘﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺳﻪ ﺗﺎﯾﯽ از آن ردﯾﻒ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ردﯾﻒ ﺟﻠﻮﯾﯽ آﻣﺪﻧﺪ و ﮐﻨﺎر دوﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮﺷﺎن ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ» :ﮐﺠﺎ ﺑﻮدﯾﺪ؟ ﭼﺮا اﯾﻦﻗﺪر دﯾﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﺪ؟« اﻣﺎ آن دو ﻧﻔﺮ ﺣﻮاﺳﺸﺎن ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﺑﻮد و ﺳﺌﻮال آﻧﻬﺎ را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﺟﺎي ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺼﯿﺐ دوﺳﺖ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد .ﻓﺎﺻﻠﻪاش ﺑﺎ ﻣﻦ زﯾﺎد ﺑﻮد و
ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ درﺳﺖ ﻣﻦ را ﺑﺒﯿﻨﺪ .ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺻﻨﺪﻟﯽ دﯾﮕﺮي را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﺪ .ﺑﻌﺪ از او دوﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﻌﺮ ﻣﯽﻧﻮﺷﺖ ﺟﺎﯾﺶ را ﻋﻮض ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ از آﻧﻬﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ،
ﺻﻨﺪﻟﯽﻫﺎي دﯾﮕﺮ آن ردﯾﻒ را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﻌﺪ از آﺧﺮﯾﻦﺑﺎري ﮐﻪ ﺟﺎﯾﺶ را ﻋﻮض ﮐﺮد و ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺴﺖ و ﻟﺒﺎسﻫﺎﯾﻢ را درآورد ،از ﭘﺸﺖ ﻣﻦ را ﺑﻐﻞ ﮐﺮد و ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ ﺑﻮﺳﯿﺪن ﻃﺮف ﭼﭗ ﺻﻮرﺗﻢ. ﺑﻌﺪ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻮي واﻗﻌﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ دﻣﺎﻏﺶ ﺑﺮﺳﺪ ،دﺳﺖﻫﺎﯾﺶ را ﮔﺬاﺷﺖ روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺟﻠﻮﯾﯽ و ﭼﺎﻧﻪاش را ﮔﺬاﺷﺖ روﯾﺸﺎن.
اﯾﻦ ﮐﺎرش ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺟﻠﻮي دﯾﺪ ﻫﺮ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
ﭼﻮن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ او اﻋﺘﺮاض ﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ او دﺳﺖﻫﺎ و
ﭼﺎﻧﻪﺷﺎن را روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺟﻠﻮﯾﯽ ﺑﮕﺬارﻧﺪ.
ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه دﯾﮕﺮ داﺷﺖ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ را ﺟﻤﻊﺑﻨﺪي ﻣﯽﮐﺮد.
ﻫﺮﺑﺎر ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ ﺟﺎﯾﺶ را ﻋﻮض ﻣﯽﮐﺮد ،ﺟﻠﻮي دﯾﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ و
ﭘﻨﺞ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻫﻨﻮز دﺳﺖﻫﺎ و ﭼﺎﻧﻪﻫﺎﯾﺸﺎن را روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺟﻠﻮﯾﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ
ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ ﺑﻪﻧﺎﭼﺎر ﺟﺎﯾﺸﺎن را ﻋﻮض ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﮐﺎر ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ
ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﻫﯿﭻﮐﺪاﻣﺸﺎن ﺗﺎ آن ﻟﺤﻈﻪ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و
ﺑﻘﯿﻪ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺑﻌﺪ از ﻧﺸﺴﺘﻦ آﻧﻬﺎ ،ﺟﺎي ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺧﻮدﺷﺎن را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﯾﮑﯽ دو ﺗﺎ ﺟﻤﻠﻪ ﭼﯿﺰي از ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ.
آنﻗﺪر ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ و ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﺟﺎﺑﺠﺎ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺧﻮرد. آﺧﺮ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه از آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮد ﯾﮏ ﺟﺎ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ ﺗﺎ او ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ را
ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه از ﻫﻤﮕﯽﻣﺎن ﺗﺸﮑﺮ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ ﮔﻮش دادﯾﻢ و ﺧﻮاﺳﺖ اﮔﺮ ﺳﺌﻮاﻟﯽ دارﯾﻢ ،ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ.
ﺗﻤﺎم ﮐﻨﺪ. دوﺳﺘﯽ ﮐﻪ دﺳﺘﺶ ﺗﻮي ﺟﯿﺒﺶ ﺑﻮد ،ﻫﺮﺑﺎر ﺟﺎ ﻋﻮض ﻣﯽﮐﺮد و ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﻣﯽﺑﺴﺖ ،ﻣﯽدﯾﺪ ﻣﻦ دوﺑﺎره ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺎسﻫﺎﯾﻢ را ﭘﻮﺷﯿﺪهام .اﻣﺎ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﻤﯽﺷﺪ .دوﺑﺎره
ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﺮد ﺑﻪ درآوردن ﻟﺒﺎسﻫﺎﯾﻢ .از ﺑﺲ ﻟﺒﺎسﻫﺎي ﻣﻦ را درآورده ﺑﻮد و ﺗﺎ ﮐﺮده 104
ﺑﺮاي ﻣﻦ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﺌﻮال ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ﺑﻮد .اﻣﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺸﺎن را ﻧﺪاﺷﺘﻢ .داﺷﺘﻢ
ﺗﻨﺪ و ﺗﻨﺪ ﻃﺮح و ﺳﻮژه داﺳﺘﺎﻧﯽ را ﮐﻪ از ﺳﺮ و ﺻﺪاﻫﺎي ﭘﺸﺖ ﺳﺮم ،ﺑﻪ ذﻫﻨﻢ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﻣﯽﻧﻮﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻌﺪا ﮐﺎﻣﻠﺶ ﮐﻨﻢ. 105
ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ
ﻫﯿﭽﺎن ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﮐﻤﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻫﻤﮕﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد و ﻣﺸﻐﻮل ﺟﻤﻊﮐﺮدن
ﭘﻨﺞ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖﻫﺎي ﻣﺎ را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻧﺪ.
ﭘﻨﺞ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ وﻗﺘﯽ دﯾﺪﻧﺪ ﺟﻠﺴﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه و دﯾﮕﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮاي ﺣﻀﻮرﺷﺎن
ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ داﺷﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺮفﻫﺎي ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻓﺮوﻣﺎﯾﻪاي ﻣﺜﻞ ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻦ ﻻل ﺷﺪه
ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ و ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﯾﺶ ﺷﺪ.
ﻧﯿﺴﺖ ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﯿﺮون ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ.
ﻫﻤﮕﯽ از دﺳﺖ ﻫﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ.
ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺧﻮدﺳﺎﻧﺴﻮري در ادﺑﯿﺎت ﻣﺜﻞ ﮐﺎﻧﺪوم ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ؟ از اﯾﻦ ﺣﺮف
ﻫﺮﮐﺪام ﺧﯿﺎﻟﺶ از ﺑﺎﺑﺖ ﺑﻘﯿﻪ راﺣﺖ ﺑﻮد و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد ﻣﻦ ﺑﻪ او ﺗﻌﻠﻖ دارم .ﭼﻮن
ﻣﺰﺧﺮفﺗﺮ ﺗﻮي زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ؟ ﻫﺮﮐﺪاﻣﺸﺎن ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ از ﭘﺲ ﺻﺪ ﺗﺎ
آن ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽاي ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ
ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﺜﻞ ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻦ ﺑﺮ ﻣﯽآﻣﺪﻧﺪ .ﺣﺎﻻ ﭼﻄﻮر ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ آن ﺣﺮفﻫﺎ را ﺗﺤﻤﻞ
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺸﻮﻧﺪ.
ﻫﻤﮕﯽ دﻧﺒﺎل ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان را ﮐﻤﯽ ﺟﻠﻮي در ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ.
وﻗﺘﯽ ﺑﻪ دم در رﺳﯿﺪﻧﺪ ،ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﺑﯿﺎورد ،ﻫﻤﮕﯽ
ﺳﯿﮕﺎري روﺷﻦ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺮاي ﺷﺮوع ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯿﺸﺎن ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ دﯾﮕﺮ اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺎد ،دﻧﺒﺎل ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﮔﺸﺘﻨﺪ.
ﮐﻨﻨﺪ؟ ﭼﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺎجدادن ﺑﻪ اﯾﻦ و آن ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﮐﺘﺎب ﭼﺎپ ﮐﻨﺪ ،ﻫﺮ ﻣﺰﺧﺮﻓﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻫﺎﻧﺶ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ،ﺑﮕﻮﯾﺪ؟ ﻻاﻗﻞ اﮔﺮ ﺟﻮاﺑﺶ را ﻧﺪاده ﺑﻮدﻧﺪ
ﭼﺮا ﺟﻠﺴﻪ را ﺗﺮك ﻧﮑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ؟
دﻟﺸﺎن ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﻦ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﻦ ﭼﻘﺪر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻣﯽﺑﻮدم ﮐﻪ راﺿﯽ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﯽﺳﻮاد و اﺣﻤﻘﯽ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻢ؟ ﭼﻘﺪر ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎده ﻣﯽﺑﻮدم ﮐﻪ
وﻗﺘﯽ ﻣﻦ و ﻧﺎﻣﺰد ﻧﻮﯾﺴﻨﺪهام ،دﺳﺖ در ﮐﻤﺮ ﻫﻢ ﺑﯿﺮون آﻣﺪﯾﻢ ،ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮاي
از ﻫﻤﻪ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ ﯾﺎدداﺷﺖ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .ﻻﺑﺪ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ دارم ﺑﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه دﻧﯿﺎ ازدواج ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﺑﺎ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪهاي ﮐﻪ ﻫﻤﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ ﻻل
اوﻟﯿﻦﺑﺎر ﻫﺮ ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮﺷﺎن را ﺑﺒﯿﻨﻢ. ﺑﻪ دري ﮐﻪ ﻣﺎ ازش ﺑﯿﺮون آﻣﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ،ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و داﺷﺘﻨﺪ ﺳﯿﮕﺎر
ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﺗﮏﺗﮏ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ از ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﺰار ﺑﺎر ﺑﻬﺘﺮ از او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ
ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ. ﻣﺎ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ دﯾﺪﻧﺪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺸﺎن ﻣﯿﺨﮑﻮب ﺷﺪﻧﺪ. داﺷﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ در ﺧﺮوﺟﯽ ﻣﯽرﻓﺘﯿﻢ.
ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ .اﮔﺮ از ﻗﺒﻞ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ راﺑﻄﻪاي ﺑﯿﻦ ﻣﻦ و او وﺟﻮد دارد ،ﻃﻮري او را ﻧﻘﺪ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﺗﺎ او ﺟﻠﻮي ﻣﻦ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﯿﻔﺘﺪ و ﺧﻮدش ﺑﻪ ﻓﺮوﻣﺎﯾﮕﯽ ﺧﻮدش اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﺪ.
ﻧﺎﻣﺰدم داﺷﺖ از ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﯾﺎدداﺷﺖ ﻣﯽﮐﺮدم ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪ و ﻣﻦ داﺷﺘﻢ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﺑﯽﻧﻈﯿﺮش ﺑﻪ او ﺗﺒﺮﯾﮏ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ. 106
107
ﻫﯿﭽﺎن اﻣﺎ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮد ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد و آﻧﻬﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮي ﺑﻪ ﺣﺎل دوﺳﺖ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪﺷﺎن
ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﺑﺲ ﺳﯿﮕﺎر ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد ،داﺷﺖ ﻣﯽﻣﺮد. ﮐﻤﮑﺶ ﮐﺮدﻧﺪ و او را ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﯿﻤﮑﺖ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ.
دوﺳﺖ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪ دﻣﺮ روي ﻧﯿﻤﮑﺖ دراز ﮐﺸﯿﺪ و ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ ﻋﻖ زدن. دوﺳﺘﯽ ﮐﻪ اﻧﺪازه ﯾﮏ دﻓﺘﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻌﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،از آﻧﻬﺎ دور ﺷﺪ ﺗﺎ ﺷﻌﺮش را ﭘﺎره ﮐﻨﺪ و دور ﺑﺮﯾﺰد. ﻫﻤﺰﻣﺎن آن ﯾﮑﯽ ﮐﻪ از ﺑﻘﯿﻪ ﺧﻮشﻟﺒﺎﺳﺘﺮ ﺑﻮد ،ﭼﻮن ﭼﻨﺪﺑﺎر ﺧﻮدش را ﺧﯿﺲ
اﯾﻦ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر ﻣﺎل ﺷﻤﺎﺳﺖ؟
ﮐﺮده ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻃﺮف دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ رﻓﺖ.
دو ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﮐﻪ از ﺑﻘﯿﻪ ﻣﻐﺮورﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﭼﻮن ﺳﯿﮕﺎرﻫﺎﯾﺸﺎن ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد،
ﺑﻪ ﻃﺮف ﺟﺎﯾﯽ رﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎرﻫﺎﯾﺸﺎن را ﻧﺼﻔﻪ دور اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ.
آﻧﻬﺎ ﻫﯿﭻوﻗﺖ درﺑﺎره ﻣﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰدﻧﺪ .ﭼﻮن ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﺑﺮاﯾﺸﺎن آن دﺧﺘﺮي ﻧﺒﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﻮد ،آﻧﻬﺎ ﻣﻌﻨﺎي ﻋﺸﻖ واﻗﻌﯽ را ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ .ﭼﻮن ﻣﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻢ .ﭼﻮن آﻧﻬﺎ ﻋﺎﺷﻖﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽاي ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻫﻢ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺸﻮﻧﺪ.
ﺻﺪاي ﺟﺮ و ﺑﺤﺚ و دﻋﻮاﯾﺸﺎن را ﺑﻪ وﺿﻮح ﻣﯽﺷﻨﯿﺪم .زن و ﺷﻮﻫﺮي ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﺑﻮد در ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﯽﺷﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدم. زن ﭘﺴﺘﺎنﻫﺎي ﺑﺰرگ و ﺻﻮرت ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ داﺷﺖ .ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮدم .آنﻗﺪر ﺗﺤﺖﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽاي ﮐﻪ در ﺻﻮرﺗﺶ وﺟﻮد داﺷﺖ ،ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎ دﺧﺘﺮي ﮐﺎﻣﻼ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ او ازدواج ﮐﺮدم .او و زﻧﻢ آنﻗﺪر ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽدﯾﺪ ،ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﺮد ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
از اﯾﻨﮑﻪ زﻧﻢ ﯾﮏ روز ﺑﻔﻬﻤﺪ ازدواﺟﻢ ﺑﺎ او ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺒﺎﻫﺘﺶ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ
ﺑﻮده ،ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪم .ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ .ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ،ﺧﺎﻧﻪام
را ﻋﻮض ﮐﻨﻢ .اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﺷﺮاﯾﻄﺶ را ﻧﺪاﺷﺘﻢ.
دﻋﻮاي زن و ﺷﻮﻫﺮ ﺳﺮ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎري ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮي ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺣﯿﺎط ﺧﺎﻧﻪﺷﺎن ﭘﯿﺪا ﺷﺪه ﺑﻮد. 108
109
اﯾﻦ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر ﻣﺎل ﺷﻤﺎﺳﺖ؟
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﺮد از زن ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪ» :دﯾﺮوز ﮐﺴﯽ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮده؟«
زن ﻣﯽﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ .ﭼﻄﻮر؟«
»دﯾﺮوز ﯾﮏ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر ﺗﻮي ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺑﻮد«. »ﺧﻮب؟«
»ﭼﺮا ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺑﺒﯿﻨﻢ؟« »اﺻﻼ ﺧﻮدم آن را ﮐﺸﯿﺪهام«.
»اﮔﺮ ﺧﻮدت ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮدي اﯾﻨﺠﺎ ﻧﻤﯽاﻧﺪاﺧﺘﯽ و اﮔﺮ ﻣﯽاﻧﺪاﺧﺘﯽ دوﺑﺎره ﺑﺮش ﻧﻤﯽداﺷﺘﯽ .ﺑﻪم ﺑﮕﻮ ﮐﯽ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮده؟«
»ﻣﺎل ﮐﯽ ﺑﻮد؟«
»ﺗﻮ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺷﮏ داري؟«
»ﻣﺎل ﺧﻮدت ﺑﻮده«.
»ﺗﻮ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪي ﺷﮏ ﮐﻨﻢ«.
»ﺳﯿﮕﺎر ﻣﻦ ﻓﺮق ﻣﯽﮐﻨﺪ«.
»ﭼﯿﺰي وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻢ از ﺗﻮ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﻢ«.
»ﭼﺮا ﻫﻤﺎن دﯾﺮوز ﻧﮕﻔﺘﯽ؟«
»ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺟﻮاب ﻣﻦ را ﺑﺪه .ﭼﺮا ﺑﯿﻦ آن ﻫﻤﻪ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر ﻓﻘﻂ ﻫﻤﺎن ﯾﮑﯽ را
»ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺑﺮش ﻣﯽداري ﯾﺎ ﻧﻪ«.
»ﺑﻠﻪ .ﻣﻦ ﺑﺮش داﺷﺘﻢ .ﺧﻮب ﮐﻪ ﭼﯽ؟« »ﭼﺮا ﺑﺮش داﺷﺘﯽ؟«
ﺑﺮداﺷﺘﯽ؟« »اﺻﻼ ﯾﮑﯽ آﻣﺪه اﯾﻨﺠﺎ و ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﻮاﺑﯿﺪه و ﻋﻤﺪا ﺗﻪﺳﯿﮕﺎرش را ﺗﻮي ﺑﺎﻏﭽﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﻔﻬﻤﯽ .ﻫﻤﯿﻦ را ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺸﻨﻮي؟«
»ﭼﺮا ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮش ﻣﯽداﺷﺘﻢ؟« »اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر دﯾﮕﺮ ﺗﻮي ﺑﺎﻏﭽﻪ اﺳﺖ .ﭼﺮا ﻫﻤﺎن ﯾﮑﯽ را ﺑﺮداﺷﺘﯽ؟«
ﺻﺪاي ﺳﯿﻠﯽ و ﮔﺮﯾﻪ و ﺷﮑﺴﺘﻦ ﭼﯿﺰي از ﺧﺎﻧﻪﺷﺎن آﻣﺪ. ﺷﻮﻫﺮش ﻓﺮﯾﺎد زد» :ﭼﺮا وﺳﺎﺋﻠﺖ را ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
»ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ و ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﮏ ﻣﯽﮐﻨﯽ«.
زن ﺟﻮاﺑﺶ را ﻧﺪاد.
»ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ اﮔﺮ آن را ﺑﺒﯿﻨﯽ ﻣﯽآﯾﯽ و از ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﻣﯽﭘﺮﺳﯽ«.
ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﺻﺪاي ﺑﺎز و ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن در از ﺧﺎﻧﻪﺷﺎن آﻣﺪ.
»ﻣﻦ ﻧﻤﯽداﻧﻢ«.
ﻓﺮدا ﺷﺐ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ،زﻧﻢ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺮد ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ آﻣﺪه ﺑﻮد و ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪ
»ﺑﻪ ﭼﯽ ﺷﮏ ﻣﯽﮐﻨﻢ؟« »ﻣﺎل ﮐﯽ ﺑﻮد؟« »ﭘﺲ اﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮد؟«
»ﺷﺎﯾﺪ ﮐﺎر ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎﺳﺖ«. »اﮔﺮ ﮐﺎر ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎ ﺑﻮد ﺗﻮ ﭼﺮا ﺑﺮش داﺷﺘﯽ؟«
»ﺑﻪت ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ آن را ﻧﺒﯿﻨﯽ«.
110
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﭘﺎﯾﺖ را از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﺑﮕﺬاري دﯾﮕﺮ ﺣﻖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﻧﺪاري«.
ﺷﻤﺎ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎرﺗﺎن را ﺑﻪ ﺣﯿﺎط ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻪاﯾﺪ؟ در ﺧﺎﻧﻪ آن ﯾﮑﯽ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ را ﻫﻢ زده ﺑﻮد و از او ﻫﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد«. ﮔﻔﺘﻢ» :ﺗﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﯽ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻮﻫﺮ ﻣﻦ ﺳﯿﮕﺎر را ﺗﺮك ﮐﺮده«. 111
اﯾﻦ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر ﻣﺎل ﺷﻤﺎﺳﺖ؟
ﻫﯿﭽﺎن آن ﺷﺐ رﻓﺘﻢ روي ﺑﺎﻟﮑﻦ و ﺳﯿﮕﺎر ﮐﺸﯿﺪم و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ در آن ﻫﻮاي ﺳﺮد،
ﺑﺮاي ﮔﻢ و ﮔﻮر ﮐﺮدن ﻓﯿﻠﺘﺮ ﺳﯿﮕﺎرم ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺗﻮي ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺮوم ،دوﺑﺎره آن را ﺑﻪ ﺣﯿﺎط ﺧﺎﻧﻪ آﻧﻬﺎ ﭘﺮت ﮐﺮدم. ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ زﻧﮓ در ﺧﺎﻧﻪﻣﺎن ﺑﻪ ﺻﺪا در آﻣﺪ.
ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺮد ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد دﻧﺒﺎل زﻧﺶ و او را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪه ﺑﻮد و ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ زن ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد.
ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮد زن در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺟﻠﻮي در ،روﺑﺮوي ﻣﻦ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد و از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪه
ﺑﻮد» :اﯾﻦ ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر را ﺷﻤﺎ اﻧﺪاﺧﺘﯿﺪ ﺗﻮي ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ؟« و ﺗﻪﺳﯿﮕﺎرم را ﮐﻪ ﻫﻨﻮز روﺷﻦ ﺑﻮد ،ﻧﺸﺎﻧﻢ داد.
ﺑﻪش ﺳﻼم ﮐﺮدم.
ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﺗﻪﺳﯿﮕﺎرﺗﺎن را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﻣﯽاﻧﺪازﯾﺪ؟« ﮔﻔﺘﻢ» :ﻣﻨﻈﻮري ﻧﺪاﺷﺘﻢ .ﻣﻌﺬرت ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ«. ﮔﻔﺖ» :دﻓﻌﻪ ﭘﯿﺶ ﻫﻢ ﺷﻤﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﺪ ،ﻧﻪ؟« ﮔﻔﺘﻢ» :ﺧﺎﻧﻮم ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮدم«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺪاﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدﯾﺪ«.
ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻨﺪ آﻣﺪه ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻣﻌﺮﻓﯽﺷﺎن ﮐﺮدم .ﺑﺎ ﻫﻢ دﺳﺖ دادﻧﺪ .ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ دارﻧﺪ ﭼﻪ ﻓﮑﺮي
ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
زن ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻧﻪ ﭼﯿﺰي درﺑﺎره ﺗﻪﺳﯿﮕﺎر ﮔﻔﺖ و ﻧﻪ ﭼﯿﺰي درﺑﺎره ﺷﺒﺎﻫﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﻢ
داﺷﺖ .ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد و رﻓﺖ.
ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدم ﻻاﻗﻞ زﻧﻢ ﺑﻪ آن ﺷﺒﺎﻫﺖ اﺷﺎرهاي ﺑﮑﻨﺪ. اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﮔﻔﺖ» :ﺳﯿﮕﺎرت را ﺗﻮي ﺧﺎﻧﻪ ﺑﮑﺶ .ﻣﻦ اذﯾﺖ ﻧﻤﯽﺷﻮم«. ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ ﭼﺮا ﻫﯿﭻﮐﺪاﻣﺸﺎن درﺑﺎره ﺷﺒﺎﻫﺘﺸﺎن ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰدﻧﺪ. ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮد آﻧﻬﺎ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻫﯿﭻﮐﺲ دﯾﮕﺮي ،ﻫﯿﭻ ﺷﺒﺎﻫﺘﯽ ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﺪ .آن ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽاي را ﮐﻪ در ﭼﻬﺮهﺷﺎن ﺑﻮد و ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮدم ،ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﻣﻦ ﻧﻤﯽدﯾﺪ.
دﯾﮕﺮ ﻻزم ﻧﺒﻮد ﺧﺎﻧﻪام را ﻋﻮض ﮐﻨﻢ .ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻮدم ﮐﻪ آنﻗﺪر آﻧﻬﺎ را ﺷﺒﯿﻪ
ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽدﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﺎورم ﻧﻤﯽﺷﺪ ﻫﯿﭻ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﮔﻔﺘﻢ» :ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ زﻧﻢ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽﮐﺸﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ازدواج ﮐﺮدهاﯾﺪ؟« ﮔﻔﺘﻢ» :ﺳﻪ ﭼﻬﺎر روز اﺳﺖ«. ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ زﻧﻢ آﻣﺪ دم در.
ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﮐﻪ دﯾﺪﻧﺪ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪﻧﺪ. 112
113
ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ،ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺟﻨﺪه ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ زن ﻟﺒﺨﻨﺪ زد و دﺳﺘﮕﯿﺮه در را ﮔﺮﻓﺖ و ﺧﻮاﺳﺖ در ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﺑﺎز ﮐﻨﺪ، ﺷﺨﺼﯿﺖ اول داﺳﺘﺎن دﻧﺪه ﻋﻮض ﮐﺮد و ﭘﺎﯾﺶ را ﮔﺬاﺷﺖ روي ﮔﺎز و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ دور ﺷﺪ. »ﻫﯽ! ﻫﯽ! ﭼﻪﮐﺎر داري ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻮارش ﮐﻨﯽ«. »وﻟﺶ ﮐﻦ«. »دﺳﺖ ﻣﺮﯾﺰاد ﺑﺎﺑﺎ .ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺗﻮي ﺧﯿﺎﺑﺎنﻫﺎ ﺑﮕﺮدﯾﻢ .ﭼﺮا ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدي؟« »ﺧﯿﻠﯽ زﺷﺖ ﺑﻮد«. »ﮐﺠﺎﯾﺶ زﺷﺖ ﺑﻮد؟ او ﻓﻘﻂ زﯾﺎد آراﯾﺶ ﮐﺮده ﺑﻮد .ﺣﺎﻻ از ﮐﺠﺎ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ؟ ﺑﺮﮔﺮد ﺳﻮارش ﮐﻦ«. »ازش ﺧﻮﺷﻢ ﻧﯿﺎﻣﺪ«.
»ﺧﻮب ﻣﻦ ﺑﺎﻫﺎش ﻣﯽﺧﻮاﺑﻢ«. 115
ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ،ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺟﻨﺪه
ﻫﯿﭽﺎن »ﺗﻮ ﮔﻪ ﻣﯽﺧﻮري ﺑﺎﻫﺎش ﺑﺨﻮاﺑﯽ .ﮐﺜﺎﻓﺖ«.
»ﭼﯽ ﺷﺪه؟ ﻣﺎدرت ﺑﻮد؟ ﺟﺎن ﻣﻦ اﮔﺮ ﻣﺎدرت ﺑﻮد ﺑﮕﻮ«. »ﻣﺎدر ﻣﻦ اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻮي ﺧﯿﺎﺑﺎن ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ؟« »ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﺎدرت ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﺑﺮﮔﺮد ﺳﻮارش ﮐﻨﯿﻢ«. »اﮔﺮ او ﻣﺎدر ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﭼﻪ دردي ﻣﯽﺧﻮرد؟ وﻟﺶ ﮐﻦ .ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ«.
»ﺗﻮ ﮔﻪ ﺧﻮردي ﺷﺨﺼﯿﺖ اول اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﻫﺴﺘﯽ .ﭼﻪ ﭼﯿﺰي داري ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؟ اﺻﻼ ﺑﻪ ﻓﺮض ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ اول ﺑﺎﺷﯽ ﭼﻪ ﺣﻘﯽ داﺷﺘﯽ ﺑﺮﯾﻨﯽ ﺑﻪ داﺳﺘﺎن؟«
»اﮔﺮ او را ﺳﻮار ﻣﯽﮐﺮدم او ﻣﯽﺷﺪ ﺷﺨﺼﯿﺖ اول و ﺗﻮ ﺣﺎﻻ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ دوم
ﺑﺎﺷﯽ ،ﻣﯽﺷﺪي ﺳﻮم .ﯾﮏ ﮐﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﮐﺴﺨﻞ«.
»ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ اول داﺳﺘﺎن ﺷﺪهاي زودﺗﺮ ﯾﮏ ﮔﻬﯽ ﺑﺨﻮر .ﭼﻮن ﻣﻦ و ﺗﻮ
»ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎدر داري؟«
وﺳﻂ ﯾﮏ داﺳﺘﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺗﺎ اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﯿﭻ ﻏﻠﻄﯽ ﻧﮑﺮدهاﯾﻢ«.
»ﻣﺎدر ﻣﻦ را ﺳﻮژه ﻧﮑﻦ«.
»او ﺳﻮژه داﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ﺑﻮد .ﺣﺎﻻ ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ«. »ﺳﻮژه ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺒﻮد«.
»اﻣﺎ اﮔﺮ ﻣﺎدرت ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻦ ﺑﮕﺎﯾﻤﺶ آن ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻌﻨﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ«. »ﺗﻮ ﻏﻠﻂ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻣﺎدر ﻣﻦ را ﺑﮕﺎﯾﯽ«.
»ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ؟ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻓﻘﻂ دو ﺗﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺳﺎده ﻫﺴﺘﯿﻢ .ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﺎ را ﺧﻠﻖ ﮐﺮده، ﺧﻮدش داﺳﺘﺎﻧﻤﺎن را ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ«. »ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﻨﺎ داﺷﺖ ﺗﻮ آن زن را ﺳﻮار ﮐﻨﯽ .اﮔﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدي ﺧﻮدش ﺑﻠﺪ ﺑﻮد ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﺪ .ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺟﺎي او ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪاي ،ﺧﻮدت ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﺶ ﺑﺒﺮﯾﺶ«. »ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﺖ«.
»ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺎدرت ﺑﻮد ﯾﺎ ﻧﺒﻮد؟«
»ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻮ ﭼﺮا ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدي؟«
»ﭘﺲ ﭼﺮا ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدي؟«
»اي ﺑﺎﺑﺎ«.
»ﻧﻪ ﻧﺒﻮد«.
»زﺷﺖ ﺑﻮد«.
»ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدم .اﮔﺮ ﺳﻮارش ﻣﯽﮐﺮدم و اﻣﺸﺐ او را ﻣﯽﮔﺎﯾﯿﺪﯾﻢ ،ﻣﯽرﻓﺘﯿﻢ ﺗﻮي ﺳﻄﻞ آﺷﻐﺎل .ﭼﻮن اﺻﻼ داﺳﺘﺎﻧﯽ ﺷﮑﻞ ﻧﻤﯽﮔﺮﻓﺖ«. »ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدهاي ﻣﺜﻼ ﭼﻪ داﺳﺘﺎﻧﯽ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ؟ ﭼﺮا ﺟﺎي ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯽ؟ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽداﻧﺴﺘﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ؟« »ﻣﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ اول اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﻫﺴﺘﻢ«. 116
»زود ﺑﺎش ﯾﮏ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮاي ﮐﺎر ﻣﻦ ﭘﯿﺪا ﮐﻦ«. »اﯾﻦ ﮔﻪﺧﻮري اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺎر ﺗﻮ ﺑﻮد ﻧﻪ ﻣﻦ«. »اﮔﺮ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ و ﺳﻮارش ﮐﻨﯿﻢ ﭼﯽ؟« »اﯾﻦ ﮐﺎرت ﻫﻢ دﻟﯿﻞ ﻻزم دارد«. »دﻟﯿﻠﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدﻣﺎن داﺳﺘﺎﻧﯽ ﻧﺪارﯾﻢ«. 117
ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ،ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺟﻨﺪه
ﻫﯿﭽﺎن »ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ ﺑﺮﮔﺮد«.
»ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﺗﻮ ﻗﺒﻼ ﯾﮏ ﺑﺎر او را ﮔﺎﯾﯿﺪهاي و ﭘﻮﻟﺶ را ﻧﺪادهاي و ﺣﺎﻻ
»ﻧﻪ وﻟﺶ ﮐﻦ«.
»ﮔﺎﯾﯿﺪي .ﯾﺎ ﺑﺮﮔﺮد ﺳﻮارش ﮐﻦ ﯾﺎ ﯾﮏ دﻟﯿﻞ درﺳﺖ و ﺣﺴﺎﺑﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻦ«. »ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ«.
ﻣﺠﺒﻮري از دﺳﺘﺶ ﻓﺮار ﮐﻨﯽ .ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺗﻮ از ﻗﯿﺎﻓﻪاش ﻓﻬﻤﯿﺪهاي ﺳﻮزاك دارد .ﯾﺎ
ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ زن ﺑﺮادرت ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ او را در ﺣﺎل ﻓﺎﺣﺸﮕﯽ دﯾﺪهاي«. »ﻫﯿﭻﮐﺪام ﺑﻪ درد ﻧﻤﯽﺧﻮرد«.
»ﭼﻄﻮر اﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺮت ﺑﺎﺷﺪ؟«
»آن زن ﭼﯽ دارد ﮐﻪ ﺗﻮ داري ازش ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
»ﺑﻪ درد ﻧﻤﯽﺧﻮرد«.
»ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﻢ .ﺑﺎر اوﻟﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽدﯾﺪﻣﺶ«.
»ﺧﻮاﻫﺮ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻦ ﺑﮕﺎﯾﻤﺶ«.
»ﭼﺮا ﺗﻮ اﻣﺸﺐ اﯾﻦﻗﺪر ﺑﻪ ﮔﺎﯾﯿﺪن ﺧﻮاﻫﺮ و ﻣﺎدر ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« »ﻧﻪ ﻣﺎدرت اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺮت .ﭘﺲ ﻣﻦ اﻣﺸﺐ ﮐﯽ را ﺑﮕﺎﯾﻢ؟« »ﺑﯿﺎ ﻣﻦ را ﺑﮕﺎ«.
»اﯾﻦ ﺧﻮب اﺳﺖ .وﻟﯽ ﻣﺸﮑﻞ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻤﺠﻨﺲﺑﺎز ﻧﯿﺴﺘﻢ .ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ
ﭼﻮب ﺗﻮي ﮐﻮﻧﺖ ﺑﮑﻨﻢ ،اﻣﺎ ﺧﻮدم؟ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«.
»ﺣﺎﻻ ﮐﻪ داﺳﺘﺎﻧﯽ در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﻤﺎﻣﺶ ﮐﻨﯿﻢ«. »ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ راﺣﺘﯽ؟« »ﺑﻠﻪ .ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ راﺣﺘﯽ .ﭼﻮن ﻣﻦ ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﺮا او را ﺳﻮار ﻧﮑﺮدم«. »ﯾﮏ ﭼﯿﺰي درﺑﺎره آن زن وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺳﻮارش ﻧﮑﻨﯽ«. »درﺳﺖ اﺳﺖ«.
»ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﯾﮏ ﮐﻢ ﺑﮕﺮدﯾﻢ ﺗﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ؟« »ﮐﻪ ﭼﯽ؟« »ﮐﻪ ﻫﻢ داﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮد و ﻫﻢ ﯾﮑﯽ را ﮔﺎﯾﯿﺪه ﺑﺎﺷﯿﻢ .ﻣﻦ و ﺗﻮ اﻣﺸﺐ ﻫﻤﯿﻦ را ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ دﯾﮕﺮ .ﻣﮕﺮ ﻧﻪ؟« »اﯾﻦﻗﺪر ﻓﮑﺮ ﮔﺎﯾﯿﺪن اﯾﻦ و آن ﻧﺒﺎش .ﯾﮏ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮاي ﮐﺎر ﻣﻦ ﭘﯿﺪا ﮐﻦ«. »ﺑﯿﺨﻮد دارﯾﻢ ﮐﺸﺶ ﻣﯽدﻫﯿﻢ .ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻫﻢ ﭼﯿﺰي ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﺎ ﻧﻤﯽداﻧﺪ .و اﻻ
ﮐﻤﮑﻤﺎن ﻣﯽﮐﺮد«.
»ﭼﺮا ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ داﺳﺘﺎﻧﯽ در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ؟« »ﭼﯿﺰي ﺑﻪ ذﻫﻨﺖ رﺳﯿﺪ؟«
»داﺳﺘﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ،ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ اول داﺳﺘﺎن ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﺳﻮار ﮐﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ اول از آن ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺧﻮﺷﺶ ﻧﯿﺎﻣﺪ و ﺳﻮارش ﻧﮑﺮد«.
»ﺧﻮب آن ﭼﯿﺰ ﭼﻪ ﺑﻮده؟«
»اﮔﺮ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ داﺳﺘﺎن اﯾﻦﻗﺪر ﻃﻮل ﻧﻤﯽﮐﺸﯿﺪ«.
»ﻫﻤﯿﻦ؟« »ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﺧﻮب اﺳﺖ«. »ﭘﺲ ﻣﻦ اﯾﻦ وﺳﻂ دﺳﺖﺧﺮ ﻫﺴﺘﻢ؟«
»ﺗﻮ ﺷﺎﻫﺪ ﻫﺴﺘﯽ«. 118
119
ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ،ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺟﻨﺪه
ﻫﯿﭽﺎن »ﺷﺎﻫﺪ ﭼﯽ؟«
»ﺷﺎﻫﺪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ اول داﺳﺘﺎن ﺣﺮف ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه را ﮔﻮش ﻧﮑﺮد«. »ﺷﺨﺼﯿﺖ اول اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﻫﻤﺎن زﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ ﮐﯿﺴﺖ و ﭼﺮا ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻪ او ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺎ ﺷﻮد«. »ﭼﺮا ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻪ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه را ﺑﮑﻨﺪ ﺷﺨﺼﯿﺖ اول؟« »از ﮐﺠﺎ ﻣﯽداﻧﯽ ﺟﻨﺪه ﺑﻮد؟« »اﮔﺮ ﺟﻨﺪه ﻧﺒﻮد ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ دﺳﺘﮕﯿﺮه در را ﻧﻤﯽﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﻮار ﺷﻮد«.
»راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ .آن ﻫﻢ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻫﯿﭻﮐﺪام از ﻣﺎ را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ«. »اﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي ﺑﻪ داﺳﺘﺎن اﺿﺎﻓﻪ ﻧﮑﺮده؟«
»ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎ دارﯾﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺟﻠﻮي ﯾﮏ زن ﺗﺮﻣﺰ زدﯾﻢ و او
ﻟﺒﺨﻨﺪ زد و دﺳﺘﮕﯿﺮه در را ﮔﺮﻓﺖ و ﺧﻮاﺳﺖ در ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺗﻮي ﮐﺴﺨﻞ دﻧﺪه ﻋﻮض ﮐﺮدي و ﮔﺎزش را ﮔﺮﻓﺘﯽ و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ دور ﺷﺪي«. »آﻓﺮﯾﻦ«.
»ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻮارش ﻣﯽﮐﺮدي ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ اﺻﻼ آن زن ﮐﯽ ﺑﻮد و ﭼﺮا ﻟﺒﺨﻨﺪ زد«. »ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد .ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﮔﻔﺖ .ﺣﺎﻻ ﺧﻮدش ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﭼﺮا ﻟﺒﺨﻨﺪ
زد«.
»ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺳﻮارش ﮐﻨﯿﻢ«. »ﮐﻪ ﭼﯽ؟«
»از ﺧﻮدش ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﺮا ﻟﺒﺨﻨﺪ زد«. »ﺷﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺳﻮارش ﮐﺮدهاﻧﺪ و ﺑﺮدهاﻧﺪ«. »ﻣﮕﺮ ﺟﻨﺪه ﺑﻮد؟« »ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ﺟﻨﺪه ﺑﻮد«. »ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻢ .ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ«. »اﮔﺮ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ راﺳﺖ ﮔﻔﺘﻢ .اﮔﺮ ﺟﻨﺪه ﻧﺒﻮد ﭼﺮا ﮐﻨﺎر ﺧﯿﺎﺑﺎن اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد؟ ﭼﺮا ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺎ ﺑﺸﻮد؟«
»ﺟﻨﺪه ﺑﻮد ﯾﺎ ﻧﺒﻮد داﺳﺘﺎن ﻣﺎل او ﺑﻮد ﻧﻪ ﻣﺎ .ﻣﻦ و ﺗﻮ داﺳﺘﺎﻧﯽ ﻧﺪارﯾﻢ و ﻫﯽ دارﯾﻢ
ﺣﺮفﻫﺎي ﺧﻮدﻣﺎن را ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ .ﺧﺎك ﺑﺮ ﺳﺮت .ﺑﺮﮔﺮد ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻨﻮز ﻫﻤﺎنﺟﺎ
»آﻓﺮﯾﻦ ﭼﯽ؟«
ﺑﺎﺷﺪ .ﻓﻘﻂ اوﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻦ و ﺗﻮ و اﯾﻦ داﺳﺘﺎن را ﻧﺠﺎت ﺑﺪﻫﺪ«.
»ﺑﺮاي ﭼﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد؟« »اﮔﺮ ﺟﻨﺪه ﺑﻮده ﮐﻪ ﺟﻨﺪهﻫﺎ ﻫﺮ ﮐﺎري ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﮑﻨﻨﺪ و اﮔﺮ ﻧﺒﻮده ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻪ«.
»ﻫﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﮐﻪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ داﺳﺘﺎن از ﮐﺎر در ﺑﯿﺎﯾﺪ .اﯾﻦ ﻫﻢ ﯾﮑﯽ از ﻫﻤﺎنﻫﺎ .ﻣﻦ
دﯾﮕﺮ ﭼﯿﺰي ﺑﻪ ذﻫﻨﻢ ﻧﻤﯽرﺳﺪ .ﺗﻮ ﻫﻢ اﮔﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﻧﺪاري ﮐﻪ ﮐﺎر ﻣﻦ را ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﻨﺪ، ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻤﺎن را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ و دور رﯾﺨﺘﻪ ﺷﻮﯾﻢ«.
»ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﻦ او را ﯾﺎدم ﻧﻤﯽآﯾﺪ؟«
»آﻫﺎن ﺑﯿﺎ ﺑﯿﺎ .ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ .اﯾﻦ ﯾﮑﯽ را ﺳﻮار ﮐﻦ«.
»ﭘﺲ ﺟﻨﺪه ﺑﻮده«.
»ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ را ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ .ﭼﺮا ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻪ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه را ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺎ
ﺑﮑﻨﺪ؟«
»ﮐﯽ؟« »ﻫﻤﯿﻦ .ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﮐﻨﺎر ﺧﯿﺎﺑﺎن اﯾﺴﺘﺎده .ﺧﻮﺷﮕﻞ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ«.
»ﺑﯽﺧﻮد زور ﻧﺰن .ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪارد«. 120
121
ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ،ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺟﻨﺪه
ﻫﯿﭽﺎن »ﭼﺮا؟«
»ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ آﺧﺮ داﺳﺘﺎن ﻫﻤﯿﻦﻃﻮري از ﮐﻨﺎر ﺧﯿﺎﺑﺎن ﯾﮏ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺗﺎزه ﺳﻮار ﮐﻨﯽ و ﻫﺮﭼﻪ را ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از آن ﮔﻔﺘﻪاي ،ول ﮐﻨﯽ ﺑﻪ اﻣﺎن ﺧﺪا .ﺗﮑﻠﯿﻒ آن زﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻠﻮي ﭘﺎﯾﺶ ﺗﺮﻣﺰ زدﯾﻢ ﭼﻪ ﻣﯽﺷﻮد؟ اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﺎ او ﺷﺮوع ﺷﺪه .او ﮔﺮه اﯾﻦ داﺳﺘﺎن اﺳﺖ«. »ﺳﻮارش ﮐﻦ ﺷﺎﯾﺪ آنﻗﺪر ﺧﻮﺷﮕﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﻨﺪ«. »ﻣﻦ ﻫﻢ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺳﻮارش ﮐﻨﻢ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه اﺟﺎزه ﻧﻤﯽدﻫﺪ«. »از ﮐﺠﺎ ﻣﯽداﻧﯽ؟«
»دﻟﯿﻠﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه او را ﺑﻪ ﺗﻪ داﺳﺘﺎن ﻣﺎ ﺑﭽﺴﺒﺎﻧﺪ .ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ
ﺧﻮﺷﮕﻞ ﺑﺎﺷﺪ .اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﺪ درﺑﺎره او ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ ،ﯾﮏ داﺳﺘﺎن ﺗﺎزه را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﺪ و از ﻫﻤﺎن اول درﺑﺎره او ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ«.
»ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده اﺳﺖ .ﭼﻮن ﻋﺎﺷﻘﺶ ﻫﺴﺘﻢ و ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺳﮑﺲ و ازدواج ﻓﺎﺗﺤﻪ ﻋﺸﻘﻢ را ﺑﺨﻮاﻧﺪ .ﻫﻤﯿﻦ«.
»ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺲﺷﻌﺮ ﺑﻮد«. »ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﻣﻦ ﺳﻮارش ﻣﯽﮐﺮدم و ﺑﺎﻫﺎش ازدواج ﻣﯽﮐﺮدم و ﺑﭽﻪ ﻣﯽآوردﯾﻢ و
ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ و ﺧﻮﺷﯽ ﺗﺎ آﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ .اﯾﻦ ﮐﻪ ﮐﺲﺷﻌﺮﺗﺮ اﺳﺖ«. »اﺻﻼ ﺗﻮ ﭼﺮا در آن داﺳﺘﺎن ﻋﺎﺷﻖ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ﺷﺪه ﺑﻮدي؟« »ﻣﻦ ﮐﻪ آن ﻣﻮﻗﻊ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ ﺟﻨﺪه ﺑﻮد .اﻻن ﻓﻬﻤﯿﺪم«. »ﺣﺎﻻ از ﮐﺠﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪي ﺟﻨﺪه ﺑﻮد؟« »ﻣﻦ ﻧﻤﯽداﻧﻢ .ﺗﻮ داري ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﺟﻨﺪه ﺑﻮد«. »ﻣﯽداﻧﯽ؟«
»ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﯾﮏ ﺗﺮﻣﺰ ﺑﺰن«.
»ﺑﯿﺎ اﯾﻦ ﻫﻢ ﺗﺮﻣﺰ ...دﯾﺪي ﺳﻮار ﻧﺸﺪ؟« »ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه دارد دﻧﺒﺎل ﭼﯽ ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ دارد داﺳﺘﺎن ﻣﺎ را اﯾﻦﻗﺪر ﻃﻮل ﻣﯽدﻫﺪ؟« »اﮔﺮ ﻣﻦ ﻗﺒﻼ او را ﺗﻮي داﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮي دﯾﺪه ﺑﺎﺷﻢ ﭼﯽ؟« »ﺧﻮب اﺳﺖ .اﻣﺎ ﮐﺪام داﺳﺘﺎن؟« »ﻣﺜﻼ آن داﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ در آن ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه ﺑﻮدم .ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮدم«.
»در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﭼﺮا ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدي؟« »ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدم ﭼﻮن ﻋﺎﺷﻘﺶ ﻫﺴﺘﻢ«. »ﯾﮏﺟﻮري ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ«.
»ﭼﯽ را؟«
»ﻣﻦ ﺧﺮ ﻧﯿﺴﺘﻢ«. »ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟«
»ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه از ﻫﻤﺎن اول ﻣﯽداﻧﺴﺘﻪ ﭼﻪﮐﺎر دارد ﻣﯽﮐﻨﺪ .اﯾﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﺪا اﯾﻦ
داﺳﺘﺎن را ﺑﻪ ﺑﯿﺮاﻫﻪ ﺑﺮدهاي«. »ﭼﯽ داري ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ؟«
»ﺧﻮدت ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽداﻧﯽ .ﻫﯿﭻ دﻟﯿﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ آن زن را ﺳﻮار ﻧﮑﻨﯽ .ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯽ ﺳﻮارش ﮐﻨﯽ و ﺑﻌﺪ اﮔﺮ ﺧﻮﺷﺖ ﻧﯿﺎﻣﺪ ﭘﯿﺎدهاش ﮐﻨﯽ .ﺗﻮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدي ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﻔﻬﻤﺪ آن زن ﮐﻪ ﺑﻮد .اﻣﺎ ﺑﯿﺨﻮد داري دﺳﺖ و ﭘﺎ ﻣﯽزﻧﯽ .اﯾﻨﺠﺎ دﯾﮕﺮ ﻧﻘﻄﻪ اوج داﺳﺘﺎن اﺳﺖ .ﻣﻦ و ﺗﻮ و اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺳﻄﻞ آﺷﻐﺎل
ﻧﻤﯽروﯾﻢ .ﺗﻮ ﺧﻮدت ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ .زود ﺑﺎش ﮐﻪ دﯾﮕﺮ زﯾﺎد وﻗﺖ ﻧﺪارﯾﻢ«. 122
123
ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ،ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺟﻨﺪه
ﻫﯿﭽﺎن »ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ«.
»ﻣﮕﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﻮ ﺑﻮد؟«
»ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺧﻮدت ﺑﮕﻮﯾﯽ آن زن ﮐﻪ ﺑﻮد«.
»ﻣﻦ او را ﮐﺎﻣﻼ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ﺑﻮدم .اﺻﻼ ﯾﺎدم ﻧﺒﻮد ﭼﻨﯿﻦ زﻧﯽ در زﻧﺪﮔﯿﻢ آﻣﺪه
»ﻧﻪ ﻣﺎدرت ﻧﺒﻮد«.
»ﭼﺮا؟ ﭼﺮا اﯾﻦ ﺣﺮف را ﻣﯽزﻧﯽ؟«
»ﻣﺎدرم ﺑﻮد«.
و رﻓﺘﻪ .ﺑﺎور ﮐﻦ دﯾﻮاﻧﻪ اﺳﺖ«.
»ﺧﻮاﻫﺮم ﺑﻮد«. »ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮ واﻗﻌﺎ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ آن زن ﮐﯿﺴﺖ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﯽ آن زن ﻣﺎدر ﯾﺎ ﺧﻮاﻫﺮت ﺑﻮده ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻦ آﻧﻬﺎ را ﺑﮕﺎﯾﻢ؟« »ﻣﻦ دﯾﮕﺮ اداﻣﻪ ﻧﻤﯽدﻫﻢ«.
»اﯾﻦ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮي داﺳﺘﺎن ﮐﺠﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد .ﺳﺎﮐﺖ ﻫﻢ ﺑﻤﺎﻧﯽ
ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﯾﮏ ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و دﻟﯿﻞ ﮐﺎر ﺗﻮ را از زﺑﺎن ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ«. »ﭘﺲ ﭼﻪﮐﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟«
»ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﺑﮕﻮ .ﻫﻤﻪ آن ﭼﯿﺰي را ﮐﻪ از اول داﺳﺘﺎن ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﯽ .ﺑﮕﻮ ﮐﻪ آن زن را ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﯽ .ﺑﮕﻮ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدي دﻟﯿﻞ دﯾﮕﺮي در ﮐﺎر ﺑﻮد .ﻧﻪ
»ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﯽﻣﯿﺮد .اﻣﺎ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﺑﯿﺶ از اﻧﺪازه اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﺷﺪه و ﻫﻨﻮز ﺑﭽﻪ اﺳﺖ و اﮔﺮ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ اوﻟﯿﻦ ﻣﺮد زﻧﺪﮔﯽاش ﻫﺴﺘﻢ .ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﻣﻦ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﻣﻦ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺑﻪ او ﻧﮕﻔﺘﻢ دوﺳﺘﺶ دارم و ﻋﺎﺷﻘﺶ ﻫﺴﺘﻢ .ﻣﻦ و او ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻫﻢ ﺧﻮاﺑﯿﺪﯾﻢ .ﻫﻤﯿﻦ .ﺑﻪش ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ و ﺣﺘﯽ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ازش ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدم .اﻣﺎ او ﮔﻔﺖ آنﻗﺪر ﻫﺮﺷﺐ ﻫﻤﺎنﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎر اول ﻫﻢ را دﯾﺪﯾﻢ ،ﻣﻨﺘﻈﺮم ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﯾﮏ روز ﺑﺮﮔﺮدم«. »ﭼﻨﺪ وﻗﺖ اﺳﺖ؟« »ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ«.
اﯾﻨﮑﻪ آن زن ﻣﺎدرت ﺑﻮد ﯾﺎ آراﯾﺸﺶ زﯾﺎد ﺑﻮد ﯾﺎ ازش ﺧﻮﺷﺖ ﻧﯿﺎﻣﺪ ﯾﺎ زﺷﺖ ﺑﻮد و ﯾﺎ
»ﭼﻨﺪ وﻗﺖ؟«
ﻧﺒﻮد«.
»ﭼﻨﺪ وﻗﺖ؟«
اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺧﻮدت ﺷﺨﺼﯿﺖ اول اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﯽ .ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮐﺪام از اﯾﻨﻬﺎ
»ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ اﺳﺖ«. »ﯾﺎزده ﺳﺎل«.
»آن زن دﯾﻮاﻧﻪ اﺳﺖ«.
»ﯾﺎزده ﺳﺎل؟ ﭘﺲ ﺟﻨﺪه ﻧﺒﻮد؟«
»ﭘﺲ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯿﺶ«.
»ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻤﺶ .اﻣﺎ دارم ﺑﻪت ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ آن زن دﯾﻮاﻧﻪ اﺳﺖ«. »ﭼﺮا؟«
»ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم او ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮت ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ«. 124
»ﻧﻪ«. »ﭘﺲ ﻟﺒﺨﻨﺪش ﻫﻢ ﺑﯽﻣﻌﻨﺎ ﻧﺒﻮد؟« »ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪام«.
»ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺼﺎدﻓﯽ از اﯾﻨﺠﺎ رد ﻣﯽﺷﺪه .ﯾﺎ اﺻﻼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﻮده«. 125
ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﺟﻨﺪه ،ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻗﻠﺐ ﺟﻨﺪه
ﻫﯿﭽﺎن »ﺗﺼﺎدﻓﯽ در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ .اﯾﻨﺠﺎ ﻫﻤﺎنﺟﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎر اول ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را دﯾﺪﯾﻢ«.
»ﭼﻘﺪر ﭘﯿﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد«.
»ﻗﺒﻞ از اﯾﻦ اﯾﻨﺠﺎ ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدﯾﺶ؟«
»دﯾﮕﺮ آﺧﺮ داﺳﺘﺎن اﺳﺖ«.
»ﭘﺲ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﯾﮏ ﺷﺐ از اﯾﻨﺠﺎ رد ﻣﯽﺷﺪي و ﻣﯽدﯾﺪي ﮐﻪ دروغ ﻧﮕﻔﺘﻪ و ﺳﺮ
»ﺑﺮاي ﭼﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﺪ؟ ﻣﮕﺮ دﯾﻮاﻧﻪ اﺳﺖ؟«
»ﻧﻪ«. ﺣﺮﻓﺶ اﯾﺴﺘﺎده«.
»ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﺪ؟«
»ﻣﻦ ﺑﻪ او ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدم دوﺳﺘﺶ دارم .ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدم .ﻫﯿﭻ ﻗﻮﻟﯽ ﻧﺪاده ﺑﻮدم .اﯾﻦ ﺧﻮدش ﺑﻮده ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ«. »اﯾﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ درﺳﺖ .ﭼﺮا ﺳﻮارش ﻧﮑﺮدي؟«
»ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺪارم ﺑﺎ او ﺑﺰﻧﻢ .ﺑﻪت ﮔﻔﺘﻢ .ﻫﻤﺎن روزﻫﺎي اول ﮐﻪ ازش ﺟﺪا ﺷﺪم
ﻓﺮاﻣﻮﺷﺶ ﮐﺮدم .ﻫﻨﻮز ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮم ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ«.
»ﺧﻮب ﺳﻮارش ﻣﯽﮐﺮدي و ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽدادي و ازش ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽ ﻣﯽﮐﺮدي«.
»ﭼﻪ ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ ﻣﯽدادم؟ ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺮاي ﭼﻪ؟ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻗﻮﻟﯽ ﺑﻪش داده
ﺑﻮدم؟ ﻣﻦ از اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ دوﺳﺘﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ«. »اﮔﺮ داﺳﺘﺎن واﻗﻌﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ،ﺑﺎز ﻫﻢ دﻟﯿﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﺳﻮارش ﻧﮑﻨﯽ .در ﻋﻮض اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎل ﻻاﻗﻞ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯽ ﯾﮏ ﺳﻼم ﺑﻪش ﺑﮑﻨﯽ .اﻣﺎ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﻫﻢ ﻧﮑﺮدي .اﮔﺮ او ﺧﻮدش ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺧﻮدش ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪه ،ﺗﻮ ﻫﯿﭻ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻧﺪاري .ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﯾﮏ ﺟﺎي ﮐﺎر ﻣﯽﻟﻨﮕﺪ .ﻫﻨﻮز ﻫﻢ داري ﯾﮏ ﭼﯿﺰي را ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽﮐﻨﯽ«.
»ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻫﺮﺷﺐ ﻣﻨﺘﻈﺮت ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ .ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ
ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﺑﻪش ﻗﻮل دادم ﯾﮏ روز ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدم«. »ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ دﯾﮕﺮ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﺑﻪ آﺧﺮ داﺳﺘﺎﻧﻤﺎن«. 126
127
ﻋﺸﻖﻫﺎي ﻣﻤﻨﻮع زن از ﺑﻐﻞ ﻣﺮد ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﺪارد«. ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﭼﯽ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﺪارد؟« ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺗﻮي ﺑﻐﻞ ﺗﻮ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ؟« ﻣﺮد ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟« زن ﮔﻔﺖ» :ﯾﮑﯽ از ﻣﺎ دارد ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ«. ﻣﺮد ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺧﻨﺪﯾﺪ. زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﭼﻄﻮر ﯾﮏدﻓﻌﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﻀﺎ ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪم؟ ﺑﻪ دور و ﺑﺮت ﻧﮕﺎه ﮐﻦ.
ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ واﺿﺢ دﯾﺪه ﻧﻤﯽﺷﻮد .اﺻﻼ اﯾﻨﺠﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟«
ﻣﺮد ﺟﻮاب داد» :ﮐﺪام ﻓﻀﺎ؟ اﯾﻨﺠﺎ اﺗﺎق ﻣﻦ اﺳﺖ اﺑﻠﻪ«. زن ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻨﺪ اﺳﺖ؟«
ﻣﺮد ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺘﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﭘﻨﺞوﺳﯽ دﻗﯿﻘﻪ«.
زن ﮔﻔﺖ» :اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﮑﻦ .ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﯿﺪار ﺷﻮ«. 129
ﻋﺸﻖﻫﺎي ﻣﻤﻨﻮع
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺖ» :دﯾﻮاﻧﻪ ﺷﺪهاي؟ اﯾﻦ ﭼﺮتوﭘﺮتﻫﺎ ﭼﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺒﯿﻦ ﺣﺮف ﻣﻦ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻫﺴﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ .ﻣﻦ ﭼﯿﺰي از آﻣﺪﻧﻢ ﺑﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﯾﺎدم
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺲ اﺳﺖ دﯾﮕﺮ .ﻣﻦ ﺧﻮاب ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﻣﻦ ﺗﻮي اﺗﺎق ﺗﻮ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ؟«
ﻧﻤﯽآﯾﺪ .ﯾﮏدﻓﻌﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺎز ﮐﺮدم و ﺧﻮدم را اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻮي ﺑﻐﻞ ﺗﻮ دﯾﺪم .ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻨﮑﻪ
ﮔﻔﺖ» :اﻣﺸﺐ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻮي ﯾﮏ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮدﯾﻢ .ﯾﺎدت ﻧﯿﺴﺖ؟«
دارم ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ .درﺳﺖ اﺳﺖ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺷﻮﻫﺮ ﻣﻦ و زن ﺗﻮ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟«
ﮔﻔﺖ» :داري ﻋﻘﻠﺖ را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯽ«.
ﮔﻔﺖ» :ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﻢ .ﻻﺑﺪ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ اﻻن ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺗﻮي ﺑﻐﻞ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ دارﻧﺪ ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ«.
زن ﭘﺮﺳﯿﺪ» :دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻨﺪ اﺳﺖ؟«
ﻣﺮد ﺳﺎﻋﺘﺶ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ده دﻗﯿﻘﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﺗﻮ داري ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ«.
ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ده دﻗﯿﻘﻪ از ﭼﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎﻻ از ﮐﺠﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﯽ اﯾﻦ ﻣﻨﻢ ﮐﻪ دارم ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮدهام .ﺷﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ از ازدواج ﭼﻨﺪ ﺑﺎر
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽداﻧﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ درﺳﺖ ﺟﻮاب ﺑﺪه .ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ اﯾﻦ ﺟﺎ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ دارد
ﻓﮑﺮ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ و ﻫﻤﺎن روزﻫﺎ ﺧﻮاﺑﺖ را ﻫﻢ دﯾﺪه ﺑﺎﺷﻢ ،اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﺗﻮ را ﺑﻪ ﮐﻠﯽ
ﻣﺮد ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺘﺶ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد .اﻣﺎ ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽﮔﻔﺖ.
ﺧﻮاب ،ﺧﻮاب ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺮو ﮔﻤﺸﻮ از ﺧﻮاب ﻣﻦ ﺑﯿﺮون .ﻣﻦ آنﺟﻮر زﻧﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ
زن ﮔﻔﺖ» :ﭘﺮﺳﯿﺪم ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻨﺪ اﺳﺖ؟«
ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ«.
ﻣﯽاﻓﺘﺪ«.
ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدم .اﻣﺎ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ .ﺗﻮ زﯾﺎد ﻫﺬﯾﺎن ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ .ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ اﯾﻦ
و ﺑﻨﺎ ﮐﺮد ﺑﻪ ﻧﯿﺸﮕﻮن ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﻮدش.
ﻣﺮد ﺟﻮاب داد» :ﯾﺎدم ﻧﻤﯽآﯾﺪ«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ازت ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﭼﯿﺰي را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎوري .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﻋﺖ را
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :اﺻﻼ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ اﯾﻦ ﯾﮏ ﺧﻮاب ﺑﺎﺷﺪ«.
ﺑﺨﻮاﻧﯽ«. ﮔﻔﺖ» :ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻪوﭼﻬﻞ دﻗﯿﻘﻪ اﺳﺖ«.
زن ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﺴﺖ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎﻻ ﺑﺎور ﮐﺮدي؟ دو دﻗﯿﻘﻪ ﭘﯿﺶ ﮔﻔﺘﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ .اﻻن ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﺳﺎﻋﺖ
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻨﻈﻮرم ﮐﺎﻣﻼ روﺷﻦ اﺳﺖ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ ﻣﻦ ﻫﺮ دو ﺑﺎر ﮔﻔﺘﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﺖ .ﯾﮏ ﮐﺪام از ﻣﺎ دارد ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ«.
ﺳﻪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎزي ﻧﮑﻦ ﮐﺜﺎﻓﺖ .ﯾﺎﻻ ﺑﯿﺪار ﺷﻮ«. 130
ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻏﻠﻂ ﻣﯽﮐﻨﯽ«.
ﮔﻔﺖ» :دﻟﯿﻞ ﺗﻮ ﭼﯿﺴﺖ؟«
131
ﻋﺸﻖﻫﺎي ﻣﻤﻨﻮع
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺖ» :ﻫﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ را ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدم ،ﯾﮏ ﭼﯿﺰي را ﻧﺸﺎن ﻣﯽداد .ﯾﮏ ﺑﺎرش
اﺻﻼ ﺷﮑﻞ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺒﻮد .ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮري ﺳﺎﻋﺖ را از ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ .ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﻤﯽداﻧﻢ
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺪه ﺑﻪ ﻣﻦ«.
زن ﭘﺎرچ و ﻟﯿﻮان را ﮔﺮﻓﺖ و ﯾﮏ ﻟﯿﻮان آب ﺧﻮرد و ﺑﻌﺪي را رﯾﺨﺖ روي
اﯾﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ داري ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﯾﺎ ﻣﻦ .اﻣﺎ اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ .اﯾﻦ ﯾﮏ روﯾﺎﺳﺖ .ﻣﻦ
ﺻﻮرﺗﺶ .ﺑﻌﺪ داد زد» :ﻟﻌﻨﺘﯽ اﯾﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ داري اﯾﻦ ﺧﻮاب را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﮐﻨﯽ .ﯾﺎﻻ
و ﺗﻮ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ واﻗﻌﯽﻣﺎن ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻧﺮﺳﯿﺪﯾﻢ ،ﭼﻪ اﺷﮑﺎﻟﯽ دارد ﺗﻮي
ﺑﯿﺪار ﺷﻮ«.
ﺧﻮاب ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺮﺳﯿﻢ؟ اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺧﻮاب اﺳﺖ و ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻫﻢ ﮐﺴﯽ از آن ﺧﺒﺮدار
و ﻟﯿﻮان آب را ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮد روي ﺻﻮرت ﻣﺮد.
ﻧﻤﯽﺷﻮد«.
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ روي اﯾﻦ ﺧﻮاب ﻧﺪارم .اﯾﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ داري ﺧﻮاب
و ﺳﻌﯽ ﮐﺮد دﺳﺖ زن را ﺑﮕﯿﺮد .زن ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ .ﻧﻪ .ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ .اﯾﻦ ﮐﺎر را
ﻧﮑﻦ .اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ اﺳﺖ«.
ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ«.
زن ﮔﻔﺖ» :اﻣﮑﺎن ﻧﺪارد ﻣﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮاﺑﯽ ﺑﺒﯿﻨﻢ«.
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ اﺣﻤﻖ .اﯾﻦ ﯾﮏ ﺧﻮاب اﺳﺖ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮي ﭼﻪ ﺧﻮاﺑﯽ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﯾﺎ ﻧﺒﯿﻨﯽ .ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ؟«
زن ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو ﯾﮏ ﭘﺎرچ آب ﺳﺮد ﺑﯿﺎر«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮم .اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ .ﺣﺎﻓﻈﻪام را از دﺳﺖ دادهام .ﯾﺎدم
ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﭼﻪﮐﺎر؟«
ﻧﯿﺴﺖ اﻣﺮوز ﭼﻪﮐﺎر ﮐﺮدم و ﮐﺠﺎ ﺑﻮدم .ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﺷﻮﻫﺮم ﮐﺠﺎﺳﺖ .ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﻣﻦ
ﮔﻔﺖ» :ﺗﺸﻨﻪام اﺳﺖ«.
ﭼﻄﻮر از اﯾﻨﺠﺎ ﺳﺮ درآوردم .ﺣﺘﯽ اﺳﻢ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﻫﻢ ﯾﺎدم ﻧﻤﯽآﯾﺪ .ﻧﻤﯽداﻧﻢ
ﮔﻔﺖ» :ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ«.
ﭼﻪﮐﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﭼﯽ ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﻪت ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﯽ«.
ﮔﻔﺖ» :اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺗﺸﻨﻪام«.
ﮔﻔﺖ» :ﻻزم ﻧﮑﺮده .ﺻﺒﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺧﻮاب ﺗﻤﺎم ﺷﻮد«.
ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮب ﭘﺲ ﺑﺮو آب ﺑﯿﺎر«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ .اﮔﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﺑﯽ ،ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﯾﻦ ﺧﻮاب ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ
ﮔﻔﺖ» :آب ﺗﻮي ﺧﻮاب ﺑﻪ ﭼﻪ درد ﻣﯽﺧﻮرد؟« ﮔﻔﺖ» :ﻟﻄﻔﺎ ﺑﺮو ﺑﯿﺎر«.
ﺗﻤﺎم ﺷﻮد«. ﮔﻔﺖ» :ﺑﻬﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺎي ﻧﺸﺴﺘﻦ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪن«...
ﯾﮏدﻓﻌﻪ ﺗﻮي دﺳﺖﻫﺎي ﻣﺮد ﯾﮏ ﭘﺎرچ و ﯾﮏ ﻟﯿﻮان ﺳﺒﺰ ﺷﺪ.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ از ﻫﻤﺎن اول ﻫﻤﯿﻦ را دارم ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ .ﺗﻮ ﮔﻮش ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ«.
زن ﭘﺮﺳﯿﺪ» :اﯾﻨﻬﺎ از ﮐﺠﺎ آﻣﺪ؟ ﺗﻮ ﮐﻪ از ﺟﺎﯾﺖ ﺗﮑﺎن ﻧﺨﻮردي«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻨﻈﻮرم آن ﻧﯿﺴﺖ .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ دارد ﺧﻮاب
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ از ﻫﻤﯿﻦ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
132
ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﮐﻨﯿﻢ؟«
133
ﻋﺸﻖﻫﺎي ﻣﻤﻨﻮع
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺖ» :اﻣﺎ ﮐﺪاﻣﻤﺎن دارد ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ؟«
زن ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ روي اﯾﻦ ﺧﻮاب ﻧﺪارم .و اﻻ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل از اﯾﻨﺠﺎ رﻓﺘﻪ
ﮔﻔﺖ» :ﻫﺮ دوﺗﺎﯾﻤﺎن از ﭘﻨﺠﺮه ﻣﯽﭘﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮون«.
ﺑﻮدم .اﯾﻦ ﺧﻮاب ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ .دﯾﺪي ﮐﻪ ﯾﮏ ﻟﯿﻮان آب ﺳﺮد روي ﺧﻮدم رﯾﺨﺘﻢ و
ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﺧﻮاب ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ﭼﯽ؟«
ﺧﻮدم را ﮐﺘﮏ زدم ،اﻣﺎ ﺑﯿﺪار ﻧﺸﺪم«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﯿﺎ ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﯾﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺟﺪي؟ ﺳﺮﻣﺎﯾﺶ را ﻫﻢ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدي؟«
ﮔﻔﺖ» :ﭼﻄﻮري؟« ﮔﻔﺖ» :ﺻﺒﺮ ﮐﻦ«.
زن ﮔﻔﺖ» :اﺻﻼ ﻧﮑﻨﺪ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺗﻮي ﺧﻮاب ﻧﻔﺮ ﺳﻮﻣﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ«.
زن ﮐﻤﯽ ﺑﻪ دور و ﺑﺮش ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :آن ﮐﺘﺎب را ﺑﺪه«.
ﮔﻔﺖ» :ﻻﺑﺪ ﺷﻮﻫﺮت اﺳﺖ و دارد ﺗﻮ را اﻣﺘﺤﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ«.
زن ﮐﺘﺎب را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﯾﻦ ﯾﮏ ﮐﺘﺎب واﻗﻌﯽ ﻧﯿﺴﺖ .ﭘﺮ از
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﺑﯽ؟«
ﻣﺮد ﮐﺘﺎب را ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﻪ او داد.
ﮐﻠﻤﻪ و ﺟﻤﻠﻪ و ﭘﺎراﮔﺮاف اﺳﺖ .اﻣﺎ دﻗﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﻫﯿﭻ ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻧﺪارد .ﺑﯿﺎ ﺗﻮ ﻫﻢ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﯿﻨﺪاز«.
ﻣﺮد ﮐﺘﺎب را ﮔﺮﻓﺖ و ﺻﻔﺤﻪاي را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﮐﻠﻤﻪﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪﻫﻢرﯾﺨﺘﻪ
ﮔﻔﺖ» :ﻫﺮﮐﺲ ﺑﺎﺷﺪ وﻗﺘﯽ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ ﺑﯿﺮون ﭘﺮت ﮐﻨﯿﻢ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮد«. ﮔﻔﺖ» :ﺣﺘﯽ ﻓﮑﺮش را ﻫﻢ ﻧﮑﻦ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻟﻌﻨﺘﯽ دارﯾﻢ ﺧﻮاب ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ .ﭼﻪ اﺷﮑﺎﻟﯽ دارد؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ زﻧﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ در ﻫﯿﭻ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﻢ .ﺑﺎور ﮐﻦ اﺻﻼ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ
ﺷﻮﻫﺮم ﻧﯿﺴﺖ .ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮدم اﺳﺖ«.
اﺳﺖ .ﻧﻤﯽﺷﻮد ﺧﻮاﻧﺪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽداﻧﻢ .ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺷﺪه ﺑﻮدم .اﻣﺎ اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ
ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎﻻ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪي؟« ﮔﻔﺖ» :وﻟﯽ اﮔﺮ ﺧﻮاب ﻧﺒﺎﺷﺪ دوﺗﺎﯾﯽﻣﺎن ﺑﯿﭽﺎره ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ«.
ﺧﻮاب اﺳﺖ .ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻦ و ﺗﻮ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﭘﯿﺪا ﻧﮑﻨﯿﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ .ﻣﻦ و ﺗﻮ اﻻن ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻗﺒﻼ ﻣﻦ را دوﺳﺖ داﺷﺘﯽ ﻧﻪ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ﺗﻮي ﯾﮏ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮدﯾﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ دوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ«.
ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﺪه دﯾﮕﺮ ﭼﻨﯿﻦ درﺧﻮاﺳﺘﯽ ﻧﮑﻦ«.
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ دروغ ﮔﻔﺘﻢ .ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم اﯾﻦ ﺧﻮاب ﻣﻦ اﺳﺖ و ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ زودﺗﺮ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ ﺑﯿﺮون ﭘﺮت ﮐﻨﯿﻢ .دﯾﮕﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺪارم.
راﺿﯽات ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﺑﯽ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺧﻮاب ﺗﻮﺳﺖ .اﮔﺮ ﺧﻮاب ﻣﻦ ﺑﻮد ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﻫﻢ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯽ .ﺑﻪ زور ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻟﺨﺘﺖ
ﮐﺮده ﺑﻮدم و ﺑﻪ ﺗﺨﺘﺨﻮاب ﺑﺮده ﺑﻮدﻣﺖ .اﯾﻦ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ داري ﻣﻦ را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﮐﻨﯽ«. 134
ﮐﻢﮐﻢ دارد ﺑﻪ ﮐﺎﺑﻮس ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﺷﻮد«.
زن ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ از ﺟﺎﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮم .ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻨﯽ؟« 135
ﻋﺸﻖﻫﺎي ﻣﻤﻨﻮع
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﺮد ﺑﻪ او ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪ و زﯾﺮ ﺑﻐﻠﺶ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻠﻨﺪش ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :اﻣﺎ اﯾﻦ اﺗﺎق
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ .اﻣﺎ اﮔﺮ اﯾﻦ ﺧﻮاب ،ﺧﻮاب ﻣﻦ ﺑﻮد ،دﯾﮕﺮ اﯾﻦﻃﻮر ﻓﮑﺮ
زن ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﻣﮕﺮ اﯾﻨﺠﺎ اﺗﺎقﺧﻮاب ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ دوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻢ .اﻣﺎ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎت ازدواج ﮐﻨﻢ .ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ
ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺮه ﻧﺪارد«.
ﻧﻤﯽﮐﺮدي«.
ﭼﺮا .ﺗﻮ ﯾﺎدت اﺳﺖ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا«. ﮔﻔﺖ» :ﭘﻨﺠﺮه ﻧﺪاﺷﺖ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ ﯾﺎدم ﻧﻤﯽآﯾﺪ«.
ﮔﻔﺖ» :داﺷﺖ .اﻣﺎ اﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﻧﺪارد«.
ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﯾﮏ روز ﻃﻼق ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ازدواج ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ .ﺧﻮب؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮاﯾﺶ ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮه ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺲ ﮐﻦ .اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺧﻮاب اﺳﺖ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺒﯿﻦ .ﺑﻬﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ دﯾﻮاﻧﮕﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﺑﺪﻫﯿﻢ، ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮوﯾﻢ ﺣﻤﺎم؟«
ﮔﻔﺖ» :دوﺗﺎﯾﯽ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﻤﺎن را ﻣﯽﺑﻨﺪﯾﻢ و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﭘﻨﺠﺮهاي ﺑﺮاي اﺗﺎق
ﮔﻔﺖ» :دﺳﺖﻫﺎﯾﺖ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪه«. ﮔﻔﺖ» :آﻣﺎدهاي؟« ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ«.
و دوﺗﺎﯾﯽ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺮت ﮐﺮدﻧﺪ.
ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ«.
درﺳﺖ در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﯾﮏ ﻣﺮد و ﯾﮏ زن در دو ﺗﺨﺘﺨﻮاب و دو اﺗﺎق و دو
ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎﺿﺮي؟«
ﺧﺎﻧﻪ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ،ﻫﺮﮐﺪام ﮐﻨﺎر ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮدﺷﺎن ،از ﻓﺮط ﺗﺸﻨﮕﯽ از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪﻧﺪ.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ«. ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎز ﮐﺮدﻧﺪ ،دو ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺮه روي دﯾﻮار دﯾﺪﻧﺪ. ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :دارد ﺟﺎﻟﺐ ﻣﯽﺷﻮد .اﺗﺎق ﻣﻦ ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮه ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪاﺷﺖ«. ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ دوﺗﺎﯾﯽ از ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎﻻ ﺑﺮوﻧﺪ زن ﮔﻔﺖ» :ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ«. ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﭼﯽ؟«
زن ﻟﺐﻫﺎي ﻣﺮد را ﺑﻮﺳﯿﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻮدي .ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯽ ﺑﻪ زور آن ﮐﺎر را ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﮑﻨﯽ .ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﯿﺪ .ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ازت ﺷﮑﺎﯾﺖ
ﮐﻨﻢ .ﺗﻮ ﻣﺮد ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺴﺘﯽ«.
136
137
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﻪ ﭼﺎه در ﺗﻪ ﭼﺎه ﻋﻤﯿﻘﯽ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪاي زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﺧﻮدش را ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪه و آن ﭼﺎه را ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ ﻣﯽداﻧﺴﺖ. ﯾﮏ روز ﻣﺎري ﺑﻪ درون ﭼﺎه اﻓﺘﺎد .ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮐﻪ از اول زﻧﺪﮔﯿﺶ ﻫﯿﭻ ﻣﻮﺟﻮد دﯾﮕﺮي را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮد ،از ﻣﺎر ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺗﻮ از ﮐﺠﺎ آﻣﺪي؟« ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :از آن ﺑﺎﻻ .آخ«. ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﭼﯽ ﺷﺪه؟« ﻣﺎر ﺟﻮاب داد» :ﭘﺸﺘﻢ زﺧﻤﯽ ﺷﺪه«.
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬار ﺑﺮاﯾﺖ ﻟﯿﺲ ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﺧﻮب ﺑﺸﻮد«. و ﭘﺸﺖ ﻣﺎر را آنﻗﺪر ﻟﯿﺲ زد ﺗﺎ زﺧﻤﺶ ﺧﻮب ﺷﺪ. ﻣﺎر از ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺗﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻨﻬﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟«
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﻧﻤﯽروي آن ﺑﺎﻻ ﭘﯿﺶ دوﺳﺘﺎﻧﺖ؟« 139
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﻪ ﭼﺎه
ﻫﯿﭽﺎن ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ» :آن ﺑﺎﻻ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟«
و دﻫﺎﻧﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد.
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :اﯾﻨﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﺎه اﺳﺖ .ﺑﯿﺮون اﯾﻦ ﭼﺎه
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻪ ﺣﻠﻖ ﻣﺎر را ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﯾﮏ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ دﯾﮕﺮ را دﯾﺪ ﮐﻪ
ﯾﮏ دﻧﯿﺎي ﺑﺰرگ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﺮ از ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ و ﻣﺎر و ﺣﯿﻮاﻧﺎت دﯾﮕﺮ اﺳﺖ .ﭘﺮ از درﺧﺖ
دارد ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﺧﻮردن ﻣﻦ ﺑﺎز ﻫﻢ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮي.
و رودﺧﺎﻧﻪ و ﺟﻨﮕﻞ و ﭘﺮ از ﻫﻤﻪ ﭼﯽ اﺳﺖ«.
آن وﻗﺖ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﭼﻪ ﺑﺨﻮري؟«
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ از آن ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﯽ؟«
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :آن وﻗﺖ دﯾﮕﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽﺷﻮم از اﯾﻦ ﭼﺎه ﺑﺮوم ﺑﯿﺮون«.
ﻣﺎر ﺟﻮاب داد» :ﺑﻠﻪ«.
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :اﯾﻦ ﭼﺎه ﺧﯿﻠﯽ ﻋﻤﯿﻖ اﺳﺖ .ﺗﻮ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ از آن ﺑﯿﺮون ﺑﺮوي .اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﻣﻦ را ﺑﻌﺪا ﺑﺨﻮري ،ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﺑﺨﻮري«.
ﮔﻔﺖ» :از آن ﺑﺎﻻ ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﮕﻮ«.
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ اﻻن ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﯿﺴﺘﻢ«.
ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎر ﻫﺮ ﭼﯿﺰي را ﮐﻪ درﺑﺎره دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮون ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﺑﺮاي ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺗﻮ ﮐﯽ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮي و ﻣﻦ را
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻢ از دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮون ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪهام .ﻫﻤﯿﺸﻪ دﻧﺒﺎل ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯽﮔﺸﺘﻢ ﮐﻪ
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ .ﻣﺎر ﮐﻪ دوﺳﺖ ﺧﻮدش را ﻧﻤﯽﺧﻮرد«.
ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد ،ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦﺟﺎ ﺗﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﺎه زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ«.
در آن ﺗﻨﻬﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ .اﯾﻨﺠﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺣﯿﻒ ﮐﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﺮاي ﺧﻮردن
ﻣﯽﺧﻮري .ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﯽ .زود ﺑﺎش ﻣﻦ را ﺑﺨﻮر«.
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﻣﮕﺮ ﻣﻦ و ﺗﻮ دوﺳﺖ ﻫﺴﺘﯿﻢ؟«
ﻧﺪارد«. ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :اﯾﻨﺠﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺸﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮردن ﻫﺴﺖ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ .ﻣﻦ و ﺗﻮ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ دوﺳﺖ ﺷﺪهاﯾﻢ«.
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﭘﺸﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮرم«.
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا؟«
ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﺗﻮ ﭼﯽ ﻣﯽﺧﻮري؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ زﺧﻢ ﻣﻦ را ﻟﯿﺴﯿﺪي و ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺣﺮف زدﯾﻢ ،ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﻣﯽﺧﻮرم«.
ﻫﻢ دوﺳﺖ ﺷﺪهاﯾﻢ .ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻦ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪﻫﺎ را ﻣﯽﺧﻮردم .ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ
ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪﻫﺎ را ﻣﯽﺧﻮري؟«
ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪاي ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮب ﭘﺲ وﻗﺘﯽ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﺪي ،ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﭼﻪ ﺑﺨﻮري؟«
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻦ را ﻫﻢ ﻣﯽﺧﻮري؟«
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮرم .اﻣﺎ اﻻن ﺳﯿﺮم .ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﯿﻔﺘﻢ ﺗﻮي ﭼﺎه ﯾﮏ
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟«
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺑﺰرگ را درﺳﺘﻪ ﺧﻮردم .ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﺶ«. 140
141
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﻪ ﭼﺎه
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻫﺮوﻗﺖ ﻣﻦ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﺪم ،ﺗﻮ ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺑﻪ آواز ﺧﻮاﻧﺪن.
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪﻫﺎي دﯾﮕﺮ وﻗﺘﯽ ﺻﺪاي ﺗﻮ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ،ﻣﯽآﯾﻨﺪ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﺻﺪا از ﮐﺠﺎ ﻣﯽآﯾﺪ .آن وﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ ﺗﻮي ﭼﺎه و ﻣﻦ آﻧﻬﺎ را ﻣﯽﺧﻮرم .ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ راﺣﺘﯽ«.
ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ او را ﻣﯽﮐﺸﺘﯽ«.
ﮔﻔﺖ» :او ﯾﮏ ﻣﺎر اﺳﺖ ،ﻣﻦ ﯾﮏ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﻫﺴﺘﻢ .ﭼﻄﻮر ﺑﺎﯾﺪ او را ﻣﯽﮐﺸﺘﻢ؟« ﮔﻔﺖ» :وﻗﺖ ﺧﻮاب ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﺮدي«. ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ«.
ﻣﺪتﻫﺎ از روزي ﮐﻪ ﻣﺎر ﺑﻪ داﺧﻞ ﭼﺎه اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ روز
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﺎزهوارد ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ اﺻﻼ ﻣﯽداﻧﯽ ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﻫﻤﺎنﻃﻮري ﮐﻪ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ داﺷﺖ آواز ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ،ﺟﺎي ﯾﮏ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ،دو ﺗﺎ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺑﻪ
ﮐﺴﯽ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ؟ ﻫﺮﮐﺪام از اﯾﻦ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮرد اﯾﻦ ﻣﺎر
ﻣﺎر ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ را ﺧﻮرد و ﮔﺮﻓﺖ ﺧﻮاﺑﯿﺪ و ﯾﮑﯽﺷﺎن را ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻌﺪا ﺑﺨﻮرد.
ﺑﭽﻪداﺷﺘﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟ ﻣﯽداﻧﯽ ﭼﻪ ﻟﺬﺗﯽ دارد؟ ﺗﻮ از زﻧﺪﮔﯽ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﻤﯽداﻧﯽ .دﻟﻢ
ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎر ﺧﻮاﺑﯿﺪ ،ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪاي ﮐﻪ ﺗﺎزه آﻣﺪه ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪاي ﮐﻪ ﺗﻪ ﭼﺎه
ﮐﻨﯽ و آﻓﺘﺎب ﺑﮕﯿﺮي ،ﺗﻪ اﯾﻦ ﭼﺎه ﻣﺎﻧﺪهاي و ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪﻫﺎي دﯾﮕﺮ را ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﯽدﻫﯽ«.
درون ﭼﺎه اﻓﺘﺎد.
زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :ﭼﻪﮐﺎر؟«
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﺎزهوارد ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﯽ ،ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪﻫﺎي دﯾﮕﺮ را ﮐﻪ
ﻫﻢﻧﻮﻋﺎن ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ .ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ .ﺗﻮ ﯾﮑﯽ از ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﯽ .ﺗﻮ دﺷﻤﻦ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯽ«.
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدم؟«
ﻣﯽدﻫﯽ ،ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﭼﻬﺎرﺻﺪوﭘﻨﺠﺎه ﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﺑﯿﺎورﻧﺪ .ﺗﻮ اﺻﻼ ﻣﯽداﻧﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﯽﺳﻮزد .ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ زن و ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺖ ﺑﯿﺮون ﺑﺮوي و ﻗﺪم ﺑﺰﻧﯽ و ﺷﻨﺎ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﮔﻔﺖ» :اﻣﺎ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ از اﯾﻦ ﭼﺎه ﺑﯿﺮون ﺑﺮوم«.
ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﺎزهوارد ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﭘﻨﺞﻫﺰار ﺗﺎ ﺑﭽﻪ دارم .ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﻓﻘﻂ ﺻﺪاﯾﺸﺎن ﮐﻨﻢ. آﻧﻮﻗﺖ ﺧﻮدت ﺑﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﺧﻮدت ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر از اﯾﻦ ﭼﺎه ﺑﯿﺮون ﻣﯽروﯾﻢ«. ﮔﻔﺖ» :راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ .ﻣﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ را ﻣﯽﮐﺮدم .ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ او را ﺑﮑﺸﯿﻢ و ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﭼﺎه ﺑﯿﺮون ﺑﺮوﯾﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﻫﺎش ﺣﺮف ﻣﯽزدي«.
ﮔﻔﺖ» :ﻫﺮﮐﺎري ﺑﮕﻮﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎﯾﺪ راﺿﯽاش ﻣﯽﮐﺮدي اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﮑﻨﺪ .اﯾﻦ ﮐﺎر ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺜﯿﻒ و زﺷﺖ
وﻗﺘﯽ ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﺎزهوارد ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮐﻨﺪن زﻣﯿﻦ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮاي ﮐﺸﺘﻦ ﻣﺎر ﭘﯿﺪا
ﮔﻔﺖ» :ﮐﻪ ﭼﯽ؟« اﺳﺖ«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﺎﻫﺎش ﺣﺮف زدهام .وﻟﯽ ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪاﺷﺘﻪ«. 142
ﮐﻨﺪ ،ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪاي ﮐﻪ ﺗﻪ ﭼﺎه زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮد ،دﻫﺎﻧﺶ را ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺎر ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮد و
ﭼﯿﺰي در ﮔﻮﺷﺶ ﮔﻔﺖ.
143
ﻫﯿﭽﺎن ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ،ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﺎزهوارد ﺳﻨﮓ ﺑﺰرﮔﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد و ﺑﯽﺳﺮ و ﺻﺪا آن را از زﯾﺮ
ﺧﺎك درآورد.
ﺑﻌﺪ آرامآرام ﺑﻪ ﻣﺎر ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﻨﮓ را ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺎر ﺑﮑﻮﺑﺪ و او را ﺑﮑﺸﺪ. اﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ را ﺑﺎﻻ ﺑﺮد ،ﻣﺎر ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺑﺎ دﻣﺶ ﺳﻨﮓ را ﺑﻪ ﻃﺮﻓﯽ ﭘﺮﺗﺎب ﮐﺮد و ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ را ﺗﻮي دﻫﺎﻧﺶ ﮔﺮﻓﺖ و زﻧﺪهزﻧﺪه ﻗﻮرﺗﺶ داد. ﺧﻮردن ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ ﺗﺎزهوارد ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ،ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪاي ﮐﻪ ﺗﻪ ﭼﺎه زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﺑﻪ
ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﻧﻤﯽداﻧﯽ ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ .ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺗﻮ داري ﮐﺎر ﺑﺪي ﻣﯽﮐﻨﯽ .ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻦ را ﮔﻮل ﺑﺰﻧﺪ و از اﯾﻨﺠﺎ ﺑﯿﺮون ﺑﺒﺮد«.
ﻣﺎر ﮔﻔﺖ» :ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺟﻮداﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺮون اﯾﻦ ﭼﺎه زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ
آﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎي زﻧﺪﮔﯽ و ﻋﺸﻖ را ﻓﻬﻤﯿﺪهاﻧﺪ .ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن اﯾﻦ ﭼﺎه را
ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدهاﯾﻢ .ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ اﮔﺮ ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﻨﺪ ،ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ از اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﯿﺮون ﺑﺮوﯾﻢ .آواز ﺑﺨﻮان ﻋﺰﯾﺰم .آواز ﺑﺨﻮان ﮐﻪ ﺑﭽﻪﻗﻮرﺑﺎﻏﻪﻣﺎرﻫﺎي ﺗﻮي ﺷﮑﻤﻢ ،ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ«.
»ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﻫﺎت ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ«. »ﻣﯽﮔﺬاري ﯾﮏ ﭼﺎي ﺑﺮاي ﺧﻮدم ﺑﺮﯾﺰم؟« »ﺑﮕﺬار ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﻌﺪ .دﻓﻌﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﻪت ﻧﮕﻔﺘﻢ .ﻣﻦ ﺑﺎﻫﺎش ﺧﻮاﺑﯿﺪم .ﺳﻪ ﺑﺎر ﻫﻢ ﺧﻮاﺑﯿﺪم .اﻻن ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺑﺎﺷﻢ .اﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﻢ .ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻢ و ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘﻢ .ﺷﮏ ﮐﺮدهام .ﮔﻮش ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« »ﺑﻠﻪ«. »ﺣﺎﻻ ﺑﺮو ﯾﮏ ﭼﺎي ﺑﺮاي ﺧﻮدت ﺑﺮﯾﺰ .ﭼﻮن داﺳﺘﺎﻧﻢ ﻃﻮﻻﻧﯽ اﺳﺖ«. »ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ«. »«...
»ﺣﺎﻻ ﺑﮕﻮ«. »ﻧﻤﯽداﻧﻢ از ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺮوع ﮐﻨﻢ .ﻣﻦ از راه ﺧﻮﺑﯽ وارد ﺷﺪه ﺑﻮدم .ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﻮﺑﯽ
داﺷﺘﻢ .داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺑﻮدم ﮐﻪ از ﯾﮏ ﮐﺸﻮر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد .او ﺑﻪ ﻣﻦ درس ﻣﯽداد .ﺗﻤﺎم روز ﺑﺎ او ﺑﻮدم .او از ﻫﻤﺎن روز اول ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺤﺒﺖ 144
145
ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ
ﻫﯿﭽﺎن ﻣﯽﮐﺮد .ﻣﻦ را دﻋﻮت ﮐﺮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاش .زﻧﺶ را دﯾﺪم .دﺧﺘﺮش را دﯾﺪم .ﻣﻦ را ﺑﻪ
»ﻣﻦ روزﻫﺎ ﺑﺎ او ﺑﻮدم و ﺷﺐﻫﺎ ﻣﯽرﻓﺘﻢ ﭘﯿﺶ دوﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮي ﻫﻤﺎن ﺷﻬﺮ زﻧﺪﮔﯽ
رﺳﺘﻮران ﺑﺮد .ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﮔﺮﻓﺖ .اﻧﺘﻈﺎر آن ﻫﻤﻪ ﻟﻄﻒ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ را ﻻاﻗﻞ از ﻃﺮف
ﻣﯽﮐﺮد .ﺑﺮاي دوﺳﺘﻢ ﻫﻢ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدم .اﻣﺎ او ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪ .ﺗﺎ
دﺧﺘﺮش ﻫﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮد .ﻫﻤﻪﺷﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮدﻧﺪ .ﻫﻢ ﺗﻮي ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﻢ ﺗﻮي رﺳﺘﻮران.
ﮔﻔﺖ؟ ﺑﺎورت ﻧﻤﯽﺷﻮد .ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﺗﻮ اﺻﻼ ﭼﯽ داري ﮐﻪ او ﺑﺨﻮاﻫﺪ دوﺳﺘﺖ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺤﺒﺖ او ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﺷﺪ .وﻟﯽ زﻧﺶ ﺣﻮاﺳﺶ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺒﻮد .ﺗﻮي دﻧﯿﺎي ﺧﻮدش
ﻫﻤﯿﻦﻫﺎ ﺑﻮد .ﺟﻮري ﺣﺮف ﻣﯽزد اﻧﮕﺎر ﻣﻦ ارزش آن را ﻧﺪارم ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ
زﻧﺶ ﻧﺪاﺷﺘﻢ .زﻧﺶ ﻃﻮري رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﺻﺪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﻣﻦ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ. دﺧﺘﺮش ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد و ﻫﻤﻪاش ﺑﻪ ﻣﻦ و او ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮد .ﻫﺮﮐﺲ دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﺑﻮد ﺑﻮد .دو روز ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎش ﺧﻮاﺑﯿﺪم .ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب و ﻟﺬتﺑﺨﺶ
ﺑﻮد .اﻧﮕﺎر ﺗﻮي ﺑﻐﻞ ﯾﮏ ﺧﺮس ﮔﻨﺪه ﺑﻮدم .آراﻣﺶ ﻋﺠﯿﺒﯽ داﺷﺘﻢ .ﭼﯿﺰي ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯿﻢ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﺑﻮدم .اﻧﮕﺎر ﺗﻮي آﺳﻤﺎن رﻫﺎ ﺷﺪه ﺑﻮدم .ﻧﮕﺮان ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﺒﻮدم .ﻫﯿﭻ
ﭼﯿﺰ .ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ؟«
ﻗﺒﻞ از آن ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺑﻮد ،اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ ﺑﺪش آﻣﺪ .ﻣﯽداﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎﻫﺎت ﺑﺨﻮاﺑﺪ؟ دﻗﯿﻘﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻤﻠﻪﻫﺎ ﻧﮕﻔﺖ .اﻣﺎ ﻣﻨﻈﻮرش دﻗﯿﻘﺎ
ﺑﺨﻮاﺑﺪ .ﺑﺮاﯾﺶ ﺳﺌﻮال ﺷﺪه ﺑﻮد آن ﻣﺮد ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻦ را دوﺳﺖ دارد .ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻦ ﻣﺮدي در ﺟﺎﯾﮕﺎه او را ﺟﻠﺐ ﮐﺮده .ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ .اﮔﺮ ﻣﻦ آنﻃﻮري ﺑﻮدم ﮐﻪ او ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ داﺷﺖ او ﺑﺎ ﻣﻦ آنﻗﺪر ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﺪ و آنﻗﺪر ﺑﻪ ﻣﻦ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارد. ﻃﻮري ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﺎز ﮐﻨﺪ و ﺑﺒﻨﺪد .ﺑﺎورت ﻣﯽﺷﻮد ﻫﻨﻮز ﺗﻮي
»اوﻫﻮم«.
»اﯾﻦ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ از او ﺧﻮاﺳﺘﻢ .اﮔﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ او ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﻧﻤﯽداد .ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻢ و او ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﻮاﺑﯿﺪ .ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺧﻮاﺑﯿﺪﯾﻢ،
دﻧﯿﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺮدي وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ زن اﯾﻦﻗﺪر اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارد؟ ﻣﻦ ﭘﺸﯿﻤﺎن ﻧﯿﺴﺘﻢ .ﭼﻮن او زﻧﺶ را دوﺳﺖ ﻧﺪارد .ﭼﻮن ﻫﯿﭻﮐﺪاﻣﺸﺎن ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻧﺒﻮدﻧﺪ. اﻣﺎ دوﺳﺘﻢ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺣﻖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺑﺎ او ﺑﺨﻮاﺑﻢ .ﭼﻮن او ﻣﺘﺎﻫﻞ ﺑﻮده .ﻣﯽﮔﻔﺖ از
ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎنﺗﺮ ﺷﺪ .ﮔﻔﺖ ﻣﻦ را دوﺳﺖ دارد و ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ .ﮔﻔﺖ
آدم ﻣﺘﺎﻫﻠﯽ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﺘﻨﻔﺮ اﺳﺖ .اﻣﺎ از آن ﺑﯿﺸﺘﺮ از آدﻣﯽ ﺑﯿﺰار اﺳﺖ ﮐﻪ
ﺑﺎر ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻃﻼﻗﺶ ﺑﺪﻫﺪ .ﮔﻔﺖ ﺻﺒﺢ زود ﻣﯽرود ﺳﺮ ﮐﺎر و ﺷﺐ دﯾﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ
ﻣﻦ اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ او ﺑﺨﻮاﺑﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﺗﺎ ﻃﻼق ﺑﮕﯿﺮد .ﻣﯽداﻧﯽ دﯾﮕﺮ ﭼﻪ
ﮐﺮده .ﮔﻔﺖ زﻧﺶ ﭘﯿﺮ ﺷﺪه و ﻫﯿﭻ راﺑﻄﻪاي ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد .ﻣﻦ ﮐﺎر ﺑﺪي
ﮐﻨﻢ .ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﻢ ﮐﻪ از زن او ﺑﻬﺘﺮ ﻫﺴﺘﻢ«.
زﻧﺶ را دوﺳﺖ ﻧﺪارد و ﺑﻮدن و ﻧﺒﻮدﻧﺶ در زﻧﺪﮔﯽ او ﻫﯿﭻ ﺗﺎﺛﯿﺮي ﻧﺪارد .ﺣﺘﯽ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد .ﺑﻪﻧﺪرت زن و دﺧﺘﺮش را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ .ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل دوﺑﺎر ﺑﻪ زﻧﺶ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮدم؟«
»ﻣﻦ ﻧﻤﯽداﻧﻢ .ﻣﻦ ﮐﻪ ﺟﺎي ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ«. »ﻣﯽداﻧﯽ ﭼﺮا اﯾﻦ را ازت ﻣﯽﭘﺮﺳﻢ؟«
»ﻧﻪ«.
ﻣﯽداﻧﺪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻌﻬﺪ دارد و ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﺑﺎ او ﻣﯽﺧﻮاﺑﺪ .ﻣﯽﮔﻔﺖ
ﮔﻔﺖ؟ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ،ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ او ،او را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﻪ ﻃﻼق »ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺴﻮدﯾﺶ ﺷﺪه ﺑﻮد«. »راﺳﺖ ﮔﻔﺘﯽ .ﺣﺴﻮدياش ﺷﺪ .ﻣﻦ را ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﺮد .وﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ او ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﻮاﺑﯿﺪه و ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ زﻧﺶ را ﻃﻼق ﺑﺪﻫﺪ ،ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﮐﺮد
ﭼﻮن از ﻣﻦ ﺧﻮﺷﮕﻠﺘﺮ اﺳﺖ ،ﺣﻖ اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ او ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ ﻣﻦ .دﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ 146
147
ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺘﯽ .ﺣﺴﻮدياش ﺷﺪ .ﭼﺮا اﯾﻦ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﻮد ﻣﻦ ﻧﺮﺳﯿﺪ .او از ﻣﻦ ﺟﻮانﺗﺮ اﺳﺖ و
»درﺳﺖ اﺳﺖ .ﻣﯽداﻧﯽ؟ دوﺳﺘﻢ از ﻣﻦ ﺑﺪش آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻣﻦ را
ﺧﻮدش را ﺑﻬﺘﺮ از ﻣﻦ ﻣﯽداﻧﺪ .ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ اﯾﻦ ﺣﺮفﻫﺎ را ﻣﯽزﻧﺪ .ﺧﻮدش ﺑﻪ ﻫﯿﭻ
ﺑﺒﯿﻨﺪ .ﮔﻔﺖ ﺗﻮ در ﺣﻖ ﯾﮏ زن دﯾﮕﺮ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮدهاي .ﮔﻔﺖ ﻣﺮدﻫﺎ ﺣﻘﻮق ﻣﺎ زنﻫﺎ را
ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪﺑﺎر ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮش ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮده .ﭼﻄﻮر ﺧﯿﺎﻧﺖﻫﺎي او
ﭘﺎﯾﻤﺎل ﻧﮑﻨﯿﻢ .ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ آن ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﺮدم .ﻣﻦ ﺑﻪش ﮔﻔﺘﻢ او اﺻﻼ ﺑﺎ زﻧﺶ
ﺧﻮدﺷﺎن را ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺧﯿﺎﻧﺖﻫﺎي ﺑﻘﯿﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺷﺎن ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺟﯿﻪ و
ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺗﻮ از ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ آن زن ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮدهاي .زﻧﺶ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮد .اﻣﺎ
ﭼﯿﺰ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻧﯿﺴﺖ .ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﻘﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ .ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻨﺪهدار اﺳﺖ .ﻗﺒﻞ از آن ﺧﻮدش ﺗﻮﺟﯿﻪ دارد ،ﻣﺎل ﻣﻦ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻧﺪارد؟ ﭼﺮا آدمﻫﺎ اﯾﻦﻃﻮري ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ﭼﺮا ﺧﯿﺎﻧﺖﻫﺎي ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞﺑﺨﺸﺶ اﺳﺖ؟ ﻧﻤﯽداﻧﯽ ﭼﻪ ﻣﺮد ﻧﺎزﻧﯿﻨﯽ ﺑﻮد .ﻫﻤﻪاش ﻧﻮازﺷﻢ ﻣﯽﮐﺮد .وﻗﺘﯽ
ﺟﻮاب ﻧﻪ ﻣﯽﺷﻨﯿﺪ ،اﺻﻼ اﺻﺮار ﻧﻤﯽﮐﺮد .ﺑﺮﻋﮑﺲ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدﻫﺎي دﯾﮕﺮ .ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺑﺎر
ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪ و اﮔﺮ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﻧﻪ ،دوﺑﺎره ﻧﻤﯽﮔﻔﺖ .ازم ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮوم ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ.
ﻫﻢ ﻫﻤﮑﺎرش ﺑﺎﺷﻢ و ﻫﻢ ﻫﻢﺧﺎﻧﻪاش .ﮔﻔﺖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ آدم رذﻟﯽ اﺳﺖ؟«
رﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ .ﻻاﻗﻞ ﺧﻮد ﻣﺎ زنﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺣﻘﻮق ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻧﻤﯽﺧﻮاﺑﺪ .ﮔﻔﺘﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻃﻼق ﺑﮕﯿﺮد .اﻣﺎ او ﺑﺎز ﻫﻢ ﺣﺮف ﺧﻮدش را ﻣﯽزد. ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻧﮑﺮدم .ﺗﻮ ﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« »ﻫﺮﮐﺴﯽ اﺻﻮل ﺧﻮدش را دارد .ﺗﻮ ﻫﻢ ﻻﺑﺪ دﻻﯾﻞ ﺧﻮدت را داﺷﺘﻪاي«. »ﺑﻠﻪ .ﻣﻦ ﻫﻢ دﻻﯾﻞ ﺧﻮدم را داﺷﺘﻢ .راﺳﺘﺶ ﻧﻤﯽداﻧﻢ .ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﻫﻤﻪاش ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻤﺒﻮد از ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻦ از ﻫﻤﺎن اول ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آدمﻫﺎي ﻣﺘﺎﻫﻞ اﺣﺴﺎس ﺧﺎﺻﯽ داﺷﺘﻢ .ﻣﺜﻞ اﯾﻦ دﺧﺘﺮﺑﭽﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮدم ﮐﻪ از ﻣﺎدرﺷﺎن ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ و ﻋﺎﺷﻖ ﭘﺪرﺷﺎن
»ﭼﺮا رذل؟«
»ﺗﻮ ﻣﺮد ﻫﺴﺘﯽ ﻣﯽداﻧﯽ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺮدي از زﻧﯽ ﺧﻮﺷﺶ ﻧﯿﺎﯾﺪ اﻣﺎ ﺑﺎﻫﺎش ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﺪ؟« »ﺧﻮد ﻣﻦ اﮔﺮ ﺑﺎ زﻧﯽ ﺑﺎﺷﻢ ،ﺑﺎﻫﺎش ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﻢ .ﭼﻪ ازش ﺧﻮﺷﻢ ﺑﯿﺎﯾﺪ ،ﭼﻪ ﻧﻪ«. »ﭼﺮا؟« »دوﺳﺖ ﻧﺪارم از ﻣﻦ ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﻮد .ﻫﻤﯿﻦ«. »ﭘﺲ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ او ﻫﻢ اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ را ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺸﻮم؟«
»اﮔﺮ ﻫﻨﻮز ﺑﺎﻫﺎت ﻧﺨﻮاﺑﯿﺪه ﺑﻮد ،ﺑﻠﻪ .اﻣﺎ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻫﺎت ﺧﻮاﺑﯿﺪ
ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮوي ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯽ«.
ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻋﺎﺷﻖ دﺳﺖﻫﺎي ﺑﺰرگ ﭘﺪرﺷﺎن .ﺳﯿﻨﻪﻫﺎي ﭘﺸﻤﺎﻟﻮﯾﺸﺎن .ﺧﯿﻠﯽ ﻟﺬت داﺷﺖ.
ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮم و ﺑﺰرگ ﺑﻮد .اﻧﮕﺎر ﻻي ﯾﮏ ﭘﺘﻮ ﺑﻮدم .ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻫﯿﭻﮐﺲ اﻧﺪازه او ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻧﺒﻮد«.
»اﺣﺴﺎس ﻧﻤﯽﮐﺮدي ﭘﯿﺮ اﺳﺖ؟« »ﻧﻪ اﺻﻼ .ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﻮد .دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻮي ﺑﻐﻠﺶ
ﺑﻤﺎﻧﻢ .ﺗﻮ اﮔﺮ ﺟﺎي ﻣﻦ ﺑﻮدي ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدي؟« »ﻣﻦ ﺟﺎي ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ«. »اﮔﺮ ﺑﻮدي ﭼﯽ؟«
»اﮔﺮ ﺑﻮدم اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﻤﯽﮐﺮدم .ﭼﻮن ﺑﺎ اﺻﻮل ﻣﻦ ﺟﻮر در ﻧﻤﯽآﯾﺪ .اﻣﺎ ﺣﺘﻤﺎ ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽ«.
»ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮدهاي؟«
148
149
ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ
ﻫﯿﭽﺎن »ﻧﻪ .اﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ ﮐﺴﯽ ﺑﻪم ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ«. »ﮐﯽ؟«
»ﻫﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﺘﺎﻫﻞ ﺑﻮد«. »ﺗﻮ ﮐﯽ را ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ؟ ﮐﺪام ﯾﮑﯽ؟«
»ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﻢ .ﻫﺮﮐﺴﯽ«.
»ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ ﮐﺪام ﯾﮑﯽ؟ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺧﻮاﺑﯿﺪي؟«
»ﺗﻮ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ را ﻧﺪاري«.
»ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺗﻮ ﮐﯽ را ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ؟«
»ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺴﯽ را ﻧﺪارم«.
»اول ﺗﻮ ﺑﮕﻮ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺧﻮاﺑﯿﺪي؟«
»ﭼﻮن ﻣﯽﺗﺮﺳﯽ ﺑﻪت ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ؟«
»ﺑﻪت ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ .ﺗﻮ ﺑﮕﻮ«.
»ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ ﺧﻮدم ﺑﻪ او ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﻢ«.
»ﻫﻤﺎن ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﺮده ﺑﻮد ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ و روي ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺑﺎﻻ آوردي«.
»ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦﻗﺪر ﺑﺮاﯾﺖ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ؟«
»آﻫﺎن .ﯾﺎدم آﻣﺪ«.
»ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ«.
»ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺴﺎب ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ از ﻣﻦ ﺑﺪت آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ«. »ﻫﯿﭻ دﻟﯿﻠﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻣﻦ از ﺗﻮ ﺑﺪم آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ«.
»ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺎﻻ ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺑﺎﺷﻢ؟«
»ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺮاي ﮐﺎري ﮐﻪ ﮐﺮدهاي از ﻣﻦ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺑﮕﯿﺮي ،ﭼﻮن ﺷﮏ داري ﮐﺎر درﺳﺘﯽ ﺑﻮده ﯾﺎ ﻧﻪ .اﻣﺎ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻢ .ﺧﻮدت ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻣﯽداﻧﯽ و اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺗﺎﯾﯿﺪ و ﻗﻀﺎوت ﮐﺴﯽ ﻧﺪاري .وﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﯽ .ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ
»ﻣﮕﺮ ﺗﻮ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﺑﺎ ﮐﺲ دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﺑﻮدي؟« »ﻣﻦ اﯾﻦ را ﮐﯽ ﺑﻪت ﮔﻔﺘﻢ؟« »ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊﻫﺎ ﮐﻪ ﺷﮏ داﺷﺘﯽ داري ﮐﺎر درﺳﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﯾﺎ ﻧﻪ .ﻣﻦ ﻫﻢ در ﺟﻮاﺑﺖ ﻫﻤﯿﻦﻫﺎ را ﮔﻔﺘﻢ .ﮐﻪ ﺗﻮ دﯾﮕﺮ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ و ﺑﺎﯾﺪ دﻻﯾﻞ ﻗﺎﻧﻊﮐﻨﻨﺪهاي ﺑﺮاي ﮐﺎرﻫﺎﯾﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدت ﺟﻮاب ﭘﺲ ﺑﺪﻫﯽ .ﺧﻮدت ﭼﺮا ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻃﻼق ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاي؟«
»زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﺎ ﻃﻼق ﻧﺪارد«.
دﻗﺖ ﮐﻨﯽ .ﻣﺸﮑﻼت ﺧﻮدت را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯽ .اﻣﺎ ﺟﺎي ﺣﻞ ﮐﺮدﻧﺸﺎن از آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي
»ﺧﻮب ﭼﺮا ﻃﻼق ﻧﻤﯽﮔﯿﺮي ﮐﻪ ﺧﻼص ﺑﺸﻮي؟«
ﻧﺪارد اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻢ .ﯾﺎدم ﻣﯽآﯾﺪ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ ﻫﻢ دﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺮفﻫﺎ را درﺑﺎره
»ﮐﺎر اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮐﺮدي اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﺑﻪ آن دوﺳﺘﺖ ﮔﻔﺘﯽ .ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﮔﻔﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮ
ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﺎرﻫﺎﯾﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﯽ .ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﭼﻮن ﻣﻦ اﯾﻦ ﮐﻤﺒﻮد را دارم ﭘﺲ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﯾﮏ ﻣﺮد دﯾﮕﺮ زدﯾﻢ«.
»ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﻢ را ﺑﮕﯿﺮد .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺑﺒﺮم ﺑﻌﺪ ﻃﻼق ﺑﮕﯿﺮم«. ﺑﻮد«.
»ﮐﺪام ﻣﺮد را ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ؟«
»ﭼﻄﻮر؟ ﻣﮕﺮ از ﻣﻦ ﺑﺪت آﻣﺪ؟«
»ﻫﻤﺎن ﻣﺮدي ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎش ﺧﻮاﺑﯿﺪي«.
»ﻧﻪ .ﭼﺮا ﺑﺪم ﺑﯿﺎﯾﺪ؟ ﻣﺎ دوﺳﺖ ﻫﺴﺘﯿﻢ .ﮔﺎﻫﯽ ﻣﻦ ﺧﺮاﺑﮑﺎري ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﻣﯽآﯾﻢ ﺑﻪ
»ﮐﺪام؟«
ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ و ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻮ«. 150
151
ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ
ﻫﯿﭽﺎن »ﭘﺲ ﻣﻦ ﺧﺮاﺑﮑﺎري ﮐﺮدهام ﻫﺎ؟ ﭼﺮا ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ؟«
ﺣﺎﻻ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮي زﻧﺪﮔﯿﻢ ﻻاﻗﻞ ﯾﮏ ﻣﺎه ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪام ،زﻧﺪﮔﯽ
»ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ از ﻣﻦ ﯾﺎ ﮐﺲ دﯾﮕﺮي ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺑﮕﯿﺮي؟ اﮔﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﮐﺎري ﮐﻪ ﮐﺮدي
ﮐﺮدم .ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺎ او ﺑﺎﺷﻢ و ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﮐﻪ ﮐﻮﺗﺎه.
»ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدم ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪم ﮐﺎرم درﺳﺖ ﺑﻮده .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﺮوم
ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻣﯽروم ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ را ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﻧﻤﯽداﻧﯽ .ﻓﺮاﻧﺴﻮيﻫﺎ ﻫﻤﻪﺷﺎن
»ﭘﺲ زﻧﺶ ﭼﯽ؟«
ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺷﺪ .از اول ﺗﺎ آﺧﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮد .ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ
درﺳﺖ اﺳﺖ ،ﭘﺲ درﺳﺖ اﺳﺖ ،ﺧﻼص«. ﭘﯿﺸﺶ ﯾﺎ ﻧﻪ؟«
ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺎﻫﺎش زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ و ﻫﺮﭼﻘﺪر ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎﻫﺎش ﺑﺨﻮاﺑﻢ .اﮔﺮ ﻫﻢ از ﻣﻦ
ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﻫﻤﻪﺷﺎن ﺑﻪ آدم اﺣﺘﺮام ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ .ﯾﮏ وﻗﺖ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ او ﺑﻌﺪ از
»زﻧﺶ ﭘﯿﺮ اﺳﺖ .ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﭘﯿﺮ اﺳﺖ .ﺧﻮدش ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮش
ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻧﯿﺴﺖ .اﮔﺮ ﺷﻮﻫﺮش را دوﺳﺖ دارد ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪش اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﺪ ﺑﺎ ﮐﺲ دﯾﮕﺮي ﺑﺨﻮاﺑﺪ«.
»ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﭘﯿﺮ ﺷﺪ و دﯾﮕﺮ ﻧﺸﺪ ﺑﺎﻫﺎش ﺧﻮاﺑﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ دورش اﻧﺪاﺧﺖ؟
زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدش اﺳﺖ .ﭼﺮا ﺟﺎي او ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮي؟«
»آﺧﺮ اﯾﻦ ﭼﻪ زﻧﺪﮔﯽاي اﺳﺖ ﮐﻪ دارد؟ اﺻﻼ ﯾﮏ ﮐﺎري ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﺑﻪش ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺗﺎ
ﻃﻼق ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاي ﻧﻤﯽآﯾﻢ .اﮔﺮ آﻣﺪم ﻫﻢ ﺗﺎ روزي ﮐﻪ ﻃﻼق ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاي ﻓﻘﻂ ﻫﻤﮑﺎر ﻫﻢ ﻣﯽﻣﺎﻧﯿﻢ .ﭼﻄﻮر اﺳﺖ؟« »ﺗﻮ ازش ﻧﺨﻮاه زﻧﺶ را ﻃﻼق ﺑﺪﻫﺪ .اﮔﺮ ﯾﮏ روز ﺷﻨﯿﺪي ﻃﻼﻗﺶ داده ،ﺑﻌﺪ ﺑﺮو«. »ﻣﻮاﻓﻘﻢ .ﻣﻦ ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﻢ .ﻓﻘﻂ اﯾﻤﯿﻞﻫﺎ و ﺗﻠﻔﻦﻫﺎﯾﺶ را ﺟﻮاب ﻣﯽدﻫﻢ. ﻧﻤﯽداﻧﯽ .ﺣﺘﯽ ﺗﻮي اﯾﻤﯿﻞﻫﺎ و ﺗﻠﻔﻦﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺣﺘﺮام ﻣﯽﮔﺬارد .ﺧﯿﻠﯽ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪش دارم .ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻫﯿﭻوﻗﺖ در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪش ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮدم ،آﻧﺠﺎ ﺑﺎ او ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم .ﺑﺎورت ﻧﻤﯽﺷﻮد .ﺗﻮي آن ﯾﮏ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺸﺶ ﺑﻮدم ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺑﺎر ﻫﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻧﺸﺪ .اﻻن ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﺧﻮب ﺷﺪ آن ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ را داﺷﺘﻢ.
ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﯾﮏ روز ﭘﯿﺮ ﺷﻮم و ﻏﺼﻪ ﺑﺨﻮرم .ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﯾﮏ روز ﭘﺸﯿﻤﺎن ﺷﻮم. 152
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﻮاﺑﯿﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ از زﻧﺶ ﺟﺪا ﺷﻮد .اﯾﻦ را ﻗﺒﻠﺶ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد .ﺷﺎﯾﺪ زﻧﺶ ﻫﻢ اﯾﻦ را درك ﮐﻨﺪ .او ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ .ﺷﺎﯾﺪ درك ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺮ ﺷﺪه .ﺷﺎﯾﺪ دﺧﺘﺮش ﻫﻢ ﻣﻦ را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺪ .او ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﺶ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ .از ﻣﻦ ﺑﺪت آﻣﺪ؟« »ﭼﺮا اﯾﻦﻗﺪر اﯾﻦ ﺣﺮف را ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺗﻌﻬﺪي ﻧﺪارﯾﻢ«. »درﺳﺖ اﺳﺖ .ﻣﻦ و ﺗﻮ ﮐﻪ ﺗﻌﻬﺪي ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺪارﯾﻢ .ﭼﻪ رﺑﻄﯽ دارد ﺗﻮ از ﻣﻦ ﺑﺪت
ﺑﯿﺎﯾﺪ .ﺗﻮ ﭼﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﻢ؟«
»ﻫﺮﮐﺎري ﺑﻪ ﻧﻈﺮت درﺳﺖ اﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﺑﺪه .وﻟﯽ زﻧﺪﮔﯽ آن زن را ﺧﺮاب ﻧﮑﻦ.
ﺟﺎي آن زن ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻧﮕﯿﺮ .ﺑﮕﺬار ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺪون ﺣﻀﻮر ﺗﻮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ«.
»ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯿﺶ را ﺧﺮاب ﻧﮑﻦ؟ ﭘﺲ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻮﻫﺮش ﭼﻪ؟ ﺷﻮﻫﺮش ﺑﻪ
ﯾﮑﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارد ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎﻫﺎش ﺑﺨﻮاﺑﺪ .ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ اﺻﻼ ﺑﺎﻫﺎش ازدواج ﻧﮑﻨﻢ و ﻓﻘﻂ ﭘﺎرﺗﻨﺮش ﺑﺎﺷﻢ؟« »ﺗﻮ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺰرگ ﺷﺪهاي .ﺧﻮدت ﺧﻮب و ﺑﺪ را ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽدﻫﯽ«. »اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ داري ﻃﻮري ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺸﻮم .ﻧﮑﻨﺪ اﯾﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﺎن اﺧﻼﻗﺖ اﺳﺖ؟«
»ﭼﻪ رﺑﻄﯽ دارد؟ ﻣﻦ و ﺗﻮ دوﺳﺖ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ«. 153
ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ
ﻫﯿﭽﺎن »ﺗﻮ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﻓﮑﺮ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ ﻣﻦ را ﮐﺮدهاي؟« »ﭼﻄﻮر؟«
»ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ دارم ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﻮاﺑﻢ .ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﯽ .ﺣﺮفﻫﺎي ﻣﻦ را ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ .وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﻢ آرام ﻣﯽﺷﻮم .اﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﻮاﺑﻢ .ﺑﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮش را از ﺳﺮم ﺑﯿﺮون ﮐﻨﻢ«. »ﭼﺮا؟«
»ﭼﺮا؟ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ دارم؟« »ﻣﺸﮑﻠﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮ داري«.
»ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺪتﻫﺎﺳﺖ ﺑﺎ ﺷﻮﻫﺮم ﻧﻤﯽﺧﻮاﺑﻢ«. »ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﻓﮑﺮش را ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«.
»درﺑﺎره آن ﻣﺮدي ﮐﻪ ﻣﻦ را ﺑﺮده ﺑﻮد ﭘﺎرك ﻣﻠﯽ ﭼﯽ ﺑﻪت ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم؟«
»ﭼﻮن ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻮ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .ﻣﻦ ﺑﺪون اﺳﺘﺜﻨﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدﻫﺎﯾﯽ
را ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎﺷﺎن ﺧﻮاﺑﯿﺪم ،از دﺳﺖ دادم .ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ اﮔﺮ ﯾﮏ روز ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﻮاﺑﻢ ،ﺗﻮ را ﻫﻢ از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﻢ .آدمﻫﺎ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺨﻮاﺑﯿﺪهاﻧﺪ ،ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ .اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﺣﺮفﻫﺎﯾﺸﺎن روزﻣﺮه و ﺑﯽارزش ﻣﯽﺷﻮد .ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦﻃﻮر
ﺑﺎﺷﺪ؟«
»واﺿﺢ اﺳﺖ .ﺑﺎ آن ﺣﺮفﻫﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﻪ ﺗﺨﺘﺨﻮاب ﺑﮑﺸﺎﻧﻨﺪ.
ﺑﻌﺪش ﻫﻢ دﯾﮕﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﻧﺪارد اداﻣﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ«. »اﻣﺎ ﻣﻦ اﯾﻦ ﺣﺮفﻫﺎ را ﻧﻤﯽزﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺨﻮاﺑﻢ«. »ﻣﯽداﻧﻢ«. »ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ اﮔﺮ ﻓﮑﺮ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺑﺎ ﻣﻦ را ﻣﯽﮐﺮدي ،دﯾﮕﺮ اداﻣﻪاش ﻧﺪه .ﻣﻦ اﺣﺘﯿﺎج دارم ﺑﺎ ﺗﻮ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ .ﮐﺲ دﯾﮕﺮي را ﻧﺪارم .ﺷﻮﻫﺮم اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ را ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ. ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻢ ﺗﻮ را ﻫﻢ از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ .ﻧﮑﻨﺪ ﺗﻮ ﻫﻢ اﮔﺮ داري ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ روز ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﺑﯽ«.
»اﮔﺮ ﯾﮏ روز ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎﻫﺎت ﺑﺨﻮاﺑﻢ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪت ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ«. »ﺣﺎﻻ ﮐﻪ اﯾﻦ را ﻓﻬﻤﯿﺪي اﺣﺴﺎس ﺑﺪي ﻧﺪاري؟« »ﻓﮑﺮش را ﻫﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«.
154
155
ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ دو ﺗﺎ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ ﺷﻤﺎره ﺗﻠﻔﻦ ﺑﺮادرش را روي ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺮ ﺷﻨﺎﺧﺖ. ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﮐﻨﺎر ﺗﻠﻔﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﺮاي ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﮔﻮﺷﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﻓﻘﻂ دﺳﺖ دراز ﮐﻨﺪ ،ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﺎز ﻫﻢ زﻧﮓ ﺑﺨﻮرد. ﺑﺎ ﻫﺮ زﻧﮕﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻤﺮد ،اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺘﺮي ﺑﻪش دﺳﺖ ﻣﯽداد .اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮ زﻧﮓ ﺷﺸﻢ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮﻣﯽداﺷﺖ .ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﺑﺮادرش ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ و ﻗﻄﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﺧﻮدش اﮔﺮ ﺑﻪ ﺑﺮادرش زﻧﮓ ﻣﯽزد ،ﺳﺮ زﻧﮓ ﭘﻨﺠﻢ ﻗﻄﻊ ﻣﯽﮐﺮد. ﮔﻠﻮﯾﺶ را ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺻﺎف ﮐﺮد و ﺳﺮد و ﺟﺪي ﺷﺪ و اﺧﻢ ﮐﺮد و ﭘﯿﺸﺎﻧﯿﺶ را ﭼﯿﻦ داد و ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺖ و ﻃﻮري ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﭘﺸﺖ ﺧﻂ اﺳﺖ ،ﮔﻔﺖ» :ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ«.
ﺑﺮادرش ﮔﻔﺖ» :ﺳﻼم«.
ﮔﻔﺖ» :ﺳﻼم .ﺷﻤﺎ؟«
ﺑﺮادرش ﺧﻮدش را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد و ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮر اﺳﺖ؟« 157
ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ دو ﺗﺎ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ
ﻫﯿﭽﺎن ﮐﺎﻣﻼ ﺣﻮاﺳﺶ ﺑﻮد ﺣﺮف اﺿﺎﻓﻪاي ﻧﺰﻧﺪ و ﺑﻪ ﺳﺮدﺗﺮﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺟﻮاﺑﺶ را
ﺑﺪﻫﺪ .ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮﺑﻢ«.
در اداﻣﻪ اول ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ "ﻣﺮﺳﯽ" .اﻣﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﻈﺮش را ﻋﻮض ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ» :ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ«. اﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد .اﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎي "ﻣﻤﻨﻮن" ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد "ﻣﺮﺳﯽ" ،ﺑﺎ او ﺧﻮدﻣﺎﻧﯽﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﻧﻪ .ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﻠﻤﻪي ﺧﻮدﻣﺎﻧﯽاي ﺑﻪ زﺑﺎن ﺑﯿﺎورد .ﻫﯿﭻوﻗﺖ .ﺣﺎﻟﺶ را ﻫﻢ
ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﭙﺮﺳﺪ .اﺻﻼ ﻋﻤﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽداد ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ.
آﻣﺎده ﺑﻮد اﮔﺮ ﺳﮑﻮت ﺑﺮادرش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻃﻮل ﺑﮑﺸﺪ ،آن را ﺑﯽاﺣﺘﺮاﻣﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺗﻠﻘﯽ ﮐﻨﺪ و ﻗﻄﻊ ﮐﻨﺪ .اﯾﻦ ﺑﺮادرش ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﮓ زده ﺑﻮد .او ﺑﺎﯾﺪ اول ﺣﺮف ﻣﯽزد و ﻣﯽﮔﻔﺖ ﭼﺮا ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮده .ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺟﻮاب ﺳﻼم و اﺣﻮاﻟﭙﺮﺳﯽاش را داده ﺑﻮد ،از
ﺳﺮش زﯾﺎد ﺑﻮد.
ﻣﯽﮐﺮد .ﭼﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ از اﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ؟ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ دﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﻬﻤﯿﺪ ﺑﺮاي ﭼﻪ زﻧﮓ زده ،ﺗﻼﻓﯽ ﻣﯽﮐﺮد.
اﯾﻦ ﺑﺎر او را ﺑﺨﺸﯿﺪ .اﻣﺎ اﮔﺮ او ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﭘﺮروﯾﯽ ﻣﯽﮐﺮد و ﭼﯿﺰ ﺑﯽرﺑﻄﯽ
ﻣﯽﮔﻔﺖ ،ﺗﻠﻔﻦ را ﻗﻄﻊ ﻣﯽﮐﺮد" .ﻋﻮﺿﯽ". ﺟﻮاب داد» :ﻣﻤﻨﻮن«. ﻣﺤﺎل ﺑﻮد ﺟﻮاﺑﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﻣﯽداد ،ﺑﻪ او ﺑﺪﻫﺪ و ﻣﺜﻼ ﺑﮕﻮﯾﺪ "ﺳﻼم ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ" و ﯾﺎ "ﺧﻮﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﺷﻤﺎ". ﮔﻪ ﺧﻮرده ﮐﺜﺎﻓﺖ .ﻻﯾﻖ ﻫﻤﺎن "ﻣﻤﻨﻮن" ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ .ﺗﺎزه در ﻇﺮف آن ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ دو ﺑﺎر ﻫﻢ "ﻣﻤﻨﻮن" را ﺗﮑﺮار ﮐﺮده ﺑﻮد .دﯾﮕﺮ ﺑﺴﺶ اﺳﺖ .ﺣﻮاﺳﺶ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﯿﺨﻮدي ازش ﺗﺸﮑﺮ ﻧﮑﻨﺪ. اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﺑﺮادرش ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺳﺖ او ﻫﻢ در ﻋﻮض ،ﺣﺎل زن و ﺑﭽﻪاش را
ﺑﭙﺮﺳﺪ.
ﺑﺮادرش ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺧﺎﻧﻢ و ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺖ ﭼﻄﻮرﻧﺪ؟« ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪ .ﭼﻄﻮر ﺟﺮﺋﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد از زﻧﺶ ﺑﭙﺮﺳﺪ ،وﻗﺘﯽ ﻣﯽداﻧﺪ زﻧﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺘﯽ اﺳﻢ او را ﺑﺸﻨﻮد؟ اﯾﻦ ﻫﻤﺎن آدﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻫﻤﺎن اول ﺑﺎ ازدواج آﻧﻬﺎ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮد .ﺑﻪ او ﭼﻪ رﺑﻄﯽ دارد ﮐﻪ ﺣﺎل زﻧﺶ ﺧﻮب اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ؟ ﺧﻮاﺳﺖ ﻫﻤﺎنﺟﺎ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﮕﺬارد. اﻣﺎ ﻧﻪ.
ﺑﺮادرش ﺗﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﻤﯽﺷﺪ ﺑﻪ او زﻧﮓ ﻧﻤﯽزد .زﻧﮓ زده ﺑﻮد ﭼﻮن ﺑﻪ او و ﺑﻪ
ﮐﻤﮑﺶ اﺣﺘﯿﺎج ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد و ﺣﺎﻻ داﺷﺖ ﺑﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪن ﺣﺎل زﻧﺶ ،ﻣﻘﺪﻣﻪﭼﯿﻨﯽ 158
ﺻﺪ ﺳﺎل دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ،ﻣﺤﺎل ﺑﻮد او ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري ﺑﮑﻨﺪ .رﯾﺨﺖ
زﻧﺶ را ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ.
ﺳﻌﯽ ﮐﺮد در ﺳﮑﻮت آن ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮدن ﺑﺮادرش را ﺣﺪس ﺑﺰﻧﺪ و
از ﻗﺒﻞ ﺑﺮاي آن ﺟﻮاﺑﯽ آﻣﺎده ﮐﻨﺪ .اﻣﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻔﺲﻫﺎي ﺑﺮادرش ﺗﻤﺮﮐﺰ او را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽزد.
ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺮادرش ﺳﮑﻮت را ﺷﮑﺴﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﭼﻬﺎر ﺳﺎل اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻞ از ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﯽروﯾﺪ و ﻣﺎ ﺑﻌﺪ از آن«. ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺟﻮاب داد» :ﺑﻠﻪ .ﺧﻮب؟«
159
ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ دو ﺗﺎ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ
ﻫﯿﭽﺎن "ﺑﻠﻪ"اش اﺿﺎﻓﻪ ﺑﻮد .ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽﮔﻔﺖ .ﻫﻤﺎن "ﺧﻮب" ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد .اﻣﺎ در ﻋﻮض
"ﺧﻮب"ش را ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﺜﻞ رﺋﯿﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ زﯾﺮدﺳﺘﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻃﻠﺐﮐﺎراﻧﻪ ﺑﻪش ﻣﯽﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﺣﺮﻓﺶ را زودﺗﺮ ﺑﺰﻧﺪ. ﺣﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮ از آن ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ .ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ "ﺧﻮب ﮐﻪ ﭼﯽ". از ﺣﺎﺿﺮﺟﻮاﺑﯽ ﺧﻮدش ﻟﺬت ﺑﺮده ﺑﻮد و از ﺳﮑﻮت دوﺑﺎره ﺑﺮادرش اﺣﺴﺎس
ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪش دﺳﺖ داده ﺑﻮد .ﺣﺪس ﻣﯽزد ﺑﺮادرش در ﻣﻘﺎﺑﻞ او دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﺶ را ﮔﻢ ﮐﺮده و ﺣﺮفﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ از ﻗﺒﻞ آﻣﺎده ﮐﺮده ،از ﯾﺎد ﺑﺮده. ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﺑﺮادرش ،او ﻫﯿﭻ اﺳﺘﺮﺳﯽ ﻧﺪارد و ﺑﯿﺨﻮد ﻣﻨﺘﻈﺮ
ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ﺷﺪه ،ﮔﻔﺖ» :ﻫﻮم؟«
ﻣﺎدرش ﻗﺒﻼ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﻪش ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد .اﻣﺎ ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ داﺷﺖ او ﺧﻮدش را ﺳﺒﮏ ﮐﻨﺪ و ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﺪ ﮐﻪ از زﻧﺪﮔﯽ آﻧﻬﺎ ﺧﺒﺮ دارد. ﺟﻮاب داد» :ﻧﻪ .ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ«.
ﯾﮑﯽ از آن دو ﮐﻠﻤﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﺑﻮد .ﻫﻤﺎن "ﻧﻪ" ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد .ﯾﺎ ﻫﻤﺎن "ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻢ".
در ﻋﻮض ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺟﻮاﺑﺶ را داده ﺑﻮد .اﮔﺮ زود ﺟﻮاب ﻧﻤﯽداد ،ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﻓﮑﺮ
ﮐﻨﺪ ،دروﻏﯽ در ﮐﺎر اﺳﺖ. ﮐﻤﯽ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺟﻮاب دادن ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﻮر ﺧﻮاﺳﺘﻪ او ،ﮐﺎﻣﻼ آﻣﺎده ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮادرش ﮔﻔﺖ» :راﻫﻤﺎن ﺧﯿﻠﯽ دور ﺷﺪه و دﯾﺮوﻗﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽرﺳﯿﻢ .اﮔﺮ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﺎﺷﯽ ﺟﺎﯾﻤﺎن را ﻋﻮض ﮐﻨﯿﻢ«.
ﺑﺮادرش ﮔﻔﺖ» :ﺑﺒﯿﻦ«.
ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺑﻮد .ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺑﻮد .وﻗﺖ اﻧﺘﻘﺎم ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻮد.
از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﺎل درآورد. "ﺑﺒﯿﻦ" دﯾﮕﺮ ﭼﻪﺟﻮر ﺟﻤﻠﻪاي اﺳﺖ؟ زﻧﺶ ﻫﺮوﻗﺖ از او اﻧﺘﻈﺎر ﻟﻄﻔﯽ دارد و ﻫﺮوﻗﺖ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ او را ﺧﺮ ﮐﻨﺪ ،ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ "ﺑﺒﯿﻦ". ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺑﺮادرش ﺑﺪﺟﻮري ﺑﺎﺧﺘﻪ و ﺑﺪﺟﻮري ﺑﻪ او اﺣﺘﯿﺎج ﭘﯿﺪا ﮐﺮده و ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ او ﺧﻮدﻣﺎﻧﯽﺗﺮ ﺷﻮد. "ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر اﺳﺖ .ﺑﺮادرم ﺑﺪﺟﻮري ﺑﺎﺧﺘﻪ و ﺑﺪﺟﻮري ﺑﻪ ﻣﻦ اﺣﺘﯿﺎج ﭘﯿﺪا ﮐﺮده و ﻃﻔﻠﮏ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﻮدﻣﺎﻧﯽﺗﺮ ﺷﻮد .ﺣﺎﻻ ﮔﯿﺮت آوردم ﭘﺪرﺳﮓ .زودﺗﺮ ﺑﮕﻮ ﭼﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺗﺎ ﮐﻮﻧﺖ را ﭘﺎره ﮐﻨﻢ". ﺑﺮادرش ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ ﺧﺎﻧﻪﻣﺎن را ﻋﻮض ﮐﺮدهاﯾﻢ .ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﺧﺒﺮ داري ﯾﺎ ﻧﻪ«.
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺟﻮاﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﻣﯽرﺳﯿﺪ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ "ﺑﮕﺬار ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ ﺻﺤﺒﺖ
ﮐﻨﻢ".
اﯾﻦﻃﻮري ﺑﻪش ﻣﯽﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﺣﺎﻻ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻟﻄﻒ و دﻟﺴﻮزي زن او ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ.
اﯾﻨﮑﻪ زﻧﺶ ﭼﻪ ﺟﻮاﺑﯽ ﻣﯽداد ،ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻣﯽﮐﺮد ﯾﺎ ﻧﻤﯽﮐﺮد ،اﺻﻼ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮد .ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ
او ﺑﺎﯾﺪ درﺑﺎره ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ آﻧﻬﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ آﻧﻬﺎ را ﮐﻮﭼﮏ و ذﻟﯿﻞ ﮐﺮده ﺑﻮد.
ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺰرگ و دوﺳﺖداﺷﺘﯽاي ﺑﻮد .ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺟﻮاب ﻣﻤﮑﻦ را آﻣﺎده داﺷﺖ. ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﺎدﺗﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ،ﺧﻮاﺳﺖ از او ﺑﭙﺮﺳﺪ "ﭼﯽ؟" ﺗﺎ در آن ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪاي ﮐﻪ او ﺣﺮﻓﺶ را ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﺪ ،ﺟﻮاﺑﯽ را ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺪﻫﺪ ،از ﻫﻤﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺴﻨﺠﺪ .اﻣﺎ
ﺟﻮاﺑﺶ ﻫﯿﭻ ﻧﻘﺼﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .اﮔﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮد ،ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺧﺮاﺑﺶ ﮐﻨﺪ. 160
161
ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ دو ﺗﺎ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬار ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ«.
ﮐﺲ دﯾﮕﺮي را ﻧﺪاﺷﺖ .ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﻣﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ" .ﺑﺎ
ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ" را ﻋﻤﺪا ﮔﻔﺖ ﺗﺎ او را ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ .ﺗﺎ ﺧﻮب ﺑﻪش ﻓﻬﻤﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺎﻻ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ آﻧﻬﺎ دﺳﺖ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از او ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ. ﺑﺮادرش ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﭘﺲ ﺧﺒﺮش را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪه«.
ﻫﻨﻮز ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد .ﻫﻨﻮز ﺷﺎﻧﺲ داﺷﺖ .ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن وﻗﺖ را از دﺳﺖ ﻣﯽداد.
ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ .ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ
ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻦ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ ﻫﻢ ...ﻣﻤﻤﻢ ...ﻧﻈﺮ ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ ﻫﻢ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﯾﮑﯽ اﺳﺖ .او ﻫﻢ دوﺳﺖ ﻧﺪارد ﺷﻤﺎ اذﯾﺖ ﺑﺸﻮﯾﺪ .ﭘﺲ از اﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻞ از ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻪ ﺑﺮوﯾﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ و ﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻪ ﻣﯽروﯾﻢ«.
آخ.
اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﺑﻮد. ﭼﻄﻮر ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺟﻮاب او را ﺣﺪس ﺑﺰﻧﺪ؟ ﭼﻄﻮر ﺑﻪ اﯾﻦ راﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﺮادرش
ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﺻﺘﯽ داده ﺑﻮد؟
ﺣﺎﻻ اﯾﻦ او ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد ﺑﻪ ﺑﺮادرش زﻧﮓ ﺑﺰﻧﺪ .ﺣﺎﻻ اﯾﻦ ﺑﺮادرش ﺑﻮد ﮐﻪ
ﺷﻤﺎره او را ﻣﯽدﯾﺪ و ﮔﻮﺷﯽ را ﺗﺎ زﻧﮓ ﭘﻨﺠﻢ ﺑﺮﻧﻤﯽداﺷﺖ و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽداﺷﺖ واﻧﻤﻮد ﻣﯽﮐﺮد ﺷﻤﺎره و ﺻﺪاي او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﺪ .ﺣﺎﻻ اﯾﻦ او ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ اول ﺳﻼم ﻣﯽﮐﺮد و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮادرش ﻫﺮوﻗﺖ دﻟﺶ ﺧﻮاﺳﺖ ﺟﻮاب ﺳﻼﻣﺶ را ﺑﺪﻫﺪ. ﺑﺮادرش ﺑﺎ زرﻧﮕﯽ ﺗﻤﺎم او را ﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮده ﺑﻮد ﺗﻠﻔﻦ ﮐﻨﺪ.
ﻋﺠﺐ اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮐﺮده ﺑﻮد .ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﺟﻤﻠﻪ آﺧﺮ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺟﻮابﻫﺎ را داده ﺑﻮد .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﺧﺮاب ﮐﺮده ﺑﻮد .ﺣﺘﯽ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ آن "ﺑﺒﯿﻦ"ي ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﺪ.
ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﻣﺤﺎل ﺑﻮد ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺧﻮدش را ﺑﺒﺨﺸﺪ. ﻫﯿﭻوﻗﺖ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪاﺷﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﺟﻮاب ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﯽرﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﺑﺮادرش داده ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﮐﻠﻤﺎت را ﻣﯽﮔﻔﺖ .اﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ را ﻣﯽﮔﻔﺖ .اﯾﻦ ﭼﻪ ﺟﻤﻼﺗﯽ ﺑﻮد؟ ﭼﺮا اﯾﻦﻗﺪر ﺣﺮف اﺿﺎﻓﻪ زده ﺑﻮد؟ اﯾﻨﻬﺎ ﮐﻪ از ﺻﺪ ﺗﺎ "ﺑﺒﯿﻦ" ﮐﻪ ﺑﺮادرش ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد، ﺑﺪﺗﺮ ﺑﻮد. ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدن ﺧﻮدش ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪاﺷﺖ.
ﺑﺮادرش ﻫﻤﻪاش را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮد و او دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ را ﭘﺲ ﺑﮕﯿﺮد.
از ﻫﻤﻪ ﺑﺪﺗﺮ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﻠﻮي ﺑﺮادرش دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﺶ را ﮔﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد.
دﻟﺶ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮدد ﺗﺎ او ﺟﻤﻠﻪاش را اﺻﻼح
ﮐﻨﺪ .ﯾﺎ اﺻﻼ آن را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ .ﻣﺜﻼ ﺑﮕﻮﯾﺪ"ﺗﻤﺎس ﺑﮕﯿﺮ ﺗﺎ ﺧﺒﺮش را ﺑﻪت ﺑﺪﻫﻢ".
ﻧﻪ .ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ او زﻧﮓ ﻣﯽزد ،ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻗﯿﻤﺘﯽ .ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﺮادرش ﻫﺰار ﺑﺎر ﻫﻢ زﻧﮓ ﻣﯽزد ،او ﻧﺒﺎﯾﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎري ﻣﯽﮐﺮد.
ﭼﺮا اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﻓﮑﺮش ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد؟ دوﺳﺖ داﺷﺖ ﻻاﻗﻞ اﮔﺮ زﻣﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮﮔﺮدد ،ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮادرش ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﮕﺬارد ،او راهﺣﻠﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ و ﺧﺮاﺑﮑﺎريﻫﺎﯾﺶ را
162
163
ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ دو ﺗﺎ ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ
ﻫﯿﭽﺎن درﺳﺖ ﮐﻨﺪ .اﻣﺎ ﺑﺮاي آن ﻫﻢ دﯾﮕﺮ ﺷﺎﻧﺴﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .ﭼﻮن ﺑﺮادرش در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ
ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ«.
ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺑﺮد و ﺑﺎﺧﺖ آن ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﯽداﻧﺴﺖ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻﭼﯿﺰ ﻧﺘﯿﺠﻪ آن را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻤﯽدﻫﺪ ،ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺎري ﮐﺮده
ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺮادرش ﻣﺜﻞ ﭘﺘﮏ ﺑﻪ ﺳﺮش ﮐﻮﺑﯿﺪه ﺷﺪ .ﺗﺎزه آن ﻣﻮﻗﻊ ﻓﻬﻤﯿﺪ داﻣﻨﻪ
ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺟﻮاب ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺮادرش را ﺑﺪﻫﺪ ،ﮔﻮﺷﯽ را ﮔﺬاﺷﺖ.
اﻓﺘﻀﺎﺣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎر آورده اﺳﺖ ،ﭼﻘﺪر ﺑﺰرگ اﺳﺖ. ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻼ ﮐﻠﻤﺎت و ﺟﻤﻼت اﺿﺎﻓﻪاي ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻧﺒﻮد .اول ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ آﻧﻬﺎ
را ﺑﻪ دﺳﺖ زﻧﺶ داده ﺑﻮد و ﺑﻌﺪ از آن ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻪ او ﺗﻠﻔﻦ ﮐﻨﺪ، ﻫﻤﻪ اﺣﺘﺮام و ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮاي زﻧﺶ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد ،از ﺑﯿﻦ ﺑﺮده ﺑﻮد و او را
ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺪﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد.
دﻫﺎﻧﺶ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد .ﺑﺎورش ﻧﻤﯽﺷﺪ در ﮐﻤﺘﺮ از ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ
ﺑﺮادرش ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻪ آن ﺧﻮﺑﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ در آن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮادرش را ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﻨﺪ ،از دﺳﺖ داده ﺑﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻗﺖ ﺗﻤﺎم آن را در اﺧﺘﯿﺎر او ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺗﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ،ﺧﻮدش ﺧﻮار و ذﻟﯿﻞ ﺷﻮد .ﺗﺎ ﺣﺪي ﮐﻪ ﺑﺮادرش ﺑﺎ ﺗﺸﮑﺮ ﻧﮑﺮدن ﺑﻪ او ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ او در ﺣﻘﺶ ﻫﯿﭻ ﻟﻄﻔﯽ ﻧﮑﺮده و ﻓﻘﻂ وﻇﯿﻔﻪاش را اﻧﺠﺎم داده.
ﮔﻮﺷﯽ را ﮐﻪ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎزه از زﻧﺶ ﯾﺎدش آﻣﺪ. زد ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽاش. ﭼﻪ ﺟﻮاﺑﯽ ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ او ﻣﯽداد؟ ﭼﻄﻮر ﺟﺮﺋﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد درﺑﺎره ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻤﯽ ﺑﺪون ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ او ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي ﮐﻨﺪ؟ ﮐﺎر از ﮐﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد. ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎري ﮐﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻫﺪ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ
ﺟﻮاب ﺳﺌﻮالﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد زﻧﺶ ﺑﭙﺮﺳﺪ ،آﻣﺎده ﮐﻨﺪ.
اﻣﺎ ﻫﻨﻮز اوﻟﯿﻦ ﺳﺌﻮال را ﺣﺪس ﻧﺰده ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﺶ ،ﭼﺎﻗﻮ ﺑﻪ دﺳﺖ ،از آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ
ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﮐﯽ ﺑﻮد؟«
ﺑﻠﻪ. ﺑﺮادرش ﺣﺘﯽ از او ﺗﺸﮑﺮ ﻫﻢ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد .ﻫﻢ ﭼﯿﺰي را ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ آورده ﺑﻮد و ﻫﻢ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ ﺑﯽرﺣﻤﯽ ﺗﻤﺎم ﺗﻼﻓﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎ را ﺳﺮش
درﺑﯿﺎورد.
164
165
ﺗﻮي ﺧﺮاﺑﻪﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪاي ﮐﻪ دارﯾﻢ ﻣﯽﺳﺎزﯾﻢ ﺧﻮدش را از ﺗﻮي ﺑﻐﻞ ﻣﺮد ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪ و ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟« ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﭼﯽ ﺷﺪه ﻋﺰﯾﺰم؟« ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ .ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟« ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮي اﺗﺎق اﺳﺖ .ﺑﻪ ﮐﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﯽ؟« زن رﻓﺖ ﺗﻮي اﺗﺎق و ﺷﻤﺎرهاي را ﮔﺮﻓﺖ و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد. »ﺳﻼم ﻋﺰﯾﺰم«. »«...
»ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮر اﺳﺖ؟« »«...
»ﮐﺠﺎﯾﯽ؟« »«...
»ﻣﯽﺗﻮاﻧﯽ اﻻن ﺑﯿﺎﯾﯽ ﺧﺎﻧﻪ؟« 167
ﺗﻮي ﺧﺮاﺑﻪﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪاي ﮐﻪ دارﯾﻢ ﻣﯽﺳﺎزﯾﻢ
ﻫﯿﭽﺎن »«...
»«...
»ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ ﮐﺪام ﺧﺎﻧﻪ؟«
»ﺧﺒﺮ ﻧﺪارم«.
»«...
»«...
»ﭼﻮن دﻟﻢ ﺑﺮاﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه«.
»زﻧﮓ زدم ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﻢ ﻣﻦ را ﻧﺼﯿﺤﺖ ﮐﻨﯽ«.
»«...
»«...
»ﻧﻪ ﭼﯿﺰي ﻧﺸﺪه«.
»ﻧﻤﯽداﻧﻢ«.
»«...
»«...
»ﭼﺮا اﯾﻦﻃﻮري ﺑﺎ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﭼﻪﮐﺎر ﮐﺮدهام؟«
»ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻪ دﻟﺖ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ«.
»«...
»«...
»ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﺑﻌﺪا زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﻢ«.
»ﺑﺎز دارم آن ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
»«...
»«...
»ﺑﺎور ﮐﻦ«.
»دوﺳﺘﺖ دارم ﻋﺰﯾﺰم«.
»«... ﺗﻠﻔﻦ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد و ﺷﻤﺎره دﯾﮕﺮي را ﮔﺮﻓﺖ.
»ﻧﻤﯽداﻧﻢ .ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻤﺶ«. »«...
»ﺳﻼم«.
»ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﯽداﻧﻢ«.
»«...
»«...
»ﻣﻦ ﺧﻮﺑﻢ .ﺗﻮ ﭼﯽ؟«
»ﺑﻪش زﻧﮓ زدم .اﻣﺎ ﮔﻔﺖ ﺑﻌﺪا زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ«.
»«...
»«...
»ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؟«
»ﻧﻪ .ﮔﺮﯾﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ«.
»«...
»«...
»ﻣﻦ ﭼﻪﮐﺎر ﮐﻨﻢ؟ ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ ﻣﻦ ﭼﻘﺪر دوﺳﺘﺶ دارم«.
»ﺷﻮﻫﺮت ﮐﺠﺎﺳﺖ؟« 168
169
ﺗﻮي ﺧﺮاﺑﻪﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪاي ﮐﻪ دارﯾﻢ ﻣﯽﺳﺎزﯾﻢ
ﻫﯿﭽﺎن »«...
»ﭼﯽ را ﺑﻪش ﺑﮕﻮﯾﻢ .دﯾﻮاﻧﻪ ﺷﺪهاي؟«
ﺷﻤﺎره دﯾﮕﺮي را ﮔﺮﻓﺖ.
»«... »ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدي ﻣﻦ ﭼﻨﯿﻦ زﻧﯽ از ﮐﺎر در ﺑﯿﺎﯾﻢ«.
»ﺳﻼم«.
»«...
»«...
»ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﺴﺖ؟«
»ﻣﻦ دوﺑﺎره ﻣﺰاﺣﻤﺘﺎن ﺷﺪهام«.
»«...
»«...
»ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮب اﺳﺖ«.
»ﻧﻪ دﯾﮕﺮ .واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ«.
»«...
»«...
»ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ .ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻤﺶ«.
»ﺑﻠﻪ .دوﺑﺎره آن ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ داده«.
»«...
»«...
»ﻓﻘﻂ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮم ﻧﯿﺴﺖ«.
»ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻤﺶ«.
»«...
»«...
»راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ .ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻢ«.
»ﻧﻪ«.
»«...
»«...
»ﻧﻪ .ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﺑﻪش زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﻢ«.
»ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ«.
»«...
»«...
»ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ دﯾﮕﺮ .ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﻢ«.
»درﺳﺖ اﺳﺖ«.
»«...
»«...
»ﻧﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﯿﺎﯾﯽ«.
»ﻧﻪ ﺷﻮﻫﺮم ﻧﯿﺴﺖ«.
»«...
»«...
»ﻣﻦ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ ازدواج ﻧﮑﺮدهام آﻗﺎي دﮐﺘﺮ«.
»ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻪت ﺧﺒﺮ ﻣﯽدﻫﻢ«. 170
171
ﺗﻮي ﺧﺮاﺑﻪﻫﺎي ﺧﺎﻧﻪاي ﮐﻪ دارﯾﻢ ﻣﯽﺳﺎزﯾﻢ
ﻫﯿﭽﺎن »«...
»«...
»ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ«.
»ﺑﻠﻪ«. »«...
زن از اﺗﺎق ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﯿﺪن.
»ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮم ﻧﯿﺴﺖ«.
ﻣﺮد ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎري روﺷﻦ ﮐﺮده ﺑﻮد و داﺷﺖ دﻧﺒﺎل ﺟﺎﺳﯿﮕﺎري ﻣﯽﮔﺸﺖ ،ﮔﻔﺖ:
»«...
»ﭼﯽ ﺷﺪه؟«
»ﻣﻦ ﺷﻮﻫﺮم را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم .ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه«.
»«...
ﮔﻔﺖ» :ﮐﺠﺎ؟ ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ؟«
»ﺑﻪش زﻧﮓ زدم«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺒﯿﻦ آﻗﺎ .ﻣﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ ،ﺗﻮ ﭼﺮا وﻗﺘﯽ ﻣﯽداﻧﯽ ﻣﻦ ﺷﻮﻫﺮ دارم و
»«...
ﮐﺎرم اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ ،ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻣﻦ ﻣﯽآﯾﯽ؟ از ﻣﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮ و ﻃﺮف ﻣﻦ ﻧﯿﺎ .ﻣﻦ
»ﺑﻠﻪ .وﻟﯽ زﯾﺎد ﺣﺮف ﻧﺰدﯾﻢ«.
ﻣﺮﯾﺾ ﻫﺴﺘﻢ .ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮوم و ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮم ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ را ﺑﮕﻮﯾﻢ .ﺣﺘﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ
»«...
»از ﺧﻮدم ﻣﺘﻨﻔﺮم .ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﭼﻪﮐﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ؟«
»«...
ﺑﺮوم ﭘﯿﺶ ﭘﻠﯿﺲ .دﯾﮕﺮ ﻣﻦ را دﻋﻮت ﻧﮑﻦ .ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺧﻮدم ﻫﻢ دوﺑﺎره آﻣﺪم ﭘﯿﺸﺖ،
ﮐﺘﮑﻢ ﺑﺰن و ﺑﯿﺮوﻧﻢ ﮐﻦ«.
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺧﯿﻠﻪﺧﺐ .ﺣﺎﻻ ﺑﯿﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻨﺸﯿﻦ«.
»ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﯽ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ؟ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم .وﻗﺖ دﮐﺘﺮ دارم«.
»«...
ﮔﻔﺖ» :ﻟﺒﺎﺳﺖ را درﺑﯿﺎور ﻋﺰﯾﺰم .ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮوي .ﺑﯿﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻨﺸﯿﻦ .ﻗﻮل
»ﺑﻠﻪ«.
ﻣﯽدﻫﻢ ﺑﻪت دﺳﺖ ﻧﺰﻧﻢ«.
»«...
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ .ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم«.
»اﯾﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب اﺳﺖ«.
ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﺑﻪ دﮐﺘﺮ اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻧﺪاري .ﻣﻦ ﺷﻮﻫﺮ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ .ﺗﻮ از او ﻃﻼق ﮔﺮﻓﺘﻪاي.
»«...
ﺗﻮ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ«.
»اﻻن راه ﻣﯽاﻓﺘﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﯾﮏ ﺷﻮﻫﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪارم«.
»«...
»ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ«. 172
173
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺖ» :ﭘﺲ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻟﺒﺎس ﺑﭙﻮﺷﻢ و ﻫﻤﺮاﻫﺖ ﺑﯿﺎﯾﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﯿﺎﯾﯽ آﺑﺮوي ﻣﻦ را ﺑﺒﺮي؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ .ﻣﯽآﯾﻢ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻣﺮد دﯾﮕﺮي ﻧﺮوي«.
ﺳﯿﻔﻮن زن ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮي دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« ﻣﺮد ﺟﻮاب داد» :آدمﻫﺎ ﺗﻮي دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟« ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﮐﺎري ﻧﺪارم .ﺗﻮ ﺗﻮي دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« ﮔﻔﺖ» :دارم ﻣﯽرﯾﻨﻢ ﻣﺤﺾ رﺿﺎي ﺧﺪا«. ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎرت اﯾﻦﻗﺪر ﻃﻮل ﺑﮑﺸﺪ؟ ﭼﺮا وﻗﺘﯽ از دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﺑﯿﺮون ﻣﯽآﯾﯽ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺖ ﻗﺮﻣﺰ اﺳﺖ؟« ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ دوﺑﺎره ﺷﺮوع ﻧﮑﻦ«.
ﮔﻔﺖ» :ﻏﻠﻂ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﯽ .داري آن ﺗﻮ ﭼﻪﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﯾﺎﻻ در را ﺑﺎز
ﮐﻦ«.
ﮔﻔﺖ» :دارم ﻣﯽرﯾﻨﻢ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺤﺘﺮم .ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ در را ﺑﺎز ﮐﻨﻢ ﮔﻪ و ﺷﺎش ﻣﻦ را
ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻨﯽ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ .زود ﺑﺎش در را ﺑﺎز ﮐﻦ«. ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو ﺑﮕﺬار راﺣﺖ ﺑﺎﺷﻢ«.
174
175
ﺳﯿﻔﻮن
ﻫﯿﭽﺎن ﮔﻔﺖ» :ﺑﮕﺬارم ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ﺑﮑﺸﯽ؟ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﻣﻦ ﻫﻤﻪﺟﺎ را ﮔﺸﺘﻪام .ﮐﺠﺎ
ﻗﺎﯾﻤﺸﺎن ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﭼﯽ ﻣﺼﺮف ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﭼﺮا ﺑﻮ ﻧﺪارد؟ در را ﺑﺎز ﮐﻦ .زود ﺑﺎش«.
ﮔﻔﺖ» :ﺣﺎﻻ ﺑﺮاي ﻣﻦ اﻧﺪازه ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ اﻧﺪازه ﻣﻦ ﭼﻘﺪر اﺳﺖ ﭘﺪرﺳﮓ؟« ﺣﺮف زن ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮد در دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ را ﺑﺎز ﮐﺮد .ﺷﻠﻮارش را ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺮو ﺑﮕﺬار ﺑﻪ ﮐﺎرم ﺑﺮﺳﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﭼﻪﮐﺎر؟ اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺎﻃﯽ ﺷﺎش و ﮐﺜﺎﻓﺖ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﻣﻌﺘﺎدﻫﺎي ﮐﻨﺎر ﺟﻮب ﺑﻨﺸﯿﻨﯽ و ﺑﮑﺸﯽ ﻫﺎن؟« ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻣﺮﯾﺾ ﺷﺪهام .ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ راﺣﺖ دﻓﻊ ﮐﻨﻢ«.
ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮﯾﺾ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﯽ؟ آن ﮐﺜﺎﻓﺖﻫﺎ را ﻣﯽﮐﺸﯽ ﮐﻪ ﯾﺒﺲ ﻣﯽﺷﻮي و ﮐﺎرت ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻃﻮل ﻣﯽﮐﺸﺪ«.
ﮔﻔﺖ» :ﮐﺠﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺪ؟ ﻣﻦ ﺗﺎزه آﻣﺪهام .ﮐﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻦ ﯾﺒﺲ ﺷﺪهام؟ اﺳﻬﺎل
ﺷﺪهام ﻟﻌﻨﺘﯽ«.
ﮔﻔﺖ» :اﺳﻬﺎل ﺷﺪهاي؟ ﭘﺲ ﭼﺮا ﻫﯿﭻ ﺻﺪاﯾﯽ ﻧﻤﯽآﯾﺪ؟« ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪاي داري ﮔﻮش ﻣﯽﮐﻨﯽ؟« ﮔﻔﺖ» :ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮش ﻣﯽﮐﻨﻢ .ﺗﻮ ﻧﻤﯽرﯾﻨﯽ .داري آن ﮐﺜﺎﻓﺖ را ﻣﯽﮐﺸﯽ«. ﮔﻔﺖ» :ﮐﺪام ﮐﺜﺎﻓﺖ؟ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﻣﻦ و ﮔﻪ و ﺷﺎش ﻫﯿﭽﯽ ﻧﯿﺴﺖ .ﻣﻦ دﯾﮕﺮ
ﻧﻤﯽﮐﺸﻢ .ﺗﺮك ﮐﺮدهام«. ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﭼﯿﺰي ﻧﮑﺸﯽ .اﮔﺮ ﭼﯿﺰي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﮔﻪ ﺧﻮدت را ﻣﯽﮐﺸﯽ«. ﮔﻔﺖ» :ﻣﻮدب ﺑﺎش .ﻣﻦ ﺑﻪت ﻗﻮل دادهام و ﺳﺮ ﻗﻮﻟﻢ ﻫﺴﺘﻢ .دﺳﺖ از ﺳﺮم ﺑﺮدار«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺳﯿﻔﻮن را ﺑﮑﺸﯽ در را ﺑﺎز ﮐﻦ .ﺧﺎﻧﻪ را روي ﺳﺮت ﺧﺮاب
ﻣﯽﮐﻨﻢ اﮔﺮ ﺳﯿﻔﻮن را ﺑﮑﺸﯽ«.
ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد و روي ﺳﻨﮓ ﺗﻮاﻟﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺗﻮ .ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﺑﯿﺎورﯾﺪ .ﻣﻨﺰل ﺧﻮدﺗﺎن اﺳﺖ«. زن رﻓﺖ ﺗﻮي دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ و ﮔﻔﺖ» :دﺳﺖﻫﺎﯾﺖ را ﻧﺸﺎﻧﻢ ﺑﺪه«. ﻣﺮد دﺳﺖﻫﺎﯾﺶ را ﻧﺸﺎﻧﺶ داد.
ﮔﻔﺖ» :ﺟﯿﺐﻫﺎﯾﺖ را ﺑﺒﯿﻨﻢ«. ﻣﺮد ﺟﯿﺐﻫﺎﯾﺶ را ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮد. زن ﻫﻤﻪﺟﺎ را ﺧﻮب ﮔﺸﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﮐﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪايﺷﺎن آﺷﻐﺎل؟ اﻧﺪاﺧﺘﻪايﺷﺎن ﺗﻮي ﭼﺎه؟« ﮔﻔﺖ» :ﻟﻌﻨﺘﯽ ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﮐﺸﻢ .ﭼﺮا ﺑﺲ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ«. ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﻣﺮﯾﺾ ﺷﺪهاي؟«
ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﻢ .آدم ﻣﺮﯾﺾ ﻣﯽﺷﻮد دﯾﮕﺮ .ﺑﻪ ﺧﺪا دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﮐﺸﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮر«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺧﺪا ،ﺑﻪ ﺟﺎن ﺧﻮدم دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﮐﺸﻢ«. ﮔﻔﺖ» :ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮر .ﺑﻪ ﻫﻤﻪ آن ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ داﺷﺘﯿﻢ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮر«. ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺟﺎن ﺗﻮ ،ﺑﻪ ﺗﻤﺎم آن ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ ﻗﺴﻢ ﻣﯽﺧﻮرم ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﮐﺸﻢ«. ﮔﻔﺖ» :راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ؟«
ﮔﻔﺖ» :اﻧﺪازه ﺧﻮدت را ﻧﮕﻪ دار«.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺧﺪا راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ«.
176
177
ﺳﯿﻔﻮن
ﻫﯿﭽﺎن زن ﻧﺸﺴﺖ ﮐﻨﺎرش و ﮔﻔﺖ» :دوﺑﺎره ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮر«.
ﻣﺮد دوﻻ ﺷﺪ.
ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﺟﺎن ﺗﻮ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﮐﺸﻢ .ﺑﺮو ﺑﮕﺬار ﮐﺎرم را ﺑﮑﻨﻢ .ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺧﺪا راﺣﺘﻢ
زن ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﻣﺮد ﺑﻮدم ﻧﺸﺎﻧﺖ ﻣﯽدادم ،ﻣﺎدرﺳﮓ«.
زن ﺳﺮش را ﺑﻐﻞ ﮐﺮد و ﮔﻮﻧﻪ و ﭘﯿﺸﺎﻧﯽاش را ﺑﻮﺳﯿﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ .ﺗﻮ
زن ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﮔﻔﺖ» :آﺧﺮ ﻣﻦ ﭼﻪﮐﺎر ﮐﺮده ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻧﺼﯿﺐ آدم ﻣﺎدرﺟﻨﺪهاي ﻣﺜﻞ ﺗﻮ
ﺑﮕﺬار«. ﻫﺮﮐﺎري ﺑﮑﻨﯽ ﺑﺎز ﻣﻦ و زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺑﺮاﯾﺖ ارزش دارد .ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺎﻫﺎت ﻣﺎﻧﺪهام .اﮔﺮ اﯾﻦﻃﻮري ﻧﺒﻮد ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺻﺪ ﺑﺎر ازت ﻃﻼق ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم«.
و دوﺑﺎره او را ﺑﻮﺳﯿﺪ و از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ.
ﻫﻨﻮز از در ﺑﯿﺮون ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﻣﭽﺎﻟﻪ ﺷﺪه ﮐﻮﭼﮑﯽ از ﻻي ﭘﺎﭼﻪ ﺗﺎﺧﻮرده ﺷﻠﻮار ﻣﺮد ،ﮐﻨﺎر ﺳﻨﮓ ﺗﻮاﻟﺖ اﻓﺘﺎد.
ﻫﻤﻪ ﺧﻮن و داﻏﯽ ﺑﺪن زن ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺶ دوﯾﺪ.
دﺳﺖ دراز ﮐﺮد و ﻗﺒﻞ از ﻣﺮد آن را ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﺎ دﺳﺖ دﯾﮕﺮش ﮔﻪ ﺗﻮي ﺳﻨﮓ ﺗﻮاﻟﺖ را ﻣﺸﺖ ﮐﺮد و آن را ﺑﻪ زور ﺗﻮي دﻫﺎن و ﺣﻠﻖ ﻣﺮد ﻓﺮو ﮐﺮد. داد زد» :ﮐﺜﺎﻓﺖ .ﮐﺜﺎﻓﺖ .ﻣﺎدرﺟﻨﺪه .ﻣﺎدرﺟﻨﺪه«.
ﻣﺮد ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻣﯽﭘﯿﭽﯿﺪ.
ﺷﺪم؟«
ﺑﺎ ﯾﮏ دﺳﺖ ﺑﺎزوي ﻣﺮد را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ دﺳﺖ دﯾﮕﺮش ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ را ﻣﺸﺖ ﮐﺮد و او را از دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﭼﻪ از ﺗﻮ ﻃﻼق ﺑﮕﯿﺮم ،ﭼﻪ ﻧﮕﯿﺮم ،ﺗﺎ ﺧﻮاﻫﺮ و ﻣﺎدر ﺗﻮ را ﻧﮕﺎﯾﻢ دﺧﺘﺮ ﭘﺪرم ﻧﯿﺴﺘﻢ«. ﻣﺮد از درد ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ درﺳﺖ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ .ﺳﻌﯽ ﮐﺮد ﺷﻠﻮارش را ﺑﺎﻻ ﺑﮑﺸﺪ و ﺧﻮدش را از دﺳﺖ زن آزاد ﮐﻨﺪ .اﻣﺎ زن او را ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﺗﺎ ﺟﻠﻮي در ﮐﺸﺎﻧﺪ و در را ﺑﺎز ﮐﺮد و او را از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون اﻧﺪاﺧﺖ. ﻣﺮد ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ ﺷﻠﻮارش را ول ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﻠﻮي ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن در را ﺑﮕﯿﺮد .اﻣﺎ دﺳﺘﺶ
ﻻي در ﻣﺎﻧﺪ و ﻧﺎﻟﻪاش ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ.
وﻗﺘﯽ زن ﺗﻮي ﺻﻮرت ﻣﺮد ﺗﻒ ﮐﺮد و در ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﺴﺖ ،ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎ ﯾﮑﯽﯾﮑﯽ از
ﻓﺮﯾﺎد زد» :ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ راﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﺎن ﻣﻦ ﻗﺴﻢ ﻣﯽﺧﻮري؟ اﯾﻦﻗﺪر ﺑﯽارزش ﻫﺴﺘﻢ؟
ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﯾﺸﺎن ﺑﯿﺮون آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎي ﻣﺮد ﻧﯿﻤﻪﻟﺨﺘﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮ و
ﻣﺮد ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮد دﻫﺎﻧﺶ را ﺑﺒﻨﺪد و دﺳﺖﻫﺎي او را ﭘﺲ ﺑﺰﻧﺪ.
ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ» :ﮔﻪ ﺧﻮردم .ﮔﻪ ﺧﻮردم .ﺑﻪ ﺧﺪا دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﮐﺸﻢ .در را ﺑﺎز ﮐﻦ .ﺑﻪ ﺟﺎن
آن ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ ﺑﺮاﯾﺖ ﻫﻤﯿﻦﻗﺪر ارزش دارﻧﺪ؟ ﺑﺨﻮر .زود ﺗﻤﺎﻣﺶ را ﺑﺨﻮر«. زن ﮔﻪﻫﺎ را ﺑﺮﻣﯽداﺷﺖ و ﺑﻪ ﻟﺐﻫﺎ و دﻣﺎغ و ﺻﻮرت ﻣﺮد ﻣﯽﻣﺎﻟﯿﺪ.
ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮد ﻣﻮﻫﺎي ﻣﺮد را ﮔﺮﻓﺖ و دﻧﺪانﻫﺎﯾﺶ را ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺮد
ﺻﻮرت ﮔﻬﯽ و ﺷﻠﻮاري ﮐﻪ روي ﻣﭻ ﭘﺎﯾﺶ اﻓﺘﺎده ،دارد ﺑﻪ در ﺧﺎﻧﻪاش ﻣﯽﮐﻮﺑﺪ و
ﺧﻮدم .ﺑﻪ ﺟﺎن ﺧﻮدت .ﺑﻪ ﺗﻤﺎم آن ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ داﺷﺘﯿﻢ«.
ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮد و ﻓﺮق ﺳﺮش را ﮔﺎز ﮔﺮﻓﺖ .ﻣﺮد ﻧﻌﺮه زد و از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ. زن ﺑﺎ ﮐﻒ ﭘﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺧﺎﯾﻪﻫﺎﯾﺶ زد.
178
179
ﻣﺜﻞ روز اول ﮔﻔﺖ» :ﻫﻤﯿﻦﺟﺎ ﺑﻮد .آن ﺳﺎلﻫﺎ ﺟﺎي اﯾﻦ آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﯾﮏ درﺧﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﯾﺶ ﻃﻨﺎب ﻣﯽﺑﺴﺘﯿﻢ و ﺗﺎب ﻣﯽﺧﻮردﯾﻢ .ﯾﮏ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﻫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮ روز ﻣﯽآﻣﺪ روي ﻧﯿﻤﮑﺖ ﮐﻨﺎرش ﻣﯽﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺎزي ﮐﺮدﻧﻤﺎن را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽﮐﺮد. ﭼﻄﻮر ﯾﺎدﺗﺎن ﻧﯿﺴﺖ؟« ﻫﻢﺑﺎزي دوران ﺑﭽﮕﯽﻣﺎن ﺑﻮد .ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﮕﯽ او را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آورده ﺑﻮدﯾﻢ .اﻣﺎ از درﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﭼﯿﺰي ﯾﺎدﻣﺎن ﻧﻤﯽآﻣﺪ. ﮔﻔﺖ» :درﺧﺖ آنﻗﺪر ﺑﺰرگ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ده دوازده ﻧﻔﺮ ﻣﯽﺑﻮدﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ
دﺳﺖﻫﺎي ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و دورش ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺰﻧﯿﻢ و ﺑﭽﺮﺧﯿﻢ«. ﺑﺎورﻣﺎن ﻧﻤﯽﺷﺪ.
ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي از ﺧﺎﻃﺮﻣﺎن ﭘﺎك ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ؟ از ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ» :ﮐﺴﯽ درﺧﺘﯽ را ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﯾﺎدش ﻣﯽآﯾﺪ؟«
181
ﻣﺜﻞ روز اول
ﻫﯿﭽﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﯾﺎ دروغ .ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻮد آدم راﺳﺘﮕﻮﯾﯽ
ﺑﻮد .ﯾﺎ ﻻاﻗﻞ ﻣﺎ ازش دروﻏﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدﯾﻢ.
ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ درﺧﺘﯽ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﯽ ﻫﻤﺎن آﭘﺎرﺗﻤﺎن را ﺑﻪ ﯾﺎد ﺑﯿﺎورﯾﻢ .اﻣﺎ ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪاﺷﺖ .ﻫﺮﭼﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ،ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺟﺎي آن آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﻢ. ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺎز ﮐﺮدﯾﻢ و ﯾﮏﺻﺪا ﺟﻮاب دادﯾﻢ» :ﻧﻪ«.
ﮔﻔﺘﯿﻢ» :ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﯾﺎدﻣﺎن ﻣﯽآﯾﺪ ،اﯾﻦ آﭘﺎرﺗﻤﺎن از روز اول ﻫﻤﯿﻦﺟﺎ ﺑﻮده«. ﮐﻢﮐﻢ داﺷﺘﯿﻢ ﺑﻪ راﺳﺘﮕﻮﯾﯽ او ﺷﮏ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﭘﻠﯿﺴﯽ از ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ﭘﯿﺎده ﺷﺪ و
ﺑﻪ ﻃﺮفﻣﺎن آﻣﺪ و ﭘﺮﺳﯿﺪ» :ﺑﯿﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺎلﻫﺎي ﭘﯿﺶ اﯾﻨﺠﺎ زﻧﺪﮔﯽ
ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ و ﺣﺎﻻ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟«
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺑﻠﻪ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ .ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ داﻧﯿﺎل ﺑﺎﺷﯽ«. ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻔﺖ» :اﺳﻢ ﻣﻦ را از ﮐﺠﺎ ﻣﯽداﻧﯽ؟« ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ ﺗﻮي ﯾﮏ ﻣﺪرﺳﻪ و ﺗﻮي ﯾﮏ ﮐﻼس ﺑﻮدﯾﻢ .ﯾﺎدت ﻧﯿﺴﺖ؟« ﮔﻔﺖ» :ﻧﻪ ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ .ﺑﺮاي ﭼﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪاي؟« ﮔﻔﺖ» :آﻣﺪهام ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎي دوران ﺑﭽﮕﯽام را ﻣﺮور ﮐﻨﻢ .آﻣﺪهام ﺑﺒﯿﻨﻢ اﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﺎ آن روزﻫﺎ ﮐﺮده«. ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻔﺖ» :اﯾﻨﺠﺎ ﻫﯿﭻ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﮑﺮده .ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﻣﺜﻞ روز اوﻟﺶ اﺳﺖ .ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯽ؟« ﻫﻤﮕﯽ ﺣﺮف او را ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮدﯾﻢ و ﮔﻔﺘﯿﻢ» :ﺑﻠﻪ .ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﻣﺜﻞ روز اوﻟﺶ اﺳﺖ«.
ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﯾﺎدت رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﯾﺎدت ﻧﯿﺴﺖ از ﻣﺪرﺳﻪ ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎ
ﻣﯽدوﯾﺪﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺮوﯾﻢ ﺑﺎﻻي درﺧﺖ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﻢ؟ ﯾﺎدت ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ﺑﺎﻻي درﺧﺖ 182
ﻣﯽﻣﺎﻧﺪﯾﻢ و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﻤﯽآﻣﺪﯾﻢ؟ ﯾﮏ ﭘﯿﺮﻣﺮد ﻫﻢ ﻫﺮ روز ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ،ﻫﻮا ﮐﻪ ﺧﻨﮏ ﻣﯽﺷﺪ ﻣﯽآﻣﺪ روي ﻧﯿﻤﮑﺖ ﮐﻨﺎر درﺧﺖ ﻣﯽﻧﺸﺴﺖ و دو دﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﺼﺎﯾﺶ ﺗﮑﯿﻪ
ﻣﯽداد و ﺑﺎزي ﮐﺮدن ﻣﺎ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽﮐﺮد .ﯾﺎدت ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺳﻮار ﺗﺎب ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ و ﻫﻢ را ﻫﻞ ﻣﯽدادﯾﻢ؟«
ﭘﻠﯿﺲ رو ﮐﺮد ﺑﻪ ﻣﺎ و ﮔﻔﺖ» :ﺷﻤﺎ اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﯾﺎدﺗﺎن ﻣﯽآﯾﺪ؟«
ﮔﻔﺘﯿﻢ» :ﻧﻪ«. ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :آﺧﺮ ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ دارد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دروغ ﺑﮕﻮﯾﻢ؟ ﭼﻪ ﭼﯿﺰي ﻋﺎﯾﺪم ﻣﯽﺷﻮد؟ ﯾﮏ ﮐﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ .ﺣﺘﻤﺎ ﯾﺎدﺗﺎن ﻣﯽآﯾﺪ .ﺷﺎﯾﺪ ﭼﻮن ﺷﻤﺎ ﻫﺮ روز اﯾﻦ آﭘﺎرﺗﻤﺎن را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ،ﺑﻪ آن ﻋﺎدت ﮐﺮدهاﯾﺪ و دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ آن درﺧﺖ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎورﯾﺪ«. ﭘﻠﯿﺲ ﭘﺮﺳﯿﺪ» :آن ﭘﯿﺮﻣﺮدي ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد؟« ﻣﺮد ﮔﻔﺖ» :ﭘﺪرﺑﺰرگ ﻣﻦ ﺑﻮد«. ﺗﺮس ﺑﺮﻣﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﯿﻢ او ﭼﻪ ﺳﻮدي از دروغ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﯽﺑﺮد و ﭼﻪ
ﭼﯿﺰي ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﯿﺎورد.
دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ او اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ .او ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮد و ﻣﺎ
دﯾﮕﺮ او را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺧﺘﯿﻢ.
ﺑﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻔﺘﯿﻢ» :دروغ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ .اﯾﻨﺠﺎ ﻫﯿﭻوﻗﺖ درﺧﺖ و ﺗﺎب و ﻧﯿﻤﮑﺖ و ﭘﯿﺮﻣﺮدي وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ«. ﭘﻠﯿﺲ ﭼﻨﺪﺑﺎر از او ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ دروﻏﺶ را ﭘﺲ ﺑﮕﯿﺮد .اﻣﺎ ﻣﺮد ﺳﺮ ﺣﺮﻓﺶ اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮد.
آﺧﺮ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﻪش دﺳﺘﺒﻨﺪ زد و او را ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺑﺮد. 183
ﻣﺜﻞ روز اول
ﻫﯿﭽﺎن ﺗﺎ ﺷﺐ ﺑﺎز ﻫﻢ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ آن درﺧﺖ و ﺗﺎب و ﻧﯿﻤﮑﺖ و
ﭘﯿﺮﻣﺮد را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎورﯾﻢ .اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺷﺪ.
ﻣﺤﺎل ﺑﻮد .ﻣﮕﺮ ﻣﯽﺷﺪ درﺑﺎره ﮐﻮﭼﻪاي ﮐﻪ در آن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪهاﯾﻢ ،ﭼﻨﯿﻦ اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﺑﮑﻨﯿﻢ؟ ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺣﺮف ﻣﺎ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮﻣﺎن را در ﻫﻤﺎن ﮐﻮﭼﻪ ﮔﺬراﻧﺪهاﯾﻢ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻨﻬﺎ او راﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ؟ ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ از ﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﯿﺎورد؟
ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﮐﻤﯽ درﺑﺎره اﯾﻦ ﻣﺮد و ﺧﺎﻧﻮادهاش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺮدﯾﻢ، ﻓﻬﻤﯿﺪﯾﻢ ﭘﺪر و ﭘﺪرﺑﺰرﮔﺶ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ او ﺑﻮدهاﻧﺪ .ﻣﺜﻼ ﭘﺪرﺑﺰرﮔﺶ آن ﺳﺎلﻫﺎ از
دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪه ﺷﻤﺎ ﭼﻄﻮر ﺟﻨﮕﻠﯽ را ﮐﻪ ﯾﮏ روز اﯾﻨﺠﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻤﯽآورﯾﺪ؟« ﻣﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﮑﺮده ﺑﻮدﯾﻢ.
ﺷﺐ ﻫﻤﮕﯽﻣﺎن ﺧﻮاب ﯾﮏ درﺧﺖ و ﯾﮏ ﺗﺎب را دﯾﺪﯾﻢ و آرزو ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﺎش درﺧﺘﯽ ﮐﻪ او ﻣﯽﮔﻔﺖ در ﮐﻮﭼﻪﻣﺎن وﺟﻮد داﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮﻫﺎ
ﮐﻪ ﻫﻮا ﺧﻨﮏ ﻣﯽﺷﻮد ،ﺗﺎبﺑﺎزي ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﮐﻢﮐﻢ دارﯾﻢ ﭘﯿﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ،روي ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﻢ و ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺸﺎن ﮐﻨﯿﻢ.
او ﺑﻪ ﻣﺎ دروغ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد. ﻧﻔﺴﯽ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﮐﺸﯿﺪﯾﻢ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ او ﻫﻢﺑﺎزي دوران ﺑﭽﮕﯽﻣﺎن ﺑﻮد، ﻣﻌﺬرتﺧﻮاﻫﯽاش را ﻗﺒﻮل ﮐﺮدﯾﻢ و او را ﺑﺨﺸﯿﺪﯾﻢ. ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﭘﻠﯿﺲ درﺑﺎره ﺧﻮاب و آرزوي دﯾﺸﺒﻤﺎن ﺣﺮف زدﯾﻢ و ﮔﻔﺘﯿﻢ» :ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺪ
ﺻﺒﺢ ﻓﺮداي آنروز وﻗﺘﯽ ﻫﻤﮕﯽ ﺗﻮي ﮐﻮﭼﻪ دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ و داﺷﺘﯿﻢ درﺑﺎره ﺧﻮاب و آرزوي دﯾﺸﺐﻣﺎن ﺣﺮف ﻣﯽزدﯾﻢ ،ﭘﻠﯿﺲ را دﯾﺪﯾﻢ ﮐﻪ دارد ﻫﻤﺮاه ﻫﻢﺑﺎزي دوران ﺑﭽﮕﯽﻣﺎن ،ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد.
ﻧﺒﺎﺷﺪ درﺧﺘﯽ در ﮐﻮﭼﻪﻣﺎن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ آن ﺗﺎب ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ و ﺑﺎزي ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﮐﻢﮐﻢ دارﯾﻢ ﭘﯿﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ،ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮﻫﺎ وﻗﺘﯽ ﻫﻮا ﺧﻨﮏ
ﻣﯽﺷﻮد ،زﯾﺮ درﺧﺖ روي ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﻢ و آﻧﻬﺎ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻨﯿﻢ«.
ﭘﻠﯿﺲ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر دﺳﺖﻧﺨﻮرده ،ﻣﺜﻞ روز اول ﺑﺎﻗﯽ
ﻣﺮد ﺑﺪون ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ درﺑﺎره ﺗﺎب و درﺧﺖ و ﻧﯿﻤﮑﺖ و ﭘﯿﺮﻣﺮد ﺑﻪ ﻣﺎ دروغ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻋﺬرﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮد و از ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺖ او را ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ. ﮔﻔﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ آن درﺧﺖ را ﺗﻮي ﮐﻮﭼﻪ دﯾﮕﺮي دﯾﺪه و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ در ﺑﭽﮕﯽ
آن را در ﺧﻮاب دﯾﺪه و ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﺶ رﺳﯿﺪه ﮐﻪ ﻧﮑﻨﺪ واﻗﻌﯿﺖ داﺷﺘﻪ.
ﺑﻤﺎﻧﺪ .آدم ﭼﻪ ﻣﯽداﻧﺪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ درﺧﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻮﭼﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪ ،ﭼﻪ
اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﯿﻔﺘﺪ .اﮔﺮ ﺧﻮب ﺑﻮد ،ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻗﺒﻞ از ﺷﻤﺎ ﭘﺪراﻧﺘﺎن اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ«. ﮐﺎﻣﻼ راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻔﺖ.
ﻣﺎ واﻗﻌﺎ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﯿﻢ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪن ﯾﮏ درﺧﺖ ﺑﻪ آن ﮐﻮﭼﻪ ﭼﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮي در
زﻧﺪﮔﯽﻣﺎن ﻣﯽﮔﺬارد .ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ و ﮐﻮﭼﻪ ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺘﯿﻢ و در آن اﺣﺴﺎس آراﻣﺶ و 184
185
ﻫﯿﭽﺎن اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ .ﭼﻪ دﻟﯿﻠﯽ داﺷﺖ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ آن را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺪﻫﯿﻢ و ﺑﻪ ﺧﻄﺮش ﺑﯿﻨﺪازﯾﻢ؟
ﺑﻬﺘﺮ ﻫﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ دﺳﺖﻧﺨﻮرده ،ﻣﺜﻞ روز اول ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﭘﺪراﻧﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ دادﻧﺪ. ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺎ ﯾﮑﯽﯾﮑﯽﻣﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪ دﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ آرزوي داﺷﺘﻦ درﺧﺘﯽ را در ﮐﻮﭼﻪ ﻧﺪارد ،ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد و رﻓﺖ و ﻣﺮد را ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺑﺮد.
ﺑﻌﺪ از رﻓﺘﻦ آﻧﻬﺎ ،ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺴﺘﯿﻢ و آرزوي داﺷﺘﻦ درﺧﺖ و
ﺗﺎب و ﻧﯿﻤﮑﺖ را از وﺟﻮدﻣﺎن ﭘﺎك ﮐﺮدﯾﻢ.
186
