جراحی یک روح

‫ﺟﺮاﺣﻲ روح‬ ‫ﻣﺤﺴﻦ ﻣﺨﻤﻠﺒﺎف‬

‫درﺑﺎره ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه‬ ‫ﻣﺤﺴﻦ ﻣﺨﻤﻠﺒﺎف را اﻛﻨﻮن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﯿﻠﻤﻨﺎﻣﮫ ﻧﻮﯾﺲ و ﻛﺎرﮔﺮدان ﺳﯿﻨﻤﺎ داﻧﺴﺖ ﺗﺎ‬ ‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه و داﺳﺘﺎن ﻧﻮﯾﺲ‪ ,‬ﺑﺎ اﯾﻦ ھﻤﮫ در ﻛﺎر ﻧﻮﺷﺘﻦ رﻣﺎن و داﺳﺘﺎن ﻛﻮﺗﺎه ﺑﮫ ﻗﺪر ﻛﺎﻓﻲ‬ ‫ﻗﺮﯾﺤﮫ و ﻣﮭﺎرت از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ‪ .‬داﺳﺘﺎن ﻛﻮﺗﺎه »ﺟﺮاﺣﻲ روح« ذوق و اﺳﺘﻌﺪاد‬ ‫و ﺗﺮدﺳﺘﻲ او را در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﮫ ﺑﮫ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دھﺪ‪ ,‬ھﻨﺮﻣﻨﺪي ﻧﺎآرام و ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮ و‬ ‫ﻣﺘﺤﻮل اﺳﺖ ﻛﮫ در ﺑﯿﺸﺘﺮ آﺛﺎرش دﯾﺪ و ﺑﯿﻨﺸﻲ ﺳﯿﺎﺳﻲ و اﻧﺘﻘﺎدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دارد‪.‬‬ ‫ﻣﺨﻤﻠﺒﺎف در ﺳﺎل ‪ ١٣٣٦‬در ﺗﮭﺮان ﺑﮫ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ھﻔﺪه ﺳﺎﻟﮕﻲ‪ ,‬در ﺟﺮﯾﺎن‬ ‫ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺧﻠﻊ ﺳﻼح ﯾﻚ ﭘﻠﯿﺲ‪ ،‬ﻣﺠﺮوح و دﺳﺘﮕﯿﺮ ﺷﺪه و ﺑﮫ زﻧﺪان اﻓﺘﺎده و ﺷﻜﻨﺠﮫ دﯾﺪه‬ ‫اﺳﺖ و در ﺳﺎل ‪ ١٣٥٧‬ھﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ اﻧﻘﻼب ﻣﺮدم از زﻧﺪان آزاد ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬ ‫رﻣﺎﻧﻲ ﺑﮫ ﻧﺎم »ﺑﻠﻮغ ﺑﻠﻮر« و دو ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﮫ و دو ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ داﺳﺘﺎن ﻛﻮﺗﺎه و‬ ‫ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻓﯿﻠﻤﻨﺎﻣﮫ از او اﻧﺘﺸﺎر ﯾﺎﻓﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ھﻨﺮي او اﻛﻨﻮن ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﻗﻠﻤﺮو‬ ‫ﻓﯿﻠﻤﺴﺎزي اﺳﺖ و از ﻣﯿﺎن ﻓﯿﻠﻤﮭﺎي ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﻲ او ﻣﻲ ﺗﻮان از »دﺳﺘﻔﺮوش«‪» ,‬ﻋﺮوﺳﻲ‬ ‫ﺧﻮﺑﺎن«‪»,‬ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﯾﻦ ﺷﺎه آﻛﺘﻮر ﺳﯿﻨﻤﺎ«‪» ,‬ھﻨﺮﭘﯿﺸﮫ«و‪....‬را ﻧﺎم ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ روح‬ ‫ﻣﺤﺴﻦ ﻣﺨﻤﻠﺒﺎف‬

‫داﺳﺘﺎن ﺳﯿﺎھﻲ را ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﻧﻮﯾﺴﻢ‪ .‬اﯾﻦ اﺟﺎزه را از ﻧﺎﺷﺮ ﮔﺮﻓﺘﮫام ﺗﺎ ﺑﮫ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ آن را‬ ‫ﻧﺨﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﻲ ﺧﻮدش ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺖ ـ اﻟﺒﺘﮫ ﻧﮕﻔﺖ ﺣﺘﻤﺎً ـ ﻛﮫ روي ﺟﻠﺪ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ‪» :‬ﺧﻮاﻧﺪن اﯾﻦ ﻛﺘﺎب ﺑﺮاي اﻓﺮاد زﯾﺮ‬ ‫ھﺠﺪه ﺳﺎل‪ ,‬ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ و ھﺮ ﻛﺲ ﻧﺎراﺣﺘﻲ ﻗﻠﺒﻲ ﯾﺎ ﺑﯿﻤﺎري ﻋﺼﺒﻲ دارد‪ ,‬آن را ﻧﺨﻮاﻧﺪ‪ «.‬ﻧﻤﻲ داﻧﻢ وﻗﺘﻲ ﺷﻤﺎ اﯾﻦ‬ ‫ﻛﺘﺎب را ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪﯾﺪ‪ ,‬روي ﺟﻠﺪ ﺑﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺸﺪار دھﻨﺪهاي ﺑﺮ ﻣﻲ ﺧﻮرﯾﺪ ﯾﺎ ﻧﮫ‪ .‬ﺣﺘﻲ ﺷﻚ دارم ﻛﮫ اﺟﺎزه داده‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ داﺳﺘﺎن ﺑﺎ اﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﻄﺮ ﺷﺮوع ﺷﻮد‪ .‬ﺑﮫ ھﺮ ﺣﺎل و ﻛﻠﮫام ﻣﺜﻞ ﺧﯿﻠﻲھﺎ ﺑﻮي ﻗﺮﻣﮫ ﺳﺒﺰي ﻣﻲ داد‪ .‬ﻧﺎﺷﺮم اﯾﻦ ﯾﻜﻲ‬ ‫را اﺟﺎزه ﻧﺪاده اﺳﺖ ﻛﮫ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ ,‬ﺑﮫ درد ﺷﻤﺎ ھﻢ‬ ‫ﻧﻤﻲ ﺧﻮرد ﻛﮫ ﺑﻔﮭﻤﯿﺪ ﻣﻦ ﺟﺰو ﭼﮫ ﮔﺮوه و دﺳﺘﮫ و ﻣﺮاﻣﻲ ﺑﻮدم‪ .‬اﯾﻨﮭﺎ ﻓﺮوع ﻗﻀﯿﮫ اﺳﺖ‪ .‬زﻣﺎﻧﻲ ﺣﺘﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم‬ ‫ﻛﮫ اﮔﺮ ﺟﺰو ﯾﻚ ﮔﺮوه و دﺳﺘﮫ دﯾﮕﺮ ھﻢ ﺑﻮدم و ﯾﺎ ﺑﮫ ﻣﺮاﻣﻲ دﯾﮕﺮ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻢ‪ ,‬ﺑﺎز ھﻢ وﺿﻊ از ھﻤﯿﻦ ﻗﺮار ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﺤﺚ‪ ,‬ﻛﻠﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﮭﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﻛﮫ ﻣﻦ ﻛﻠﮫام ﺑﻮي ﻗﺮﻣﮫ ﺳﺒﺰي ﻣﻲ داد و ﺑﮫ اﯾﻦ ﺑﻮ ﺗﻌﺼﺐ داﺷﺘﻢ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﯿﺪ‬ ‫ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ »اﻋﺘﻘﺎد« ﺑﺮاي ﻣﻦ دﯾﮕﺮ‪ ,‬واژهھﺎ ﺣﺴﺎﺳﯿﺘﺸﺎن را از دﺳﺖ دادهاﻧﺪ‪ ,‬ﺣﺘﻲ ﺑﺮاﯾﻢ ﭼﯿﺰ ﻣﻘﺪﺳﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ‬ ‫ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮرم ﻛﮫ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎي ھﯿﭻ واژهاي ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﭘﺲ ﺑﺮاي ﭼﮫ ھﻤﯿﻦ ﺣﺮﻓﮭﺎ را ھﻢ ﻣﯿﺰﻧﻲ؟«‬ ‫ﺧﯿﻠﻲ روﺷﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاي اﯾﻨﻜﮫ از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﮫاﻧﺪ‪ .‬و ﻣﻦ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دھﻢ‪ ,‬و ﺑﮫ ھﻤﺎن دﻟﯿﻞ ﻛﮫ ھﻤﮫ آن ﻛﺎرھﺎي دﯾﮕﺮ را‬ ‫اﻧﺠﺎم دادهام‪ .‬اول اﯾﻦ ﻃﻮر ﻓﻜﺮ ﻧﻤىﻜﺮدم‪ .‬ﺣﺘﻲ آن ﻣﻮﻗﻊ ﻛﮫ دﺳﺘﮕﯿﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدم ﺑﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم ﺟﺰ اﯾﻦ‬ ‫ﯾﻜﻲ ‪.‬‬ ‫ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﮫ ﺧﻮﺑﻲ و ﺧﻮﺷﻲ ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﻣﺮا ﺗﻮي ﺧﯿﺎﺑﺎن دﺳﺘﮕﯿﺮ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻛﻤﻲ از ھﻤﺎن ﺷﻜﻨﺠﮫھﺎي ﻣﻌﻤﻮل‪ ,‬ﻣﺜﻞ ﺑﺴﺘﻦ ﺑﮫ‬ ‫ﺗﺨﺖ و ﺷﻼق زدن ﺑﮫ ﻛﻒ ﭘﺎ و ﺗﺨﺘﮫ ﻛﻤﺮ و ﺑﺎﺳﻦ‪ ,‬ﯾﺎ ﺷﻮك ﺑﺮﻗﻲ و دﺳﺘﺒﻨﺪ ﻗﭙﺎﻧﻲ و آوﯾﺰان ﻛﺮدن و ﺳﻮزاﻧﺪن ﺑﺎ‬ ‫ﺳﯿﮕﺎر »وﯾﻨﺴﺘﻮن« ﻛﮫ ﺣﺮارﺗﺶ ﺑﺎﻻ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ھﻢ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ھﻤﮫ را ﺗﺤﻤﻞ ﻛﺮدم و ﻗﺮارھﺎﯾﻢ را ﻛﮫ ﺳﻮزاﻧﺪم‪ ,‬ھﻤﮫ‬ ‫ﭼﯿﺰ را ﻟﻮ دادم‪ .‬ﺑﺎز ھﻢ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل‪ ,‬ﺑﺎز ﺟﻮﯾﻢ ﺑﮫ ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻧﺮﺳﯿﺪ‪ ,‬ﭼﻮن ھﻤﯿﺸﮫ ھﻤﮫ اﻃﻼﻋﺎت ﺳﻮﺧﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻮدش ھﻢ‬ ‫ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ھﻤﺎن ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﮫ ﻣﺮا ﻣﻲ زده‪ ,‬اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﻛﮫ ﻣﻦ ﻇﺮف آن ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰﻧﻢ و ﺗﻨﮭﺎ ﯾﻚ ﻛﺎر اداري‬ ‫را اﻧﺠﺎم ﻣﻲ داده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺣﺮف ﻧﺰدم‪ ,‬وﻗﺘﻲ ھﻢ ﺣﺮف زدم ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﺑﻮد ﻛﮫ دﯾﮕﺮ دﻟﯿﻠﻲ ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﮫ ﻛﺘﻚ ﺑﺨﻮرم‬ ‫‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﮫ ھﻨﻮز ھﻢ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺳﺎﻋﺘﮭﺎ و ﺷﺎﯾﺪ روزھﺎ ﻛﺘﻚ را ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﻢ و ﭼﯿﺰي را ﻟﻮ ﻧﺪھﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻛﮫ دﻟﯿﻠﻲ‬ ‫ﻧﺪاﺷﺖ و ﺳﺎزﻣﺎن ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﮫ ﻣﺎ ﺣﺴﺎب ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را ﻛﺮده ﺑﻮد و ﻣﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ دوﻣﯿﻦ ﻗﺮارم را ﻛﮫ ﺳﻮزاﻧﺪم ﺑﮫ راﺣﺘﻲ‬ ‫ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ ﺑﺪون آﻧﻜﮫ ﻛﺴﻲ دﺳﺘﮕﯿﺮ ﺷﻮد‪ ,‬ﭼﮫ اﺟﺒﺎري داﺷﺘﻢ ﻛﮫ ﺷﻼق ﺑﺨﻮرم! ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻗﮭﺮﻣﺎﻧﺎﻧﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را ﮔﻔﺘﻢ‬ ‫و ﺑﮫ رﯾﺶ ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ھﻢ ﺧﻨﺪﯾﺪم‪ .‬ﺣﺘﻲ ﺑﺮاي اﯾﻨﻜﮫ دﻟﺶ را ﺑﺴﻮزاﻧﻢ ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬ﺧﯿﻠﻲ دﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮ را ھﻢ ﻣﻲ ﻛﺸﺘﻢ‪«.‬‬ ‫و ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﺧﯿﻠﻲ ﺧﻮﻧﺴﺮد ﭘﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد‪» :‬ﻣﮕﮫ ﻣﻨﻮ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ؟« ﮔﻔﺘﮫ ﺑﻮدم‪» :‬آره از رادﯾﻮي اﻧﻘﻼﺑﯿﻮن اﺳﻤﺘﻮ ﺷﻨﯿﺪه‬ ‫ﺑﻮدم و ﺑﺎ ﻛﺎرات آﺷﻨﺎ ﺑﻮدم‪ .‬ھﻤﯿﻦ!« و او ﭼﻘﺪر از اﯾﻦ ﺷﮭﺮت ﺧﻮﺷﺶ آﻣﺪه ﺑﻮد و درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﯾﻚ آدم ﻣﻮﻓﻖ ﻛﮫ از‬ ‫اﻋﺘﻤﺎد ﺑﮫ ﻧﻔﺴﺶ ﺷﻨﮕﻮل اﺳﺖ‪ ,‬ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﺳﯿﮕﺎر روﺷﻦ ﻛﺮده ﺑﻮد و ﺑﻌﺪ ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﮔﺎرﺳﻮن »ﺧﻮش ﺑﺮﺧﻮرد« ﯾﻜﻲ‬ ‫از ھﻤﺎن ورﻗﮫھﺎي ﺷﺒﮫ اﻣﺘﺤﺎﻧﻲ آرم دار را آورده ﺑﻮد ﻛﮫ‪» ,‬اﻇﮭﺎرات ﺧﻮد را ﺑﺎ ﭼﮫ ﮔﻮاھﻲ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﻨﻲ؟« و ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺑﻮدم‪» :‬ﺑﺎ اﻣﻀﺎ« و او ﮔﻔﺘﮫ ﺑﻮد اﻧﮕﺸﺖ ھﻢ ﺑﺰن ‪.‬‬ ‫ﺑﻘﯿﮫ ﻛﺎر ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد‪ ,‬ﺣﺘﻲ اﺣﺘﯿﺎج ﻧﺒﻮد اﺗﮭﺎﻣﺎت دادﺳﺘﺎن را ﺑﺸﻨﻮم و آن ﻣﺎده »دﺧﻮل در دﺳﺘﮫ اﺷﺮار ﻣﺴﻠﺢ« را ﻛﮫ‬ ‫ﺣﺪاﻗﻠﺶ اﻋﺪام ﺑﻮد در ﭘﺮوﻧﺪهام ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ .‬اﯾﻦ را ﺣﺘﻲ ﻗﺒﻞ از دﺳﺘﮕﯿﺮي ھﻢ ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ ﻛﮫ ﺣﻜﻢ ﺗﯿﺮ ﻣﻦ درآﻣﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاي‬ ‫ھﻤﯿﻦ وﻗﺘﻲ زﻧﻢ»ﺳﻮﺳﻦ« و »ﻣﻮﻧﺎ« دﺧﺘﺮ و ﻣﺎدرم»ﻧﺮﮔﺲ« ﺑﮫ ﻣﻼﻗﺎﺗﻢ آﻣﺪﻧﺪ ﺑﺎ آﻧﮭﺎ ﺑﺮاي ھﻤﯿﺸﮫ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﻛﺮدم و‬ ‫ﺑﮭﺸﺎن ﮔﻔﺘﻢ ﻛﮫ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪ ,‬اﯾﻦ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دﯾﺪار آﺧﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫ﻋﻠىﺎﻟﻈﺎھﺮ ھﻢ ﺑﻮد‪ ,‬ﭼﻮن ﺑﻌﺪ از دادﮔﺎه اول‪ ,‬ﻣﺮا ﺑﮫ ﺳﻠﻮل اﻧﻔﺮادي ﺑﺮدﻧﺪ دوﺑﺎره ﭘﺲ از راي دادﮔﺎه دوم ﺑﮫ ﺳﻠﻮل‬ ‫اﻧﻔﺮادي آوردﻧﺪ‪ .‬و ﻣﻦ ھﻤﮫ آن ﯾﻚ ﻣﺎه ﻇﺎھﺮ ﺳﺎزي ﻓﺮﺟﺎﻣﺨﻮاھﻲ را ﺑﮫ ﺳﺎﯾﮫ ﻧﺤﯿﻒ ﺧﻮدم روي دﯾﻮار ﻧﮕﺎه ﻛﺮدم و‬ ‫ﺣﺴﺎب روز و ﺳﺎﻋﺘﺶ را ﻧﮕﮫ داﺷﺘﻢ‪,‬ﺗﺎ ﺷﺒﻲ رﺳﯿﺪ ﻛﮫ ﻓﺮدا ﺻﺒﺤﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﯿﺮ ﺑﺎران ﻣﻲ ﺷﺪم‪ .‬آن ﻗﺪر ﻗﺒﻞ از دﺳﺘﮕﯿﺮﯾﻢ‬ ‫راﺟﻊ ﺑﮫ زﻧﺪان و ﻣﺮاﺣﻞ ﺷﻜﻨﺠﮫ و اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﻲ ﻛﮫ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد ﺑﯿﻔﺘﺪ ﺧﻮاﻧﺪه و ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﻛﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ از ﻗﺒﻞ ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﺜﻞ‬ ‫روز روﺷﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺲ ﻃﺒﯿﻌﻲ ﺑﻮد ﻛﮫ ﻓﺮدا ﺻﺒﺢ‪ ,‬درﺳﺖ ﯾﻚ ﻣﺎه ﭘﺲ از دادﮔﺎه دوم‪ ,‬ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﺪام ﻣﻦ اﺟﺮا ﺷﻮد‪ .‬از‬ ‫اﯾﻦ رو ﺳﻌﻲ ﻛﺮدم ﺧﻮم را ﺑﺮاي اﯾﻦ ﺣﻜﻢ آﻣﺎده ﻛﻨﻢ‪ .‬ﻻﺑﺪ ﻣﻲ ﮔﻮﯾﯿﺪ ﭼﺮا اﯾﻦ ﻗﺪر‬ ‫ﺑﻲ اﺣﺴﺎس از ﺷﺐ ﻣﺮﮔﻢ ﺣﺮف ﻣﻲ زﻧﻢ و ﻣﺜﻼً ﻧﻤﻲ ﮔﻮﯾﻢ آﻧﺸﺐ ﭼﮫ ﺣﺎﻟﻲ داﺷﺘﻢ و ﭼﮫ ﻣﻲ ﻛﺮدم‪ .‬اﯾﻦ ﺧﯿﻠﻲ ﻃﺒﯿﻌﻲ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ اﻻن در ﺷﺮاﯾﻄﻲ ھﺴﺘﻢ ﻛﮫ ﺑﺪون اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻲ ﺷﺪن ﺑﮫ آن ﻟﺤﻈﮫھﺎ ﻣﻲ اﻧﺪﯾﺸﻢ و ﺑﺮاي ﻋﻠىﺎﻟﺴﻮﯾﮫ اﺳﺖ ﻛﮫ در‬ ‫آن ﺷﺐ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﻢ ﯾﺎ ﺷﻮق رﻓﺘﻦ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬در واﻗﻊ ھﺮ دو ﺑﻮد‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺑﺪاﻧﻲ رﻓﺘﻨﺖ ﺣﺘﻤﻲ اﺳﺖ و ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ در‬ ‫اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ,‬دﻟﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاھﺪ زودﺗﺮ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﯿﻔﺘﺪ‪ .‬ﻣﺮگ ﻣﺤﺘﻮم راﺣﺖﺗﺮ و ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﻲﺗﺮ از ﻣﺮگ ﻣﺸﻜﻮﻛﻲ‬ ‫اﺳﺖ ﻛﮫ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻲ از راه ﻣﻲ رﺳﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﮫ ھﺴﺖ در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت آﺧﺮ‪ ,‬اﻧﺘﻈﺎري ﻛﺸﻨﺪه ﯾﻘﮫ آدم را ﻣﻲ ﮔﯿﺮد‪,‬‬

‫از اﯾﻨﻜﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺳﺎدﮔﻲ ﺗﻤﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد و اﻣﻜﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺶ ﻧﯿﺴﺖ و از اﯾﻨﻜﮫ آدم ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﺑﮫ ﻛﺠﺎ ﺧﻮاھﺪ رﻓﺖ‪,‬‬ ‫و اﯾﻦ ﯾﻜﻲ ﺑﺪﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫آن ﺷﺐ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺳﺎﻋﺖ ھﺸﺖ ﺑﻮد ﻛﮫ ﺻﺪاي در ﺑﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و ﺻﺪاي ﮔﺎﻣﮭﺎي ﻧﮕﮭﺒﺎن ﺗﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﻠﻮﻟﻢ آﻣﺪ و ﺗﻤﻠﯿﻚ در‬ ‫ﺳﻠﻮل ﻛﺸﯿﺪه ﺷﺪ و ﻧﻮر ﺑﺮ ﻣﻦ رﯾﺨﺖ و ﻣﻦ ھﯿﻜﻞ ﺿﺪ ﻧﻮر ﻧﮕﮭﺒﺎن را ﭼﻮن ﯾﻚ ھﯿﻮﻻ روي ﺧﻮدم دﯾﺪم‪ .‬ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﭼﺮا‬ ‫اﯾﻦ ﻗﺪر در ﺧﻮدم اﺣﺴﺎس ﻛﻮﭼﻜﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدم‪ .‬اﻧﮕﺎر ﻗﺪم ﻧﺼﻒ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺣﺘﻲ وﻗﺘﻲ ﺑﻲ اﺧﺘﯿﺎر ﺑﮫ ﺻﺪاي او ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم‬ ‫و اﯾﺴﺘﺎدم‪ ,‬ﺑﺎز ھﻢ ھﻤﯿﻦ اﺣﺴﺎس را داﺷﺘﻢ درﺳﺖ ﻧﺼﻒ ﻗﺪ او را داﺷﺘﻢ و او از ﭘﮭﻨﺎ و درازا ﭼﻨﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﮫ‬ ‫ھﺮ ﺟﮭﺖ‪ ,‬ﻧﮕﮭﺒﺎن ﭼﺸﻤﺒﻨﺪ را ﺑﮫ ﭼﺸﻤﻢ زد و دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺖ و در ﺳﻠﻮل را ﺑﺴﺖ و ﺑﺎ ﭘﻮﺗﯿﻨﮭﺎﯾﺶ دﻣﭙﺎﯾﻲ ﭘﻼﺳﺘﯿﻜﻲ‬ ‫ﺧﺸﻜﻲ را ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﯾﻢ ﺳُﺮ داد و ﻣﻦ ﭘﻮﺷﯿﺪم و راه اﻓﺘﺎدم‪ .‬از ﭘﻠﮫھﺎ ﻛﮫ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻢ‪ ,‬ﻓﮭﻤﯿﺪم ﺑﮫ اﺗﺎق ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ در ﻃﺒﻘﮫ‬ ‫دوم ﻓﻠﻜﮫ ﻣﻲ روﯾﻢ‪ .‬اﺣﺴﺎﺳﻢ ﺑﺎ ﺑﺎرھﺎي ﻗﺒﻞ ﻛﮫ ﺑﺮاي ﺑﺎزﺟﻮﯾﻲ از اﯾﻦ ﭘﻠﮫھﺎ اﯾﺴﺘﺎده و ﻧﺸﺴﺘﮫ رﻓﺘﮫ ﺑﻮدم ﻓﺮق ﻣﻲ ﻛﺮد‪.‬‬ ‫وارد اﺗﺎق ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﻛﮫ ﺷﺪم ﻧﮕﮭﺒﺎن ﭼﺸﻤﺒﻨﺪ را ﺑﺮداﺷﺖ و رﻓﺖ‪ ,‬و ﻣﺜﻞ ھﻤﯿﺸﮫ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﮫ ﻃﻮل ﻛﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﻢ‬ ‫ﺑﺎزﺟﻮ و اﺗﺎﻗﺶ را ﺑﮫ وﺿﻮح ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ .‬ھﯿﭻ از آن ﻧﻮرھﺎي ﻣﻮﺿﻌﻲ ﺗﻮي ﻓﯿﻠﻤﮭﺎ ﺧﺒﺮي ﻧﺒﻮد‪ .‬دو ﻣﮭﺘﺎﺑﻲ‪ ,‬اﺗﺎق را روﺷﻦ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮدم و زﯾﺮ آن ﻧﻮر‪ ,‬رﻧﮓ ﺑﺎزﺟﻮي‪ ,‬ﭘﺮﯾﺪه ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪ ,‬ﺑﺮاي ﯾﻚ ﻟﺤﻈﮫ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم او ھﻢ از ﻣﺮگ ﻣﻦ ﺗﺮﺳﯿﺪه‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻌﺎرف ﻛﺮد ﻛﮫ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ و ﺣﺘﻲ ﺳﯿﮕﺎري ﺑﺮاﯾﻢ روﺷﻦ ﻛﺮد و ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» ,‬ﭼﯿﺰي ﻣﯿﻞ داري؟« ﻣﻨﮓﺗﺮ از آن ﺑﻮدم‬ ‫ﻛﮫ ﺟﻮاﺑﺶ را ﺑﺪھﻢ‪ .‬اﮔﺮ اﻣﻜﺎﻧﺶ ﺑﻮد‪ ,‬ﺣﺎﻻ از ﺧﻮدش ﻣﻲ ﭘﺮﺳﯿﺪم ﻛﮫ در آن ﻟﺤﻈﮫ ﭼﮫ ﺟﻮاﺑﻲ ﺑﮫ او دادهام‪ .‬وﻟﻲ‬ ‫اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﮫ زﯾﺎد در ﺑﻨﺪ آن ﻧﺒﻮدم ﻛﮫ ﻗُﺪﮔﺮي ﻛﻨﻢ وﺑﮕﻮﯾﻢ ﻧﮫ‪ .‬در آن ﻟﺤﻈﺎت آﺧﺮ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺻﻤﯿﻤﻲﺗﺮ از آن ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮدم ﻛﮫ ﺑﺎ رد ﺗﻌﺎرف او ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻨﻔﻲ ﺧﻮ را ﺑﮫ رﺧﺶ ﺑﻜﺸﻢ و ﺑﺎز ھﻢ اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺑﻨﻤﺎﯾﻢ‪ .‬ھﻤﯿﻦ ﻛﮫ ﺑﮫ راﺣﺘﻲ آﻣﺎده ﻣﺮگ‬ ‫ﺑﻮدم و ﭘﻠﮭﺎي ﭘﺸﺖ ﺳﺮم را ﺧﻮب ﺧﺮاب ﻛﺮده ﺑﻮدم ﻛﮫ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاھﻢ‪ ,‬ﻧﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺮﮔﺮدم‪ ,‬ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻤﻲ‬ ‫ﺗﺮﺳﯿﺪم و اﻣﯿﺪي ﺑﮫ زﻧﺪﮔﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻢ و ﭘﺮوﻧﺪهام ﺳﻨﮕﯿﻦﺗﺮ از آن ﺑﻮد ﻛﮫ اﺣﺘﻤﺎل ﻋﻔﻮي وﺟﻮد داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻦ اﺻﻼً‬ ‫راﺣﺖﺗﺮ از اﯾﻦ ﺑﻮدم ﻛﮫ »اﺑﺪ« را ﻣﺜﻼً از اﻋﺪام ﺑﮭﺘﺮ ﺑﺪاﻧﻢ‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ ھﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻌﺎرف او ﭼﯿﺰي ﻧﺨﻮاﺳﺘﮫ‬ ‫ﺑﻮدم‪,‬ﺑﺮاي اﯾﻦ ﺑﻮد ﻛﮫ ﻻﺑﺪ ﭼﯿﺰي ﻧﻤىﺨﻮاﺳﺘﻢ ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺣﺲ آدﻣﻲ را ﻛﮫ از ﻣﺮگ ﺧﻮدش ﺑﺎ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ ﺑﺮاي‬ ‫ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﺣﺲ‪ ,‬ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﻘﺎل ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺣﺘﻲ ﺷﻨﯿﺪهام ﺧﯿﻠﻲ از ﻣﺤﻜﻮﻣﯿﻦ ﻋﺎدي‪ ,‬اﯾﻦ را ﺑﺎور ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﮫ رﻓﺘﻨﻲاﻧﺪ و‬ ‫ﺑﺮاي ھﻤﯿﻦ‪ ,‬آرام و رام ﺗﺎ ﭘﺎي ﭼﻮﺑﮫ دار ﻣىﺮوﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺎور ﻛﺮده ﺑﻮدم‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﮔﻔﺘﮫ در ﻣﻮرد آﻧﮭﺎ ھﻢ دروغ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﻧﮕﺬﺷﺘﮫ ﺑﻮد ﻛﮫ دوﺑﺎره ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﺑﮫ ﺣﺮف آﻣﺪ‪» :‬ھﯿﭻ دﻟﻢ‬ ‫ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﮭﺖ ﯾﮫ ﺧﺒﺮ ﺑﺪ ﺑﺪم‪ «.‬ﻛﻠﻤﺎﺗﺶ ﺑﮫ ﻧﻈﺮم ﻣﺴﺨﺮه ﻣىﺂﻣﺪ‪ .‬ﭘﯿﺶ ﺧﻮدم ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم آن ﻗﺪر اﺣﻤﻖ اﺳﺖ ﻛﮫ‬ ‫ﻧﻤﻲ داﻧﺪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ اﻋﺪاﻣﻢ را از دادﮔﺎه ﮔﺮﻓﺘﮫام و ﺣﺘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺳﺎﻋﺖ و دﻗﯿﻘﮫاش را ھﻢ ﺣﺪس ﺑﺰﻧﻢ‪ .‬اﻣﺎ او ﻣﺜﻞ اﯾﻨﻜﮫ‬ ‫ﺣﺲ ﻣﺮا ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺠﺮﺑﮫ اﯾﻦ ﻗﯿﺎﻓﮫاش را داﺷﺘﻢ ﺧﯿﻠﻲ اﯾﻦ ﻧﻘﺶ را ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را ﻣﻲ داﻧﺪ و ﺣﺘﻲ‬ ‫اﻓﻜﺎر ﻣﺮا ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪ .‬ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧﮫ‪ ,‬ﻧﮫ‪ ,‬اﻋﺪاﻣﺘﻮ ﻧﻤىﮕﻢ‪ ,‬اوﻧﻮ ﻣﻲ دوﻧﻲ ﯾﻚ ﺧﺒﺮ ﺑﺪﺗﺮه‪ .‬ﺑﺮاي ھﻤﯿﻦ دﻟﻢ ﻧﻤﻲ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮ اﯾﻦ ﻟﺤﻈﮫ ﻛﮫ داري ﺑﺮاي ﻣﺮگ آﻣﺎده ﻣﻲ ﺷﻲ اﯾﻦ ﺧﺒﺮ و ﺑﮭﺖ داده ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺑﯿﺎ ﺧﻮدت ﺑﺒﯿﻦ‪ .‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ رو‬ ‫روزﻧﺎﻣﮫ ﻧﻮﺷﺘﮫ‪ «.‬و روزﻧﺎﻣﮫاي را ﺟﻠﻮي ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ ھﻨﻮز ﻣﻨﮓ ﺑﻮدم ﺑﺮاي ھﻤﯿﻦ ﻋﻜﺲاﻟﻌﻤﻠﻲ ﻧﺸﺎن ﻧﺪادم و‬ ‫روزﻧﺎﻣﮫ اﻓﺘﺎد زﻣﯿﻦ‪ .‬ﺧﻮدش آن را ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﺎﻧﺸﺎﻧﻢ ﺑﺪھﺪ‪ .‬ﻻي ورﻗﮭﺎﯾﺶ را ﺑﺎز ﻛﺮد‪ ,‬اﻣﺎ ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺎﻓﺖ‪ .‬دوﺑﺎره ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻛﺮد و ﺑﺎز ھﻢ اداي آن را درآورد ﻛﮫ ﭼﯿﺰي را ﻛﮫ ﻣﻲ ﺧﻮاھﺪ‪ ,‬ﻧﻤﻲ ﯾﺎﺑﺪ‪ .‬روزﻧﺎﻣﮫ را روي ﻣﯿﺰ ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﯿﺮون‬ ‫دوﯾﺪ‪ .‬اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ آن آرﻣﺎﻧﻲ ﻛﮫ ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﻛﺸﯿﺪه ﺷﺪهام‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ھﻮﺷﯿﺎرﺗﺮ از آن ﺑﺎﺷﻢ ﻛﮫ ﮔﻮل ﺑﺎزي آﺧﺮ او را‬ ‫ﺑﺨﻮرم‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﮫ ﺣﻜﻢ ﺳﺎزﻣﺎن ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﮫاي ﻛﮫ داﺷﺘﻢ‪ ,‬اﮔﺮ ھﻢ ﮔﻮل ﻣﻲ ﺧﻮردم و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﮫ آن ﺿﺮﺑﮫاي‬ ‫ﺑﺰﻧﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ و ھﻤﯿﻦ ﺑﮫ ﻣﻦ ﯾﻚ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﮫ ﻧﻔﺲ ﺗﺸﻜﯿﻼﺗﻲ ﻣﻲ داد وﻟﻲ ﯾﻚ ﺣﺲ دروﻧﻲ‪ ,‬ﻛﻨﺠﻜﺎوي ﻣﺮا ﺗﺤﺮﯾﻚ‬ ‫ﻛﺮده ﺑﻮد و ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﮫ ﺧﺒﺮي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از ﺧﻮدﺷﺎن ﺳﺎﺧﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ,‬ﯾﺎ ﭼﮫ ﺧﺒﺮ واﻗﻌﺎً درﺳﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﮫ از‬ ‫ﺧﺒﺮ اﻋﺪام ﯾﻚ ﻧﻔﺮ ھﻢ ﻣﮭﻢﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﺑﺎ ﯾﻚ روزﻧﺎﻣﮫ ﻣﭽﺎﻟﮫ ﺷﺪه ﭼﺮب و ﭼﯿﻠﻲ ﺑﮫ اﺗﺎق ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﯿﺎ‪,‬اﯾﻨﺎھﺎش‪ ,‬ﺑﺎ ﻇﺮف ﻏﺬا ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺶ‬ ‫ﺑﯿﺮون‪ .‬اﯾﻦ ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﺎ ﺧﺮﻧﺪ‪ «.‬ﻋﻜﺲ ﯾﻚ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﺼﺎدف ﻛﺮده را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ داد‪ ,‬ﻣﺪﺗﻲ ﺑﮫ او‪ ,‬اﻧﮕﺸﺖ اﺷﺎرهاش و ﻋﻜﺴﻲ‬ ‫ﻛﮫ ﻧﺸﺎﻧﻢ ﻣﻲ داد ﺧﯿﺮه ﺷﺪم و ﭼﯿﺰي در ﻧﯿﺎﻓﺘﻢ‪ ,‬ﺑﻌﺪ روزﻧﺎﻣﮫ را روي دﺳﺘﮫ ﺻﻨﺪﻟﻲ ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و رﻓﺖ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰش‬ ‫ﻧﺸﺴﺖ و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﮫ ھﺮ ﺟﮭﺖ ﻣﺘﺄﺳﻔﻢ‪ ,‬ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﯾﻦ ﻃﻮر ﻣىﺨﻮاﺳﺘﮫ ﻛﮫ ﺗﻮ و ﺧﺎﻧﻮادهات ﯾﮫ ﺟﺎ از اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﺑﺮﯾﻦ‪«.‬‬ ‫در آن ﻟﺤﻈﮫ‪ ,‬ھﻤﺎن ﺣﺴﻲ را داﺷﺘﻢ ﻛﮫ ﻣﻮﻗﻊ وﺻﻞ ﻛﺮدن ﺑﺎﺗﻮن ﺑﺮﻗﻲ‪ ,‬ﺑﺎرھﺎ ﺑﮫ ﻣﻦ دﺳﺖ داده ﺑﻮد‪ ,‬ﻛﺮخ ﺷﺪه ﺑﻮدم‪,‬‬ ‫ﺗﻨﻢ ﺳﻮزن ﺳﻮزن ﻣﻲ ﺷﺪ و از ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﻢ اﺑﺮ ﺑﺮﻣىﺨﺎﺳﺖ ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ از اﯾﻨﻜﮫ ﻛﺠﺎ ھﺴﺘﻢ درآﻣﺪم‪.‬‬ ‫دﻗﯿﻖ ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ ﻛﮫ ﭼﻄﻮر روزﻧﺎﻣﮫ را ﻧﮕﺎه ﻛﺮدم و ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮ آن ھﻤﮫ ﺳﺘﺎره ﻛﮫ در ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﻢ ﻣﻨﺒﺴﻂ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻓﺎﺋﻖ‬ ‫آﯾﻢ ‪ .‬درﺳﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﻮﺳﻦ و ﻣﻮﻧﺎ و ﻣﺎدرم‪ ,‬و ﯾﻚ ﻣﺮد ﻏﺮﯾﺒﮫ ﻛﮫ راﻧﻨﺪه ﺑﻮد‪ ,‬در اﺛﺮ ﺗﺼﺎدف ﺑﺎ ﯾﻚ ﻣﯿﻨﻲ ﺑﻮس ﻛﺸﺘﮫ ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﮕﮭﺒﺎن ﻣﺮا ﺑﮫ ﺳﻠﻮﻟﻢ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ و ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ اﺟﺎزه داد ﻛﮫ آن ﻛﺎﻏﺬ ﭼﺮب روزﻧﺎﻣﮫ را ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺑﮫ ﺳﻠﻮل ﺑﺒﺮم‪.‬‬

‫ﺗﻮي ﺳﻠﻮل‪ ,‬آن ﺧﺒﺮ را ھﺰار ﺑﺎر ﺧﻮاﻧﺪم و ﺑﺎور ﻧﻜﺮدم‪ ,‬ﻻﺑﺪ وﻗﺘﻲ از ﻣﻼﻗﺎت ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﮫاﻧﺪ دﭼﺎر ﺣﺎدﺛﮫ ﺷﺪهاﻧﺪ‪ ,‬ﻻﺑﺪ‬ ‫راﻧﻨﺪه ﺧﻮاب ﺑﻮده‪ ...‬و اﺻﻼً ﭼﮫ ﻓﺮﻗﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد؟ ﻣﮭﻢ اﯾﻦ ﺑﻮد ﻛﮫ آﻧﮭﺎ ﻏﯿﺮ ﻣﺘﺮﻗﺒﮫ و زودﺗﺮ از ﻣﻦ ﻣﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﮫ‬ ‫ھﺰار ﺷﻜﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ,‬ﺗﺼﺎدف آﻧﮭﺎ را ﺑﺮاي ﺧﻮدم ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻛﺮدم‪ .‬ﺣﺘﻲ ﯾﺎدم ھﺴﺖ ﻛﮫ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮﯾﮫ ﻛﺮدم و ﺳﺮم را ﺑﮫ‬ ‫ﺳﻠﻮل ﻛﻮﺑﯿﺪم ‪.‬‬ ‫ﻧﺰدﯾﻜﯿﮭﺎي ﺻﺒﺢ‪ ,‬ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ آﻣﺪ ﺗﻮي ﺳﻠﻮل ﻣﻦ و ﺻﻨﺪﻟﻲ ﻧﮕﮭﺒﺎن را ﮔﺬاﺷﺖ و از ﻓﻼﻛﺲ دﺳﺘﻲ ھﻤﺮاھﺶ ﺑﺮاﯾﻢ ﭼﺎﯾﻲ‬ ‫رﯾﺨﺖ و ﮔﻔﺖ ﻛﮫ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﺮاي ھﻤﮫ‬ ‫ﻣﻲ اﻓﺘﺪ و ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺮاي اﻋﺪام ﺧﻮدم آﻣﺎده ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺣﺘﻲ ﭼﺎﯾﻲ ﺧﻮدش را ﻧﺨﻮرد و اﺻﺮار ﻛﺮد ﻛﮫ ﻣﻦ ﺑﺨﻮرم‪ .‬ﺧﯿﻠﻲ‬ ‫ﺣﺮﻓﮭﺎ زد ﻛﮫ ﻣﻦ ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻛﺪام ﮔﻮش ﻧﻜﺮدم‪ ,‬ﭼﺮا ﻛﮫ در ذھﻨﻢ ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﻏﺮﯾﺒﻲ ﻋﺒﻮر ﻣﻲ ﻛﺮد و ﺧﯿﺎل ﻣﺮا ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻲ‬ ‫ﺑُﺮد‪ :‬ﺗﺼﺎدف ﺧﺎﻧﻮادهام‪ ,‬ﻣﺄﻣﻮرﯾﻦ ﺗﯿﺮﺑﺎران‪ ,‬ﺑﭽﮫھﺎﯾﻲ ﻛﮫ آن ﺑﯿﺮون ﻓﺮدا اﻋﻼﻣﯿﮫ ﺷﮭﺎدت ﻣﺮا ﭘﺨﺶ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪...‬ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﺻﺪاي در ﺑﻨﺪ آﻣﺪ و ﺑﺎزﺟﻮ از ﻣﻦ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﻛﺮد و ﻣﻦ ﻣﺜﻞ آدﻣﮭﺎي ﻣﺮده اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم ﻛﮫ‬ ‫ﻛﯿﻨﮫام را از دﺳﺖ دادهام‪ .‬ﺳﺎﯾﮫ ﻣﺮگ‪ ,‬ﻣﺮا در ﯾﻚ ﺧﻠﺴﮫاي ﺑﺮده ﺑﻮد ﻛﮫ اﺻﻼً ﺑﮫ ﯾﺎد ﻧﻤﻲ آوردم ﻛﮫ او دﺷﻤﻦ ﻣﻦ اﺳﺖ‬ ‫و ﻣﺮا ﺑﺮاي اﻋﺪام ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺪ و اﺑﺪاً ﺑﮭﺎﯾﻲ ﻧﻤﻲ دادم ﺑﮫ ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎﯾﻲ ﻛﮫ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺑﺮدﻧﺪ و آن ﻗﺪر آرام دﺳﺖ ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺘﮫ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﮫ ﮔﻮﯾﻲ ﻣﺮﯾﻀﻲ ﻋﺰﯾﺰ را ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎط ﺑﺮاي ﻣﻼﻗﺎت ﯾﺎ ﻣﺪاوا ﻣﻲ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﭼﺮا ﯾﻜﺒﺎره ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم‬ ‫وﻗﺘﻲ ﺗﯿﺮﺑﺎراﻧﻢ ﻛﻨﻨﺪ ﯾﻜﻀﺮب ﭘﯿﺶ ﺧﺎﻧﻮادهام ﻣﻲ روم و ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ ﭼﺮا اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﺮدم آﻧﮭﺎ را ﺑﺎ ھﻤﺎن ﺳﺮو ﻛﻠﮫ‬ ‫ﺷﻜﺴﺘﮫ ﻣﻲ ﺑﯿﻨﻢ و ﭼﺮا ﺧﻮدم را آن ﻃﻮر ﺑﺎﺳﯿﻨﮫ ﺳﻮراخ ﺗﺼﻮر ﻣﻲ ﻛﺮدم‪ ,‬ﺑﯿﭽﺎره ﻣﻮﻧﺎ‪ ,‬ﺑﯿﭽﺎره ﺳﻮﺳﻦ ﺧﺪا ﻛﻨﺪ زود‬ ‫ﻣﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺣﺘﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮم ﻛﮫ اي ﻛﺎش آﻧﮭﺎ زﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻏﺼﮫ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺧﻮردﻧﺪ و در آن زﻧﺪﮔﻲ ﭘﺮ‬ ‫ﻣﺸﻐﻠﮫ ﺑﯿﺮون روزﮔﺎر ﺑﮫ ﺳﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ,‬ﯾﺎ اﯾﻨﻜﮫ ﺧﻮب ﺷﺪ ﻣﺮدﻧﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﮫ ﺑﻮد ﺣﺲ ﻋﺰﯾﺰ ﻣﺮدهاي را داﺷﺘﻢ ﻛﮫ ﺑﺮاي‬ ‫اﻋﺪام او را ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ و ﺑﯿﻦ ﻣﺎدر ﻣﺮدﮔﻲ و ﺧﻮد ﻣﺮدﮔﻲ‪ ,‬ﺑﻨﺪ ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؛ از ﺣﺎﻻ ﻣﺮدهاي ﺑﻮدم ﻋﺰادار ﺧﻮﯾﺶ ﻛﮫ‬ ‫ﻏﺼﮫ ﻣﺰار ﺑﻲ ﻋﺰاﯾﺶ را ﻣﻲ ﺧﻮرد ‪.‬‬ ‫«ﭘﺎدﮔﺎن ﭼﻲ زر« را ﺟﻮر دﯾﮕﺮي ﺗﺼﻮر ﻣﻲ ﻛﺮدم ﭼﺮا ﻣﺮگ دﯾﮕﺮان ﺑﺮاﯾﻢ آن ﻗﺪر رﻣﺎﻧﺘﯿﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪ ,‬اﻣﺎ ﺣﺎﻻ اﯾﻦ‬ ‫ﻓﻀﺎ آن ﻗﺪر ﻋﺎدي و ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﺑﻮد ﻛﮫ اﻧﮕﺎر آدﻣﻲ ﻛﮫ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺗﻮﯾﺶ ﺑﻤﯿﺮد‪ ,‬ھﯿﭻ ارزش ﺳﯿﺎﺳﻲ ﻋﺎﻃﻔﻲ ﻧﺪاﺷﺖ و‬ ‫اﻧﮕﺎر ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺮاي ﺣﻤّﺎم‪ ,‬ﺑﮫ ﯾﻚ ﻣﺤﻠﮫ ﻏﺮﯾﺐ و آﺷﻨﺎ آﻣﺪه ﺑﻮدﯾﻢ‪ .‬از آﻣﺒﻮﻻﻧﺲ ﻛﮫ ﭘﯿﺎده ﺷﺪم ﭼﻨﺪ ﻧﮕﮭﺒﺎن دورهام ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﯾﻜﯿﺸﺎن ﻛﮫ از ھﻤﮫ ﮔﻨﺪهﺗﺮ ﺑﻮد ﺑﻘﯿﮫ را ﻋﻘﺐ زد و دﺳﺖ ﻣﺮا ﻛﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ‪»:‬ﺑﺮﯾﻦ ﻋﻘﺐ ﭼﯿﮫ‪ ,‬ﺑﺎز ﻣﺮده ﺧﻮري راه‬ ‫اﻧﺪاﺧﺘﯿﻦ؟ ﺑﺮﯾﻦ ﻋﻘﺐ ﺧﻮدم ﺗﻘﺴﯿﻢ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﻨﻢ‪ «.‬ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ اﯾﺴﺘﺎدﻧﺪ و او ﻣﺮا ﭼﻨﺪ ﻗﺪم اﯾﻦ ﻃﺮفﺗﺮ ﻛﺸﯿﺪ و ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﮫ ﺑﺎزرﺳﻲ ﺑﺪﻧﻢ و ھﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﮫ‬ ‫دﺳﺖ ﺑﮫ ﭘﺎھﺎﯾﻢ ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ‪ ,‬ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﺗﯿﻎ ھﻤﺮاھﺖ ﻧﺪاري ؟« ﮔﻔﺘﻢ ﺗﯿﻎ؟! ﺑﺮاي ﭼﻲ؟« ﮔﻔﺖ‪» :‬ﯾﮫ وﻗﺖ از ﺗﺮس‪,‬‬ ‫ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻧﻜﻨﻲ‪ .‬ﺳﺎﺑﻘﮫ داﺷﺘﮫ‪ «.‬دﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎ ﻟﮕﺪ ﺑﺰﻧﻢ ﺗﻮي ﺻﻮرﺗﺶ‪ ,‬وﻟﻲ ﻓﻘﻂ ﺗﻒ ﻛﺮدم ﻛﮫ ﻛﻤﻲ آن ﻃﺮفﺗﺮ‬ ‫اﻓﺘﺎد‪ .‬دوﺑﺎره ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﺳﺎﻋﺘﺖ ﻛﻮ؟‪....‬از ﻣﺎ زرﻧﮕﺘﺮاش ھﭙﻠﻲ ھﭙﻮ ﻛﺮدﻧﺪ؟« ﯾﻜﻲ از ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻛﯿﺴﮫ‬ ‫ﻟﺒﺎﺳﺎش‪ ,‬ﺗﻮ ﻣﺎﺷﯿﻨﮫ‪ ,‬در آرم؟« ھﻤﺎن ﮔﻨﺪھﮫ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧﮫ ﺑﻌﺪاً‪ .‬دھﻨﺘﻮ وا ﻛﻦ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ «.‬و ﺧﻮدش ﺑﺎ ﻣﺸﺖ زد ﺗﻮي ﻟﭗ ﻣﻦ و‬ ‫ﻟﺒﮭﺎﯾﻢ را از ھﻢ ﻛﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ‪» :‬اح ﻛﻦ‪ ,‬اح ﻛﻦ!« و ﻣﻦ ﯾﻜﺒﺎر اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم ﺗﻮي دﻧﺪاﻧﺴﺎزي ھﺴﺘﻢ و زﻧﺪه دﻧﺪاﻧﮭﺎﯾﻢ را‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪ واﻧﮕﺸﺘﺶ را ﺑﺎ ﺣﺮص‪ ,‬ﮔﺎز ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺗﻮي ﺻﻮرﺗﺶ ﺗﻒ ﻛﺮدم‪ .‬آن وﻗﺖ ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ اﻓﺘﺎدﻧﺪ ﺑﮫ ﺟﺎﻧﻢ و ﺑﺎ ﻟﮕﺪ و‬ ‫ﻣﺸﺖ زدﻧﺪ ﺗﻮي ﺻﻮرﺗﻢ و دھﺎﻧﻢ راﺑﺎز ﻛﺮدﻧﺪ و ﯾﻜﻲ از ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧﺪاره‪ ,‬ھﻤﮫ دﻧﺪوﻧﺎش ﺳﺎﻟﻤﮫ« و ھﻤﺎن ﮔﻨﺪھﮫ‬ ‫ﺗﻒ ﻛﺮد ﺗﻮي دھﺎﻧﻢ و ﺑﻌﺪ ھﻤﮫ ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ ﯾﻜﻲ ﯾﻜﻲ ﺗﻒ ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﻮي دھﻨﻢ و ﯾﻜﯿﺸﺎن دھﺎﻧﻢ را ﺑﺎز ﻧﮕﮫ داﺷﺘﮫ ﺑﻮد و ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ادرار ﻛﻨﺪ ﻛﮫ ﺣﻮﺻﻠﮫاش ﻧﯿﺎﻣﺪ و وﻟﻢ ﻛﺮد و دوﺗﺎﺷﺎن ﻣﺮاﺑﺮدﻧﺪ و ﺑﺴﺘﻨﺪ ﺑﮫ درﺧﺖ ﭘﮭﻦ و ﺳﻮراخ ﺳﻮراﺧﻲ‬ ‫ﻛﮫ ﭘﻮﺳﺘﺶ از ﺧﻮن ﺧﺸﻜﯿﺪه ﺑﻮد و ﺧﺎﻛﺶ رﻧﮓ زﻣﯿﻦ ﺗﻌﻮﯾﺾ روﻏﻨﯿﮭﺎ را داﺷﺖ و دل آدم را ﺑﮫ ھﻢ ﻣﯿﺰد‪ .‬ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﻢ‬ ‫را ﺑﺴﺘﻨﺪ و ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺣﺮف زدﻧﺪ و ﻣﻦ ھﻤﮫ ﺟﺎﯾﻢ ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﮫ ﻟﺮزﯾﺪن و ﮔﺰ ﮔﺰ ﻛﺮدن و ھﻲ زاﻧﻮﯾﻢ‬ ‫ﺗﺎ ﺧﻮرد و ﯾﻜﯿﺸﺎن ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه را ﺧﻮاﻧﺪ و اﺣﺴﺎس ﻛﺴﻲ را داﺷﺘﻢ ﻛﮫ ھﺰار ﺳﺎﻋﺖ ﺗﻮي ﺑﺮف ﻏﻠﺘﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ھﻤﺎن ﻛﮫ‬ ‫ﺣﻜﻢ را ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ»ﺑﮫ زاﻧﻮ« ﮔﻔﺖ و »آﻣﺎده « ﮔﻔﺖ و »ﺷﻠﯿﻚ« ﮔﻔﺖ و ﺷﻠﯿﻚ ﻛﺮدﻧﺪ و ﻣﻦ ﺑﺪون ھﯿﭻ دردي‪ ,‬ﺳﺮم‬ ‫آوﯾﺰان ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺎ ھﻨﻮز ﺻﺪاي آﻧﮭﺎ را ﻣﻲ ﺷﻨﯿﺪم‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﻌﺪ ﺻﺪاي ﯾﻚ ﻣﺎﺷﯿﻦ از دور آﻣﺪ ﻛﮫ اﯾﺴﺘﺎد و ﺑﻌﺪ ﯾﻜﻲ ﺗﯿﺮ‬ ‫ﺧﻼص را ﺗﻮي ﺳﺮم ﺷﻠﯿﻚ ﻛﺮد و ﺑﺎز ھﻢ ﻣﻦ دردي ﺣﺲ ﻧﻜﺮدم ﻓﻘﻂ ھﻤﮫ ﺳﺮم اﺑﺘﺪا ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺷﺪ و ﺑﻌﺪ اﻧﻘﺒﺎض‬ ‫ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ھﻤﮫ ﻋﻀﻠﮫھﺎﯾﻢ را از دﺳﺖ دادم و راﺣﺖ ﺷﺪم و اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم ادرارم ﭘﺎھﺎﯾﻢ را داغ ﻛﺮد‪ .‬ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ زدﻧﺪ ﺑﮫ‬ ‫ﺧﻨﺪه و ھﻤﺎن ﮔﻨﺪھﮫ آﻣﺪ ﭼﺸﻤﺒﻨﺪ ﻣﺮا ﺑﺎز ﻛﺮد و ﻣﻮھﺎﯾﻢ را ﮔﺮﻓﺖ ﺗﻮي دﺳﺘﺶ و ﮔﻔﺖ »ﯾﮫ دور دﯾﮕﮫ دھﻨﺘﻮ وا ﻛﻦ‬ ‫ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺑﮫ ﻣﻦ ﻛﻠﻚ ﻧﺰده ﺑﺎﺷﻲ‪ «.‬و ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم ﻃﻮرﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ‪ ,‬وﻟﻲ ھﻨﻮز ﺗﻮي دﺳﺖ او اﺳﯿﺮم و ﺣﺎﻻ دﻟﻢ ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺪوم و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ‪ .‬ﯾﻜﻲ از ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ آﻣﺪ و ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﺑﺎزش ﻛﻨﯿﻢ؟« ﮔﻨﺪھﮫ ﮔﻔﺖ ‪»:‬آره ﺑﺎﯾﺪ ﺑَﺮِش ﮔﺮدوﻧﯿﻢ‪«.‬‬ ‫و ﻣﻦ رﻧﺠﻲ ﻏﺮﯾﺐ ﺑﮫ دﻟﻢ اﻓﺘﺎد‪ .‬از اﯾﻨﻜﮫ ﻣﺮده ﺑﻮدم و ھﻨﻮز در دﺳﺖ آﻧﮭﺎ ﺑﻮدم‪ .‬آﻧﮭﺎ ﻛﮫ ﺑﺎزم ﻛﺮدﻧﺪ‪ ,‬ھﻨﻮز روي‬ ‫ﭘﺎھﺎي ﺧﻮدم ﺑﻮدم‪ .‬ﺳﯿﻨﮫام ﺧﻮﻧﻲ ﻧﺒﻮد‪ ,‬اﻣﺎ ﭘﺎي درﺧﺖ ﺧﻮن ﺗﺎزه رﯾﺨﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ آﻣﺪ ﺟﻠﻮي ﻣﻦ و دﺳﺘﺶ را دراز‬

‫ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﻦ از ﺳﺎواك ﻣﺮدهھﺎ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻲ رﺳﻢ‪ ,‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ« و ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ و دﺳﺖ ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‬ ‫ﺗﻮي دﺳﺖ ﺑﺎزﺟﻮ و ﺑﻌﺪ ھُﻠَﻢ دادﻧﺪ و ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻨﻢ ﻛﺮدﻧﺪ ‪.‬‬ ‫ھﯿﭻ ﺗﻮﺿﯿﺤﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ راﺟﻊ ﺑﮫ ﺣﺲّ آن ﻟﺤﻈﮫ ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﺑﺪھﻢ‪ .‬ﺣﻮادث زﯾﺎدي ﺑﺮ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘﮫ اﺳﺖ ﻛﮫ ﺳﺎﯾﮫ ﯾﻚ اﺑﮭﺎم‬ ‫را روي ﮔﺬﺷﺘﮫ ھﺎي ﻣﻦ ﻛﺸﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را اﻵن آﺑﻲ رﻧﮓ ﺑﮫ ﯾﺎدم ﻣﻲ آورم و ﺣﺘﻲ ﻛﻤﻲ ﺑﻨﻔﺶ‪ ,‬ﻛﮫ ﮔﺎھﻲ ﺑﮫ‬ ‫ﺳﺮﺧﻲ ﻣﻲ زدﻧﺪ و اﻧﮕﺎر ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را‪ ,‬ﺣﺘﻲ ﺧﻮدم را‪ ,‬از ﭘﺸﺖ ﯾﻚ ﻃﻠﻖ ﻛﺜﯿﻒ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﻨﻢ‪ .‬ﯾﺎ از ﭘﺸﺖ ﻋﯿﻨﻚ ﯾﻚ‬ ‫ﻣﺮده ﻛﮫ از ﺳﺮدﺧﺎﻧﮫ ﺑﮫ ھﻮاي داغ آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ,‬ھﻤﮫ ﺗﺼﺎوﯾﺮ در ﻧﻈﺮم ﭼﺮﻛﻤﺮد ﻣﻲ آﻣﺪ و اﺻﻼً ﻧﻤﻲ ﻓﮭﻤﯿﺪم ﻛﺠﺎﯾﻢ‪ .‬ﺗﺎ‬ ‫اﯾﻨﻜﮫ ﺗﻮي ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺎزﺟﻮ‪ ,‬ﯾﻚ ﺳﯿﮕﺎر ﺑﺮاﯾﻢ روﺷﻦ ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺣﻜﻢ دادﮔﺎه در ﻣﻮرد ﺗﻮ اﺟﺮا ﺷﺪ و از اﻵن ﺗﻮ رﺳﻤﺎً‬ ‫ﻣﺮدهاي و ﺧﺒﺮش را ھﻢ روزﻧﺎﻣﮫھﺎ ﭼﺎپ ﻣﻲ ﻛﻨﻦ‪ ,‬دﯾﮕﮫ ﺑﮫ ﻗﮭﺮﻣﺎﻧﺎن ﻣﻠﻲ ﭘﯿﻮﺳﺘﮫاي‪ «.‬ﺑﻌﺪ ﺣﺘﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﺳﯿﮕﺎر‬ ‫روﺷﻦ ﻛﺮد و ﺑﮫ راﻧﻨﺪهاش ﮔﻔﺖ ﺿﺒﻂ را روﺷﻦ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺻﺪاي ﻣﻮﺳﯿﻘﻲ ﻛﮫ ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﯿﻎ ﺑﻮد و آژﯾﺮ آﻣﺒﻮﻻﻧﺴﻲ ﻛﮫ در‬ ‫ﯾﻚ ﺗﻮﻧﻞ ﻣﻲ رود‪ ,‬ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﭘﺮ ﻛﺮد و ﻣﻦ ﺑﺎ ﺣﯿﺮت ﺑﯿﺮون را ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﺮدم‪ .‬در ﺳﺮاﺳﺮ راه‪,‬از ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﮫ‬ ‫ﻣﺎﺷﯿﻦ‪,‬درﺧﺘﺎن ﺑﻲ ﺑﺮگ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﮫ ﻓﻠﻜﮫ ﺑﺮﺳﯿﻢ‪ ,‬ھﯿﭻ ﺣﺮﻓﻲ رد و ﺑﺪل ﻧﺸﺪ و ﻣﻮﺳﯿﻘﻲ‪ ,‬ﺣﯿﺮت ﻣﺮا ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻲ‬ ‫ﻛﺮد و ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻢ ﻣﺮدهام ﯾﺎ زﻧﺪهام و ﯾﺎ ﺧﻮاب ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﺪام ﺧﻮدم را ﻣﻲ ﺑﯿﻨﻢ و ﺣﺘﻲ وﻗﺘﻲ ﻣﺮا دوﺑﺎره ﺑﮫ ﺳﻠﻮل‬ ‫ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﺪھﻢ ﻛﮫ واﻗﻌﺎً اﯾﻦ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ﯾﺎ اﯾﻨﻜﮫ در ﺧﻮاب‪ ,‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را دﯾﺪهام و ﮔﻮﯾﻲ‬ ‫ﺣﺎﻻ ھﻢ از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪهام‪ .‬آن وﻗﺖ ﯾﻚ ﻟﺤﻈﮫ در ﺧﻮاب‪ ,‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را دﯾﺪهام و ﮔﻮﯾﻲ ﺣﺎﻻ ھﻢ از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪهام ‪ .‬آن‬ ‫وﻗﺖ ﯾﻚ ﻟﺤﻈﮫ دﯾﺪم ﻛﮫ از درد ﺣﻔﺮهھﺎي ﺳﯿﻨﮫام دارم ﺑﮫ ﺧﻮد ﻣﻲ ﭘﯿﭽﻢ و ﭘﺎھﺎﯾﻢ را ﺟﻤﻊ ﻛﺮدهام ﺗﻮي ﺷﻜﻤﻢ و زوزه‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺸﻢ دوﺑﺎره در ﺳﻠﻮﻟﻢ ﺑﺎز ﺷﺪ و دو ﻧﮕﮭﺒﺎن ﻣﺴﺦ ﺷﺪه ﻛﮫ ﺻﻮرﺗﮭﺎﯾﺸﺎن ﺑﮭﺖِ ﺑﮭﺖ ﺑﻮد و ﺳﺎﯾﮫ دﻣﺎﻏﺸﺎن ﯾﻜﻲ ﯾﻚ‬ ‫ﻣﺜﻠﺚ روي ﻟﺒﺸﺎن اﻧﺪاﺧﺘﮫ ﺑﻮد‪ ,‬ﻣﺮا ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺮدﻧﺪ وﺣﺘﻲ ﺗﺎ وﺳﻂ ﭘﻠﮫ ھﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﻢ را ﻧﺒﺴﺘﻨﺪ و ﺳﺮ ﭘﯿﭻ‪ ,‬ﺗﺎزه ﯾﻜﻲ از‬ ‫آﻧﮭﺎ ﺑﮫ ﺻﺮاﻓﺖ اﻓﺘﺎد ﻛﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﺸﻤﻢ را ﺑﺒﻨﺪد و ﻣﻦ و دو ﻧﻔﺮ را دﯾﺪم ﻛﮫ از ﺑﺎزﺟﻮﯾﻲ ﺷﺒﺎﻧﮫ ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮداﻧﺪﻧﺪ و ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن‬ ‫ﺗﺎزه ﭘﺎھﺎﯾﺸﺎن ﺧﻮﻧﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻮي اﺗﺎق ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﻛﮫ رﺳﯿﺪم‪ ,‬ﭼﺸﻤﻢ را ﺑﺎز ﻧﻜﺮدﻧﺪ و ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر در ﺑﺴﺘﻨﺪ و رﻓﺘﻨﺪ‪.‬ﻧﻤﻲ‬ ‫داﻧﻢ ﭼﻘﺪر ﮔﺬﺷﺖ‪ ,‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد‪ ,‬اﻣﺎ ﺑﺮاي ﻣﻦ آن ﻗﺪر ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﮫ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم ﺳﮫ ﺑﺎر‬ ‫ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯿﻢ را ﻣﺮور ﻛﺮدهام ﺑﻌﺪ دﻣﺎﻏﻢ ﺧﺎرﯾﺪ و ﻣﻦ ﺑﻲ اﺧﺘﯿﺎر ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ‪ ,‬ﻛﻤﻲ ﭘﺎرﭼﮫ ﭼﺸﻤﺒﻨﺪم را ﻋﻘﺐ زدم و‬ ‫ﭼﯿﺰي را ﻛﮫ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ دﯾﺪم‪ :‬دﺧﺘﺮم ﻣﻮﻧﺎ‪ ,‬ھﻤﺴﺮم ﺳﻮﺳﻦ و ﻣﺎدرم ﻧﺮﮔﺲ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎي ﺑﺴﺘﮫ روي ﺻﻨﺪﻟﻲ ﺟﻠﻮي ﻣﻦ‬ ‫ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﻛﺎري ﻧﻤﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﭼﺸﻤﺒﻨﺪم را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺟﯿﻎ ﻛﺸﯿﺪم و ﺑﮫ ﻃﺮف آﻧﮭﺎ رﻓﺘﻢ و آﻧﮭﺎ ھﻢ ﺟﯿﻎ‬ ‫ﻛﺸﯿﺪﻧﺪ‪ .‬ھﻤﺴﺮم ﭼﺸﻤﺒﻨﺪش را ﺑﺮداﺷﺖ دﺧﺘﺮم از ﺻﻨﺪﻟﻲ اﻓﺘﺎد و ﻣﺎدرم ﺑﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎي ﺑﺴﺘﮫ از ﺣﺎل رﻓﺖ‪ .‬ﺻﺪ ﺑﺎر از‬ ‫ﺳﻮﺳﻦ ﭘﺮﺳﯿﺪم »ﺷﻤﺎ زﻧﺪهاﯾﺪ؟ ﻣﻦ زﻧﺪهام؟« و او ﺑﺪون اﯾﻨﻜﮫ از ﺑﺎزﺟﻮ و آن دو ﻧﻔﺮي ﻛﮫ ﺗﻮي اﺗﺎق در ﻛﻨﺎرش ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫و ـ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﮫ ﺣﺎل آﻧﮭﺎ را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم ـ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﻜﺸﺪ‪ ,‬ﻣﺮا ﺑﻐﻞ ﻛﺮد و ﮔﺮﯾﮫ ﻛﺮد ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ از ﺣﺎل رﻓﺘﻢ ‪.‬‬ ‫ﭼﮫ ﻣﺪت ﺑﻲ ﺣﺎل ﺑﻮدم؟ ﻧﻤﻲ داﻧﻢ اﯾﻦ ﻗﺪر ﯾﺎدم ھﺴﺖ ﻛﮫ ﺗﻦ و ﻟﺒﺎﺳﻢ ﺧﯿﺲ آب ﺑﻮد و ﻛﺴﻲ ﺗﻮي ﺻﻮرﺗﻢ ﻣﻲ زد و ﯾﻚ‬ ‫ﭘﻨﻜﮫ ﻗﺮﻣﺰ رﻧﮓ روﺑﺮوي ﻣﻦ ﻣﻲ ﭼﺮﺧﯿﺪ ﻛﮫ ﺑﮫ ھﻮش آﻣﺪم و ﻏﯿﺮ از ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ و آن دوﻧﻔﺮ ﻛﮫ ھﻤﺮاھﺶ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﺴﻲ‬ ‫در اﺗﺎق ﻧﺒﻮد‪ .‬ﯾﻜﻲ از آن دوﻧﻔﺮ ﻛﮫ ﭘﯿﺮﺗﺮ ﺑﻮد و ﻟﺒﺎس ﺳﻔﯿﺪ آﺳﺘﯿﻦ ﻛﻮﺗﺎه و ﺷﻠﻮار ﻣﺸﻜﻲ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد از ﻻي ﭘﻮﺷﮫ‬ ‫ﻣﺸﻤﺎي زﯾﺮ ﺑﻐﻠﺶ ﯾﻚ ورﻗﮫ ﺟﻠﻮ ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﮫ آن ﯾﻜﻲ ﻛﮫ ﺟﻮانﺗﺮ ﺑﻮد و ﭘﯿﺮاھﻦ ﻣﺸﻜﻲ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﻮد و ﺷﻠﻮار ﺳﻔﯿﺪ‬ ‫ﺑﮫ ﭘﺎ داﺷﺖ‪ ,‬ﮔﻔﺖ ﺑﮫ ﻣﻦ ﺧﻮدﻛﺎر ﺑﺪھﺪ و ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﺳﺮم را دوﻻ ﻛﺮد ﻛﺮد ﺗﺎ ورﻗﮫ را ﺑﺨﻮاﻧﻢ و ﺑﻌﺪ ﺷﻤﺮده ﺷﻤﺮده‬ ‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺧﻮش ﺧﻂ‪ ,‬ﺧﻮاﻧﺎ و ﯾﻚ ﺧﻂ در ﻣﯿﺎن ﺑﻨﻮﯾﺲ ﺟﻠﻮ ﺳﺆاﻟﮭﺎي ﭼﮭﺎر ﺟﻮاﺑﻲ‪,‬ﻓﻘﻂ ﯾﻚ ﻋﻼﻣﺖ ﺑﺰن‪ .‬اول ﺑﮫ اون‬ ‫ﺳﺆال ﺟﻮاب ﺑﺪه‪ :‬ﺷﻤﺎ ﻣﺮدهاﯾﺪ ﯾﺎ زﻧﺪهاﯾﺪ؟« ﺑﻌﺪ ھﻔﺖ ھﺸﺖ ﺑﺎر ﺑﺎ ﭘﺸﺖ دﺳﺘﺶ زد ﺗﻮي ﺳﺮم و ﻓﺮﯾﺎد ﻛﺸﯿﺪ‪» :‬ﻓﻜﺮ‬ ‫ﻧﻜﻦ‪ ,‬ﻓﻮري ﺟﻮاب ﺑﺪه ﻣﺮدهاي ﯾﺎ زﻧﺪهاي‪ ,‬ﻣﺮدهاي ﯾﺎ زﻧﺪهاي ﻣﺮدهاي ﯾﺎ ‪ ......‬و ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﻮدﻛﺎر‪ ,‬ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﺗﻮي‬ ‫ﭼﮭﺎرﺧﺎﻧﮫ ﺟﻠﻮ »زﻧﺪهاﯾﺪ« را ﻋﻼﻣﺖ زدم ﭘﯿﺮ ﻣﺮد ﻓﻮراً ﺑﮫ رﻓﯿﻘﺶ ﮔﻔﺖ‪ »:‬ھﻮﺷﺶ ﺳﺮ ﺟﺎﺷﮫ‪ ,‬ﻧﻤﻮﻧﮫ ﺧﻮﺑﯿﮫ‪...‬اداﻣﮫ‬ ‫ﺑﺪﯾﻦ‪ «.‬و ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﮔﻔﺖ ﺣﺎﻻ اون ﯾﻜﻲ ﺳﺆال آﯾﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ﺷﻤﺎ زﻧﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ ﺟﻮاب ﺑﺪه ﺟﻮاب ﺑﺪه‪ :‬زﻧﺪهاﻧﺪ ﯾﺎ‬ ‫ﻣﺮدهاﻧﺪ؟ و ﻣﻦ ھﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﮫ ﭘﺲ ﻛﻠﮫام ﺿﺮﺑﮫھﺎي ﻣﺤﻜﻢ او ﻓﺮود ﻣﻲ آﻣﺪ‪ ,‬ﺧﺎﻧﮫ »زﻧﺪهاﻧﺪ« را ﻋﻼﻣﺖ زدم‪ .‬ﭘﯿﺮ ﻣﺮد‬ ‫ﻓﻮراً ﮔﻔﺖ »اون ﯾﻜﻲ‪ ,‬ﺳﺆال ﭘﺎﯾﯿﻨﻲ‪ ,‬او ﺗﮫ ﺻﻔﺤﮫاي رو‪ ,‬ﺑﮫ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺟﻮاب ﻧﺪه ﻛﮫ ﺧﻮدﺗﻮ آﻣﺎده ﻛﻨﻲ‪ .‬ﺳﺆال ھﺸﺘﻢ‪,‬‬ ‫ﺳﻮال ھﺸﺘﻢ‪ ,‬ﺷﻤﺎ از اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﭼﯿﺰي ﺑﮫ ﮔﻮﺷﺘﻮن ﺧﻮرده ﺑﻮد؟« و ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﺑﮫ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﮫ زدن ﺗﻮي ﺳﺮ ﻣﻦ ﻣﺸﻐﻮل‬ ‫ﺷﺪ و ھﻲ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ‪ ,‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ‪ ,‬ﺟﻮاب ﺑﺪه‪ «.‬و ﻣﻦ ﺧﻮدﻛﺎرم را ول ﻛﺮدم و ﺷﺮوع ﻛﺮدم ﺑﮫ زدن ﺧﻮدم و ﺟﯿﻎ‬ ‫ﻛﺸﯿﺪم و زار زدم ‪ .‬ھﻨﻮز ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻢ ﻛﺠﺎ ھﺴﺘﻢ و ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﺮا از ﺑﻼﺗﻜﻠﯿﻔﻲ در ﻧﻤﻲ آورد ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺧﻮدم را ﻣﻲ زدم‪,‬‬ ‫ﺑﺎزﺟﻮ و آن دوﻧﻔﺮ آﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﻠﻮي ﻣﺮا ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ و ﻧﮕﺬاﺷﺘﻨﺪ ﻣﻦ ﺧﻮدم را ﺧﯿﻠﻲ ﺑﺰﻧﻢ و ﺣﺘﻲ ﺑﺎزﺟﻮ ﺑﮫ اﺷﺎره ﭘﯿﺮ ﻣﺮد‬ ‫ﺷﺮوع ﻛﺮد ﻣﻮھﺎي ﻣﺮا ﻧﻮازش ﻛﺮدن و ﭘﯿﺸﺎﻧﯿﻢ را ﺑﻮﺳﯿﺪ و ﺑﻌﺪ رﻓﺖ ﺑﺮاﯾﻢ ﻗﻨﺪآب ﺑﯿﺎورد‪ .‬و ﺟﻮان ﭘﯿﺮاھﻦ ﻣﺸﻜﻲ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪»:‬ﻛﻤﻜﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﮭﺘﺮ ﺟﻮاب ﺑﺪي‪ .‬ھﯿﭻ ﺑﮫ ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮرده ﺑﻮد ﻛﮫ ﻣﺎ ﺑﻌﻀﻲ از اوﻧﺎﯾﻲ رو ﻛﮫ ﻣﺤﻜﻮم ﺑﮫ اﻋﺪام‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻦ ﻧﻤﻲ ﻛﺸﯿﻢ؟« ﭘﯿﺮﻣﺮده ﮔﻔﺖ‪» :‬اﻏﻠﺒﺸﻮﻧﻮ؟« دوﺑﺎره ﺟﻮوﻧﮫ ﮔﻔﺖ‪» ,‬و ﻓﻘﻂ ﺑﮫ ﻇﺎھﺮ ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﺪاﻣﻮ اﺟﺮا ﻣﻲ‬ ‫ﻛﻨﯿﻢ و ﻣﯿﺂرﯾﻤﺸﻮن ﺑﺮاي ﯾﻚ ﺳﺮي آزﻣﺎﯾﺸﮭﺎي رواﻧﺸﻨﺎﺳﻲ؟ ھﯿﭻ ﺑﮫ ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮرده ﺑﻮد؟ »‬

‫ـ ھﯿﭻ ﺑﮫ ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮرده ﺑﻮد؟‬ ‫ـ ھﯿﭻ ﺑﮫ ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮرده ﺑﻮد؟‬ ‫دوﺑﺎره ﺑﺎزﺟﻮ ﻣﻲ زد ﺗﻮي ﺳﺮم‪ ,‬درﺳﺖ ﭘﺲ ﻛﻠﮫام‪ ,‬و ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪» ,‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ ﻋﻼﻣﺖ ﺑﺰن ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ‪ «.‬و ﻣﻦ ﻋﻼﻣﺖ‬ ‫زدم»ﻧﮫ« ﭘﯿﺮﻣﺮد ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺧﻮدﻣﻮ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ‪» :‬ﻋﻀﺪي‪ ,‬دﻛﺘﺮ رواﻧﺸﻨﺎس‪ .‬ﺟﻮاﻧﺘﺮه ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻨﻮﭼﮭﺮي دﻛﺘﺮ‬ ‫رواﻧﺸﻨﺎس‪ «.‬ﺑﺎزﺟﻮ ﮔﻔﺖ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش ﻧﮫ ﺧﻮدت ﻣﺮدي ﻧﮫ ﺧﺎﻧﻮادهات‪ ,‬ھﻤﮫ ﺗﻮن ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ھﺴﺘﯿﻦ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ از ﻧﻈﺮ‬ ‫ﺑﯿﺮوﻧﯿﮭﺎ ﻣﺮدﯾﻦ و دﯾﮕﮫ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﻲ ﻧﺪارﯾﻦ‪ .‬ﭘﯿﺮ ﻣﺮد ﮔﻔﺖ »ﺑﺒﯿﻦ ﻋﺰﯾﺰ ﺟﻮن‪ ,‬ﻣﺎ ﺧﯿﻠﻲ ﺑﺎ ھﻢ ﻛﺎر دارﯾﻢ ـ ﺑﺮات‬ ‫ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﻲ دم ﻛﮫ زودﺗﺮ ﺑﮫ ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﺮﺳﯿﻢ‪ ,‬ﺗﻮ آدم ﺗﯿﺰ ھﻮﺷﻲ ھﺴﺘﻲ‪ ,‬ﺧﻮب ﻣىﺘﻮﻧﻲ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮدﺗﻮ درك ﻛﻨﻲ‬ ‫ﺳﺎﺑﻘﮫات ھﻢ ﻧﺸﻮن ﻣىﺪه ﻛﮫ آدم ﻣﻘﺎوي ﺑﻮدي ﻣﺎ ﻣﺄﻣﻮر ھﺴﺘﯿﻢ ﻛﮫ ﻣﻨﺤﻨﻲ اراده ﺗﻮ را ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﯾﻚ ﻧﻤﻮﻧﮫ آﻣﺎري ﺑﺮاي‬ ‫ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﯾﻦ ﺳﺎزﻣﺎن اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ و ﺟﺎھﺎي دﯾﮕﮫ اﻧﺪازه ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﭼﻘﺪر آﻣﺎدﮔﻲ داري؟« و ﯾﻚ ﻛﺎﻏﺬ ﺑﺰرگ‬ ‫ﺷﻄﺮﻧﺠﻲ را ﺑﮫ دﯾﻮار زد ﻛﮫ روﯾﺶ ﭼﻨﺪ ﻣﻨﺤﻨﻲ‪ ,‬ﻧﻘﻄﮫ ﭼﯿﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬ ‫ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﻧﮕﺎھﺸﺎن ﻣﻲ ﻛﺮدم و ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭼﮫ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﺬرد‪ .‬ﻓﻘﻂ دوﺑﺎره زدم ﺑﮫ ﮔﺮﯾﮫ و آﻧﮭﺎ را ﻧﮕﺎه ﻛﺮدم ﻣﺜﻞ‬ ‫ﻛﻮدﻛﯿﮭﺎﯾﻢ ﻛﮫ ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﺑﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎي اﺷﻜﺒﺎر‪ ,‬ﺑﮫ ﭼﺸﻤﮭﺎي ﭘﺪرم ﻛﮫ ﺷﻼق ﺑﮫ دﺳﺖ داﺷﺖ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﺮدم‪ .‬و اﻧﮕﺎر‬ ‫ھﻤﯿﻦ دﯾﺮوز ﺑﻮد‪ ,‬اﻧﮕﺎر ھﻤﯿﻦ اﻣﺮوز ﺑﻮد‪ ,‬و ﻣﻦ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻢ اﻻن ﭼﮫ وﻗﺘﻲ اﺳﺖ و از اﯾﻦ ﺑﺎزي‪ ,‬ھﯿﭻ ﺳﺮ در ﻧﻤﻲ‬ ‫آوردم و ھﻨﻮز اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﺮدم ﻛﮫ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮدهام و ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮاﺑﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺟﯿﻎ زدم و ﺻﺪاﯾﻢ ﺑﮫ راﺣﺘﻲ درآﻣﺪ‪ ,‬ھﯿﭻ ﺑﮫ‬ ‫ﺟﯿﻎ زدن در ﺧﻮاب ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺴﺖ ﻛﮫ ھﻤﯿﺸﮫ ﺻﺪاﯾﻢ ﮔﺮه ﻣﻲ ﺧﻮرد و در ﻧﻤﻲ آﻣﺪ و ﺑﮫ ﺧﻔﮕﻲ ﺷﺒﯿﮫ ﺑﻮد ‪.‬‬ ‫ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ‪» :‬ﭼﯿﺰي ھﺴﺖ ﻛﮫ ﻟﻮ ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﻲ؟« ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻧﮫ‪ ,‬اﯾﻨﻮ ﻣﻦ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﻗﻮل ﻣىﺪم‪ ,‬اﮔﺮ ﭼﯿﺰي ﺑﺎﺷﮫ ﺑﮫ‬ ‫درد ﻧﺨﻮره‪ ,‬ﺳﺎزﻣﺎن اوﻧﺎ ﻋﻠﻤﻲﺗﺮ از اﯾﻨﮫ ﻛﮫ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﺬاره‪ ,‬اون ﺗﺎ ﺳﺮ ﻗﺮارش ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﺮد ﺑﻌﺪ ھﻤﮫ‬ ‫اﻃﻼﻋﺎت ﺳﻮﺧﺘﮫ رو ﺗﺨﻠﯿﮫ ﻛﺮد ﺣﺎﻻ ﺧﺎﻟﯿﮫ ﺧﺎﻟﯿﮫ‪ «،‬ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺑﮭﺘﺮه ﺑﺪوﻧﻲ ﻛﮫ ﻣﺎ ازت ھﯿﭻ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻧﻤﻲ‬ ‫ﺧﻮاھﯿﻢ و ﻓﻘﻂ ﻣﻲ ﺧﻮاھﯿﻢ ﻣﻨﺤﻨﻲ اراده ﯾﻚ ﻧﻤﻮﻧﮫ آﻣﺎري رو ﺑﮫ دﺳﺖ ﺑﯿﺎرﯾﻢ »‪.‬‬ ‫ﺧﯿﻠﻲ ﺧﺐ‪ ,‬ﺑﮫ اون ﺳﺆال ﺟﻮاب ﺑﺪه‪» :‬دوﺳﺖ داري زﻧﺪه ﺑﻤﻮﻧﻲ؟« دﯾﮕﺮ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ داﺷﺖ دﺳﺘﮕﯿﺮم ﻣﻲ ﺷﺪ و ﺑﺎ آن‬ ‫ﻣﻨﮕﯿﻲ ﻛﮫ داﺷﺘﻢ‪ ,‬ﺑﺮاي ﻓﺮار از اﯾﻦ ﻣﺨﻤﺼﮫ‪ ,‬ﺳﻌﻲ ﻛﺮدم ھﻮش و ﺣﻮاﺳﻢ را ﺟﻤﻊ ﻛﻨﻢ ‪.‬‬ ‫ﻋﻀﺪي دوﺑﺎره ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬دوﺳﺖ داري زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻲ؟« ﺟﻠﻮي ﺳﺆال ﭼﮭﺎر ﺟﻮاب ﺧﺎﻧﮫ دار ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ‪»:‬آري«‬ ‫»ﺧﯿﺮ« »اي‪,‬ﯾﮫ ﻛﻤﻲ« و »ﻧﻤﻲ داﻧﻢ« و ﻣﻦ‬ ‫ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ ﻛﮫ آﻧﮭﺎ ﻣﺮا زﻧﺪه ﻧﺨﻮاھﻨﺪ ﮔﺬاﺷﺖ‪ ,‬دﻟﻢ ھﻢ اﯾﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﭘﺮ ﻋﺬاب را ﻧﻤىﺨﻮاﺳﺖ‪ .‬ھﻤﯿﺸﮫ زﯾﺮ ﺷﻜﻨﺠﮫ و‬ ‫ﻓﺸﺎر رواﻧﻲ‪ ,‬آدم دﻟﺶ ﻣﻲ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻤﯿﺮد اﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم اﮔﺮ ﺑﮫ آﻧﮭﺎ راﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ زودﺗﺮ ﺑﮫ ﻣﻘﺼﻮدﺷﺎن ﻣﻲ رﺳﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﯾﻦ ﺑﻮد ﻛﮫ ﮔﻔﺘﻢ »آره دﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاد زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻢ« ﺧﻮد ﻋﻀﺪي ﺧﻮدﻛﺎر را از دﺳﺘﻢ ﮔﺮﻓﺖ و ﺟﻠﻮ ﺧﺎﻧﮫ ﻣﺜﺒﺖ را ﻋﻼﻣﺖ‬ ‫زد ﺑﻌﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ زﯾﺮ ﭼﮫ ﻣﻘﺪار ﺷﻜﻨﺠﮫ از اﯾﻦ آرزو ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮدي؟ ﻣﺜﻼً دﻟﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاد ھﺰار ﺗﺎ ﺷﻼق‬ ‫ﺑﺨﻮري و زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻲ ﯾﺎ ﺑﻤﯿﺮي و ھﺰار ﺗﺎ ﺷﻼق ﻧﺨﻮري؟« ﺑﻲ ﻣﻌﻄﻠﻲ و ﺑﻲ ﻓﻜﺮ ﮔﻔﺘﻢ »دﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاد زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻢ«‬ ‫دوﺑﺎره ﭘﺮﺳﯿﺪ »دﻟﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاد دوھﺰارﺗﺎ ﺷﻼق ﺑﺨﻮري و ﺑﮭﺖ ﺷﻮك وﺻﻞ وﺻﻞ ﻛﻨﻨﺪ و زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻲ ﯾﺎ دﻟﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاد‬ ‫ﺑﻤﯿﺮي و اذﯾﺖ ﻧﺸﻲ؟« ﺑﺮاي اﯾﻨﻜﮫ ﮔﯿﺠﺸﺎن ﻛﻨﻢ ﮔﻔﺘﻢ‪» :‬دﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﺑﻤﯿﺮم‪ «.‬و ﻋﻀﺪي ﺧﻮدش ﻋﻼﻣﺖ زد وﮔﻔﺖ »ﺗﺎ‬ ‫اﯾﺠﺎ درﺳﺘﮫ‪ ,‬ﻏﯿﺮ از ﯾﻚ ﻣﻮرد ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ھﻤﮫ ھﻤﯿﻦ ﺟﻮاﺑﻮ دادن ﺑﺎﻻﺗﺮ از ھﺰار ﺿﺮﺑﮫ ﺷﻼق ﺑﺎ ﻛﺎﺑﻞ ﺑﺎﺗﻮﻧﻲ‪ ,‬ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ‬ ‫ﺗﺤﻤﻠﮫ و ھﻤﮫ دﻟﺸﻮن ﻣﻲ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻤﯿﺮن و اﮔﮫ ﻧﺘﻮﻧﻦ ﺑﻤﯿﺮن‪ ,‬ھﺮ ﻛﺎري ﻛﮫ ﻣﺎ ﺑﺨﻮاھﯿﻢ اﻧﺠﺎم ﻣىﺪن‪ ,‬اﯾﻨﻮ ﺗﻮ ھﻢ ﻗﺒﻮل‬ ‫داري‪ «،‬ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدم ﭼﮫ ﺟﻮاﺑﻲ ﺑﺪھﻢ‪ .‬ﺑﺎزﺟﻮ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﺑﺎ ﭘﺸﺖ دﺳﺖ ﺗﻨﺪ ﺗﻨﺪ ﺑﮫ ﭘﺸﺖ ﺳﺮم ﻛﻮﺑﯿﺪ و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ‪,‬‬ ‫ﺟﻮاب ﺑﺪه‪ ,‬ﺟﻮاب ﺑﺪه‪ ,‬ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻦ« ﮔﻔﺘﻢ»ﺑﻠﮫ« ﭘﯿﺮ ﻣﺮد ﮔﻔﺖ؛ »ﺧﯿﻠﻲ ﺧﺐ‪ ,‬اوﻧﺎ رو ﺑﯿﺎرﯾﻦ »!‬ ‫در اﺗﺎق ﺑﺎز ﺷﺪ و ﺳﮫ ﺗﺨﺘﮫ ﺑﺎرﯾﻚ ﭼﺮﺧﺪار را ﺑﮫ داﺧﻞ اﺗﺎق ھﻞ دادﻧﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻮادهام را ﺑﮫ ﺗﺨﺘﮭﺎ ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ,‬ﭼﺸﻢ ھﺮ ﺳﮫ‬ ‫ﺑﺎز ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻲ اﺧﺘﯿﺎر ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و ﺧﻮدم را روي ﺗﺨﺖ ﻣﻮﻧﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻢ دﺧﺘﺮم ﻣﺮا ﺑﮫ اﺳﻢ ﺻﺪا ﻣﻲ ﻛﺮد و ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد و‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﺜﻞ ﻣﺎھﮭﺎي ﭘﯿﺶ ﻛﮫ ﺑﺮاي آﻣﭙﻮل زدن‪ ,‬او را ﺑﺮده ﺑﻮدم و ﺟﯿﻎ ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ و ﺻﻮرﺗﺶ را ﺑﮫ ﻣﻦ ﻣﻲ ﻣﺎﻟﯿﺪ و‬ ‫از ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﺮﯾﺨﺖ و ﺣﺎﻻ ھﻢ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد ﭼﮫ ﺑﻼﯾﻲ ﺑﺮ ﺳﺮش آورده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﮫ از ﻣﻦ ھﻢ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﯿﺪ او ھﻢ ﺻﺪاﯾﻢ ﻣﻲ‬ ‫ﻛﺮد دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﺶ ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﺑﮫ ﺻﻨﺪﻟﯿﻢ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ اﻣﺎ ﻋﻀﺪي ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺻﻮرت دﺧﺘﺮم را‬ ‫ﺑﻮﺳﯿﺪم و ﺑﮫ ﻣﺎدرم ﻧﺮﮔﺲ و زﻧﻢ ﺳﻮﺳﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﺮدم ھﯿﭻ ﻛﺎري ﻧﻤﻲ ﺷﺪ ﺑﺮاي آﻧﮭﺎ ﺑﻜﻨﻢ دﺳﺖ و ﭘﺎي ھﺮ ﺳﮫ را ﺑﺴﺘﮫ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ و ﻛﻒ ﭘﺎھﺎﯾﺸﺎن از ﻻي ﻣﯿﻠﮫ ﺗﺨﺘﮭﺎ ﺑﯿﺮون زده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎزﺟﻮ ﺷﻼﻗﺶ را ﺑﺮداﺷﺖ و اﻧﺪاﺧﺖ روي دﺳﺖ ﻣﻦ ‪.‬‬ ‫ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ »ﺑﺒﯿﻦ ﻋﺰﯾﺰ ﺟﻮن‪ ,‬دﻟﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﻓﻜﺮ ﻧﻜﺮده اﻣﺎ دﻗﯿﻖ ﺑﮫ ﻣﻦ ﺑﮕﻲ ﻛﺪوﻣﺸﻮﻧﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ دوﺳﺖ داري‬ ‫ﻣﺎدرت‪ ,‬ھﻤﺴﺮت‪ ,‬ﯾﺎ دﺧﺘﺮت‪ «،‬ﺑﻲ ﻣﻌﻄﻠﻲ ﮔﻔﺘﻢ »ھﻤﮫ ﺷﻮﻧﻮ« ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ؛ »اﮔﮫ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﮫ ﺗﻮ ﯾﺎ ﯾﻜﻲ از اوﻧﺎ ﻛﺘﻚ‬ ‫ﺑﺨﻮرﯾﻦ؟ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﻲ دي ﻛﺪوﻣﺎﺗﻮن ﺑﺨﻮرﯾﻦ؟« ﮔﻔﺘﻢ»ھﯿﭽﻜﺪام« ﮔﻔﺖ »اﮔﮫ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ھﺰار ﺗﺎ ﺷﻼق ﺑﺰﻧﻲ‪ ,‬ﻛﺪوﻣﺎرو‬ ‫ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﻲ دي؟« ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﺧﻮك وﺣﺸﻲ ﺷﺪم و ﺑﺎ ﺷﻼق ﺗﻮي ﺻﻮرت ﻋﻀﺪي ﻛﻮﺑﯿﺪم‪ .‬از درد ﺑﮫ ﺧﻮش ﺗﺎ ﺷﺪ‬ ‫ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﮭﺎ داﺧﻞ ﺷﺪﻧﺪ و روي ﺳﺮم رﯾﺨﺘﻨﺪ ﺷﻼق را از دﺳﺘﻢ در آوردﻧﺪ و ﻣﺮا ﺑﮫ آﭘﻮﻟﻮ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﭘﺎھﺎﯾﻢ را ﺳﻔﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪,‬‬

‫اﻧﮕﺸﺘﮭﺎﯾﻢ را از ﭘﺸﺖ ﺧﻢ ﻛﺮدﻧﺪ و زﯾﺮ ﺗﺴﻤﮫ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﻛﻼه ﻣﻮﺗﻮر ﺳﻮارھﺎ را ﺑﮫ ﺳﺮم ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺣﺎﻻ ﺻﺪاي ﻋﻀﺪي‬ ‫ﺗﻮي ﮔﻮﺷﻢ ﻣﻲ ﭘﯿﭽﯿﺪ و روﺑﺮوﯾﻢ ﯾﻚ ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ و زرد‪ ,‬روﺷﻦ و ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻲ ﺷﺪ و ﭼﺸﻤﻢ را ﻣﻲ زد ﺻﺪاي دﺳﺘﯿﺎر‬ ‫ﻋﻀﺪي ﻣﺜﻞ ﭘﭽﯿﺪن ﺻﺪاي آواز ﺑﭽﮕﯿﮭﺎي ﻣﻦ ﺗﻮي ﺣﻤﺎم در ﮔﻮﺷﻢ ﻣﻲ ﭘﯿﭽﯿﺪ‪‹» :‬ﺗﻮ درﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﯾﻚ اﻧﺴﺎن ﺑﺎھﻮش‬ ‫رو داري‪ .‬رواﻧﺸﻨﺎﺳﻲ ﻣىﮕﮫ ﺣﺘﻲ ﺣﯿﻮﻧﺎ وﻗﺘﻲ ھﯿﭻ راه ﻓﺮاري ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﻜﻨﻨﺪ ﺣﻤﻠﮫ ﻣﻲ‬ ‫ﻛﻨﻨﺪ و ﺗﻮ ھﻢ ﺣﻤﻠﮫ ﻛﺮدي‪ .‬ﻣﺜﻞ ﮔﺮﺑﮫ در ﺧﻄﺮ‪ ,‬ﺗﻮي ﯾﻚ اﺗﺎق در ﺑﺴﺘﮫ ﯾﺎ ﻣﺜﻞ ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﮫ در ﺗﻈﺎھﺮات ﻣﺤﺎﺻﺮه ﺑﺸﻦ‬ ‫و راه ﻓﺮاري ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻦ‪ .‬ﺑﺮاي ھﻤﯿﻦ ﭘﻠﯿﺲ ﯾﮫ راه ﻓﺮار ﻛﻮﭼﯿﻚ ﻣىﺬاره و ﺑﻌﺪ ﺑﮫ اوﻧﺎ ﺣﻤﻠﮫ ﻣﻲ ﻛﻨﮫ‪ .‬اﯾﻦ ﻃﻮري‬ ‫اوﻧﺎ ﺑﮫ اﻣﯿﺪ ھﻤﻮن راه ﻛﻮﭼﯿﻚ دﺳﺖ ﺑﮫ ﺣﻤﻠﮫ ﻧﻤﻲ زﻧﻨﺪ ‪...‬ﺧﺐ ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎش ﺑﺮاي رواﻧﺸﻨﺎﺳﻲ ﻣﻌﻠﻮﻣﮫ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاﯾﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﯾﮫ آدم آرﻣﺎﻧﮕﺮا‪ ,‬ﻛﮫ ﻧﻤﻮﻧﮫ ﺧﺎﺻﮫ و از ﻋﻮاﻃﻒ ﺑﺎﻻﯾﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ھﻤﻨﻮﻋﺎﻧﺶ ﺑﺮ ﺧﻮرداره‪ ,‬وﻗﺘﻲ زﯾﺰ‬ ‫ﺷﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ ﻓﺸﺎرھﺎ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﯿﺮه و ﻣﺮگ ﺑﺮاش ﻣﻤﻜﻦ ﻧﯿﺴﺖ و ھﯿﭻ راه ﻓﺮار ﻧﺪاره‪ ,‬ﭼﮫ واﻛﻨﺸﻲ اﻧﺠﺎم ﻣىﺪه‪ .‬ﯾﮫ‬ ‫ﻓﺮﺿﯿﮫ ھﺴﺖ ﻛﮫ ﻣﻲ ﮔﮫ اون‪ ,‬ھﻤﮫ ﻧﯿﺮوي ﻣﻌﻨﻮﯾﺸﻮ ﺟﻤﻊ ﻣﻲ ﻛﻨﮫ ﺗﺎ ﺑﻤﯿﺮه‪ ,‬و ﻣىﻤﯿﺮه ﻣﺜﻞ اون دروﯾﺶ ﻛﮫ ﺟﻠﻮي‬ ‫»ﻋﻄﺎر« ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﺮد‪ .‬ﯾﮫ ﻓﺮﺿﯿﮫ دﯾﮕﮫ ﻣىﮕﮫ اون‪ ,‬رﻓﺘﺎري رو ﻣىﻜﻨﮫ ﻛﮫ ﻋﺎﻃﻔىﺘﺮﯾﻦ ﺣﯿﻮون در ﺧﻄﺮ ﺑﺎ‬ ‫ﺑﭽﮫاش ﻣىﻜﻨﮫ ﻣﺎﺟﺮاي اون ﻣﯿﻤﻮﻧﻮ ﺷﻨﯿﺪي ﻛﮫ ﺗﻮي ﺣﻤﺎم داغ‪ ,‬ﺑﺮاي ﻓﺮار از ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺑﭽﮫﺷﻮ ﮔﺬاﺷﺖ زﯾﺮ ﭘﺎش ﺗﺎ‬ ‫ﺧﻮدش ﻧﺴﻮزه؟ اون ﻣﺎﺟﺮا را ﺷﻨﯿﺪي؟ اون ﻣﺎﺟﺮا را ﺷﻨﯿﺪي؟‬ ‫دردي از ﻛﻒ ﭘﺎﯾﻢ ﺗﺎ ﻣﻐﺰ ﺳﺮم دوﯾﺪ‪ .‬ﺟﺎي ﺷﻼق ﮔﻮﯾﻲ درﺧﺘﻲ را ﺑﮫ ﻛﻒ ﭘﺎﯾﻢ ﻛﻮﺑﯿﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺧﻮدم را زﯾﺮ ﺿﺮﺑﺎت‬ ‫ﭘﯿﭻ و ﺗﺎب ﻣﻲ دادم و اﻧﮕﺸﺘﻢ زﯾﺮ ﺗﺴﻤﮫھﺎ داﺷﺖ ﺧﺮد ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﻧﻮرھﺎي زرد و ﻗﺮﻣﺰ ﺑﺎ ﺿﺮﺑﺎت ھﻤﺎھﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد‬ ‫ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﻲ ﺷﺪ ‪ ,‬ﺿﺮﺑﮫ ﺷﻼق ﻣىﺂﻣﺪ‪ .‬ھﻤﮫ ﺟﺎﯾﻢ درد ﻣىﮕﺮﻓﺖ و ﭼﺮاغ زرد ﻣىﺸﺪ و آﻧﮭﺎ ﻧﻤﯿﺰدﻧﺪ و دوﺑﺎره‬ ‫ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﻲ ﺷﺪ و ﺷﻼق ﻣىﺂﻣﺪ و ﻣﻦ در ﭼﺮاغ زرد دﻟﮭﺮه ﻗﺮﻣﺰ را داﺷﺘﻢ و در ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ‪ ,‬درد زرد را دﻟﮭﺮه‬ ‫و درد زرد و ﻗﺮﻣﺰ ﻣﻨﻈﻢ و روي ﺣﺴﺎب ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ و ﻣﻦ از درد‪ ,‬اﺣﺴﺎس ﮔﻮﺳﻔﻨﺪي را داﺷﺘﻢ ﻛﮫ اﺧﺘﮫ ﻣىﺸﻮد ﺻﺪاي‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﯿﺎري ﻣﻲ آﻣﺪ ﻛﮫ ﭘﺎھﺎﯾﻢ را ﺑﻌﺪ از ﺷﻜﻨﺠﮫ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬دﺳﺘﮭﺎﯾﺶ را روي ﻛﻠﯿﮫھﺎﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺑﻮد و آﻧﮭﺎ را‬ ‫ﻣﺎﺳﺎژ ﻣىﺪاد و ﺑﮫ رواﻧﺸﻨﺎس ﻣﻲ ﮔﻔﺖ »ﺷﻼق ﻛﮫ ﻛﻒ ﭘﺎ ﻣىﺨﻮره‪ ,‬ﺧﻮن زﯾﺮ ﭘﻮﺳﺖ دﻟﻤﮫ ﻣىﺒﻨﺪه اوره ﺧﻮن ﺑﺎﻻ‬ ‫ﻣىﺮه و ﻛﻠﯿﮫھﺎ از ﻛﺎر ﻣىﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎﺳﺎژﺷﻮن داد ﺧﻮاھﺶ ﻣىﻜﻨﻢ آھﺴﺘﮫ ﺑﮫ ﻣﻦ ﻛﺎراﺗﻮﻧﻮ ﺑﮕﯿﻦ ﻛﮫ ﺟﺮاﺣﻲ روح ﺑﺎ‬ ‫ھﻤﺎھﻨﮕﻲ ﭘﯿﺶ ﺑﺮه‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ ازﺗﻮن ﻋﻘﺐ ﺑﻤﻮﻧﻢ‪ «.‬و ﺑﻌﺪ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺖ و ھﻤﺎن ﻃﻮر ﻛﮫ آﻧﮭﺎ ﻣﺮا ﺷﻼق‬ ‫ﻣىﺰدﻧﺪ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻲ‪ ,‬ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺒﻢ را ﻣىﺸﻨﯿﺪ و ﮔﺎه ﮔﺎه ﺑﮫ رگ دﺳﺘﻢ‪ ,‬آﻣﭙﻮﻟﻲ ﺗﺰرﯾﻖ ﻣﻲ ﻛﺮد ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻻ ﺷﻜﻞ ﻛﺘﻚ زدن را ﻛﻤﻲ ﺗﻐﯿﯿﺮ داده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ,‬واﯾﻦ روح ﻣﺮا ﻣىﺴﻮزاﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎرھﺎ ﺑﺎ روﺷﻦ ﺷﺪن ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ و ﺑﺎ‬ ‫ھﻤﺎن رﯾﺘﻢ‪ ,‬ﺷﻼق ﻣﻲ زدﻧﺪ و ﻣﻦ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﮫ‪ ,‬ﺑﮫ ﻣﺤﺾ روﺷﻦ ﺷﺪن ﭼﺮاغ‪ ,‬دﻧﺪاﻧﮭﺎﯾﻢ را ﺑﮫ ھﻢ ﻓﺸﺎر ﻣىﺪادم و از‬ ‫ﺷﺪت درد‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺎﺳﺘﻢ و ﯾﺎ ھﻤﺎھﻨﮓ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪم‪ ,‬ﻛﮫ ﭼﺮا ﺿﺮﺑﮫ ﺑﺮاﯾﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻲ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﮔﺎھﻲ آﻧﮭﺎ ﺑﺎ روﺷﻦ ﺷﺪن‬ ‫ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ‪ ,‬وﻗﺘﻲ ﻣﻦ ھﻤﮫ ﻋﻀﻼﺗﻢ را ﺑﺮاي ﻣﻘﺎوﻣﺖ‪ ,‬ﻣﻨﻘﺒﺾ ﻣىﻜﺮدم‪ ,‬ﺷﻼق را ﻓﺮود ﻧﻤﻲ آوردﻧﺪ و ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‬ ‫ﺗﺎ ﭼﺮاغ‪ ,‬زرد ﺷﻮد ﺗﺎ ﻣﻦ ﺧﻮدم را ﺳﺴﺖ ﻛﻨﻢ و آن وﻗﺖ ﺿﺮﺑﮫ را ﻓﺮود‪ ,‬ﻣﻲ آوردﻧﺪ و در ﯾﻚ‬ ‫ﺑﻲ ﺧﺒﺮي ﺣﺴﻲ‪ ,‬در ﯾﻚ ﻋﺪم آﻣﺎدﮔﻲ روﺣﻲ‪ ,‬و ﻣﻦ روﺣﻢ ﻣﻲ ﺳﻮﺧﺖ و ﻣﻐﺰم ﺳﻮت ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪ و ﭼﺮاغ زرد و ﻗﺮﻣﺰ‬ ‫را ﮔﻢ ﻣﻲ ﻛﺮدم و ﯾﻚ رﻧﮓ ﻧﺎرﻧﺠﻲ ﻣﺴﺘﻤﺮي را ﻣىﺪﯾﺪم ﻛﮫ ﻗﺎﺑﻞ ﻓﮭﻢ ﻧﺒﻮد‪ ,‬ﻗﺎﺑﻞ دﻓﺎع ﻧﺒﻮد و ﻓﻘﻂ ﻣﻲ داﻧﻢ ﻛﮫ روﺣﻢ‬ ‫را‬ ‫ﻣﻲ ﺳﻮزاﻧﺪ‪ .‬ﺷﻮﻛﮭﺎ و ﺳﯿﮕﺎرھﺎي وﯾﻨﺴﺘﻮﻧﻲ ﻛﮫ ﭘﺸﺖ ﮔﻮش‪ ,‬روي ﺳﯿﻨﮫ‪ ,‬زﯾﺮ ﺑﻐﻞ و ﺟﺎھﺎي دﯾﮕﺮ را ﻛﮫ ﺣﺴﺎس ﺑﻮد‬ ‫ﻣﻲ ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ و از اﯾﻦ ﺳﻮﺧﺘﻦ‪ ,‬روﺣﻢ ﻛﻢ‬ ‫ﻣﻲ آورد ﺑﺎرھﺎ از ﺣﺎل رﻓﺘﻢ و ﺑﮫ ھﻮﺷﻢ آوردﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎرھﺎ ﭘﺎھﺎﯾﻢ ﺑﻲ ﺣﺲ ﺷﺪ و ﻣﺮا دور ﻓﻠﻜﮫ ﭘﺎ ﺑﺮھﻨﮫ دواﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺴﺸﺎن‬ ‫ﺑﺎز ﮔﺮدد و ﻣﺪام اﻧﺪازه ﺷﻼﻗﮭﺎ را از ﻛﻠﻔﺖ ﺑﮫ ﻧﺎزك و از ﻧﺎزك ﺑﮫ ﻛﻠﻔﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ دادﻧﺪ ﻛﮫ ﻧﺎزﻛﮭﺎ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ و ﻛﻠﻔﺘﮭﺎ ﻛﺮخ‬ ‫ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎزي ﺣﺲ و ﺑﻲ ﺣﺴﻲ‪ ,‬درد و ﺑﻲ دردي‪ .‬ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻢ‪ ,‬زﻣﺎن ﺷﻜﻨﺠﮫ آن ﻗﺪر ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﮫ اﻧﮕﺎر‬ ‫ﺻﺪ ﻗﺮار را ﺳﻮزاﻧﺪه ﺑﺎﺷﻢ ﺑﻌﺪھﺎ ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﺑﮫ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﻛﮫ ﻣﺮﺗﺒﮫ اول‪ ,‬دو روز ﺑﻌﺪش ﻣﺮا از آﭘﻮﻟﻮ ﺑﺎز ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و‬ ‫ﻣﻦ ﻣﺜﻞ زﻧﻲ ﺑﻮدم ﻛﮫ ﺻﺮ ﺑﺎر ﺑﭽﮫاي ھﻢ ﻗﺪ ﺧﻮدش زاﯾﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬زﺟﺮ ﻛﺸﯿﺪه ﺑﻮدم و در ھﻤﮫ اﯾﻦ ﻟﺤﻈﮫھﺎ‪ ,‬ﻣﺎدرم‬ ‫ﻧﺮﮔﺲ‪ ,‬ھﻤﺴﺮم ﺳﻮﺳﻦ و دﺧﺘﺮم ﻣﻮﻧﺎ ﺷﺎھﺪ اﯾﻦ ﺷﻜﻨﺠﮫ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ ﺑﻮدهاﻧﺪ ‪.‬‬ ‫ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ‪»:‬ﻣﻘﺪﻣﮫ ﻛﺎر ﺑﺴﮫ‪ ,‬ﺣﺎﻻ ﺣﺴﻲﺗﺮ ﺣﺮف ﻣﻲ زﻧﯿﻢ‪ .‬در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﮫ‪ ,‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺗﻮ از ﺷﻜﻨﺠﮫ‪ ,‬ﯾﻚ ﺷﻨﺎﺧﺖ‬ ‫ﺣﻀﻮري اﺳﺖ‪ .‬دﻟﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﺑﻤﯿﺮي ﯾﺎ زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻲ؟« دھﺎﻧﻢ را ﺑﺎز ﻛﺮدم‪ ,‬اﻣﺎ ﭼﯿﺰي از آن ﺑﯿﺮون ﻧﯿﺎﻣﺪ و ﻓﻘﻂ ﺳﺮم‬ ‫را ﺗﻜﺎن دادم‪ .‬ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ‪ »:‬ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻲ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻲ‪ ,‬ادا ﻧﯿﺴﺖ‪ ,‬واﻗﻌﺎً ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻲ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻲ‪ ,‬ھﻤﮫ ﻧﻤﻮﻧﮫھﺎي‬ ‫آﻣﺎري‪ ,‬ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﺷﺪهاﻧﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻛﻠﮫات ﺗﺼﺪﯾﻖ ﯾﺎ رد ﻛﻦ‪ .‬دﻟﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﺑﻤﯿﺮي؟« ﺑﺎ ﺳﺮ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻛﺮدم‪ .‬دﺳﺘﯿﺎرش‬ ‫داﺷﺖ روي ﻛﺎﻏﺬ ﺷﻄﺮﻧﺠﻲ دﯾﻮار‪ ,‬ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻧﻘﻄﮫ ﭼﯿﻦ را ﭘﺮ رﻧﮓ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﻋﻀﺪي دوﺑﺎره ﭘﺮﺳﯿﺪ‪» :‬ﺣﺎﺿﺮي ﺑﺮاي‬ ‫اﯾﻨﻜﮫ ﺗﻮ را ﺑﻜﺸﯿﻢ‪ ,‬ﺑﮫ زﻧﺖ‪ ,‬دﺧﺘﺮت ﯾﺎ ﻣﺎدرت ﺻﺪ ﺿﺮﺑﮫ ﺷﻼق ﺑﺰﻧﻲ؟« ﺟﻮاﺑﻲ ﻧﺪادم ﺑﺎزﺟﻮ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﺒﻨﺪﯾﻨﺶ ﺑﮫ‬

‫آﭘﻮﻟﻮ«‪ ,‬و آن رﻧﮓ ﻧﺎرﻧﺠﻲ ﻣﺜﻞ ﺑﺨﺘﻚ اﻓﺘﺎد روي ﻣﻦ و ھﺮﭼﮫ ﻛﺮدم ﺑﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﻢ از زﯾﺮ آن ﻛﻼه ﭘﺮواز‪ ,‬اﻟﺘﻤﺎس ﻛﻨﻢ و‬ ‫ﻣﺎﻧﻊ از اﯾﻦ ﻛﺎر ﺷﻮم ‪,‬‬ ‫ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﮔﺎز ﭘﯿﻚ ﻧﯿﻜﻲ را ھﻢ در ﯾﻚ ارﺗﻔﺎع ﻧﺰدﯾﻚ‪ ,‬ﺑﮫ زﯾﺮ ﭘﺎﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ھﻤﺎن رﯾﺘﻢ درھﻢ‪ ,‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﺎر‬ ‫ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﺷﻼق را از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺣﺎﻻ اﺣﺴﺎس ﻣﺮﻏﻲ را داﺷﺘﻢ ﻛﮫ زﻧﺪه ﭘﺨﺘﮫ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ ،‬زﻧﺪه زﻧﺪه ﭘﺮم را ﻣﻲ ﻛﻨﺪﻧﺪ و‬ ‫اﻧﮕﺎر زﻧﻲ ﺑﻮد‪,‬ﻛﮫ ھﻤﮫ دﻧﯿﺎ را از رﺣﻤﺶ ﺑﯿﺮون ﻣﻲ ﻛﺸﯿﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎزﺟﻮ ﮔﻔﺖ‪»:‬ھﺮ وﻗﺖ راﺿﻲ ﺷﺪي ﺷﻼق ﺑﺰﻧﻲ‪,‬‬ ‫ﺧﻮدﺗﻮ ﺗﻜﻮن ﺑﺪه‪ «.‬و ﻣﻦ زﯾﺰ ﺿﺮﺑﮫ‪ ,‬ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﭘﯿﭻ و ﺗﺎب‬ ‫ﻣﻲ ﺧﻮردم و آﻧﮭﺎ ﻣﺮا ﺑﺎز ﻧﻤﻲ ﻛﺮدﻧﺪو ھﯿﭻ راھﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ ,‬ھﺰار ﺑﺎر ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﻤﯿﺮم و ﻧﻤﺮدم‪ ,‬آدم ﺟﺎن ﺳﮓ‬ ‫دارد‪.‬‬ ‫ﺳﮫ روز ﺑﻌﺪ ﻣﺮا ﺑﺎز ﻛﺮدﻧﺪ و اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ روي ﻣﯿﺰ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮدم ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎزﺟﻮ آﺋﯿﻨﮫ را آورد ﺟﻠﻮي ﺻﻮرﺗﻢ‪.‬‬ ‫ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﻢ ﺗﻮي ﺻﻮرت ﭘﻒ ﻛﺮدهام ﭘﯿﺪا ﻧﺒﻮد‪ .‬ﭘﺎھﺎﯾﻢ ﺑﮫ ﻣﺘﻜﺎﯾﻲ ﭼﺮﻣﻲ و ﺳﯿﺎه ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺴﺖ و ﭘﺰﺷﻜﯿﺎر ھﻢ ﺑﺎزو ﺑﻨﺪ ﻓﺸﺎر‬ ‫ﺧﻮﻧﺶ را ﺑﺎ ﺗﻘﻼ ﯾﻚ دور و ﻧﯿﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ دور ﺑﺎزوﯾﻢ ﺑﭙﯿﭽﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﺎزه ﻓﮭﻤﯿﺪم ھﻤﮫ اﯾﻦ ﻣﺪت ﺑﮫ ﻣﻦ ﺳِﺮُم وﺻﻞ ﺑﻮده و ﺑﺎ دارو ﺟﺴﻤﻢ ﺗﻘﻮﯾﺖ‬ ‫ﻣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺰﺷﻜﯿﺎر ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﮫ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮﺑﮫ و ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﯿﻦ از ﻧﻮ ﺷﺮوع ﻛﻨﯿﻦ ﻗﻠﺒﺶ ﺑﮫ ﻛﻤﻚ دارو ﻣﻨﻈﻢ‬ ‫ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﮫ در ﺻﺪ اوره‪ ,‬ﻃﺒﯿﻌﯿﮫ و‬ ‫ﭘﻨﻲ ﺳﯿﻠﯿﻨﮭﺎي ﺗﻮي ﺳﺮم ﻧﻤﻲ ذاره ﺟﺮاﺣﺘﺶ ﭼﺮك ﻛﻨﮫ«‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﺑﮫ ھﻤﮫ ﺑﺪﻧﻢ ﭘﻤﺎد ﻣﺎﻟﯿﺪ و ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدم از ﯾﻚ‬ ‫ﻣﺘﺮي ﻣﻦ‪ ,‬دﺳﺘﮭﺎﯾﺶ را ﺗﻜﺎن ﻣﻲ دھﺪ‪ ,‬و ﮔﻮﯾﻲ ﺑﮫ ﺑﺪن ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻮرد‪ .‬دﺳﺘﯿﺎر ﻋﻀﺪي ھﻨﻮز ﻣﻨﺤﻨﯿﮭﺎي ﻧﻘﻄﮫ ﭼﯿﻦ را‬ ‫ﭘﺮ رﻧﮓﺗﺮ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬دھﺎن ﻣﺎدرم‪ ,‬زﻧﻢ و دﺧﺘﺮم ھﻤﭽﻨﺎن ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎي ﺑﺎز ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺜﻞ دﻓﻌﮫ ﻗﺒﻞ ﻛﮫ‬ ‫ﻣﺮا ﺑﺎز ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻲ ﻗﺮاري ﻧﻤﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬ﻣﺜﻞ اﯾﻨﻜﮫ ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ھﻢ آﻣﭙﻮﻟﻲ زده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﮫ ﻓﻘﻂ ﻣﺮا ﻣﺎت ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻨﺪ و ھﯿﭻ‬ ‫ﻋﻜﺲاﻟﻌﻤﻠﻲ دﯾﮕﺮ ﻧﺸﺎن ﻧﺪھﻨﺪ‪ .‬دوﺑﺎره وھﻢ ﺑﺮم داﺷﺖ ﻛﮫ ﻣﺮدهام ﯾﺎ ﺧﻮاب ﻣﻲ ﺑﯿﻨﻢ و دﻟﻢ‬ ‫ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﺎز ﻛﻨﻢ ﺑﯿﺪار ﺷﻮم زﻧﺪه ﺷﻮم و ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻋﺬاﺑﻲ در ﻛﺎر ﻧﯿﺴﺖ‪ ,‬ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻛﮫ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﮫ آراﻣﻲ ﺟﺎري اﺳﺖ‪,‬‬ ‫ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻛﮫ رﺧﺘﺨﻮاﺑﻲ ﮔﺴﺘﺮده اﺳﺖ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻛﮫ دﺳﺘﻲ ﻣﺮا ﻧﻮازش ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ ,‬ﺗﺎ از ﻛﺎﺑﻮس ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﻢ و ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻛﮫ دﺧﺘﺮم ﻣﻮﻧﺎ‬ ‫از ﺻﺪاي ﺿﺠﮫھﺎﯾﻲ ﻛﮫ در ﻛﺎﺑﻮس ﻛﺸﯿﺪهام ﺑﯿﺪار ﺷﺪه و ﺑﮫ ﻣﻦ ﭘﻨﺎه آورده اﺳﺖ‪ :‬آه ﻣﻮﻧﺎ! اﻛﻨﻮن ﺑﮫ ﺗﻮ ﻣﺤﺘﺎجﺗﺮم‪ ,‬ﻛﮫ‬ ‫اﻛﻨﻮن اﯾﻦ ﺗﻮﯾﻲ ﻛﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮا از ﻋﺬاب ﺑﺮھﺎﻧﻲ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ وﻗﺖ آن اﺳﺖ ﻛﮫ ﺗﻮ ﻣﺮا ﭘﻨﺎه دھﻲ ﺗﻮ ﭘﯿﺶ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺷﻮي‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻣﻨﺤﻨﻲ ارادهام ﻛﺎﻣﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺗﺎ آﺧﺮ ﺧﻂ رﺳﯿﺪﻣﮫام‪ .‬آن ارّه آھﻦ ﺑُﺮ را در دﺳﺖ ﺑﺎزﺟﻮ ﻧﻤﻲ ﺑﯿﻨﻲ؟ آن ﻣﺘﮫ ﺑﺮﻗﻲ‬ ‫را در دﺳﺖ ﻣﻨﻮﭼﮭﺮي ﻧﻤﻲ ﺑﯿﻨﻲ؟ ﻣﺮا از ﻛﻮه ﻧﺴﺎﺧﺘﮫاﻧﺪ آھﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .‬آدﻣﻢ اﯾﻦ ﺣﻤﺎم‪ ,‬ﺑﯿﺶ ﺣﻤﺎم آن ﻣﯿﻤﻮن ﻣﻲ ﺳﻮزاﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﭼﮫ ﻛﻨﻢ؟ ﻣﻦ آن ﻣﯿﻤﻮن ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .‬ﺗﻮ را ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺰم‪ .‬ﺳﻮﺳﻦ را ﺷﺎﯾﺪ‪ ,‬ﻧﺮﮔﺲ را ﺷﺎﯾﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﺗﻮ را ھﺮﮔﺰ ‪.‬‬ ‫ﺑﺎزﺟﻮ اره را روي ﭘﺎﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺖ و ﯾﻚ رﻓﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺖ آن را اﻣﺘﺤﺎن ﻛﺮد ﭼﯿﺰي ﻣﺜﻞ ﻗﯿﺮ از زﯾﺮ ﭘﺎﯾﻢ ﺑﯿﺮون زد‬ ‫ﻣﻨﻮﭼﮭﺮي دو ﺷﺎﺧﮫ ﻣﺘﮫ را ﺑﮫ ﺑﺮق زد‪ .‬ﺻﺪاﯾﺶ اﺗﺎق را ﺳﻮراخ ﻛﺮد‪ .‬ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ‪«:‬ﻛﺎر ﻣﺎ از ﺣﺎﻻ ﺷﺮوع ﻣﻲ ﺷﮫ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮ را ﺟﺮاﺣﻲ ﻛﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي اﯾﻨﻜﮫ ﺑﮫ روﺣﺖ ﺑﺮﺳﯿﻢ‪ .‬اول ﺑﺎﯾﺪ از ﺟﺴﻤﺖ ﺑﮕﺬرﯾﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش ﻛﮫ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﮫ‬ ‫ﻛﻤﻚ رواﻧﭙﺰﺷﻜﻲ اوﻣﺪه ﺗﺎ ﻧﺬاره روﺣﺖ از ﻗﻔﺲ ﺟﺴﻤﺖ ﺧﺎرج ﺷﮫ‪ .‬او روح ﺗﻮرو ﺗﻮي اﯾﻦ ﺟﺴﻢ ﻧﮕﮫ ﻣﻲ داره و ﻣﺎ‬ ‫از ﻧﻮ ﻋﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﯿﻢ‪ .‬ﭘﺲ ﻟﻄﻔﺎً »‪....‬‬ ‫و ﻣﻦ دوﺑﺎره ﻋﻀﻼﺗﻢ ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﭼﺮك و ﺧﻮن و ادرارم ﻣﺨﻠﻮط ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ‪«:‬دﻟﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاد از‬ ‫ﻧﻮك ﭘﺎت ﺗﺎ ﻓﺮق ﺳﺮت‪ ,‬ﺑﮫ ﻓﺎﺻﻠﮫ ﯾﻚ ﺳﺎﻧﺖ‪ ,‬ﺑﺎ ﻣﺘﮫ ﺳﻮراخ ﺑﺸﮫ؟ ﯾﺎ ﻣﺎﯾﻠﻲ اﺳﻔﺮاﻏﺘﻮ ﺑﺨﻮري؟« ﻣﻨﻮﭼﮭﺮي ﻧﻮك ﻣﺘﮫ‬ ‫را روي ﭘﺎﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺖ و آن را ﺑﮫ ﻛﺎر اﻧﺪاﺧﺖ‪....‬‬ ‫ھﻤﮫ اﺳﺘﻔﺮاﻏﮭﺎي ﺧﻮﻧﯿﻢ را ﺧﻮرده ﺑﻮدم و روح ﺧﺴﺘﮫام‪ ,‬ﻛﺜﯿﻒ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎﻻ آوردم و آﻧﮭﺎ ﻣﺠﺒﻮرم ﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ دوﺑﺎره آن را‬ ‫ﺑﺨﻮرم‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﺑﺎزﺟﻮ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﮭﻮع ﺑﮭﺶ دﺳﺖ داد و ﺗﻒ ﻛﺮد ﺑﮫ ﺻﻮرت ﻣﻦ و ﺑﯿﺮون دوﯾﺪ ‪.‬‬ ‫ﺧﻮك ﺑﻮدن ﭼﮫ ﺣﺴﻲ اﺳﺖ؟ ﻛﻔﺘﺎر ﺑﻮدن ﭼﮫ ﺣﺎﻟﻲ داره؟ ﺧﻮد ﺧﻮري ﯾﻚ ﻛﺮم‪ ,‬ﯾﻚ زاﻟﻮ ﭼﮫ ﻣﺰهاي دارد؟ اﯾﻦ ﻣﺮگ‪،‬‬ ‫ﭘﺲ ﭼﯿﺴﺖ؟ در ﻛﺠﺎي ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻦ آدﻣﻲ ﻗﺮار دارد؟ اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﮫ را داﺷﺘﻢ ﻛﮫ وﻗﺘﻲ دﺳﺘﻢ ﯾﺎ ﭘﺎﯾﻢ ﻛﺜﯿﻒ ﺑﻮد‪ ,‬از درون‪,‬‬ ‫روﺣﻢ ﺑﮫ ﻋﺬاب ﻣﻲ آﻣﺪ ﺗﺎ آن ﻧﻘﻄﮫ را ﺗﻄﮭﯿﺮ ﻛﻨﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ ھﻤﮫ ﺟﺴﻤﻢ از ﺑﯿﺮون و دل‪.‬اﻧﺪرون روﺣﻢ ﻛﺜﯿﻒ ﺑﻮد و ﻣﻦ‬ ‫ﺧﻮدم را ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﻢ ﺑﮫ ھﺰار زور‪ ,‬ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﻛﺮم ﻟﮫ ﺷﺪه و ﺑﮫ دو ﻧﯿﻤﮫ ﺷﺪهاي ﻛﮫ ﺧﻮدش را روي زﻣﯿﻦ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺸﺪ دﺳﺘﻢ را ﺑﮫ دو ﺷﺎﺧﮫ ﺗﺨﺖ رﺳﺎﻧﺪم و آن را ﺗﻮي ﭘﺮﯾﺰ ﻛﺮدم ﺗﺎ ﺧﻮدم را ﺑﻜﺸﻢ ﺑﺮق ﻗﻄﻊ ﺷﺪ ﻛﺸﻮي ﻣﯿﺰ‬ ‫ﺑﺎزﺟﻮ را ﻛﺸﯿﺪم ﻛُﻠﺘﺶ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ‪ ,‬ﺑﮫ ﮔﻤﺎﻧﻢ دو ھﺰار ﻛﯿﻠﻮ وزن داﺷﺖ ﻟﻮﻟﮫاش را روي ﺳﺮم ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﻣﺎﺷﮫ‬ ‫اھﺮﻣﯿﺶ را ﺑﮫ ﺷﻘﯿﻘﮫام ﭼﻜﺎﻧﺪم‪ ,‬ﮔﻠﻮﻟﮫاي ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬در و دﯾﻮار اﺗﺎق‪ ,‬در و دﯾﻮار ﺟﮭﻨﻢ ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﭼﻨﺪ روز را ﺑﮫ ﺣﺎل‬ ‫ﺧﻮدم ﻧﺒﻮدم ﭼﮫ وﻗﺘﻲ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺘﮫ ﺑﻮد؟ ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﻓﻘﻂ ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛﺮدم وارد ﯾﻚ زﻣﺎن رواﻧﻲ ﺷﺪهام ﻛﮫ ﻃﻨﯿﻦ ھﻤﮫ‬ ‫ﺛﺎﻧﯿﮫھﺎﯾﺶ‪,‬دردِ درد ﺑﻮد و ﻓﺮﯾﺎد دﻗﺎﯾﻘﺶ‪ ,‬ﻣﺮگِ ﻣﺮگ‪ ,‬ﻣﺮﮔﻲ ﻛﮫ ﻧﺒﻮد و دردي ﻛﮫ از ﺑﻮدن ﻣﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮد‪ ,‬دردي ﻛﮫ‬

‫در ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ,‬ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﺑﺘﺮﻛﺎﻧﺪ و ھﻤﮫ اﺗﺎق را ﺑﮕﯿﺮد و ﺣﺘﻲ از اﺗﺎق ھﻢ ﺑﯿﺮون ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﻣﻲ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻣﺮا در اﺳﺘﻜﺎﻧﻲ ﻓﺮو ﻛﻨﻨﺪ و ﻧﻤﻲ ﺷﺪ ‪.‬‬ ‫دوﺑﺎره ﺑﮫ اﺗﺎق آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮا ﺑﮫ آﭘﻮﻟﻮ ﺑﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻛﻼه ﭘﺮوازم را ﺑﮫ ﺳﺮم ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﭼﺸﻤﻢ ﭼﯿﺰي را ﻧﻤﻲ دﯾﺪ ﺟﺰ آن زرد و‬ ‫ﻗﺮﻣﺰ‪ ,‬آن ﻧﺎرﻧﺠﻲ ھﯿﻮﻻ ﻛﮫ ﻣﺮا ذوب ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬ﺣﺎﻻ ھﺮ ﭼﮫ ﻣﻲ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ﻧﻤﻲ ﻓﮭﻤﯿﺪم ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﮫ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ دﯾﮕﺮ ﮔﻮﯾﻲ‬ ‫ﺷﻼق و ﺳﻮزاﻧﺪن و ﺷﻮك و ﺑﺮﯾﺪن و ﺳﻮراخ ﻛﺮدن ﻧﺒﻮد‪ .‬ھﺮ ﭼﮫ ﻣﻲ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ﺑﮫ وﺿﻊ ﺧﻮدم واﻗﻒ ﻧﺒﻮدم‪ .‬ﺣﺲ‬ ‫ﻛﺴﻲ را داﺷﺘﻢ ﻛﮫ ﺧﻮدش را ﻣﻲ زاﯾﺪ ﺣﺲ ﻛﺴﻲ ﻛﮫ دوﺑﺎره ﺧﻮدش را ﻣﻲ ﺧﻮرد ﺗﺎ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﺰاﯾﺪ‪ .‬ﺣﺲ ﻣﺎري ﻛﮫ‬ ‫ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻲ اﻧﺪازد ﺣﺲ ﻣﺮﻏﻲ ﻛﮫ زﻧﺪه زﻧﺪه او را ﺑﭙﺰﻧﺪ‪ .‬ﺣﺲ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪي ﻛﮫ زﻧﺪه زﻧﺪه ﭘﻮﺳﺖ ﻛﻨﺪه ﺷﻮد‪ .‬ﺣﺲ زﺧﻤﻲ‬ ‫ﻛﮫ در ﻧﻤﻚ ﻓﺮو ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺣﺲ زﺧﻢ ﮔﺮدن ﺑﻲ ﺳﺮِ ﻣﺮﻏﻲ ﻛﮫ در ﺣﯿﺎط ﺑﺎل ﺑﺎل ﻣﻲ زﻧﺪ ﺣﺲ ﭼﺸﻤﻲ ﻛﮫ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﯾﺎ ﺑﺎ‬ ‫ﻧﻮك ﭼﺎﻗﻮ ﺑﯿﺮوﻧﺶ ﻛﻨﻨﺪ و ﺣﺲ ﻛﻮدك زﻧﺪهاي ﻛﮫ ﺷﯿﺮي‪ ,‬ﭘﻠﻨﮕﻲ‪ ,‬ﮔﺮﮔﻲ ﺑﮫ راﺣﺘﻲ از ﭘﺎﯾﺶ ﺷﺮوع ﺑﮫ ﺧﻮردن او ﻛﺮده‬ ‫اﺳﺖ ﺣﺲ ﺗﺸﻨﮫاي ﻛﮫ ﺑﮫ او آب ﺟﻮش ﻧﻤﻚ ﺑﺪھﻨﺪ‪ .‬ﺣﺲ آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﮫاي ﻛﮫ ﺑﺎ ﻗﯿﺮ ﻣﺬاب‪ ,‬او را ﺧﺎﻣﻮش ﻛﻨﻨﺪ و ﺣﺲ‬ ‫ﻛﺴﻲ ﻛﮫ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﯿﺴﺖ و ﺣﺲ ﻛﺴﻲ ﻛﮫ ﺣﺲ ﻧﺪاﺷﺖ و ﻟﺤﻈﮫ ﻣﺎﻛﺰﯾﻤﻢ ﻣﻨﺤﻨﻲ رﺳﯿﺪ‪ .‬ﻟﺤﻈﮫاي رﺳﯿﺪ ﻛﮫ‬ ‫ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺟﺮ رھﺎﯾﻲ از وﺿﻌﻲ ﻛﮫ ﻗﺎﺑﻞ وﺻﻒ ﻧﺒﻮد در ﺟﺎﻧﻢ ﻧﻤﻲ ﭼﺮﺧﯿﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺷﻼق در دﺳﺘﻢ ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ ھﻤﺎن ﻟﺤﻈﮫ‬ ‫ﺑﻮد ﻛﮫ ﻣﺎدران ﺑﺎردار وﺿﻊ ﺣﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ھﻤﺎن ﻟﺤﻈﮫاي ﻛﮫ زﻧﺪهھﺎ ﻣﻲ ﻣﯿﺮﻧﺪ و ﻣﺮدهھﺎ زﻧﺪه ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ ,‬ھﻤﺎن‬ ‫ﻟﺤﻈﮫاي ﻛﮫ زﺑﺎن ﺗﺎوان دﺳﺖ را ﻧﻤﻲ دھﺪ‪ ,‬دل‪ ,‬ﻃﺎﻗﺖ ھﻤﺮاھﻲ ﻣﻐﺰ را ﻧﺪارد و ﻣﻦ ﻣﺎدرم را ﻣﻲ زﻧﻢ اﻣﺎ دﺳﺘﻢ ﺑﮫ‬ ‫اﺧﺘﯿﺎر ﺧﻮدم ﻧﺒﻮد ﺷﻼﻗﮭﺎ درﺳﺖ ﻓﺮود ﻧﻤﻲ آﻣﺪﻧﺪ اﯾﻦ ﻃﺮف و آن ﻃﺮف ﻣﻲ ﺧﻮردﻧﺪ و ﻣﺎدرم ﻛﮫ ﺑﮫ ﺗﺨﺖ ﺑﺴﺘﮫ ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮد‪ ,‬ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد ﺧﻮدش را ﺑﮫ زﯾﺮ ﺷﻼق ﻣﻦ ﺑﺪھﺪ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﮫ ﺷﻼﻗﻢ را درﺳﺖ ﺑﮫ ﺳﯿﻨﮫاش ﺑﺰﻧﻢ‪ ,‬ﺑﮫ‬ ‫ﺻﻮرﺗﺶ‪ .‬دﺧﺘﺮم ھﻤﺎن ﻃﻮر ﻧﺸﺴﺘﮫ ﻣﺮده ﺑﻮد و ھﻤﺴﺮم ﺳﻮﺳﻦ در ﺑﺴﺘﺮي از ﺧﻮن ﻏﺮق ﺑﻮد‪ .‬دﯾﮕﺮ ھﯿﭻ اﺣﺴﺎﺳﻲ‬ ‫ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻢ و ﺳﺮاﻏﺸﺎن را ﺣﺘﻲ در ﭘﺲ دورﺗﺮﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﮭﺎ ھﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮم‪ .‬ﻣﺎدرم ﺑﯿﮭﻮده ﺗﻼش ﻣﻲ ﻛﺮد‬ ‫ﺷﻼق ﺑﮫ او ﺑﺨﻮرد ﻣﻦ ﺧﻮدم اﯾﻦ ﻛﺎر را ﻣﻲ ﻛﺮدم و ﻣﻌﻨﻲ ﻛﺎر او ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻋﻀﺪي ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪» :‬درﺳﺖ‬ ‫اﺳﺖ‪ ,‬ﻋﻘﺪهھﺎي ﺳﺮﻛﻮﻓﺘﮫ ﭘﺴﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﻣﺎدر‪ .‬اﯾﻦ ﺷﻼق‪ ,‬ﭘﺎﺳﺦ آن ﻋﻘﺪهھﺎي ﻓﺮو ﻛﻮﻓﺘﮫ اﺳﺖ‪ «.‬و ﻣﻦ از ﺑﻲ ﺣﺴﻲ از‬ ‫زدن ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪم و دﺳﺘﯿﺎرش آﭘﻮﻟﻮ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ داد و ﻣﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ ھﻤﺴﺮم ﺳﻮﺳﻦ ﻣﻲ ﻛﻮﺑﯿﺪم و ﻋﻀﺪي ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪» :‬اﯾﻦ‬ ‫ھﻤﺎن ﺑﺎزﺗﺎب ﺷﺮﻃﻲ اﺳﺖ‪ ,‬ﺑﮫ ھﺮ ﺷﮭﺮوﻧﺪ ﻧﻤﻮﻧﮫ آﻣﺎري ﻛﮫ ﺷﻼق ﻧﺸﺎن ﺑﺪھﻲ‪ ,‬ﺑﺮاي ﺣﻜﻮﻣﺘﺖ ھﺮ ﻛﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﮫ‪«.‬‬ ‫و ﻣﻦ ﻣﻮﻧﺎ را زدم ﺑﮫ ﯾﻚ ﺿﺮﺑﺖ ﺷﻼق اﻓﺘﺎد از ﭘﯿﺶ ﻣﺮده ﺑﻮد‪ ,‬اﻣﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﺶ ﺑﺎز ﺑﺎز ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺧﻮدم را زدم دوﺑﺎره‬ ‫ﻣﻮﻧﺎ را و دوﺑﺎره ﻣﺎدرم را و دوﺑﺎره ﺧﻮدم را و دوﺑﺎره ﻣﻮﻧﺎ را‪ ,‬و ﻋﻀﺪي‬ ‫ﻣﻲ ﮔﻔﺖ؛ »اﯾﻦ ھﻤﺎن ﺗﺪاﻋﻲ اﺳﺖ ‪.‬ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه‪ «.‬و ﻣﻦ ھﻤﺴﺮم را ﻣﻲ زدم ﻛﮫ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮي از ﺧﻮن ﺑﻮد‪ ,‬در ﻟﺒﺎس‬ ‫ﻋﺮوﺳﻲ ﻣﺸﻜﯿﺶ ‪ .‬ﻛﺎﻧﻮن ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﺖ او را ‪ ,‬ﺳﯿﻨﮫاش را و او را ﺑﺎ ﻧﮕﺎھﺶ دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ﺗﮫ ﺧﻂ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد و از ﻣﻦ‬ ‫ﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ و»ﻧﺎﻣﺤﺮم روح« ﻣﻲ ﺷﺪﯾﻢ و از ﺷﻼق ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﺮﯾﺨﺖ و ﻋﻀﺪي و دﺳﺘﯿﺎرش آﭘﻮﻟﻮ را ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن‬ ‫ﻣﻲ دادﻧﺪ و ﻣﻦ ھﻤﺴﺮم را ﻣﻲ زدم و دﺳﺘﯿﺎرش ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪» :‬اﺳﺘﺎد! ھﻨﺮ ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن ھﻢ؟« و ﻋﻀﺪي ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‬ ‫»ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن ﺑﺮاي او وﺟﻮد ﻧﺪاره‪ .‬زﯾﺮ آﭘﻮﻟﻮ ﻣﺮد‪ .‬ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن ﺑﺮاي آﻧﮭﺎ ﻛﮫ ھﻨﻮز ﻧﻤﻲ داﻧﻨﺪ ﯾﻚ ﻣﻦ ﻣﺎﺳﺖ ﭼﮫ‬ ‫ﻗﺪر ﻛﺮه داره ﻣﻌﻨﻲ داره« و آﻧﮭﺎ ﺑﮫ ﻣﻦ آﭘﻮﻟﻮ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دادﻧﺪ و ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﻧﺎي زدن ﻧﺪاﺷﺘﻢ و ﻣﺎدرم ھﻨﻮز ﺧﻮدش‬ ‫را زﯾﺮ ﺷﻼق ﻣﻦ ﻣﻲ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﺎزﺟﻮ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ »ﺑﻲ ﺷﺮف‪ ,‬زﻧﯿﻜﮫ ﺧﺮه‪ «.‬و ﻋﻀﺪي ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪»:‬اﯾﻦ ھﻤﺎن دوﺳﺖ‬ ‫داﺷﺘﻨﮫ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﺗﺴﺖ اون ﺑﮫ ﻧﻤﻮﻧﮫھﺎي آﻣﺎري اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ‪ «.‬و ﺑﻌﺪ ﺷﻼق را از دﺳﺖ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ,‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﮫ ﺧﻮن‬ ‫ﻣﺎدرم و ھﻤﺴﺮم ﻛﮫ ﺣﺎﻻ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻏﺮﯾﺒﮫ ﺑﻮدﻧﺪ در ھﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬ ‫ﺑﺎزﺟﻮ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺟﻨﺎب دﻛﺘﺮ!ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ ,‬ﻣﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻠﻤﻲ ﺷﻤﺎ رو ﻧﺪارم‪ ,‬اﻣﺎ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪم‪ ....‬ﯾﮫ ﻣﺜﻠﻲ ﻣﺎ دھﺎﺗﯿﮭﺎ‬ ‫دارﯾﻢ‪....‬ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﻦ اﯾﻨﮫ ﻣﺎل رواﻧﺸﻨﺎﺳﯿﮫ ﯾﺎ از اﯾﻦ ﻣﺜﻞ ﺗﺨﻤﯿﮭﺎﺳﺖ؟ ‪ «.....‬ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ‪»:‬ﻟﻄﻔﺎً ﺟﻠﻮي اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﻣﺎ ادب‬ ‫رو رﻋﺎﯾﺖ ﻛﻨﯿﻦ‪ «.‬ﺑﺎزﺟﻮ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﮫ ﯾﮫ ﯾﺎرو ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻋﺎﺷﻘﻲ ﺑﺪﺗﺮه ﯾﺎ ﮔﺸﻨﮕﻲ‪ ,‬ﮔﻔﺖ ﺗﻨﮕﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﮫ ھﺮ ﺟﻔﺘﺶ ﯾﺎدت ﺑﺮه‪.‬‬ ‫اﯾﻨﻢ ﻣﺎل ھﻤﻮن ھﻨﺮ ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪﻧﮫ؟ ﻣﺎل رواﻧﺸﺎﺳﯿﮫ دﻛﺘﺮ؟« ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ‪» :‬ﯾﮫ ﻛﻤﻲ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻌﺪ‪».‬‬ ‫اﻛﻨﻮن ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ در آن ﻟﺤﻈﮫ ﭼﮫ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﻣﺎدرم ھﻨﻮز ﺑﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﺶ ﻣﺮا ﻧﻮازش ﻣﻲ داد و ر زﺧﻤﮭﺎﯾﻢ‬ ‫ﻣﺮھﻢ ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬اﻣﺎ در و دﯾﻮار اﺗﺎق‪ ,‬ﻣﺮا زﻧﺪه زﻧﺪه ﺧﺎك ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ,‬ﻣﺮا زﻧﺪه زﻧﺪه ﺷﻤﻊ آﺟﯿﻦ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ,‬ﻣﺮا‬ ‫زﻧﺪه زﻧﺪه ﻣﻲ ﻛﺸﺘﻨﺪ‪ ,‬وﻧﻤﻲ ﻣﺮدم‪ .‬ھﺰار ﺑﺎر ﻓﺮﯾﺎد ﻛﺸﯿﺪم‪» :‬اي ﻣﺮﮔﮭﺎي ﺣﻘﯿﺮ و ﻛﻮﭼﻚ ﻛﺠﺎﯾﯿﺪ؟ اي اﻋﺪام‪ ,‬ﺗﻮ را‬ ‫آرزو ﻣﻲ ﻛﻨﻢ‪ ،‬اي ذﺑﺢ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان‪ ,‬ﺗﻮ را ﻣﻲ ﺧﻮاھﻢ‪ ,‬اي ﻣﺮگ ﺧﻮب‪ ,‬ﻣﺮگ ﻋﺰﯾﺰ‪ ,‬اي ﻣﺮگ ﺑﺰرگ‪ ,‬اي ﻣﺮگ‬ ‫ﻧﺠﺎﺗﺒﺨﺶ‪ ,‬دﺳﺘﮭﺎي ﻣﻦ ﺗﻮ را ﻣىﺠﻮﯾﺪ« ﮔﻠﻮﯾﻢ را ﻣﻲ ﻓﺸﺮدم‪ ,‬اﻣﺎ ﻧﻔﺴﻢ از راه دﯾﮕﺮي ﺑﺮﻣﻲ آﻣﺪ‪ .‬دوﺑﺎره‬ ‫ﻣﻲ ﻓﺸﺮدم‪ ,‬ﻧﻔﺴﻢ ﻛﮫ ﻗﻄﻊ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺑﻲ ﺣﺲ ﻣﻲ ﺷﺪم‪ ,‬دﺳﺘﮭﺎﯾﻢ ﺷﻞ ﻣﻲ ﺷﺪ و ﻣﻲ اﻓﺘﺎد و ﻧﻔﺲ‪ ,‬دوﺑﺎره ﺑﮫ ﺷﻤﺎره ﻣﻲ آﻣﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ھﻤﯿﻦ ﻋﻀﺪي ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ھﯿﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮدش را ﺑﻜﺸﺪ‪ .‬ھﺮ ﻛﺲ ﺗﻨﮭﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮫ ﻣﺮگ ﻣﻲ ﮔﯿﺮد‪ .‬ﺑﺮاي‬ ‫ﺗﻮﻓﯿﻖ در آن ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎﻣﺶ را ﺑﮫ ﻋﮭﺪه دﯾﮕﺮي ﺑﮕﺬارد؛ ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﯾﻚ ﺷﻲء‪ ,‬ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﯾﻚ ﺷﯿﺸﮫ ﻗﺮص‪ ,‬ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﯾﻚ‬ ‫ﻃﻨﺎب ﻛﮫ اﮔﺮ ھﻢ ﺧﻮاﺳﺖ‪ ,‬ﭘﺸﯿﻤﺎن ﻧﺸﻮد‪ ,‬ﻛﮫ اﮔﺮ ھﻢ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ او ﺑﺘﻮاﻧﺪ‪ .‬ﺣﺘﻲ ﻣﺮگ ھﻢ ﺑﮫ ﯾﺎر و ﯾﺎور اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺖ و‬

‫ﻣﻦ ھﻤﮫ ﯾﺎراﻧﻢ را از دﺳﺖ داده ﺑﻮدم‪ .‬ﻣﺎدرم آﯾﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮد ﻣﺮا ﺑﻜﺸﺪ؟ آﯾﺎ ھﻨﻮز ﻣﺮا اﯾﻦ ﻗﺪر دوﺳﺖ داﺷﺖ؟ ھﻤﺴﺮم‬ ‫ھﻨﻮز ﺑﮫ ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ﻣﻲ ورزﯾﺪ؟ ﻣﻮﻧﺎ‪...‬؟ واي ﭼﮫ ﻟﺤﻈﮫھﺎﯾﻲ ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺑﺎ وﺟﻮدي ﻛﮫ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ اﯾﻦ ﺣﻜﺎﯾﺖ را آن‬ ‫ﭼﻨﺎن ﻛﮫ ﺑﻮده‪ ,‬ﺑﻲ اﺣﺴﺎس ﺑﯿﺎن ﻛﻨﻢ و ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﺟﺮاح‪ ,‬ﺧﺸﻦ ﺑﻤﺎﻧﻢ و ﻣﺜﻞ ﯾﻚ ﻣﺤﻘﻖ ﺑﻲ ﻃﺮﻓﻲ ﭘﯿﺸﮫ ﮔﯿﺮم ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻢ از‬ ‫ﻧﺎﺷﺮم ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺘﮭﺎ را در وﯾﺮاﯾﺶ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﻛﻨﺪو ھﻤﺎھﻨﮕﻲ روح ﻋﻠﻤﻲ را در آن ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺎدرم دﺳﺘﮭﺎﯾﺶ ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮد‪ ,‬اﻣﺎ ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﺶ ﻣﺮا ﻣﻲ ﻛﺸﺖ و ﻧﻤﻲ ﻣﺮدم ‪.‬‬ ‫ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺧﻮدم را از آن ﺑﺎﻻ ﺑﮫ ﻛﻒ ﺣﯿﺎط ﭘﺮت ﻛﻨﻢ‪ .‬ﻣﯿﻠﮫھﺎي ﺣﺼﺎر ﻃﺒﻘﺎت‬ ‫ﻧﻤﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪» .‬زﻣﯿﻦ‪ ,‬دھﺎن ﻧﻤﻲ ﮔﺸﻮد و آﺳﻤﺎن آﻏﻮش ﺑﺎز ﻧﻤﻲ ﻛﺮد‪ «.‬و ﻣﻦ ﺑﮫ اﺟﺒﺎر زﻧﺪه ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪم‪ .‬ﭘﻮﺳﺖ ﻛﻨﺪه‪,‬‬ ‫ﺳﻮﺧﺘﮫ‪ ،‬آش و ﻻش و درد از ﺷﺮﻓﻢ ﻋﺒﻮر‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮد و ﻏﯿﺮﺗﻢ را ﻣﻲ ﺗﺮﻛﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﮭﺎ ﺑﺎز آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﺧﻮدم راآﻣﺎده ﻛﺮدم ﻛﮫ ھﺮ ﻛﺎري ﻣﻲ ﺧﻮاھﻨﺪ‪ ,‬اﻧﺠﺎم ﺑﺪھﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﻋﻀﺪي ﺻﻨﺪﻟﯿﺶ را ﮔﺬاﺷﺖ و رو ﺑﮫ‬ ‫روﯾﻢ ﻧﺸﺴﺖ و دﺳﺘﺶ را دراز ﻛﺮد و ﺑﮫ ﻣﻦ ﺗﺒﺮﯾﻚ ﮔﻔﺖ و ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﮔﻔﺖ‪»:‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ‪ .‬ﺟﺴﻢ ﺗﻮ رﺳﻤﺎً ﻣﺮده‪«.‬‬ ‫روزﻧﺎﻣﮫرا ﺑﮫ دﺳﺘﻢ داد‪ ،‬اﯾﻦ را در ﺻﻔﺤﮫ دوم اﻋﻼم ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬و اداﻣﮫ داد »روح ﺗﻮ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﯿﺐ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻌﻮﯾﺾ‬ ‫ﺷﺪه اﺳﺖ« ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ »ﺗﻮ را ﺷﺴﺘﺸﻮي ﻗﻠﺒﻲ دادهاﯾﻢ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﮫ ھﺮﻛﮫ ﻣﺎ ﺑﺨﻮاھﯿﻢ ﻋﺸﻖ ﻣﻲ ورزي و ﺑﮫ ھﺮﻛﮫ‬ ‫ﻧﺨﻮاھﯿﻢ ﻛﯿﻨﮫ ﻣﻲ ورزي‪ «.‬ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻣﺎ ھﻤﯿﻦ را ﻣﻲ ﺧﻮاھﯿﻢ‪ ,‬و اﻻ ﻣﺮدم آزار ﻛﮫ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‪ «.‬ﻋﻀﺪي ﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫»ﺳﺎزﻣﺎن ﻋﻠﻤﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﮫ رﺳﯿﺪه ﻛﮫ ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﻧﺴﺎن ﻣﺤﺪوده و ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﻲ ﺷﻜﻨﺠﮫ ھﺮ ﻛﺴﻲ را ﻟﻮ ﻣﻲ ده‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ھﻤﯿﻦ اﻃﻼﻋﺎﺗﻮ ﻃﺒﻘﮫ ﺑﻨﺪي ﻛﺮد‪ ,‬ﻣﻘﺎوﻣﺘﻮ زﻣﺎن ﺑﻨﺪي ﻛﺮد‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﮭﺎﻧﻲ ﻣﺎ از ﯾﻚ ﺟﺎي دﯾﮕﮫ ﺷﺮوع‬ ‫ﻛﺮده‪ .‬اﻃﻼﻋﺎت ﺳﻮﺧﺘﮫ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاد‪ ,‬ﻗﺮار و ﺧﺎﻧﮫ اﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاد‪ ،‬اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻠﻤﻲ‬ ‫ﻣﻲ ﺧﻮاد‪ «.‬ﻣﻨﻮ ﭼﮭﺮي ﮔﻔﺖ‪» :‬دوح در ﺗﺴﺨﯿﺮ ﻋﻠﻢ‪ .‬ﻣﺎ اﻻن ﺑﮫ ﺟﺎﯾﻲ رﺳﯿﺪهاﯾﻢ ﻛﮫ اﻧﯿﺸﺘﻦ ﺑﺎ ﻛﺸﻒ اﺗﻢ ﺑﮫ او ﻧﺮﺳﯿﺪ‪.‬‬ ‫او ھﺴﺘﮫ اﺗﻢ را ﺷﻜﺎﻓﺖ‪ ,‬ﻣﺎ ھﺴﺘﮫ اﻧﺴﺎن را‪ ,‬اﺳﺘﺎد ﺗﺒﺮﯾﻚ!« و ھﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﻮﺳﯿﺪﻧﺪ و اﻧﮕﺸﺘﮭﺎﯾﺸﺎن ﭘﮭﻠﻮي ﭼﺎق ھﻤﺪﯾﮕﺮ‬ ‫را ﭼﻨﮓ زد و دﯾﮕﺮ ﺣﺘﻲ ﺑﮫ ﺑﺎزﺟﻮ ھﻢ ﻣﺤﻞ ﺳﮓ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻛﺎﻏﺬ ﺷﻄﺮﻧﺠﻲ را از در دﯾﻮار ﻛﻨﺪﻧﺪ و ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﻻي‬ ‫ﭘﻮﺷﮫ و ﭘﺮوﻧﺪهھﺎﯾﺸﺎن را زدﻧﺪ زﯾﺮ ﺑﻐﻠﺸﺎن و از اﺗﺎق ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺎزﺟﻮي ﻣﻦ ھﺮﭼﮫ ﻓﺤﺶ ﺑﻠﺪ ﺑﻮد ﺣﻮالﺷﺎن ﻛﺮد‬ ‫و ﻧﺸﺴﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ زار زار ﮔﺮﯾﮫ ﻛﺮد و اﻟﺘﻤﺎس ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﮫ آن ﺷﺮﻓﻲ ﻛﮫ در ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪه‪ ,‬دﻟﻢ ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﺴﻮزد و ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد‬ ‫و ﻧﻤﻲ ﺳﻮﺧﺖ‪ .‬آن وﻗﺖ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﺷﻼﻗﺶ را ﺑﺮداﺷﺖ‪ ,‬اﻧﺪاﺧﺖ روي دوﺷﺶ و ﯾﻚ ﻛﺎﻏﺬ ﺷﻄﺮﻧﺠﻲ زد ﺑﮫ دﯾﻮار و‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮدﻛﺎر‪ ,‬ﯾﻚ ﻣﻨﺤﻨﻲ روي آن ﻛﺸﯿﺪ و ﮔﻔﺖ‪» :‬ﻓﻼن ﺷﺪه‪ ,‬اﮔﮫ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﮔﺮﯾﮫ ﻧﻜﻨﻲ‪ ,‬ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺗﻮ را ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎﻻ‬ ‫ﻣﻲ ﺑﺮم‪ «.‬و ﻣﻦ ﺑﺮاي او زار زدم و ﺧﻮدم را زدم و ﮔﺮﯾﮫ ﻛﺮدم‪ ,‬ﺑﻲ آﻧﻜﮫ دﻟﻢ ﺑﺴﻮزد و او دﻟﺶ ﺑﺮاﯾﻢ ﺳﻮﺧﺖ‪ .‬ﻣﺮا‬ ‫ﺑﻐﻞ ﻛﺮد و ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺘﮭﺎﯾﺶ ﭘﮭﻠﻮي ﭼﺎﻗﻢ را ﻓﺸﺎر داد و ﮔﻔﺖ‪» :‬از اﻧﺘﺸﺎرات ﺳﺎزﻣﺎن اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ‪ ,‬ﺑﺮات ﭘﯿﺸﻨﮭﺎدي دارم‪,‬‬ ‫ﻣﺎوﻗﻊ را ﺑﻨﻮﯾﺲ ﻛﮫ ھﻤﮫ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﮫ اﺳﻢ اﯾﻦ ﻓﻼن ﻓﻼن ﺷﺪهھﺎي رواﻧﺸﻨﺎس در ﻧﺮه و ﯾﻚ وﻗﺖ وھﻢ ورﺷﻮن ﻧﺪاره ﻛﮫ‬ ‫ﺑﻲ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ﻣﺎ‪ ,‬اوﻧﺎ ﭘُﺨﻲ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻏﻠﻄﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ‪».‬‬ ‫ﻣﻦ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ و از ﯾﻚ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ ﻛﮫ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮب ﺷﺪ‪ ,‬ﺷﺮوع ﺑﮫ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻛﺮدم و او ﮔﻔﺖ‪» :‬اﯾﻦ ﻛﺘﺎب‪ ,‬اﯾﻦ ﺣﺴﻦ را دارد ﻛﮫ‬ ‫ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﯿﺴﺘﻢ روي ﺳﻲ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﺟﻤﻌﯿﺖ ﯾﻜﻲ ﯾﻜﻲ آزﻣﺎﯾﺶ ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﺷﮭﺮوﻧﺪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺸﻮﻧﺪ و ﻣﺜﻞ ﺗﻮ اﮔﺮ وﻟﺶ ﻛﻨﯿﻢ‬ ‫ھﯿﭻ دﺳﺘﻲ از ﭘﺎ ﺧﻄﺎ ﻧﻜﻨﺪ‪ .‬ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ اﯾﻦ ﻛﺘﺎب را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و ھﻤﮫ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﺮﺳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﻮﯾﺲ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را‬ ‫واﻗﻌﻲ ﺑﻨﻮﯾﺲ ﻛﮫ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻛﻨﺪ‪ «.‬و ﺑﻌﺪھﺎ ﺑﺎزﺟﻮﯾﻢ ﻣﺮا ﺑﺎور ﻛﺮده ﺑﻮد‪ ,‬اﻋﺘﺮاف ﻛﺮد ﻛﮫ اﯾﻦ ﻛﺎر را ھﻢ ﺑﮫ‬ ‫درﺧﻮاﺳﺖ رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬و ﺑﺮاي ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﭼﮫ ﻓﺮﻗﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد؟ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﮫ ھﺮ ﻛﺎري ﺑﻮدم ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻻ ﺧﯿﻠﻲ ﺧﻮب ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻢ از اﯾﻦ داﺳﺘﺎن‪ ,‬ﯾﻚ ﭘﯿﺎم ﻋﺒﺮت اﻧﮕﯿﺰ ﺑﮕﯿﺮم و اﻋﻼم ﻛﻨﻢ ﻛﮫ دﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﭘﺪﯾﺪهاي ﺷﻨﺎﺧﺘﮫ‬ ‫ﺷﺪهام ﻛﮫ ﻋﻠﻢ رواﻧﺸﻨﺎﺳﻲ زﯾﺮ و ﺑﻢ ﻣﺮا‬ ‫ﻣﻲ داﻧﺪ و ﺷﮭﺮوﻧﺪي ﺷﺪهام آرام ﻛﮫ ﺑﮫ ﻛﺎر ھﺮ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻣﻲ آﯾﻢ و ﺑﺎ ﻧﻮع ﻣﻦ‬ ‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ھﺰاران ﺗﻤﺪن ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻨﺎ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻲ ﺑﯿﻢ آﻧﻜﮫ ﺧﻄﺮ ﻓﺮو رﯾﺨﺘﻨﺶ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬و ﺣﺎﻻ ھﻤﮫ ﻛﺲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮫ ﻣﻦ اﻋﺘﻤﺎد‬ ‫ﻛﻨﺪ ﻛﮫ ﺑﮫ ﯾﻤﻦ ﺷﻜﻨﺠﮫ ﻋﻠﻤﻲ از ﺣﺪود و ﺛﻐﻮر ھﯿﭻ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﺎي ﺑﯿﺮون ﻧﻤىﮕﺬارم و ﺣﺘﻲ ﻧﺎﺷﺮ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﻋﺘﻤﺎد ﻛﻨﺪ‬ ‫ﻛﮫ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را در ھﺮ ﺷﻜﻠﻲ دﯾﮕﺮ‪ ,‬ﺑﺪون آﻧﻜﮫ ﯾﻚ ﺟﻤﻠﮫاش او را ﺑﮫ ﺧﻄﺮ ﺑﯿﻨﺪازد دوﺑﺎره ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ و ﺑﮫ ھﺰاران‬ ‫ﻋﻨﻮان ﺟﺪﯾﺪ‪ ,‬ﺑﺎ اﺳﻢ ﻣﺴﺘﻌﺎر ﺷﮭﺮوﻧﺪان دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ﭼﺎپ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ‪ .‬ﻧﺎﺷﺮم ﺑﮫ ﻣﻦ ﻗﻮل داده اﺳﺖ ﻛﮫ ﺑﮫ ﺟﺎي ﺣﻖاﻟﺘﺄﻟﯿﻒ‪,‬‬ ‫آزادي را ﺑﮫ ﻣﻦ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪ و ﻣﺮا ﻣﺨﺘﺎر ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﮫ اﮔﺮ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادهام‪ ,‬دﺧﺘﺮ ﻣﺮدهام ﻣﻮﻧﺎ‪ ,‬ھﻤﺴﺮ ﻣﺠﺮوﺣﻢ‬ ‫ﺳﻮﺳﻦ و ﻣﺎدرم ﻧﺮﮔﺲ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻢ و ﻣﻦ ھﺮﭼﮫ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻣﻲﺑﯿﻨﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﻓﺮﻗﻲ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﮫ ﺑﺎ ﻛﺪام ﺧﺎﻧﻮاده زﻧﺪﮔﻲ‬ ‫ﻛﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﯾﻚ ﺷﮭﺮوﻧﺪ ﺧﻮب ﺑﺮاي وﻃﻨﻢ‪ ,‬و ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﯾﻚ ﭘﺪﯾﺪه ﺷﻨﺎﺧﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﺮاي رواﻧﺸﻨﺎﺳﻲ ﺳﯿﺎﺳﻲ‪ ,‬دﯾﮕﺮ‬ ‫ھﯿﭻ اﺣﺴﺎﺳﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ھﯿﭻ ﻛﺲ ﻧﺪارم و ﺣﺎﺿﺮم ﺧﻮدم و ﺧﺎﻧﻮادهام و ﻣﻠﺘﻢ را ھﻤﮫ ﺟﮭﺎن را از‬ ‫ﻃﺮف ﺧﻮدم وﻗﻒ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻤﻲ ﻛﻨﻢ و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ و ﯾﻘﯿﻦ دارم ﻛﮫ رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﺸﺎور ﻧﺎﺷﺮ ﻛﺘﺎﺑﻢ‪ ,‬ﯾﻚ ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﮫ را‬

‫ھﺮ ﺷﺐ ﺑﮫ راﺣﺘﻲ ﺧﻮاﺑﯿﺪهاﻧﺪ و اﺿﻄﺮاب و دﻏﺪﻏﮫ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻣﺠﮭﻮﻟﻲ را ﻧﺪاﺷﺘﮫاﻧﺪ‪ .‬ﭼﮫ ﺷﺒﮭﺎي ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮ‬ ‫ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﺬرد ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﯾﺎن‪ .‬ﻧﯿﻤﮫ ﺷﺐ از روز ﭼﮭﻠﻢ از زﻣﺎن رواﻧﻲ ‪.‬‬ ‫ﻣﺆﺧﺮه ﭼﺎپ اول‪ :‬ﺣﻖاﻟﺘﺄﻟﯿﻒ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ,‬ﺗﻤﺎﻣﺎً ﭘﺮداﺧﺖ ﺷﺪ و اﯾﺸﺎن در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان‬ ‫ﯾﻚ ﺷﮭﺮوﻧﺪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‪ ,‬در اﺟﺘﻤﺎع زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺑﻲ دارﻧﺪ ‪.‬‬ ‫ﻣﺆﺧﺮه ﭼﺎپ دوم‪ :‬ﻧﺎﺷﺮ ﺿﻤﻦ ﻋﺮض ﺗﺴﻠﯿﺖ ﻣﺮگ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﺰﺑﻮر و ﺧﺎﻧﻮادهاش‪ ,‬ھﺮ ﻧﻮع ﺷﺎﯾﻌﮫاي دال ﺑﺮ ﻛﺸﺘﮫ‬ ‫ﺷﺪن در ﺗﻈﺎھﺮات ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻲ را ﺗﻜﺬﯾﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و اﻋﻼم ﻣﻲ دارد ﻛﮫ ھﯿﭻ ﺳﻮءﻗﺼﺪي در ﻛﺎر ﻧﺒﻮده و ﻣﺮگ اﯾﺸﺎن در‬ ‫اﺛﺮ ﺗﺼﺎدف ﺑﺎ ﯾﻚ ﻣﯿﻨﻲ ﺑﻮس‪ ,‬ﺗﺼﺎدﻓﺎً اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاي ﺷﺎدي روح اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮاده‪ ,‬ﺧﻮاﻧﺪن ﻛﺘﺎب را ﺑﮫ ھﻤﮫ‬ ‫ﺷﮭﺮوﻧﺪان و ﭘﯿﺮوان راھﺶ ﺗﻮﺻﯿﮫ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﮭﺮان ـ ‪٦٦‬‬